DE DRAAD OPPAKKEN.

Na een stomme fout gemaakt te hebben in mijn vorige blog, alle tekst kwijt, gelukkig ligt daar niemand wakker van, eens nadenken hoe nu verder. Dit blog is naast alle onzin over lanterfanteren mede een soort dagboek voor mij zelf. Gelukkig had ik e.e.a. elders geback-upt (hoezo perfect nederlands)maar weet ik nog niet of ik dat allemaal hierop terug zal plaatsen. Voorlopig maar verder met het heden.

Inmiddels hebben Sandra en ik Cuba achter ons gelaten. Het musee de Revolution bezocht enkele dagen voor president Obama daar een banket aangeboden kreeg van nieuwe vriend Raoul.

Ik heb daar zaken (50 meter achter dit gebouw )gezien die men daar waarschijnlijk niet aan Obama getoond zal hebben zoals het neergegeschoten vliegtuig (debacle Varkensbaai 1961) waarvan de amerikanen beweerden van niets te weten. 17 jaar na dato is het lichaam van de piloot uiteindelijk overgedragen aan de amerikaanse nabestaanden. Tot die tijd ontkende Amerika daar ooit iets geflikt te hebben. Auw !

Een bijzonder land waarbij je van de ene in de andere verbazing rolt. Stinkende en walmende auto’s  idem dito motoren met zijspan ( hoezo milieu ), vriendelijke mensen waarbij je wel moet tellen of je alle vijf vingers nog hebt als je ze een hand gegeven hebt. Werkelijk overal waar toeristen komen tracht men je te neppen behalve op het platte land en ook niet als je in dorpjes komt waar men nog nooit een toerist zag. Daar hebben we heerlijke koffie gedronken voor ( werkelijk ) 0,40ct voor drie kopjes en later in een soort snackbar voor 0,25ct/kopje.

Goed, dat was dus Cuba, nog veel veel veel meer van te vertellen maar wellicht komt dat nog.