WINTERSPORT EIND MAART

Ja, dat kan ! Heel goed zelfs. Maandagochtend op Schiphol ingecheckt voor Geneve. Na aankomst de trein naar Moutiers en vandaar nog even met de bus naar de bestemming Latania alwaar zus Thea al bij de halte stond te wachten. Het appartement was nog geen 100 meter verder.  Ik had mijn eigen skikleding en bril bij mij het overige materiaal was achtergelaten door neef Ruud, lange alpineski’s , stokken, helm, schoenen het was er allemaal voor deze Lucky B. De schoenen knelden een beetje dus daar ben ik een paar andere voor gaan huren. Een liftpas gekocht en gaan met die banaan. Vanuit de voordeur ski je een beetje naar beneden naar de lift en na een paar prachtige afdalingen kom je weer uit bij het appartement.  Kan het nog luxer ?   Nou nee dus !

Het mooie van eind Maart is o.a. dat je de hele piste voor jezelf hebt ( nou ja ) , slechts zeer weinig mensen zijn aan het skien en boven bij het restaurant in de zon heb je ook volop de ruimte. Een fantastisch gebied waarbij je werkelijk alle kanten op kan.  Zus Thea had vorige week met Ruud een lange dag geskied o.a. naar Val Thorens. Alles bij elkaar opgeteld ( dus inclusief liften ) hadden ze die dag 68 kilometer afgelegd.  Petje af voor mijn 78 jarige zusje. Ja, en wat doe je dan zo’n beetje ?   Nou, beetje skieen, veel slapen, boven bij het restaurant een lekkere hap nuttigen. Beetje maf met zo’n lounchebank in de sneeuw maar wel heel aangenaam.

 

Eigenlijk is het al weer te lang geleden dat ik op de latten gestaan heb . De eerste dag was povertjes en eigenlijk op de derde dag had ik het gevoel van Yes !  dit is het. Heerlijke lange afdalingen waarbij je gewoon voor de deur de ski’s afbind .
Eingenlijk best wel maf ……. nog geen twee weken geleden sla je een golfbal in Zuid Afrika bij 26gr en nu met je kont in de sneeuw bij 7gr. Aan het eind van de week met de auto terug naar huis en inmiddels alweer gereserveerd voor de fietstocht in Engeland en ingecheckt voor de vlucht naar Glasgow ivm de looptocht met Huyb. Ja, ja vooral niet stil zitten.  Als ’t weer wat opknapt (thans regen ) kan ik er ook nog wel even met de motor vandoor lijkt me.


WEL WAT EENTONIG

Net een paar dagen thuis nu, diverse zaken geregeld, nieuw internet via glasvezel en nog wat boodschappen gedaan, bezoekje aan Loes, Gianni, Max en Tara en terwijl mijn buren Aly en Henk met dikke zonnebrillen op in de voortuin de zon koesteren ben ik m’n ski-kleding aan het inpakken want ja,    ………. een voorzitter moet voort   ???   nou ja, met enkel leuke dingen dan. Heb net op de page gekeken voor de sneeuwgegevens en dat ziet er daar niet slecht uit. Maandagochtend vliegen naar Geneve en verder met de trein richting zus en zwager welke daar al reeds zijn. Ik kan zo gezegd gewoon aanschuiven…………….. wel ff een paar ski’s scoren daar ,  de rest is geregeld.


