HET STATIONNETJE DEEL 2

Op naar Mechelen dus. Nou da’s niet zo ver hoor , op het gemakje vertrokken rond elf uren, koffie drinken onderweg bij La Place in Oosterhout en aankomst in Mechelen rond 14.00 uur. Het is zondag dus even buiten het centrum gratis parkeren en via heel leuke oude straatjes met o.a. begijnhofjes en veel andere middeleeuwse huizen richting het centrum voor een lunch op een zon overgoten terras. Het was nauwelijks 10gr. maar geen wind, een strak blauwe hemel dus volop zon kortom …….. genieten.

En dat op 27 februari 🙂

Na de lunch nog even door de stad gekuierd, een brood gekocht en richting het stationnetje. Even zoeken en kort daarna een welkom door Helga die aan de andere zijde een ijssalon heeft. Vlak voor aankomst nog even gebeld en bij geen gehoor is de eerste zin van de voicemail …………… ” hallo, met Helga van de ijsjes ” …….. dat alleen al klinkt zeer vermakelijk. Na aankomst een hartelijk welkom en rondleiding door het wat oudere maar zeer leuke appartement. Een ruime keuken met alles erop en eraan, een redelijk ruime badkamer , een kleine woonkamer met om de hoek een bureau vanwaar ik nu dit proza zit te typen en uiteraard een slaapkamer.

‘s avonds op aangeven van Helga gaan eten in Zemst, een dorpje verderop , vispannetje voor de dame en een haasje van skrei met coquille voor de gabber…….?? pardon ……. ik dacht bij een haasje aan een lapje luxe vlees maar bij navraag bleek dat skrei kabeljauw betreft welke uitsluitend uit Noorwegen mag komen en eveneens uitsluitend in de eerste drie maanden van het jaar geserveerd mag worden. Werkelijk nog nooit zulke witte kabeljauw gezien en fantastisch gegeten. Ook op de kaart stond zwarte pens met coquille waarbij ik wel een vermoeden had dat dat bloedworst was wat bij navraag bleek te kloppen. Direct aan tafel nog voor de volgende dag gereserveerd want de black pudding (eng.) moest natuurlijk ook geproefd worden. Je bent een hedonist of niet natuurlijk.

De volgende dag vanaf ons stationnetje met de trein naar een ander leuk stationnetje n.m. dat van Antwerpen …….. zie foto boven dit epistel en hieronder.

Different cook …..!

Dit Antwerps station is op andere wijze mooi en tevens indrukwekkend wat al begint bij aankomst want als je uitstapt blijkt dat er drie !! perrons boven elkaar liggen. Na werkelijk ettelijke roltrappen gebruikt te hebben kom je uiteindelijk op de begane grond en kijk je je ogen uit bij deze architectuur.

Een leuke dag in Antwerpen houdt ook in dat je dan heerlijk in het zonnetje op een bankje aan de Schelde zit en rondkijkt naar o.a. de bedrijvigheid van ponten en z.g. waterbussen …….. simpeler kun je het openbaar vervoer op het water eigenlijk niet noemen. Terug slenterend de stad in door een smal straatje , we waren er reeds voorbij en omkijkend de opmerking van het aspirant lid ……. kijk daar staat een deur open. Bordje ernaast over een in c.a.1400 gebouwde kerk welke tijdens de beeldenstorm in c.a. 1570 door de calvinisten geheel verwoest was en eind 17e eeuw door teruggekeerde katholieken geheel opnieuw opgebouwd was kortom de nieuwsgierigheid was gewekt . Een oude gang in en opzij een poortje door naar een soort van beeldentuin met heel veel religieuze beelden. Apart …. zo tussen de (achterzijde van ) huizen maar niet meer dan dat. Een eindje verder de gang in een deur waarvan S. vermoede dat ie op slot was. Nou dat proberen we dan maar en met een stevige duw tuimelde ik een ruimte in waar een wat oudere man ons lachend toesprak met de woorden …… komt U gerust verder , de toegang is gratis hoor !! ??? Dan kijk je eens om je heen en blijk je te staan in een werkelijk reusachtig grote kerk die naar ons verteld werd gerust de mooiste kerk van Antwerpen genoemd mocht worden met een gigantisch aantal biechtstoelen met fantastisch mooi houtsnijwerk, schilderijen van Rubens, Anth. van Dijk, Jordaens en zelfs een Caravaggio. Als er vijf mensen binnen waren was ’t veel, kortom een verrassing zo in een achteraf-straatje waarbij je eigenlijk in je verbazing blijft hangen.

