SUNDAY BLOODY SUNDAY

Vandaag een vrije dag en lichte twijfel over wat te doen nu. Een motorritje via de mooie kustweg naar Cadaqués waar aan het haventje het huis van Dali zich bevind of een wandeling in de buurt ( beetje de boel verkennen ) samen met collega Ton. Gekozen voor het laatste waarbij opgemerkt dat ik helemaal niets heb met plaatsen aan het strand laat staan in Frankrijk. Na c.a. 45 minuten gewandeld te hebben bereikten we de kust en vonden een beachclub voor koffie en bier waarbij wij bijna de enige gasten waren. Vriendelijk personeel, absoluut, hoezo vooroordelen Hans en de koffie was super ( heb ik ook “te” vaak anders meegemaakt ) alleen het had wat drukker mogen zijn.

Entree van de beachclub !

Vervolgens een wandeling over het strand en via de boulevard terug. Daar nog een soort hotdog gegeten met mosterd die zo scherp was dat de vlammen uit je uhh ………… openingen kwamen. Nog een lekker biertje op het terras en vervolgens richting huis, ‘s-avonds nog een dinertje ( catalaanse mosselen ) met de rest van het team, thuis koffie gezet en gedronken en de zondag was om.

Ja sorry, maar meer kan ik er ook niet van maken.


WE RAKEN OP DREEF !

Wij schrijven 29 mei en zijn dus alweer vijf dagen van huis en het ritme begint er in te komen.

‘s-morgens ontbijt verzorgen en als de ploeg aan ’t werk gaat begin ik met afruimen, afwassen, opruimen en een lijstje maken met benodigdheden voor de komende lunch en het avondeten. Vervolgens op de motor of lopend naar de supermarkt voor brood voor de lunch, (fris)drank en avondeten. Bij terugkomst koffie zetten voor het bakkie van c.a. 10.30 uur. broodjes klaar maken voor de lunch. Later samen lunchen, afwassen en daarna de ploeg helpen met leiding geven. Nou ja leidingen aangeven zul je bedoelen oftewel buizen voor de frames. Ik snap er nog steeds geen hout van.

Jan, de ploegleider in aktie …………. kijk, …… ’t is heel eenvoudig, dit buisje hou je met het dikke stukje aan de linkerkant en vervolgens moet dat rechtse kruisstuk hierdoor en dat moet je die op een na lange buis daar aankoppelen maar wel zorgen dat het hendrikje naar beneden zit en vervolgens haal je die bocht erdoor waarbij je wel moet opletten dat er twee verschillende bochten zijn en dat die voetplaat alleen naar rechts kan want als je ‘m links doet komt de tent ondersteboven te staan en da’s niet de bedoeling …………… nee, dat laatste snap ik maar voor iemand die met moeite de basisschool doorlopen heeft is koken een stuk makkelijker dus piep ik ‘m snel er tussenuit om bijvoorbeeld “jawel” piepers te jassen.

Die piepers liggen hier onder de broccoli !

Na het eten komt voor mij het allerleukste van de gehele dag ……………. via de notaris vastgelegd dat de ploeg moet afwassen en de kok mag toekijken, op dat moment ben ik natuurlijk weer geheel in mijn element. Dat koken , wonen en slapen doen we overigens in redelijk luxe verblijven waarbij een ieder z’n eigen vertrek heeft.

Met de opbouw van de tenten loopt het redelijk voorspoedig zeker voor zo’n kleine ploeg als thans, morgen Zondag een dagje vrij waarbij ik nog niet weet wat te gaan doen maar misschien een ritje richting spaanse grens . U verneemt het nog wel.


JA, DAAR GAAN WIJ WEER

Zul je net zien, 25 mei, een zooi regen achter de rug, sinds oktober afgelopen jaar niet meer op pad geweest. Je staat klaar om te vertrekken naar zuid-frankrijk en de rododendrons gaan weer bloeien. Rectificatie na een ingezonden kritische brief……….. “we zijn laatst nog 4 dagen in Epen in Limburg geweest.

