AFSCHEID

 Onderweg naar Kaapstad waar ik morgen de auto inlever en terug vlieg naar broer Peter in George en Sandra naar Amsterdam. Onderweg ditmaal via de N2 schitterende vergezichten twee steile passen en een magnifiek uitzicht op (in de verte) Kaapstad. Onderweg kom je qua vervoer van alles tegen variërend van luxe BMW’s, Audi’s, Jaguars en Porsches maar ook oude busjes, zeer trage vrachtauto’s (berg op ) , pick-ups in alle maten , het meest schrijnend is dan wel dat de blanke chauffeur voorin zit met een of twee lege plaatsen naast zich en een of twee zwarten buiten achterop. Maar ’t kan ook lachwekkend zijn gezien de foto’s van Sandra , al rijdendgenomen.  In Nederland zou ie van de weg gehaald worden .

 

 

Bij ons in Suid Afrika sal da eg  nie gebeur nie …………….

Thans nog even relaxen aan ’t zwembad van ’t hotel (28*) en een diner straks en dan ….. Ja , zoenen maar………


SENDRA AND THE BERRIES

Sandra neemt afscheid van Beryl en Peter,  wij gaan op weg naar Swellendam via Mosselbaai waar we een museum bezochten met o.a. een replica van het schip van Bartholomeus Diaz waarmee hij in 1488 de kust van Mosselbaai ontdekte.

 

Na de koffie naar een geweldig mooi uitzichtpunt bij vuurtoren alhier. Brutalen hebben nog steeds de halve wereld. Ik zag mensen parkeren en via een klauterpad naar boven gaan tot ergens onder de vuurtoren. Op de kaart was te zien dat de toren zelf (met enig omrijden) ook per auto te bereiken was dus zonder klauteren ( een voorzitter waardig ) en minder vermoeiend. Kom je daar boven, een stijl pad met twee rijstroken ( het aspirantlid naast mij begon al te piepen) en een hek op een kier waar net een auto door kon en geen bordje “verboden” o.i.d. dus ja , maar gaan met de banaan (VW), uiteindelijk een piepklein parkeerplaatsje voor een auto en weer een hek op een kier. Naar boven gelopen ( niemand te zien ), staan we bij de vuurtoren , gigantisch uitzicht en onder ons de sukkels die waren gaan klauteren en vandaar ook niet bij de vuurtoren konden komen. Op zo’n moment (maar wel met een big smile) denk je dan ………… dat heb ik dan maar weer !

 

 

Vervolgens door naar Swellendam naar ons laatste guesthouse alwaar een leuke luxe kamer in weer zo’n oud 19e eeuws pand met bijna rondom een gigantisch balcon waarop ook s’ morgens  ontbeten werd. Die avond in een restaurant bobotie gegeten, na de struisvogel, springbok en koedoe ontbrak nog dit z.afrikaanse maal en natuurlijk niet via een zakje Knorr. Onze tablehost  was Josef uit Zimbabwe, nadat Josef en ik beiden met de hand erop plechtig verklaard hadden dat Robert Mugabe een asshole was kon de avond niet meer stuk. Bij het dessert werd het spannend want het aspirantlid had ijs met berries besteld en bij het uitserveren kreeg zij ijs met een aardbei erop en hete chocolade ……………… Waar zijn de berries ? Nou ja probeerde ik nog voorzichtig ….. In enkelvoud is er toch ……….. Nee, daar neem ik geen genoegen mee……. Josefffffff ………  Op dat moment moest ik plots onder de tafel m’n veters strikken. Onze Zimbabwaan redde zich er uitstekend uit overigens ………….. Wel madam, you can choose for berries or chocolat,     Uhhh  Ohhh

Later die avond zijn we ook nog heel thuis gekomen.