Als je dan wat later weer buiten staat en elkaar aankijkt denk je , ……… hoe is het mogelijk ?

Nou ja en ’s-avonds die black pudding was ook een feestje 🙂


OP EEN KLEIN STATIONNETJE ‘S-MORGENS IN DE VROEGTE

Oh schande ik heb de rest van de tekst via youtube moeten opzoeken. Zelf kwam ik niet verder dan hakke hakke puf puf. Waarom nu allemaal dit geneuzel ……? Nou ongelukkigen en overige zielepoten, de voorzitter is zondag vorige week héél oud geworden en wordt daar regelmatig aan herinnert door bepaalde figuren. Zelf zit ik er niet mee, mijn omgeving kennelijk des te meer. Dat je dan de tekst van een tune welke op vierjarige leeftijd tot je gebracht werd niet exact meer kan opdreunen ……….. het zij zo ! Toevallig weet deze jongen nog wel dat ze juffrouw Braam heette, zichzelf begeleide op gitaar en na schooltijd de trein nam naar Den Haag. Zo, nou jullie ……. 🙂

De voorzitter te midden van zijn kleinkindergespuis.

En waarom nu dat kleine stationnetje ? Nou, in de eerste week van januari was ik met mijn fanclub (1 lid) een kort weekje in de buurt van Leuven en hebben toen die stad, de omgeving en ook Brussel aangedaan. Nederland zat op slot en deze aso liep daar restaurantjes, koffietentjes, een museum en zelfs de Ikea in en dat beviel best. Vriendelijk volk onze zuiderburen, nationaal feest daar thans want men heeft weer een olympische medaille las ik en dat was sinds 1948 niet meer voor gekomen. Afijn België is al weer zeven weken geleden dus tijd voor een nieuwe expeditie en ja ditmaal viel het oog op België m.n. de stad Mechelen. Even buiten deze stad gaan we af zondag t/m donderdag huizen in een verbouwd stationsgebouwtje en is het plan om Mechelen zelf en Antwerpen aan te doen. De voorzitter is weer zwaar aan vakantie toe dus uhhhhhh ………… Hakke hakke puf puf en weg zijn wij .


MAE WEST en DALI

Mae was een beroemde actrice reeds ruim voor de tweede wereldoorlog en Salvador een geniale/gekke schilder/kunstenaar.

Hadden die twee iets met elkaar ? Nou arbeiders en overige ploeteraars niet bekend bij de voorzitter. Wat de voorzitter wel weet is dat Dali behoorlijk onder de indruk was van Mae en dat ie o.a. in 1938 een bankje maakte in de vorm van twee rode volumineuze lippen welk vervolgens bekend werd als de Mae West lippensofa. Waarom nu deze hele story ? De voorzitter en het aspirant-lid waren al eens in Spanje in het Dali-museum in Figueres, in zijn huis in Portlligat aan de middellandsezeekust en ooit in zijn kasteeltje in Púbol en nog later in februari 2020 in Tampa, Florida in het daar ( schitterend bouwwerk ) aanwezige Dali-museum.

Kortom, hier spreekt een bewonderaar van deze geniaal gekke spanjaard. In Figueres fotografeerde ik de reeds genoemde Mae West lippensofa simpel met m’n I-phone en heb nu anno 2022 die foto laten opblazen naar 100×75 cm en laten printen op aluminium. Heb inmiddels een thuisbioscoopje en als het scherm daarvan opgeborgen is wil je toch wel een plaatje aan de muur . De voorzitter is inmiddels nog veel gelukkiger dan ie al was want met het resultaat ben ik zeer content.

Ja , en verder nu. Beetje genieten, beetje luiwammesen , mooi woord trouwens . De definitie van een luiwammes is dagdief, iemand die afkerig is van werk, iemand die niets uitvoert , voor niets deugt, zonder werklust, lui persoon, luiaard, luierik, luilak, nietsdoener, nietsnut, vadsig iemand, werkschuw iemand kortom kiest u maar .

Komende zondag 70 jaren oud. Zo voel ik mij gelukkig nog niet. De dagen worden weer wat langer het weer iets beter dus begint ’t hier en daar te kriebelen en hoog tijd wat plannen te smeden voor komend voorjaar.

Wij houden U op de hoogte.