Wat gaan we doen in zuid-frankrijk , nou zoals in 2019 in Spanje, tenten bouwen en koken. Ik had weleens geroepen “spanje destijds was leuk ” samen met Pedro op de motoren er naar toe, prima weer, leuke tijd maar of ik dat nu nog eens zou doen …………. kweenie. Maar ja, zit je sinds oktober thuis ( wel vermaakt met huis opknappen etc. ) komt er een uitnodiging voor werk op twee campings aan de middellandse zee en twee in de ardèche …….. tsja dan gaat het toch kriebelen zeker als je verneemt dat je weer op de motor daar naar toe kan, kortom bingo !

Dinsdag een mail uit Markelo met de vraag of ik de dinsdag daarop kon vertrekken ? Een vaccinatie had ik al dus de tweede moest uitgesteld worden, een pcr-test aanvragen, beetje nieuwe olie in de motor, bandjes op spanning brengen, waterdichte rugzak en grote motorkoffers van zolder halen kortom beetje regelen etc. en weg was ie. Vertrokken vanuit Monnickendam, op één tank van Amsterdam naar Luxemburg ( ik had nog 20 km te gaan ) om daar nog even goedkoop te tanken en op naar Beaune. Aankomst daar om 18.15 uur en op zoek naar een hapje eten.

Aan de overkant van het hotel was een wat duister restaurantje waar wellicht wat geserveerd zou worden. Binnen gekomen v.v. monddoekje zag ik een aantal kerels aan diverse losse tafeltjes zitten allen wachtend op eten. De keuken zou om 19.00 uur open gaan dus dat klopte wel. Op mijn vraag of ik alvast kon gaan zitten werd geantwoord “eerst betalen ” …………… huh…? Na mijn verbaasde blik kwam de volgende vraag …….. ik was toch wel chauffeur ? Tweede maal huh…? Kortom geen Scania onder de kont dan ook geen eten …… en of ik de tent maar wilde verlaten. Fransen deugen niet, stelletje azijnzeikers …………. de volgende dag moest ik dat inslikken want het meisje in het hotel welk mijn naar de kamer mee te nemen ontbijt samenstelde was uiterst vriendelijk en behulpzaam. Ik kon nog wat broodjes extra krijgen voor onderweg etc. kortom supervriendelijke mensen die fransen……………

Op naar Lyon, dwars door de stad, tussen de files door ….. haha heerlijk om zo te kunnen motorrijden. Na Lyon begon de tolweg weer maar daar had ik ff geen zin meer in dus over de N-weg richting Valance. Een schitterende weg pal naast de Rhône en halverwege een miniparkje met twee bankjes en wat schaduw dus tijd voor een broodje.

Dus ja, arbeiders en overige ongelukkigen daar zat de voorzitter weer eens te genieten, simpel broodje, lekker klimaat en een schitterend uitzicht . Na de kruimels uit de spreekwoordelijke snor geveegd te hebben opgestapt en verder gereden richting Canet en Rousillion t.h.v. Perpignan. Rond 18.00 uur aan gekomen en spullen uitgepakt bij de toegekende vakantie-bungalow nr. 6, de nieuwe collega’s van bungalow nr. 4 Jan en Annie waren al boodschappen aan het doen en andere Jan en Ton zouden rond 20.00 uur arriveren. Eerste taak was een pan eten produceren met de door Jan en Annie gekochte boodschappen. De Lidl zit op 100 m. afstand dus weer helemaal naar de zin.

Het huidige team aan het dessert.

De eerste tenten staan reeds en zojuist kwam het bericht door dat komende week bij de volgende camping het team versterkt wordt met een ervaren tentenbouwers-echtpaar waardoor deze kok potverdrie straks echt aan ’t werk moet.

Ik heb ook nooit rust ook.