MAAR EERST FF OP SAFARI

Als je Zuid Afrika  bezoekt schijn je ook op safari te moeten dus ja ook voor ons werd er iets spannends geboekt. Op een aantal uren durende tocht langs riviertjes, over steile hellingen met gigantische uitzichten  en spannende afdalingen kwamen wij langs olifanten , koedoes, impala’s , springbokken, waterbokken ( nooit van gehoord ) ,giraffen, kortom Austen de gids/chauffeur van een grote Toyota Landcruiser had de leeuwen voor het laatst bewaard. Het lachje waarmee ie e.e.a. aankondigde had iets geniepigs.

Hier kon je nog uitstappen voor een foto.

Aan weerskanten van de weg lagen Pa-leeuw en z’n vriendin en aan de andere zijde deze dame.

Op enkele meters afstand rijdt je daar langzaam voorbij ( ze slapen 19 van 24 uur ) en volgens Austen was het niet zo gevaarlijk want er was de dag ervoor een paard geofferd dus was er geen honger nu. Als je dan bij mevrouw Leeuw een oog open ziet gaan met daarin zo’n blik van ” mannetje ik zie je heus wel” dan heb je toch zo iets van ….. En nu maar ff wegwezen

Eeh Austen als jij nu ff snel ’t meest rechtse pedaaltje van die V8 Toyota indrukt hoef ik geen extra sterren bij m’n zorgpolis.     Nou ja, we zijn er heel uitgekomen en de praatjes kwamen al snel weer terug. Een ander item wat de voorzitter graag met U wil delen/aansnijden is de sanitaire hygiene in dit land. Townships, corrupte politie en regering,  35% werkloosheid!  criminaliteit van hier tot Tokyo maar als er iets is waar niets op valt aan te merken dan zijn het de (openbare) toiletten. Nou daar kunnen ze in Frankrijk nog wat van leren. Op ieder toilet waar je komt is het altijd schoon, voldoende zeep etc. kortom gewoonweg zeer opvallend.

Twee waterplaatsen heb ik gefotografeerd , niet echt een gewoonte maar als je echt moet ……. er geen licht is maar dat  er wel een kaars brand dan is dat natuurlijk memorabel.

Hieronder nog een detailfoto van een herentoilet.

Ik heb al een aantal malen een Afrikaanse tekst gefotografeerd maar deze is van wel zeer hoge kwaliteit.

Wie weet wat hier staat mag reageren ………… Een stompie is een sigarettenpeuk.  De voorzitter gaat slapen ………. Voor vandaag wel genoeg gezeik. Voor de komende keer iets over ” Sendra and the berries”  nee, nee,  ’t is geen nieuwe popgroep !


ROUTE 62

Get my kicks on route 66 zongen ooit Mick Jagger en vele anderen. Wat route 66 van L.A. naar Chicago in de US is/was, is de R62 in Zuid Afrika van Montagu naar Kruisfontijn in het zuidoosten. In de morgen vertrokken vanuit Montagu over een tweebaansweg waar geen eind aan lijkt te komen met nauwelijks verkeer en ontstellend mooie vergezichten, passen over hoge bergen kortom de cruisecontrol aan en genieten.

 

 

 

Onderweg in een stadje heerlijke carrotcake gegeten met koffie en verder buffelen. Aangekomen na uren in Oudshoorn, lekker gegeten en op naar George via de laatste 55 km’s . We dachten dat die R62 een mooie weg was maar de 12 naar de kust sloeg alles. Daar ongeveer begint ook de “garden route” waar ik al veel van gehoord had maar zien is indrukwekkender. Aangekomen in George hadden we weinig moeite met het vinden van het adres van Peter en Beryl. Hartelijke ontvangst daar, veel bijgepraat en voor het eten nog even naar Victoriabaai waar ooit de wereldkampioenschappen surfing gehouden zijn. Indrukwekkende golven komen daar samen in een smalle baai met een klein strandje.

 

 

 

 

De volgende dag samen met Peter naar Wilderness waar je hoog vanaf de bergen een schitterend zicht hebt op de stranden daar en de Caimanriver.

Vandaar naar Knysna waar ze ook een “waterfront” hebben alleen iets meer bescheiden dan  Capetown en verder door.

