OVER GELUKSKINDEREN, IJS(S)MAKEN EN VEEL GELUK

Wat een crypto weer,  hier snapt een normaal mens helemaal niets van, abnormale mensen (zo kan ik verzekeren) echter ook niet!  Het begint ‘s-morgens om 07.00 uur op de camping in Grado aan de Adriatische zee waar Zus en ik gisterenmiddag aangekomen waren als einddoel van onze (uiteindelijk) 350 km lange fietstocht.

Zus wilde twee dagen blijven, de voorzitter had die luchtbed sjouwende, teenslippers dragende gebruinde bierbuiken al na een uur wel gezien. Geluk bij een ongeluk , de camping waar wij stonden stikte van de muggen en zus wilde toch wel na 1 nacht al weg. Vroeg op om alles weer in te pakken en snel weg omdat wij weer naar Udine zouden fietsen (55km). Mijn nieuwe PME Sneakers achterop tussen tent en zijtassen ten einde deze na de muggen van die K-camping buiten het dorp weer snel aan te doen. Edoch …… 1 schoen weg en ik uiteraard balen. Fiets ik die vijf kilometer weer terug voor die ene schoen (?) Ja dus …… na 500 meter vond ik hem (geluk 2), alsnog 55 km fietsen met goed weer en rond 12.00 uur waren wij in Udine waar na een tocht dus van 350 km m’n achterband lek raakte vlakbij het station (Geluk 3 ). Ze hebben daar namelijk een ijszaak waar je zelf je roomijs kunt tappen in 8 verschillende soorten en vervolgens mag opleuken met koekjes, snoepjes, chocolaatjes, kruimels, kersen kortom zeker 20 verschillende manieren om je ijsje te personaliseren, vervolgens laat je het wegen, het ijsje is gratis echter je dient er wel een kunststof lepeltje bij te kopen van 3,50 euro, leuk, leuk, leuk en lekkerrrrrr!

Om 17.20 uur met fiets en al de trein in naar Villach (kaartje kopen onderweg) waar bleek dat je voor de volgende trein naar Malnitz voor de fietsen moest reserveren (hadden wij niet gedaan) , vijf minuten hadden om over te stappen (zwaar bepakte) fietsen, uitladen, naar een ander perron met lift en maar zien of wij nog mee konden …… “Nein kein platz”  shit …… doch …… am hinterzeite (geluk 5) dat geluk 4 had ik toen ik een van het perron afgevallen spin wilde pakken teruggeroepen werd omdat de trein er aan kwam stormen (hoe stom en gelukkig kun je zijn), die spin werd vervolgens door een medewerker van de OBB keurig tussen de trein en perron uitgevist zodat die ook nog mee kon en dan uiteindelijk om 20.00 uur bij de auto aankomen zonder diner of overnachtingsplek (alles had zo mee gezeten qua reistijd), om 21.00 uur een hotel gevonden waar men bereid was nog een kamer klaar te maken en wij vanwege de reeds gesloten keuken nog koffie en  apfelstrudels geserveerd kregen (geluk 6) kortom in de ochtend nog fietsend vanaf de Adriatische zee naar Udine in Italië  en ‘s-avonds in een gastvrij Oostenrijks hotel 110 km af Salzburg.

Met een of twee dagen naar huis en dan heb ik nog een korte week om af te reizen per motor naar Spanje. Druk,druk,druk …… je kunt nog beter gaan werken,  uhhhhhhhhhhh?

DE LAATSTE LOODJES
FF EEN MOTORTRIPJE NAAR SPANJE

Geef een reactie

Your email address will not be published / Required fields are marked *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.