DENIS GROZDANOVITCH

Who the f……. is Denis ? Nou, …….. harde werkers en overige personen welke dagelijks in het zweet des …….. etc. een karige boterham trachten te verdienen. Denis is een franse filosoof welke een boek geschreven heeft ( wellicht wel twee ?) welk als titel heeft ” De moeilijke kunst van het bijna niets doen ” Nou, …… dacht de voorzitter als dat niet een boek voor mij is ?  Snel aangeschaft dus (c.a. twee jaar geleden ) en ja, u voelt  ‘m  al aankomen  ……. de bladwijzer blijft steken op ongeveer de helft waarbij reeds hoofdstukken gepasseerd zijn als …. ” Een gedicht, dat is toch wel een sandwich waard, of niet soms ? ”  of bijvoorbeeld ” Voelen eekhoorns zich schuldig  ? ” , nou ……. ik kan het u niet vertellen.  Ik kom er niet door. Veel te vermoeiend om na een dag van zalig nietsdoen ook nog eens te moeten gaan nadenken. Gisteren met de trein naar Leeuwarden, bijzonder mooi museum daar dat Fries-Museum , onderweg krantje gelezen af en toe even het langstrekkend landschapsbeeld gecheckt.  Op een terrasje in de zon de lunch met een glas witte wijn, in een hobbyzaak gesnuffeld en een modelautootje gekocht van het citroentje voor de verzameling en vervolgens naar het museum.  Beetje shoppen, nog een terrasje en ja de dag vloog weer om. Vandaag met Huyb naar het nationaal legermuseum in Soest geweest.  Ja, die museumjaarkaart komt goed van pas. Morgen met de motor naar zus Thea, daar slapen en vervolgens begint het weekend weer in Monnickendam. Niet zo gek toch dat Denis ff op plek zoveel ….  komt. Even iets anders nu ………uw voorzitter was aangenaam verbaasd bij het lezen van de Meppeler Zeitung van afgelopen maandag.  Hierin staat doorgaans niets …………  een persbericht van 19 november 2014 getuigd daar optimaforma van ……………………………..   (  de ijsvereniging,  helaas verloren gegaan )

 

Maar nu …………….20 juli 2015  het moet gezegd ……….. stond er een leuk interview in met Mark Knopfler ooit Dire Straits welke thans ondervraagd  in zijn Amsterdamse hotelkamer vertelde hoe ie naast z’n optredens de dag door kwam. Nu moet je weten dat er tijdens mijn arbeidzame leven personen waren (meervoud) die weleens zeiden ……… joh …. is er jou nooit verteld dat Mark Knopfler veel van je wegheeft ………. of was ’t nou andersom ? En zelfs een collega welke ooit naar een concert was geweest van bewuste persoon en zei ” ik dacht dat ik de hele avond naar Hans Steingröver zat te kijken. Flauwe opmerking van mijn kant was dan altijd ”  ja kan wel, maar ik speel beter gitaar ”       Naast enige overeenkomst was ik aangenaam verrast over wat deze briljante gitarist te vertellen had waarbij ik ter verduidelijking een deel van het interview geplaatst heb.

MARK KNOPFLER HEEFT NOOIT HAAST
,Ik ben soms net een oud wijf’

,,Ik heb nooit haast. Zeg maar gerust dat ik lui ben.’’ Meester-gitarist Mark Knopfler komt even overeind om een kop koffie in te schenken. In de hotelkamer heerst een serene middagrust. ,,Ik ben soms net een oud wijf,’’ babbelt Knopfler luchtigjes verder. ,,Ik kan ’s morgens wel uren met een paar gelijkgestemde mislukkelingen door het park wandelen, terwijl we niets anders doen dan kleppen over onbenulligheden. Ik houd van die levenswijze. Alles op z’n tijd. Veel mensen denken dat ik een workaholic ben die de hele dag met z’n muziek bezig is. Onzin, het woord workaholic staat niet eens in mijn vocabulaire.

Nou, als dit niet op ’t lijf van de voorzitter geschreven is weet ik het ook niet meer ……………. Mark, jongen, word jij maar snel lid van deze vereniging van zalige nietsdoeners want zo’n inspirerend lid kunnen we altijd gebruiken.


