PARTIR C`EST MOURIR UN PEU

Een cliche’ van hier tot Tokyo maar het dekt toch wel enigzins de lading. Morgen ga ik vliegen, eerst naar Kaapstad en van daaruit enkele uren later naar Amsterdam. Als ik daarna thuiskom moet ik wat dingetjes regelen en ga ik mij voorbereiden op een weekje wintersport bij/met zus Thea. Maar voorlopig ben ik nog hier en overdenk mijn indrukken van dit land. Behoorlijke tegenstellingen als bijvoorbeeld de hutjes in de townships welke met golfplaat en touw aan elkaar hangen en anderzijds de onstellend luxe apartementen o.a. aan de kust(en).  De veel aanwezige luxe/dure auto’s en anderzijds de bakbeesten die roken en stinken en onderdelen missen waar vaak 8 personen ingeperst zitten. De kleding in de winkels modern en vlot (volgens Sandra) anderzijds de z.g. carquards die soms nauwelijks schoenen dragen en al blij zijn met 2 rand wat neerkomt op 15ct. Ook landelijk veel contra’s ……….. soms rij je een vallei in welke oogverblindend groen is met beplanting of bossen maar ook kilometers lange wegen met dorre vlakten en een enkel struikje (Kleine Karoo ) al met al een fascinerend land met overal heel vriendelijke mensen, overal wordt er gegroet en handen opgestoken. Tegenstellingen kun je ook waarnemen in vergelijking met je eigen land .  Ik heb ( wie is er nu zo gek ) een foto genomen van een begraafplaats. Bij ons tref je dan een muur, begroeing, bomen of enige afscheiding.  Hier liggen grafstenen op dorre zandgrond achter een kippengaashekwerk.  Als je je laat begraven in Nederland op een parkeerterrein lig je er gezelliger bij dan hier. Wat ook opvalt (al eens eerder over gerept) is dat alles afgesloten wordt met tralies en prikkeldraad. Vandaag nog ( voor de verandering) eens wezen golfen op een andere ( meer bescheiden )baan. Een eenvoudig clubhuis met bar etc. maar rondom voorzien van prikkeldraad en elektrische poorten , beiden c.a. 2,4 meter hoog. Ook het complex waar ik tijdelijk woon betreed je alleen via een op afstand te openen hekwerk, geheel ommuurd met prikkeldraad boven op de muren. Misschien naief maar ik heb mij geen moment onveilig gevoeld en soms kun je daardoor bepaalde zaken niet plaatsen.  Daarnaast is mij ( en Sandra ) een geweldige gastvrijheid ten deel gevallen en dat onthoud je.

 


 

ADIEU ZUID AFRIKA

MY FIRST BIRDY
WEL WAT EENTONIG

Geef een reactie

Your email address will not be published / Required fields are marked *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.