KOELVEST AAN EN GENIETEN

Vanaf het hotel “176” (genoemd naar de aanwezige km-paal) naar het eindpunt nog 550 km te gaan. Onderweg de in Nederland aangeschafte koelvesten met water gevuld want de zon begon al behoorlijk te branden. 

Als je rijdt heb je niet zoveel last maar langzaam rijden en stilstaan in dorpjes/stoplichten etc. geeft behoorlijke hitte.  De eerste 50 km over de snelweg en daarna de N330 op van Teruel naar Almansa, een weg binnendoor om te ‘motorrijdwatertanden’.

Schitterend asfalt, bochtige wegen tussen kloven, lieflijke dorpjes, stijgend, dalend, kortom een perfecte route en zondagmorgen rond 10.00 uur helemaal niemand op de weg. Al dat moois voor jou alleen, ronduit genieten. Onderweg heerlijk eten in bijna uitgestorven wegrestaurants ja mij kunnen ze wakker maken voor die Spaanse keuken en wat te denken van die ontstellend lage prijzen en vriendelijk bedienend personeel.

Enkele keren tanken en het laatste deel van de route over de snelweg. Onderweg bleek nog dat Rene binnenkort nodig Hans moet gaan bezoeken, niet mij maar die Anders(e) . De man wist stellig te verklaren dat ie zowel bij mijn motor als de zijne de olie in het daarvoor aanwezige pijlglaasje zag terwijl ik dacht van… wie is er hier nu gek…? of kippig? Nou… ik was het niet.

Uiteindelijk bereikten wij rond 18.00 uur het einddoel, Rene en Yvonne’s leuke woning nabij Sorbas. 2550 km had ik er op zitten vanaf Meppel en dat vind ik best wel een beetje stoer. ‘S avonds gezellig bij zitten kletsen met Yvonne die wel wilde weten wat wij zoal onderweg uitgespookt hadden en hoe e.e.a. verlopen was. Een leuke logeerkamer werd mijn honk en later een heerlijke gevulde kippensoep en andere heerlijke zaken als diner.

Morgen een korte rit om de omgeving te verkennen en naar een terras aan zee. Wat hebben wij toch weer een zwaar leven!

Een der terrassen bij Yvonne en Rene

Ook een terras

Noortje de huisbewaakster

Yvonne wilde niet op de foto, nou dan maar stiekum 🙂