TIJD VOOR VAKANTIE

Huis opruimen, was doen, samen met Henk de buurman een hekje tussen onze woningen deels vervangen en schilderen en ja dan is het wel weer eens tijd voor vakantie. Ditmaal met Sandra die ergens in Zuid-Frankrijk een B&B geboekt had waarbij besloten om er minstens vijf dagen over te doen om daar te komen dus echt een voorzitter waardig. Vertrek uit M. op zondag om 10.15 uur na een uitgebreid ontbijt met vers geperste sinaasappels en zacht gekookte eitjes. Dus niet dat ordinaire gedoe van 07.00uur of eerder op staan teneinde om 08.00 uur te vertrekken. Na een fantasieloze reis via Eindhoven over de A2 naar Maastricht (eind 2016 is daar de tunnel deels gereed)  vlak voor de belgische grens in Eijsden gestopt voor koffie en heerlijke vlaai bij Ebel en Andre .  Overigens de eerste langere rit met het in december aangeschafte Citroentje {RIP Z4 >) } v.v. op de trekhaak geplaatste fietsen .  Op de grens van Luxemburg en Belgie in Martelange spotgoedkope benzine getankt en zelf getankt bij een plaatselijk Italiaans restaurant. Gigantisch grote schotels resp. spaghetti en salade chevre-chaud . Hallo, hoezo vakantie gevoel .  Afrekenen, praatje met de eigenaar van een antieke MKII Daimler V8 ,instappen en op weg naar Epinal uiteraard via de route-national.  Na daar ingecheckt te hebben, de stad verkennen ( ’t was inmiddels na 20.00 uur )  en op een plein/terras tot laat ( voor het eerst deze zomer !) genoten van een dessert, koffie en ijs. Na die Italiaan in Martelange ging er echt geen hoofdgerecht meer in. De volgende dag via een mooie rit ( deels via de beroemde RN7 ) op naar Lyon . Zou een mooie stad moeten zijn maar de voorzitter en S. waren er zoals bijna al het vakantiekuddevolk alleen met een P. vaart  ( nee, nee, staat voor plezierig ) langs gegaan op naar het zuiden.  Dit keer niet dus ……….. hotelletje buiten de stadsring , fietsen afgeladen en per tweewieler de city in . Bij een eenvoudig studentikoos restaurantje lekker gegeten. Ik voel mij dan op m’n best, zo tussen de fransen en niet één bloody-stommetourist te bekennen. Nou ja ……… als je in de spiegel kijkt. De volgende dag wederom Lyon in, koffie drinken op een terras tussen de ……. ( ’t wordt eentonig )  en voor 1,80 euro het kabeltreintje genomen naar de église Saint Jean Baptiste et Saint Etienne bovenop de heuvel (bijna) midden in Lyon.  Oh, je bedoelt de Cathedral de Lyon …………. ja, dat zeg ik toch ……., schitterend uitzicht over de tweede stad van Frankrijk. Daar boven staat nog een beeld van Karol Wojtyla  (aardige vent) waarbij mijn eigen heilige S. natuurlijk nog even poseren moest. Van deze man zijn er in de plaatselijke relishop talloze beeldjes en afbeeldingen te koop. Het grappige is dat van die duitse engerd die nu net als de voorzitter met emiritaat is niet èèn enkel beeldje of foto te vinden is. Ze zijn hier in Frankrijk ook veel fietsen kwijtgeraakt dus ja wellicht een verband.  Te voet langs steile trappen terug naar de bgg waarbij je dan uitkomt in een soort kashba met allerlei kleine steegjes en straatjes. Leuk leuk leuk ……. lekker broodje op een terrasje bij een bakkertje en terug naar de fietsen. Zowel langs de Saonne alswel de Rhône gefietst welke in Lyon samen komen,  de nodige terrasjes aangedaan en ook door de tunnel gefietst.  Tunnel gefietst ………… ? tunnel gefietst ?    Hans jongen, vertel ….. ! Nou arbeiders en ander gepeupel ……….. ze hebben in Lyon een wel zo waanzinnige fietstunnel.  Moet je je voorstellen………  buiten ( ik lieg niet ) 35gr.  In de tunnel hooguit 25gr. heerlijk koel dus, c.a. anderhalve kilometer lang, geen gemotoriseerd verkeer, schone lucht derhalve, verlichting die constant van kleur veranderd, op de achtergrond loungeachtige muziek en op de wanden geprojecteerd in softfocus wisselende beelden van de stad Lyon.  Net alsof je een softrondje spinning doet in de sportschool met dat verschil dat je hier wel vooruit gaat.  Wie die tunnel heeft uitgevonden weet ik niet maar voor mij mogen ze voor hem of haar een standbeeld oprichten,  werkelijk grandioos.
En dit fotografeerde zij dan ……..En op de achtergrond de cathedraal !