 

Geweldig mooie uitzichten hier o.a. bij Knysna-lagune en ook zeer indrukwekkend. Biertje gedronken op de beroemde golfbaan Pezula .  14 golfbanen liggen er in en rond George vanaf Mosselbaai tot Plettenbergbaai. Komende week als Sandra retour is zal er op een aantal van deze banen gegolfd worden.  Ik verheug mij er nu al op.


ONDERWEG NAAR GEORGE

 

George is de woonplaats van broer Peter.  Gisterenmiddag via Franschhoek, leuk plaatsje met beroemde wijngaarden aangekomen in Hermanus aan de kust om hier de walvissen te spotten edoch de cao van deze dieren gaf aan dat zij niet in februari hier aanwezig moesten zijn. Sandra teleurgesteld maar toch nog een beetje tegemoet gekomen door een vijvertje koikarpers op te snorren. Ze is nog niet geheel overtuigd maar volgens mij zijn er ook best oranje walvisjes.

 

 

 

Vandaag het binnenland in richting Montagu. Een mooie tocht over uitsluitend tweebaanswegen die alsmaar over heuvels en bergen blijven slingeren en met op een gegeven moment aansluiting op de R62 ook wel de Zuid-Afrikaanse route66 genoemd.  Na korte tijd beland in Montagu een plaatsje met warmwaterbronnen en mooie door Hugonoten in de 18e eeuw gebouwde huizen. In zo’n huis verblijven wij nu en vermaken ons aan het privezwembadje, tafeltje voor vanavond is gereserveerd en morgenochtend via die R62 en Oudshoorn naar George. Dat wordt een mooie tocht. Wat ik nog steeds had willen vermelden is het (in mijn beeld) wat vreemde gebruik van hekken,poorten etc. Bij ieder guesthouse  waar wij logeerden waren elektrische hekken rond de huizen , toegangsdeuren met apart traliewerk en winkels in stadjes waarbij je niet zomaar naar binnen kunt maar waar eerst een hekwerk geopend dient te worden, in Paarl zelfs bij de tourist-information. Je krijgt hierover op verschillende wijze uitleg, kunt er zelf mee omgaan hoe je wil maar er blijft bij mij een gevoel van …..tsjaa ….? Wij hebben ons hier nog geen moment onveilig gevoeld maar ’t blijft voor mij toch een vreemd detail in dit land.

In Stellenbosch was het zelfs zo dat in een luxe maar ook leuke winkelstraat  aan weerszijde van de weg een tweetal wachten stonden ( geen uniform) met honkbalknuppels. Wie ’t weet mag het zeggen ……    Ik val stil!


BERICHT VAN DE VOORZITTER

Vandaag de statuten van de vereniging geeerbiedigd oftewel geen zak uitgevoerd. Niet uitsluitend op die saamtrekker (sluitspier) gezeten maar toch ………..na 11 uur pas weggegaan, Mr Hertz kwam met een andere auto, (VW), nu wel een automaat, nu wel een hoogteverstelbare passagiersstoel, Sandraatje werd Sandra en je gelooft het of niet maar de knipper zit links en de wiper rechts. Zijn ze in Wolfsburg m.i. toch iets slimmer dan in Seoel. Aldus op naar het eerste terrasje voor koffie want van auto’s ruilen word je moe. Vervolgens naar Nederburg een heel groot chateau even buiten Paarl gebouwd in koloniale stijl. Ons zelf een rondleiding bezorgd ……… als je door blijft lopen en nergens wordt aangesproken …… prima toch.   Wijnmuseum bezocht, in de winkel wijn geproefd en gekocht ( lachen om die prijzen hier) en vervolgens op het terras van ’t bijbehorend restaurant een eenvoudige doch voedzame lunch met uiteraard een goed glas wijn. Heerlijke salade werd het en met wat voor uitzicht. Nee laat ons maar schuiven.  Waar je hier ook vrolijk van gaat kijken zijn de benzineprijzen n.m. €0,75 ct / lt.  Toen ik die Hertz-auto kombrengman vertelde dat bij ons de prijs dubbel zo hoog was ging ie terstond door de hoeven. Als je hier belt tijdens het rijden kost je dat net zoveel als in Nederland maar pikken ze ook je mobieltje in.  Niet echt verkeerd toch …..? Na de wijngaard snel naar huis want er moest nog geplonst worden in het zwembad. Zoals ik al zei geen spectaculaire dag maar wel een verantwoordluieren aanhanger waardig.

