MOBILITEIT BMW R1200C

Nou ja, ……. mobiliteit ?  Hij rijdt al 20 jaren perfect waarvan 17 jaren onder de kont van de voorzitter. Waar hebben wij het over, nou Elfenbein(tje) dus ………….. Elf wie ?  Nou die ivoorkleurige dus, die dikke 1200 die in de winter in de verwarmde garage staat ( we blijven watjes he’ ) en als de zon wat langer gaat schijnen snel te voorschijn gehaald wordt. Die ja, die je nooit in de steek laat, draai die sleutel om en lopen, ook na langere perioden werkloos te zijn geweest. Die ja, waarbij je bij het maken van een rit een grijns op de bek krijgt, onderweg geparkeerd nog steeds positief/verbaasde opmerkingen krijgt van mensen die zo’n type nog nooit gezien hebben. Ja die dikke Beier trekt nog steeds de aandacht wat , laten wij (h)eerlijk zijn,  nog steeds ego-strelend is. Na Elfenbeintje regelrecht de hemel in geprezen te hebben ( daar zal ie heus wel een keertje terecht komen , in tegenstelling tot z’n eigenaar ) nu toch even iets wat de voorzitter niet waardeerde namelijk dat vreselijk irritante rammeltje in de linker uitlaat wat toch ( ook na die lasbeurt in Hoogezand ) niet geheel verdwenen was . Via het pas ontdekte BMW-Cruiser forum een adres verkregen (Mijnheer Pajic) in Gendringen waar e.e.a. keurig opengesneden zou worden, aangepast en keurig (rvs) weer dicht gelast zou worden. Een nieuwe uitlaat voor Elfenbein kost al gauw rond 1400 euro dus repareren is de eerste optie. De voorzitter maakte een afspraak en was welkom op zekere dag om 09.00 uur in de ochtend ( klaar terwijl U wacht ) maar even ………. c.a. 120 km rijden via N-wegen betekende dat ik  om c.a. 6.00 uur het bed uit moest, rond 07.00 uur vertrekken en eehhhh ja, je bent van de stichting luieren of niet ?  Wel dus………….. de middag er voor werd een hotelletje gevonden 5 km van de plaats van bestemming,  geboekt en na het diner gaan met de (ivoren dit keer) banaan.  Onderweg een keertje gestopt voor koffie en daarmee kwam ook het licht. De steun rammelde in ruststand licht tegen het hitteschiltje van de uitlaat. Ha ha hoe zo rammeltje in de uitlaat.  Ik heb de tocht toch maar voortgezet, in het hotel in Silvolde een koffie en een biertje en daarna naar bed. In de ochtend een eenvoudig doch voedzaam ontbijtje en om 09.00 uur voor de deur bij Pajic-racing in Gendringen. Een heel aardige man met heel veel uitlaten, dempers en andere zaken maar ter plaatse in overleg toch maar besloten niet te gaan sleutelen. Een heel mooie rit terug volgde  en ach …….. tijd zat dus niet getreurd.