Sandra en Kareltje

Waar Maas en Waal …….. pardon ……….. Waar Saonne en Rhône in Lyon samen komen.

En van architectuur zijn ze ook niet vies in Lyon.


HOTEL VATICANA

IMG_3056

Met het minicabriootje a la dieu dans la france.

Na afscheid genomen te hebben bij de gastvrije Jacques in Auriol op weg naar het noorden en voor de verandering ook maar eens een stukje over de tolweg. Toen daar een file aangekondigd werd toch maar weer er af en via de RN verder. Je komt dan tenminste leuke dorpjes tegen met terrasjes waar men prima cafe-creme serveert.  Zo voort boemelend met ’t minicabriootje kwamen we uiteindelijk  in de namiddag in Dijon aan. Aan de rand van de stad een hotel gezocht, douchen, eten en daarna de stad in.  Nou, ook daar is het leuk toeven, een leuk centrum en op een gegeven moment de place Emile Zola, een plein geheel gevuld met restaurants, kroegen met terrassen waar het een vrolijke boel was. Een beetje ’t Vrijthof maar dan kleiner. He’ dacht de voorzitter Maastricht ……. ! daar kan ik mee scoren.  Zeg lieverd, als we nu eens morgen eindigen in Maastricht ipv naar huis ….. ?  Nemen we daar nog een hotelletje en gaan we ‘s-avonds en/of de volgende dag nog even op de fiets door de Limburgse hoofdstad. Ik ken inmiddels de zwakke plekken van S. dus dat was snel geregeld.  Later, terug in het hotel wel even iets regelen voor de volgende nacht. Nou, dat viel nog niet mee tenzij je 200 euro of meer voor een nacht wilde dokken. Ja eeehhhh we kopen niet voor niets bij de mediamarkt .  In Margraten ( 8 km buiten M.) had men nog een iets,  voor de helft van de prijs met een kingsizebed in een (kleine) kamer  en-suite. De volgende dag richting Margraten en via een schitterende weg door de limburgse heuvels naar het hotel. Hartelijke ontvangst, nette kamer, luxe badkamer,  ‘s-avonds daar heerlijk gegeten met een lekkere koffie-gourmand na. We hadden geen zin ( en reden ) meer om die avond nog naar Maastricht te fietsen, dat kwam morgen wel.  Bovendien ……… S. als keurig katholiek opgevoed meisje had het in dit hotel prima naar de zin. In de lounge , in het ontbijtvertrek maar ook elders waren diverse altaarachtige opstellingen aangebracht compleet met Mariabeelden, brandende kaarsen en andere kerkelijke uitingen. In ieder vertrek ook hing de meest beroemde zoon ter wereld aan z’n kruis te bungelen. Nee,  Maastricht was even heel ver weg. Allemaal jaloers geleuter natuurlijk omdat ik even niet op de eerste plaats kwam.  Feiten ………. heerlijk gegeten, heerlijk geslapen, uitgebreid ontbeten en ………. ( nog nooit mee gemaakt ) bij de voordeur terwijl je wegrijdt uitgezwaaid worden. Nee, je kan zeggen wat je wil van die Andre Rieu-fans maar gastvrij zijn ze . En het bekeren hebben ze maar opgegeven ……. gelukkig gvd.

IMG_3058Het heette niet echt Vaticana hoor ………..

IMG_3060Uitzicht vanaf de koffie in Maastricht.