Morgen richting Hermanus aan de kust ………….. En als Zuid-Afrikaanse dagafsluiter ( ik ben niet dom) Ek is nie onder ’n kalkoen uitgebroeid nie.


STUIFMEELKOEKIES EN GERIEFHUISIES

 

Vandaag naar Stellenbosch gereden en in Oom Samie Se Winkel een Zuid Afrikaans woordenboek gekocht en heerlijke Biltong. Een verleidelijk meisje heet hier een stuifmeelkoekie of een donsdosie, als je verdwaalt dan het ons wat afgeswerf. En als je dit allemaal flauwe kul vind dan praat hulle apetaal en wil je een facelift dan haal je een rimpelstrijk en als je wil piesen dan doe je dat op het geriefhuisie. Zo kan ik nog een uurtje doorgaan , als je wat vertaald wil hebben dan roep je maar.

 

 

We zitten nu twee dagen in een vineyard cottage, zie foto van pool en uitzicht en gaan straks ………… ’t is langzamerhand vervelend ….. Heel lekker eten.    Oh ja, ……Ik werd zojuist H.Timmers 2 genoemd omdat ik vergat de kastdeur te sluiten ……….. Bedankt Huybrecht.

Ons poeleke

 

 

Ons uitzicht !


OOK DIT IS ZUID-AFRIKA

Vandaag vertrokken uit Capetown richting Kaap de Goede Hoop.  Hertz is niet komen opdagen, ze hadden beloofd een andere auto te brengen omdat er aan de onze iets illegaals ?. zat. Pakje cocaïne wellicht. Hij rijdt overigens prima ons zuidkloriaanse wonder.

 

De kaap en ook de weg er heen is indrukwekkend, geweldige natuur, ik heb op het meest zuidelijke puntje een foto gemaakt naar het noorden, je ziet dan links de Atlantische oceaan en rechts de Indische of stille oceaan, best wel apart.

IMG_2315

 

 

 

 

Terug naar N.N.O. kom je leuke plaatsjes tegen o.a. Simonstown (ooit een veilige haven voor VOC-schepen) met een pinguïnkolonie. Je kunt daar zwemmen tussen die waggelaars en overal op de parkeerplaatsen staan bordjes of je vooral voor het wegrijden even onder de auto wil kijken zodat je geen WammesWaggels plet.

 

Zo mooi als dit land is zo afschuwelijk kunnen sommige delen zijn. Wij reden langs een township waar golfplaatijzeren hutjes stonden. Ik lieg niet, ……… Werkelijk zo ver als je zien kon in de verte stonden deze bouwvallen. Zie de  foto hieronder van de (bewakings)hondenhokken op Robbeneiland,   nou werkelijk …….. paleisjes vergeleken met deze hutten.

Hondenhokken op Robbeneiland.

Maar voor de rest ….. een schitterend land en ’s avonds natuurlijk weer zitten eten als een vorst…… rond negen uur een tafeltje op een terras en voor je zakt de zon in de oceaan. Na springbok dit keer stoofvlees en flensjes in likeur toe…….. Oh oh oh waar moeten we nu nog over klagen.


DE TAFELBERG OF HOE GEK MOET JE ZIJN

2/18/2015

Drie dagen zonder wifi , hoe overleef je het ? Nou, …….. Je gaat o.a. Heel gekke dingen doen, het begon met een bezoek aan Robbeneiland.

Cel van Mandella

Ex gevangenen lijden je hier rond.

Onderweg naar Robbeneiland.

