AANNEMERSBEDRIJF HADRIANUS VOOR DEGELIJK METSELWERK
Een kleine 200 jaar nadat de zoon van een timmerman zo nodig beroemd wilde worden (en onsterfelijk ) was er de romeinse keizer Hadrianus die om tegen de aanvallen van picten (de voorlopers van de schotten ) in het noorden van Engeland een muur liet bouwen van c.a. 120 km lang. Die muur staat er op 11 juni 2015 nog steeds, nou ja, niet overal meer en hij heeft ook niet meer de oorspronkelijke hoogte van 6 meter maar met een beetje fantasie ( en dat hebben de Engelsen ) kun je nog steeds zien hoe e.e.a. eruit gezien moest hebben. Nu heb je mensen (?) die het in de kop krijgen om die muur te willen langs fietsen. Engeland he’ dus stromende regen en ja beste arbeiders jullie voelen ‘m al aankomen, de voorzitter kreeg in een zeldzaam geval van energie ook die kriebels in de kop. Nou, het begin is al bekend, fietsje met tassen en een paraplu uitgerust, bootje gepakt (tsjakka, tsjakka, tsjakka, uit welk stripboek heb ik dit nu weer ? ) geland en gaan fietsen. Nou, weinig muur dus, wel hier en daar wat fundamenten van romeinse forten en villa’s van de bevelhebbers, tempeltjes etc. maar geen muur. Enkele dagen stug doorgetrapt waarbij ik bijzonder veel last had van regen en wind, …………..niet dus! Als ik tegen het eind van de middag in de plaats van bestemming van die dag aankwam kon ik geen zon meer zien en zocht telkens de schaduw op. Maar goed ……. vandaag 11 juni na een uurtje fietsen dan toch de muur, toch wel een beetje indruk wekkend.
En zelfs na 1800 jaren kun je je fiets er tegen parkeren zonder dat ie omvalt. Na dit gezien te hebben via cyclepath 72 door gefietst richting Carlisle. Schitterende tocht wederom door een mooi landschap, af en toe een hek openen om bijvoorbeeld een spoorweg te kruisen en vooral niet vergeten dit weer dicht te doen. Op een hekje stond “penalty 1000 pond if you don’t close the gate ” Zelfs een keer een riviertje moeten oversteken via een “fort” oftewel een doorwaadbare plaats, Ja, de voorzitter kwam weer volledig aan z’n trekken, wat een leuk land blijft het toch……
Vervolgens aangekomen in het plaatsje Brampton, bij de plaatselijke super een lunch en melk gekocht vervolgens een bankje in het park opgezocht en vervolgens naast dat bankje (!) de lunch genuttigd. Ik word helemaal gek van die zon en weet niet hoe gauw ik de schaduw moet opzoeken. Ja, ja in Engeland regent het toch altijd, nou niet als ik er ben. Vervolgens op naar Carlisle waarbij ik even buiten Brampton ingehaald werd door een britse mountainbiker met enkel een rugzakje mee, die gelijk oprijdend m’n NL-stickertje gezien had en al fietsend een praatje ( een tsjet heet dat hier ) maakte over het toch wel vlakke Nederland. Aan de voet van een redelijk steile helling gaf ik aan af te stappen waarbij hij in een lage versnelling door trapte. Dat ging niet hard had ik al snel door en na lopend boven gekomen te zijn besloot de voorzitter afdalend de achtervolging in te zetten. Want ja, klimmen met een stadsfietsje is lastig maar afdalen ha ….. laat dat maar aan mij over. Na enkele kilometers had ik ‘m toch te pakken en na een lachend “ you cheating devil “ zijn we samen verder gefietst. In Carlisle aangekomen afscheid genomen , hij naar ’t station en ik naar het hotel. Inchecken en op de vraag waar ik mijn fiets kon laten ………………………………………. ?
Nou gewoon op je kamer voor het bed !
Carlisle is best een aardige stad met leuke winkels, een groot kasteel en een heel mooie kerk. Lekker buiten op een terrasje ( in de schaduw ) zitten eten met een cranberry-achtig ciderdrankje erbij …….. Lekkerrrrrrr !