Na de luchtbeddententenslechtontbijtervaring (veel punten bij scrabble ) door gestoten naar ons eigenlijke doel, de North Coast 500, een rit van 810 km in het noorden van Schotland welke begint boven Inverness en tegen de klok in van zuid-oost naar zuid-west loopt en bekend staat als een route met veel single-track-roads en een weergaloze natuur. De eerste stop was een B&B-adres bij een oude dove man ( met jonge huishoudster ) met s’morgens in de serre tijdens het ontbijt naast de wapperende was een schitterend uitzicht.
Van daar uit kort gereden en uitgekomen bij een soort van fjord waarbij je via 370 treden aangelegd in 1770 kon afdalen naar bijna zee-niveau welk een fantastisch plaatje opleverde. De weg naar het noordelijkste punt bij John O Groats was mooi maar niet spectaculair en daar aangekomen moest er natuurlijk een foto komen van het paaltje waarbij ik ooit alleen geposeerd had voor de foto gemaakt door een blinde fotograaf. Apart verhaal.
Daarna naar het westen waarbij het landschap en de kustlijn steeds leuker en mooier werden. De wegen werden smaller , auto’s konden elkaar alleen passeren via z.g. Passing Places waarbij de weg iets breder gemaakt werd. Voor motormuizen iets makkelijker maar voor auto’s een crime om telkens weer te moeten stoppen voor tegenliggers.
Na een lange rit, telkens ff stoppen voor het maken van foto’s aangekomen in Scouri waar wij bij een heel lieve dame een onderkomen vonden met ’s-morgens een fantastisch ontbijt en ook een keurig gewassen stapeltje t-shirts, sokken en pendeks. De avond ervoor even buiten het dorp de biertjes genuttigd van Wim + Sue (zie eerder ) bij een fantastisch uitzicht.
Ook de dag daarop fantastische stuurweggetjes in een schitterend landschap. Weergaloos mooi met ruige kusten , goudgele strandjes en helblauw water. Daarna terug naar Inverness en via die stad afzakkend naar Braemar naar het hostel waar JC en ik ooit lopend v.v. rugzak etc. aankwamen na een onvergetelijke tocht af Aviemore dwars door de Cairngorns. Stukje nostalgie dus om daar weer eens te overnachten. Alvorens daar te finishen zouden wij ( c.a. 10 km eerder ) langs Balmoral Castle komen oftewel het zomer onderkomen van Queen Elisabeth maar daarover een volgende keer.
We moesten vanwege de boekingsvergissing ( lees, stomme fout ) nu om weer een beetje in schema te komen een gigantisch eind toeren n.m. 383 km om enkele uren later dan gepland in Halifax te komen. Aardige stad waar ik met jongste dochter Esther al eens geweest was tijdens een wandeltocht. In een rariteitenwinkeltje aldaar kreeg ik van een aardige posthippie mevrouw de opmerking ” cool glasses ” about mijn specsavers oogprothese. JC besloot hier een antiek (???) zwitsers zakmes te kopen. Hij kocht het welnietwelniet toch maar wel of nee toch maar niet. Kortom we waren weer helemaal in ons element. Daarna naar Hebden Bridge, een klein leuk plaatsje waar ik eveneens een keer met Esther geweest was en ook overnacht. Dit keer het brouwerijtje van Wim van der Spek en zijn vrouw Sue bezocht. Wim is een oud-lid van het biergenootschap ” Gij zult genieten ” uit Zwolle waar ook de voorzitter enkele keren heeft aan gezeten.
Little valley brewery
Na het bezoek bij Wim en Sue de regenpakken aan en op weg naar een hotel in Lytham St. Annes onder Blackpool. Blackpool zelf, de volgende dag moet je een keer gezien hebben. Hier gaat de engelse lower class op vakantie. Oma, dochter en kleinkind , doorgaans zeer corpulent op roze crocs en idem gekleurde plastic regenjasjes …… dames in mouwloze korte jurkjes en dat alles bij c.a. 16 gr. C. Je moet het zien om het te geloven. Speelhallen, namaakcasino’s , koetsen met een paard ervoor volledig voorzien van roze strikken. Je waant je in een surrealistisch ” Alice in wonderland ” Wat ook niet ontbreekt is een reuze grote rollercoaster genaamd ” the big one ” .
JC in front of the big one
Na Blackpool volgens plan op naar het ” Lake District ” . Een geweldig leuke omgeving wat hoger in Engeland aan de westkust.
