KOEKJES VAN DE NONNEN
En wat doe je dan zoal in zo’n stad ? Nou …… wat denk je van bijvoorbeeld koekjes kopen bij de nonnen ……… Lopend door een gewoon smal Sevilliaans straatje met ergens een enorme poort met daar weer in een loopdeurtje met daarop een A4tje met de prijzen van diverse soorten koekjes. Binnen kom je op een geheel gesloten bnnenplaats waar in een der muren een nis met een luikje en een bel. In de nis een mini draaideurtje waar je geld in kan leggen………. het deurtje draait , weg geld, deurtje draait na enkele ovenblikken nogmaals en zie, daar liggen de koekjes……… ja uhhhhn en m’n wisselgeld…..? Wat meer tellen later……. deurtje draait weer en daar ligt de change…….. grappig. Boze tongen beweren dat deze nonnen slechts gekleed gaan in een voetbalbroekje en een stropdas dragen. Wie zal dat weten…..? Persoonlijk lijkt ’t mij een doodnormale zaak als je zo je koekjes aan de genderneutraal brengt.
Na de koekjes ga je naar de “champignon”…………uhhh pardon……. ik bedoel de Metropole Parasol in de volksmond de champignon genoemd. De hoogste en grootste houtconstructie in de wereld en waarschijnlijk ook ver daar buiten. Ga met de lift omhoog, heb een geweldig uitzicht over de Sevilla en verbaas je over hoe dat allemaal in en aan elkaar zit. Zie de foto bij aanvang van dit epistel………… en hier onder.
Verder leuke smalle straatjes, pleintjes met terrassen en overal die tapas in de aanbieding. Een der avonden naar een flamengo-voorstelling met diner geweest. We hadden vanaf een verhoging prima zicht op het dansvloertje waarbij een dame en/of heer knetterhard met hak en teen een roffel ten gehore brengt en de dame al dansend ook nog eens de castagnetten laat uhhh…. ja uhhh, rammelen, trillen,klepperen, wie ’t weet mag het zeggen kortom een kleurrijk en luidruchtig spektakel waarbij jij intussen ook nog eens drie gangen opgediend krijgt. Nou, ……. da’s werken hoor voor iemand die al bijna vijf jaar geen flikker meer uitvoerd .
Fietsen gehuurd, doen we altijd in zo’n stad en vervolgens overal naar toe. De mooiste plekken, straten en lanen, gebouwen, kortom van alles kom je dan tegen.
De volgende dag met de auto naar Cadiz en op de terugweg Jerez de la Frontera aangedaan want ook de sherry moest geproefd gaan worden op de plaats van oorsprong. Naast de Fino, Dry en Medium Dry heb je ook nog de Cream (dikker en zoeter) en Pedro Ximenez oftewel PX . Dit laatste diende natuurlijk ook geprobeerd te worden. Je schrikt als de ober het inschenkt ………….. bijna zo dik als stroop met een kleur die ligt tussen die van stroop en teer en zoet ………. nou ja …… weer een ervaring rijker.
De laatste dag wat gezworven door de omgeving en ook de noordelijke wijk van de stad en rond 18.00 uur richting luchthaven waar nog een akkefietje met de autoverhuurder die ons een schade wilde aansmeren. Na overleg met Sunnycars in Nederland besloten die schade domweg te accepteren omdat e.e.a. toch verzekerd was en vervolgens de grote zilverkleurige ( pietsie groen erbij ) vogel in voor de thuisvlucht, aankomst rond 23.00 uur en de derde vliegvakantie dit jaar was weer teneinde.