PARTIR C`EST MOURIR UN PEU

Een cliche’ van hier tot Tokyo maar het dekt toch wel enigzins de lading. Morgen ga ik vliegen, eerst naar Kaapstad en van daaruit enkele uren later naar Amsterdam. Als ik daarna thuiskom moet ik wat dingetjes regelen en ga ik mij voorbereiden op een weekje wintersport bij/met zus Thea. Maar voorlopig ben ik nog hier en overdenk mijn indrukken van dit land. Behoorlijke tegenstellingen als bijvoorbeeld de hutjes in de townships welke met golfplaat en touw aan elkaar hangen en anderzijds de onstellend luxe apartementen o.a. aan de kust(en).  De veel aanwezige luxe/dure auto’s en anderzijds de bakbeesten die roken en stinken en onderdelen missen waar vaak 8 personen ingeperst zitten. De kleding in de winkels modern en vlot (volgens Sandra) anderzijds de z.g. carquards die soms nauwelijks schoenen dragen en al blij zijn met 2 rand wat neerkomt op 15ct. Ook landelijk veel contra’s ……….. soms rij je een vallei in welke oogverblindend groen is met beplanting of bossen maar ook kilometers lange wegen met dorre vlakten en een enkel struikje (Kleine Karoo ) al met al een fascinerend land met overal heel vriendelijke mensen, overal wordt er gegroet en handen opgestoken. Tegenstellingen kun je ook waarnemen in vergelijking met je eigen land .  Ik heb ( wie is er nu zo gek ) een foto genomen van een begraafplaats. Bij ons tref je dan een muur, begroeing, bomen of enige afscheiding.  Hier liggen grafstenen op dorre zandgrond achter een kippengaashekwerk.  Als je je laat begraven in Nederland op een parkeerterrein lig je er gezelliger bij dan hier. Wat ook opvalt (al eens eerder over gerept) is dat alles afgesloten wordt met tralies en prikkeldraad. Vandaag nog ( voor de verandering) eens wezen golfen op een andere ( meer bescheiden )baan. Een eenvoudig clubhuis met bar etc. maar rondom voorzien van prikkeldraad en elektrische poorten , beiden c.a. 2,4 meter hoog. Ook het complex waar ik tijdelijk woon betreed je alleen via een op afstand te openen hekwerk, geheel ommuurd met prikkeldraad boven op de muren. Misschien naief maar ik heb mij geen moment onveilig gevoeld en soms kun je daardoor bepaalde zaken niet plaatsen.  Daarnaast is mij ( en Sandra ) een geweldige gastvrijheid ten deel gevallen en dat onthoud je.

 


 

ADIEU ZUID AFRIKA


MY FIRST BIRDY

Broer en schoonzus op zondagochtend om 09.00 uur naar de bioscoop, ja,  dat kan hier allemaal. Dat ik daarna op dezelfde zondag om 13.00 uur bij de chinees zat  ……….. ?????? Kan me de tijd niet heugen dat ik op zondag om 13.00 uur bij een chinees gezeten heb.   Maar goed , het eten was lekker en daar gaat het toch om. Sjeng-Fong-Peng heeft geen drankvergunning dus breng je gewoon je eigen fles mee. Deze wordt door Sjeng ontkurkt en keurig in de vlakke hand met het etiket zichtbaar naar boven (exact zoals het hoort ) vervolgens netjes ingeschonken.  Niets mis mee behalve dan dat Sjeng daarbij gekleed gaat in een te lange spijkerbroek met groene sporthuiscentrumgympen eronder. In de middag daarna voor de verandering maar eens naar de golfbaan voor het slaan van een paar gaten. En ja ! daar gebeurde het op een par4 baan direct op de green en putten voor een eagle , dat mislukte maar werd uiteindelijk een birdy, in het clubhuis daarna maar een biertje op gedronken.   Kortom mijn dag kan niet meer stuk. Morgen naar Oudshoorn naar het faforiete restaurant van de familie om peel-potato’s te gaan eten. En morgenavond ( broer Peter is Arsenalfan) voor de buis voor een rechtstreeks verslag van de halve finale van de FA-cup. Kortom ……….. wat hebben wij het weer slecht .


RONDOM (TIJDELIJK) HUIS EN EEN KLOTE-KIES

Ja, eigenlijk was het niet de kies ( daar hoop ik nog lang mee te mogen kauwen) maar de wortel er onder. In Meppel een week voor de Afrikareis was ik al onderhanden genomen maar de tandarts vond e.e.a. nog niet ernstig genoeg voor een wortelkanaalbehandeling. Tot eergisteren had ik af en toe last en moest ik bepaalde zaken met beleid vermalen maar was nog wel verdraagbaar.  Vanochtend echter ging ik een paar maal bijna door het plafond en bedacht ik …………… m’n vakantie laten verknallen tot aan de afspraak welke ik reeds had in Meppel of eeeehhhh…….. Nou dat laatste werd het.  Ik kon direct komen en omdat een andere patient zo vriendelijk was te laat te komen kon ik ook direct onder het mes.  Rond 10.00 uur was ik weer thuis een wortel minder en ook 800 rand maar dat had ik er graag voor over. Momenteel geheel pijnloos en ik hoop dat dat zo blijft. Ik logeer bij broer Peter en schoonzus Beryl in een leuke bungalow op een z.g. estate, eigen slaapkamer en badkamer dus heel draaglijk en dagelijks een uitgebreide maaltijd . Mij hoor je niet (kies/meer) klagen. Af en toe zoals dat hier heet ” een paar gaten slaan”  ………. wat staat voor een 18 holes golfbaan , een interessant spoorwegmuseum bezocht en vanmiddag in een gezellig restaurant gelunched. Kortom de voortzitter is weer helemaal in z’n element.