Behoorlijk indrukwek-kend best wel , de cel waar Mandella  18 jaar lang         ’s nachts in opgesloten werd, de binnenplaats waar grote steentjes vergruisd
werden tot kleine steentjes , ik moest nog even denken aan de Daltons , die moesten dat ook vaak doen. Nee, grappig was ’t daar beslist niet , wat dan weer wat relativeert is de wijze waarop e.e.a. getoond en gebracht wordt. Een ex-gevangene die in nauwelijks verstaanbaar Engels een monoloog afsteekt van (ongelogen) tenminste een half uur. De Engelsman naast mij vroeg of ik er iets van begreep, hij niet in ieder geval. Buiten gekomen (31*) wacht je op de bus , bus vol, volgende bus leeg met slechts 5 personen dus rijd bus niet, na 15 min. , bus rijd toch maar, na afloop naar de boot, boot vol, boot vaart weg, aardige Nederlander zag z’n vrouw vertrekken en kon zelf een uur later mee kortom organisatie-technisch kon het allemaal iets beter.
Na Robbeneiland de city van Kaapstad bezocht , kasteel bezocht, de stad zelf vonden wij niet echt gezellig, maar snel met een taxi terug naar the waterfront. Lachen om de prijzen hier……
Parking kost voor een gehele dag geen drol, taxi kost een tiende drol, exclusief eten (echt goede restaurants hier) kost (we houden het smakelijk ) bijzonder weinig. Een zes-gangen menu met nog een champagnepunch en div. andere tussendoortjes voor nauwelijks €22,- vind ik ongelooflijk.
De volgende dag sloeg de hitte toe, want …….. Om bij 31* de kabelbaan naar de top van de Tafelberg te negeren en met een gids zelf te gaan klimmen ( 14km ) , 7.00 uur in de ochtend gaan lopen en om c.a. 13.00 uur aankomen ……….

Met heel in de verte Robbeneiland.

Paul was onze gids , een Hottentot met joods en Portugees bloed compleet met dreadlocks kortom een markant figuur. Maar zooooooh sympathiek …… wist heel veel van planten/bomen , tijdens rustpauzes gesproken over politiek, apartheid, historie kortom een geweldige ervaring en jongens als je dan bovenkomt , bezweet , vermoeid, verdroogd , houten benen …….. En je ziet die fruitcake’s en cake-innen welke met de kabelbaan gekomen zijn …… Nou dan krijg je vleugeltjes.
In de namiddag lekker aan het zwembad van het appartement gelegen, ’s avonds weer uitmuntend gegeten , och och wat hebben we het weer slecht.


CAPE TOWN – THE WATERFRONT

Prima hotel, zeer modern ingericht, uitgebreid ontbijt kortom perfect.  Auto opgehaald bij Hertz, Kia ….? Redelijk grote auto, dat stuur rechts geeft voor mij weinig problemen, had ik met de oude MG ook maar dat de knippers rechts zitten ipv links  dat vergeef ik zuidklorianen nooit. Bij iedere afslag ging de ruitenwisser aan ipv de knipper en daar kan ik slecht tegen. Dan heb je daarnaast nog van die zwartmanne die hun hand ophouden als je geparkeerd hebt omdat ze op je auto gepast zouden hebben, ook daar kan ik slecht tegen maar voor de rest is Kaapstad een heel leuke stad met aan the waterfront een mall met Hugo Boss, Armani, LouisVuitton e.a. , voor ons shopaholics een walhalla.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook het verblijf in het B&B in Kaapstad de volgende dag waar wij overigens drie dagen zouden blijven viel niet tegen. Een nederlandse gastheer, de bediening, de kamer, het ontbijt kortom alles was goed geregeld. Het enige waaraan ik wel sterk moest wennen waren de ( goed bedoelde ) instructies die wij kregen zoals het verkondigen van de do’s and dont’s waaraan wij ons dienden te houden voor onze veiligheid, de enorme electrische bediende poort waardoor je hermetisch afgesloten zat voor tout Kaapstad etc.

Uitzicht vanuit onze kamer.

Gegeten in een Portugees restaurantje buiten Kaapstad aan de kust en morgen naar Robben-eiland.

Keep in touch.