Af de pond in het Lake DistrictThe Bridge InnHet flesje bier van Wim
Na dit geweldig leuke gebied op naar het noorden en op zoek naar een geschikt onderkomen, niet te duur, aparte bedden en uhhhh ………. booking weet raad . Die hebben altijd wel iets voor je in de aanbieding ………. aldus geschiede ……….
Als je met JanCarel op stap gaat is het altijd spannend of je wel op tijd komt in bijvoorbeeld de boardinghal /Schiphol ( pap, ben m’n trui vergeten ff een kilometer terughollen naar de vertrekhal ) of eten s’ avonds in Split en daarna de ferry naar Ancona op rijden terwijl de klep achter je al aan het sluiten is, kortom voorbeelden te over, Nu echter was ’t mijn beurt. Afgesproken bij La Place aan de A4 om 11.00 uur, gezellig koffie drinken en plannen maken. Buiten nog ff de bandenspanning aanpassen wat overigens in Monnickendam even daarvoor niet gelukt was. Nou dat ging hier ook niet goed want m,n banden raakten steeds leger en waar in zo’n geval mijn dashboard een oranje driehoek weergeeft ( joh. doe eens wat aan die bandenspanning ) ging er nu een rode driehoek branden in de zin van ’ nu direct stoppen/levensgevaarlijk” kortom enige paniek brak uit want de tijd tikte weg. Enige tijd hierna vonden we het probleem, kregen de banden op spanning en op weg naar Hoek v Holland naar de ferry naar Hull . Racen want we hadden nog 20 minuten voor vertrek over. Helaas aldaar gesloten slagbomen en bij navraag bleek dat wij uiterlijk 45 min. voor vertrek aanwezig dienden te zijn. 273 euro naar de filistijnen. Kun je lang over zeuren maar ” shit happen “ dus opnieuw boeken nu voor de nachtboot dus met hut en maar zorgen dat je de rest van de dag een beetje aangenaam doorbrengt.
Beiden nog nooit geweest bij de Maeslant-kering in de nieuwe waterweg. Deze was te bezoeken inclusief rondleiding en het moet gezegd, zelden iets meer indrukwekkends gezien. Grote groepen/rijen toeristen hatend ( zie vorig bericht ) was deze rondleiding voor slechts een echtpaar, JC en ik dus een verademing. 380 meter breed water wordt daar afgesloten bij storm door twee enorme drijvende soort deuren . Ronduit indrukwekkend waarbij de middag om vloog.
Staal van 9 cm dikMannen v staal, niet zo dik.
Na deze rondleiding een terras bezocht, aangenaam verpoosd en ditmaal gezorgd dat we om 20.00 aan boord waren. De avond ervoor op het verjaardagsfeestje van Lidwien was er een enorme voorraad turkse schotels geregeld waar veel van overgebleven was zo dat een ieder gemaand werd de nodige bakjes mee te nemen. De avondmaaltijd op de ferry was dus hetgeen Erdogan regelmatig te eten krijgt echter wij hadden een luxer servies en bestek. Zo tijdens deze perfecte maaltijd werd er regelmatig het e.e.a. omgeroepen.
Turks eten op de boot naar het engelse Hull !!
Aankondigingen aan boord van de ferry naar Hull . Dames en heren de geschatte aankomsttijd in Harwich zal zijn ongeveer 07.00 uur . Ik herhaal ……. de geschatte …… Wat hoor ik nou …..? ……. Harwich ?? WTF ……. Ik had een hotel in Hull geboekt en niet in Harwich , nu was dat toch al voor de kat z’n onderdelen maar nu moesten we ook nog eens c.a. 300 km extra rijden om ons geplande startpunt in Halifax te bereiken . Mwaah best wel een lekker begin dus ………..
Net thuis na de trip en verblijf in Slovenië en Oostenrijk, de koffer uitgepakt, de wasmachine draait en op de app. van Booking de laatste beoordelingen toegevoegd drukte ik op de button “mijn reizen” en zag daar sinds april 2014 maar liefst 91 hotels en overige boekingen op staan van zowel Europa als wel de USA. Dat overziende besloot ik ook maar eens te kijken op mijn AirBnB account en kwam daar in dezelfde periode 20 verblijfplaatsen tegen variërend van 3 dagen tot een week. Ook hier af April 2014. Daar kan dan nog februari van dat jaar bijgeteld worden door 4 weken Zuid Afrika waarbij naast het verblijf bij mijn broertje ( Ouboet ) ook nog eens c.a. 6 B&B’s aangedaan waren. Kortom …………. 117 merendeels buitenlandse slaapadressen in acht jaar en ook nog drie wintersportvakantie’s bij zus Thea en de keren dat ik onderweg ( +/- 8 maal ) met de brommer gewoon in m’n tentje geslapen heb en oh ja ook nog de vier en zeven weken koken voor de tentbouwers in Spanje en Frankrijk. Ik kan mij beter af gaan vragen wanneer ik nu eigenlijk thuis was. Dat alles overpeinzend in mijn achtertuin waarbij het plots opviel dat de hortentia’s er wel heel mooi bij staan en dat de vijver kraakhelder water bevat bedacht ik dat het hier ook zo slecht niet is. Glaasje wijn, goed boek, stapel oude kranten ( gek maar waar ) die ik nog allemaal napluis, man man ik kom tijd te kort.