 

 


VILLA MANON IN AURIOL EN BEZOEK AAN EEN VIES STADJE

Morgen, donderdag vertrekken richting huis, 1,2 of 3 dagen daarover doen, we zien wel ’t blijft vakantie immers. Vandaag chillen aan ons privebad, alleen vanochtend even de berg af geweest voor het ophalen van een broodje bij de lunch en koffie op het terras in het dorp. Zoals eerder al aangegeven……. Jacques is een uitstekende gastheer. In de tuin staat iedere ochtend om 09.00 uur een perfect ontbijt klaar met soorten brood, vers sap, verse wilde vijgen, thee ….. kortom je hoeft maar te piepen als je iets mist en er wordt voor gezorgd .

 

Afgelopen zondag was er een processie in het dorp welke begon in hoe kan ’t ook anders de dorpskerk, de stoet ging alle belangrijke straten door en werd gevolgd   door een optocht van mensen in klederdracht, ezel en paardenkarren en muziek. Eenvoudig maar toch leuk om mee te maken.

Gisteren naar een tevoren uitgezocht plekje gereden aan de rand van Marseille. Om daar te komen moet je toch nog de nodige drukte door, wel vlot gevonden, auto geparkeerd, fietsen eraf en vanuit de stad daar eerst richting strand, alwaar koffie gedronken en vervolgens verder gefietst richting centrum via de kust. Een mooie weg met tal van strandjes en baaitjes, niet druk, de fransen hebben nog geen vakantie dus die komen daar pas na 16.00 uur. Als na een aantal kilometers het palais de pharo opdoemt op een hoog punt boven Marseille heb je een prachtig uitzicht over de vieux port en de rest van de achterliggende stad. Als we ’s-avonds bij de auto terug keren ( hij stond er nog, zonder wielklem ) hebben we 28 kilometer gefietst. En weer een stad erbij op onze fietslijst. Die geeft nu aan ……. Berlijn, Munchen, Barcelona, Madrid, Valencia, Parijs, Lyon, Marseille, Kopenhagen, Florence, Antwerpen, Rome op de Vespa en solo kan ik daar nog Londen, Cambridge en Newcastle aan toevoegen. Wellicht over een aantal weken New York maar da’s nog ff afwachten. Een auto bij Hertz daar is alvast wel gehuurd. Terug naar Marseille………. Het was een warme dag c.a. 34gr. waarbij het geluk dat er een behoorlijke wind stond. Toch een mooie temperatuur om het musée des civilisations de ‘l europe oftewel het MuCEM te bezoeken. Met zo’n naam vast wel aircondioning aanwezig. Nou we zijn er nooit achter gekomen want op dinsdag is het museum altijd gesloten. Toen maar naar het er schuin tegenover gelegen musee regards de provence. Schilderijen over een periode van c.a. 300 jaar met als onderwerp “ de provence “ ook leuk, ook een mooi futuristisch gebouw en jawel airco.
Foto voor JC die Marseille een vies stadje vond. Nou ……. hier op dit plekkie is die blaag vast nog niet geweest.

 

 

 

 

In Marseille krijgen fietsers overal ruim baan zelfs op de parkeerplaatsen.

 

En ja, ……. tweewielers zijn tweewielers toch …. ?

 

 

 

 

 

 

De voorzitter krijgt duikles……….

Resumerend ……… Marseille is e en mooie stad, beetje drukjes, dat wel maar och ……… een dagje daar rondbrengen is de moeite waard. Aan de hele kust daar west en oost van de stad treft men zoals gezegd mooie strandjes en baaien en als je maar vroeg genoeg bent en niet in het weekend gaat is er plaats zat.