Zicht vanaf de oprit op de bergen naar het noorden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


BLAUW KRANS EN GROOT RIVIER

Maandagavond de auto geladen met skotterbraai , vlees voor een weeshuis, kleding, rugzakjes en div.  en de volgende ochtend vroeg vertrokken.   Onderweg koffie gedronken op een hoog gelegen plek waarbij je vanaf het terras van dit restaurantje op ongeveer 80 meter afstand zicht hebt op de bungyjump springplek die bekend staat als de hoogste ter wereld.  Tweehonderdzestien meter kun je je hier naar beneden laten storten alvorens de elastiekjes aan je benen gaan ingrijpen.  Best wel spectaculair want wat je vanaf het terras zag op 80 m afstand zag je via een groot scherm in het restaurant maar dan ingezoomd tot ongeveer de pupillen van de springers. Sommigen slaan een kruisje, anderen schreeuwen of prevelen iets voorafgaand aan de sprong. Na afloop krijg je een t-shirt met special print.

Zoom in bij de titelfoto en je ziet het afspringpunt onder de brug.        216 meter de diepte in.             De voorzitter heeft geen shirt, heeft niets gepreveld, niets gescheeeuwd laat staan een kruisje geslagen kortom een kopje koffie ( moest nog betaald ook ) was slechts mijn deel. Op naar ons eerste verblijf.  Een blokhut met een grote veranda en uitzicht op de rivier. Bij SporthuisCentrum of hoe dat tegenwoordig heten mag zijn ze er jaloers op. Je hoeft hier ook niet met een campingsmoking te lopen, staat tegenover dat ze hier geen knuffelmuur hebben.

 

 

 

 

 

 

 

De monding van de rivier.

Op loopafstand van ons blokhutje.

 

Maar voor de rest is het hier goed toeven, de rivier voor de deur mond uit in zee ( zie de foto ) en je kunt hier geweldige hikes maken.  Wel  ’s avonds oppassen voor de baboons want die jatten alles wat los en vast zit op voedselgebied dus ramen en deuren sluiten  Waarvan akte …………………………. toen wij hier aan kwamen rijden zagen wij  drie herten en een baviaan met een kleintje op de rug de weg oversteken.   Na een uitstekende maaltijd met veel gegrild vlees op de veranda de volgende dag naar een tweede bungalow direct aan de kust met een gigantisch mooi uitzicht vanaf het balkon en tevens het beginpunt van “the Ottertrail” .

Het achterste huis hier was ons onderkomen eveneens voorzien van een groot balkon/veranda met uitzicht over de ocean. Geweldige stek en een prima startpunt om het eerste deel van “the ottertrail” te gaan lopen. Volgens broer Peter zou dat de eerste 4 km redelijk vlak verlopen maar dat viel toch enigzins tegen. Prima aangegeven (dat wel ) met afdrukken in gele verf van otterpootjes op bomen en rotsen werd het al gauw een klim en klauterpartij met af en toe gevaarlijk gladde/steile stenen waar overheen geklauterd diende te worden.

 

 

 

De voorzitter is in dit soort terrein niet snel moe maar af en toe even uitblazen was hier toch wel noodzakelijk.  Uiteindelijk bereikten we de waterval welke doel van de tocht was en besloten het hierbij te laten en terug te keren.  Het gehele trail is c.a. 45 km lang en er worden per dag een beperkt aantal personen toegelaten die onderweg slapen in gereserveerde hutten.

 


FICTION OR REAL ?

Vandaag op een beschaafd vroeg uur ( een voorzitter waardig )  getogen naar Wilderness National Park. De rivier volgend langs smalle dichtbegroeide paden af en toe onze hakmessen gebruikend teneinde lianen en distels te verwijderen teneinde ons een veilige doorgang te verschaffen op weg naar een waterval in de bergen.

 

De  rivier moesten we op een gegeven moment oversteken alleen was het op dat moment krokodillenpaartijd en dan zijn die beesies niet aaibaar.

De spanning is duidelijk waarneembaar.