ONDERWEG NAAR HET B&B

Na twee dagen Lyon nu  op weg naar Rousset waar S. een kamer had gereserveerd in het “Best Western” , men had daar een zwembad dus wat een heerlijk idee om na c.a. 350 km lekker even te plonzen. Besloten om binnendoor te rijden ( Montèlimar is een geweldig leuk stadje waar ze heerlijke salades serveren ) wat toch wel iets meer tijd nam dan gepland.  Maar goed, rond een uur of zes Rousset en het Best Western.  Nou,  de kamer was zeer luxe, niets te klagen, het zwembad was groen uitgeslagen en helaas niet bruikbaar ( hadden we zelf inmiddels ook al gezien ), de bediening was niet onvriendelijk in het restaurant maar veel kon er niet en het ontbijtbuffet de volgende dag ………tsjaaaah …….. voor 12 euro p/p verwacht je iets meer. Ik bespaar U de details maar voor een derde van die prijs ontbijt je bij Ikea of McDonalds beter.  Nou ja, het is toch iedere dag feest in het leven van de voorzitter dus dit was te dragen en dus van het vieze groene water naar het heldere blauw van de Middellandse zee 53 km verder. Insiders weten dat de voorzitter niet veel moet hebben van toeristische drukte en zeker niet die van een franse kustplaats (‘k werd per slot van rekening gedwongen om mee te gaan ) maar hier openbaarde zich “La vie en rose” Moet je je voor stellen …………… eind juni ( nog geen topdrukte ) op een donderdag om c.a. 10.30 uur.  Je parkeert probleemloos de auto c.a. 50 meter van het strandje, helder water, 10 meter verder een douche om het zoute water af te spoelen, 40 meter verder een lounche/strandtent met lekkere drankjes en met je handdoek op een plekje  bij gebrek aan een parasol de schaduw van een fantastische grote naaldboom en 10 meter voor je de zee. Nou ik weet niet wat ik hier nog bij moet bedenken.

 

En oh ja …….. het was donderdag dus die fransen waren aan het werk, de hele zee voor ons . Tegen vijven had ene Jacques ( B&B) zich gemeld via een smsje om te informeren waar wij bleven. Van zo’n plek ben je natuurlijk niet weg te slaan dus gaven wij aan dat ie ons rond 18.00 uur kon verwachten. Echter na de navigatie ingesteld te hebben bleek dast de route dwars door Marseille liep en in de spits. Nou dacht ik na met een rode Vespa dwars door Rome gecrossed te zijn wel alles gehad had qua verkeersdrukte maar dit sloeg alles. Motoren, scooters, automobilisten met uitsteekhanden ipv richtingaanwijzers alles croste door elkaar en uiteindelijk om 19.15 uur pas kwamen wij aan op de berg waar Villa Manon gelegen was. Jacques de grappig engels sprekende gastheer toonde ons ons verblijf en het moet gezegd,  werkelijk grandioos.

 

 

 

Ons hutje voor acht nachten !

 

 

 

Ons poeleke voor die week !

En als je dan ook nog wil weten hoe een voorzitter zich in het water verplaatst  ………………………..

 

Kortom een fantastisch plekje daar boven op die berg in Auriol . Het stadje/dorpje heeft twee fantastische restaurantjes, kleine tafeltjes buiten, geen hoogseizoen dus uitsluitend tussen de fransen en geen kuddevolk aan touristen.  Voor mij de hemel op aarde . Althans volgens mij zou ’t in de hemel zo moeten zijn.  Fantastische gerechten en als je af moet rekenen schiet je in de lach want ……… da ken toch nie ??  a.s. maandag als de gewone stervelingen weer aan het werk zijn maar weer eens het strand gaan verkennen.

 

Tijd voor vakantie !

7/3/2015

 

En op de achtergrond de cathedraal !

Huis opruimen, was doen, samen met Henk de buurman een hekje tussen onze woningen deels vervangen en schilderen en ja dan is het wel weer eens tijd voor vakantie. Ditmaal met Sandra die ergens in Zuid-Frankrijk een B&B geboekt had waarbij besloten om er minstens vijf dagen over te doen om daar te komen dus echt een voorzitter waardig. Vertrek uit M. op zondag om 10.15 uur na een uitgebreid ontbijt met vers geperste sinaasappels en zacht gekookte eitjes. Dus niet dat ordinaire gedoe van 07.00uur of eerder op staan teneinde om 08.00 uur te vertrekken. Na een fantasieloze reis via Eindhoven over de A2 naar Maastricht (eind 2016 is daar de tunnel deels gereed)  vlak voor de belgische grens in Eijsden gestopt voor koffie en heerlijke vlaai bij Ebel en Andre .  Overigens de eerste langere rit met het in december aangeschafte Citroentje {RIP Z4 >) } v.v. op de trekhaak geplaatste fietsen .  Op de grens van Luxemburg en Belgie in Martelange spotgoedkope benzine getankt en zelf getankt bij een plaatselijk Italiaans restaurant. Gigantisch grote schotels resp. spaghetti en salade chevre-chaud . Hallo, hoezo vakantie gevoel .  Afrekenen, praatje met de eigenaar van een antieke MKII Daimler V8 ,instappen en op weg naar Epinal uiteraard via de route-national.  Na daar ingecheckt te hebben, de stad verkennen ( ’t was inmiddels na 20.00 uur )  en op een plein/terras tot laat ( voor het eerst deze zomer !) genoten van een dessert, koffie en ijs. Na die Italiaan in Martelange ging er echt geen hoofdgerecht meer in. De volgende dag via een mooie rit ( deels via de beroemde RN7 ) op naar Lyon . Zou een mooie stad moeten zijn maar de voorzitter en S. waren er zoals bijna al het vakantiekuddevolk alleen met een P. vaart  ( nee, nee, staat voor plezierig ) langs gegaan op naar het zuiden.  Dit keer niet dus ……….. hotelletje buiten de stadsring , fietsen afgeladen en per tweewieler de city in . Bij een eenvoudig studentikoos restaurantje lekker gegeten. Ik voel mij dan op m’n best, zo tussen de fransen en niet één bloody-stommetourist te bekennen. Nou ja ……… als je in de spiegel kijkt. De volgende dag wederom Lyon in, koffie drinken op een terras tussen de ……. ( ’t wordt eentonig )  en voor 1,80 euro het kabeltreintje genomen naar de église Saint Jean Baptiste et Saint Etienne bovenop de heuvel (bijna) midden in Lyon.  Oh, je bedoelt de Cathedral de Lyon …………. ja, dat zeg ik toch ……., schitterend uitzicht over de tweede stad van Frankrijk. Daar boven staat nog een beeld van Karol Wojtyla  (aardige vent) waarbij mijn eigen heilige S. natuurlijk nog even poseren moest. Van deze man zijn er in de plaatselijke relishop talloze beeldjes en afbeeldingen te koop. Het grappige is dat van die duitse engerd die nu net als de voorzitter met emiritaat is niet èèn enkel beeldje of foto te vinden is. Ze zijn hier in Frankrijk ook veel fietsen kwijtgeraakt dus ja wellicht een verband.  Te voet langs steile trappen terug naar de bgg waarbij je dan uitkomt in een soort kashba met allerlei kleine steegjes en straatjes. Leuk leuk leuk ……. lekker broodje op een terrasje bij een bakkertje en terug naar de fietsen. Zowel langs de Saonne alswel de Rhône gefietst welke in Lyon samen komen,  de nodige terrasjes aangedaan en ook door de tunnel gefietst.  Tunnel gefietst ………… ? tunnel gefietst ?    Hans jongen, vertel ….. ! Nou arbeiders en ander gepeupel ……….. ze hebben in Lyon een wel zo waanzinnige fietstunnel.  Moet je je voorstellen………  buiten ( ik lieg niet ) 35gr.  In de tunnel hooguit 25gr. heerlijk koel dus, c.a. anderhalve kilometer lang, geen gemotoriseerd verkeer, schone lucht derhalve, verlichting die constant van kleur veranderd, op de achtergrond loungeachtige muziek en op de wanden geprojecteerd in softfocus wisselende beelden van de stad Lyon.  Net alsof je een softrondje spinning doet in de sportschool met dat verschil dat je hier wel vooruit gaat.  Wie die tunnel heeft uitgevonden weet ik niet maar voor mij mogen ze voor hem of haar een standbeeld oprichten,  werkelijk grandioos.
En dit fotografeerde zij dan ……..

 

Sandra en Kareltje

 

Sandra en de kashba

 

Waar Maas en Waal …….. pardon ……….. Waar Saonne en Rhône in Lyon samen komen.

 

En van architectuur zijn ze ook niet vies in Lyon.