 

 

We moesten dus een vlot bouwen om veilig over te komen alleen om aan materiaal te komen voor het vlot moest er eerst afgerekend worden met een kolonie bavianen

(hoektandjes c.a. 4 cm ) die niet zonder slag of stoot het materiaal afstonden welk wij nodig hadden. Kortom ………. om een kort verhaal lang te maken we zijn er in geslaagd na fikse gevechten om de bavianen uit te schakelen, materiaal te verzamelen en het vlot te bouwen.  Vervolgens langs de croco’s wat overigens de minste moeite koste want onder het draaien van luide muziek van Andre Rieu verdwenen de croco’s met de staart tussen de achterpoten.
De verbeten gezichten hier spreken natuurlijk boekdelen en geven goed de doorstane emoties weer….. toch ?

Vervolgens nog een kort gevecht met een brulaap ,  kwestie van harder schreeuwen,en laat in de middag kwam de waterval in zicht en konden wij onze ( ook psychologiesche ) wonden likken waarbij niet ontkend mag worden dat e.e.a. ons ook wel met enige trots vervulde.

 

 

De waterval stelde niet zoveel voor waarna wij besloten om even per helicopter naar Abu Dhabi te vliegen om de aanwezige architectuur te bewonderen en de plaatselijke overige cultuur ?? daar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

’s morgens werd ik bezweet in een doorwoeld bed wakker.

 

 


LUIEREN IS OOK EEN KUNST

 

Als je dan je balletjes geslagen hebt terug naar huis voor een lekker glaasje wijn en nog een krantje.  De zuid-afrikaanse krant kan ik al aardig lezen , veel criminaliteit overigens (gemeten naar het aantal artikelen ) maar ook berichten waarbij de taal je minimaal doet glimlachen zoals de berichtjes  hieronder  ….

 

De kunst van het luieren beheerst niet iedereen. Je moet daar een bepaalde instelling voor hebben en een studie hogere luierkunde . Sandra is nu thuis (wilde mij nog al eens corrigerend toespreken ) , dus kan ik nu  voluit gaan.

’s morgens krantje lezen en bespreken,  in de middag naar de golfbaan.  Bij 27 graden een beetje over dat gras hobbelen met zo’n karretje achter je aan, beetje babbelen. Het meest vermoeiende is dat je dat balletje af en toe een hengst moet geven maar door de boot genomen een aardige bezigheid in een schitterende omgeving. Golfballetjes kopen onderweg moet je nooit doen ( worden hele zakken vol langs de weg aangeboden ) die kosten c.a. 10 rand.  Ik had ze nu op de baan zelf van een oude landloper voor 3 rand/st.  Dus eeehh. Sandra …….!

Als carminded person let je ook wel eens op de prijzen van auto’s bijvoorbeeld. Een beetje middenklasse auto hier, laten we bijvoorbeeld uitgaan van de Porche Boxter GTS  kost hier c.a. 75.000 euro, in Nederland betaal je daar al gauw minimaal een ton voor. Auto’s heten hier soms ook volkomen anders.  De bij ons goedkope Dacia’s heten hier gewoon Renault.   Volkswagen hanteerd andere typenamen etc. etc.  Wat ook opvalt zijn de Golfjes type 2, ongelooflijk hoeveel er daar van rond rijden. Broer Peter vond de foto van de koe achter op een bakkie niet ongewoon. Oh,   was zijn opmerking ” komt hier regelmatig voor ”  en vertelde vervolgens het verhaal van een vriend van hem werkzaam bij de politie die ooit een auto aangehouden had met een (levende) ezel vastgebonden op het dak.    Wat ik mij dan afvraag ……… hoe hebben ze die er in godesnaam opgekregen. Nog even over auto’s …………………. je ziet hier werkelijk van alles van Fred Flintstone auto’s  (gaten in de vloer om af te zetten ) tot Bentley’s en Ferrari’s. Onderstaande foto vraagt iets van U waar de voorzitter absoluut niet van houd …………………….. namelijk aan het werk zetten.

 

De vraag luidt ……………. welke petrolhead onder U kan aangeven welke auto onder ons hotelraam geparkeerd staat ? Het aspirantlid is uitgesloten van deelneming want die was er bij . Onder de inzenders van het juiste antwoord verloten wij resp. 10, 20 en 30 bonuspunten genaamd “Luiers”

Morgen gaan we lopen in een natuurpark en voor dinsdag en woensdag heeft broer-Peter een trekkershutje gehuurd in het natuurgebied Wilderness en gaan wij een deel van het beroemde “Ottertrail” volgen.       Ik houd U op de hoogte.