Het heldere waterde voorzitter mijmert op zijn estate
Overigens ………….. ook dit jaar was het al prijs want die genoemde twee weken Oostenrijk/Slovenië zijn voorafgegaan door 2 x een week België en fietsen in Great Britain. Over dit land gesproken ………. voorafgaand aan de komende septembervakantie hebben JC en ik plannen om op onze brommers in Schotland de ( nog net niet ) legendarische North Coast 500 te gaan rijden. Data nog niet bekend maar wij houden U op de hoogte.
Uit de rapporten blijkt dat in uw vroege jeugd reeds een sterke drang was het zich trachten te onderscheiden van de personen in uw omgeving. Op zich niet ernstig echter op een wijze die een verbazing in uw omgeving wekte. Daarnaast een zeg maar neurotische dwang tot xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx gepaard gaande met een dermate gedrag dat geadviseerd werd xxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx om vervolgens onder begeleiding van xxxxxxxxxxxx en hulp door xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx . Heden ten dage speelt dat op en uit zich in gedrag waarbij zoals het moeten aansluiten bij een rij wachtenden absoluut vermeden wordt. Uitspraken als “wat moeten die stomme touristen uitgerekend op het moment dat ik het e.e.a. hier wil komen bekijken” of ” stelletje kanslozen ” of “wat een facebookkuddevolk niveau ” en ga nog maar even door.
Zittend op het zonovergoten terras van ons vakantiehuis met tuin en uitzicht op Faakersee gleed op de weg daaronder een hyper moderne touringcar voorbij waarbij het aspirantlid riep ” hé dat lijkt een bus van Bak-reizen uit Alkmaar ” ???? Ja, en ? Vervolgens ontstond een dialoog over de groepsreizen van je mag toch hopen uitsluitend ouderen welke zich onder leiding van een reisleider in een bus lieten stoppen, zich na enige dagen en plaspauzes uit lieten laden in bijvoorbeeld Drobollach am Faakersee en ………..huh , nee hé ………… not in my backyard !!??
De culinaire omgeving hier bood niet veel meer dan pizzaniveau en die avond besloten wij te gaan informeren of er in het hotel schuin achter ons ook restaurantgelegenheid was voor niet-gasten. Dat bleek wel degelijk het geval en na enig wachten werden wij naar een avondzon overgoten terras geleidt waar c.a. 45 mensen ( uitsluitend nederlanders ) , de bus stond achter een bosje geparkeerd, gezellig zaten te babbelen over kunstheupen , steunkousen, staaroperaties, moderne gehoorapparaten en ander senioren ongemak. Deze vriendelijke oude mensen zaten m.i. lang te wachten op de gekozen gerechten, links of rechts of anders niets welke op een gegeven moment “en masse” aangevoerd werden. Wij daarentegen konden kiezen van een nette menukaart en hebben van voorgerecht t/m dessert heerlijk zitten eten. Nou Hans leuk maar wat is nu je probleem ?
Ben bang dat ik een preview van het voorgeborchte heb aanschouwd.
Op de één na laatste dag in Slovenië een dagje naar de hoofdstad Ljubliana. Vijf kilometer buiten het centrum fietsen van de auto af en peddelen maar. Een niet zo heel grote maar wel heel leuke stad met gezellige terrassen, mooie parken en voor de shopaholics onder ons ( ze lopen hier echt niet achter ) toon-aangevende kledingzaken waarbij natuurlijk weer het e.ea. aangeschaft werd. Twee zomerbroeken dient de naaiturk in Meppel die overigens uit Afghanistan komt dit maal in te korten. De volgende ochtend afscheid genomen van onze superhost Katja met een geschenkje. De schat heeft zelfs nog drie overhemden van mij gestreken en volgens plan ( ons volgend adres in Oostenrijk was slechts een rukkie door de Karawankentunnel ) bovenop de top bij het meer van Bled nog eerst de burcht bezocht.
Halverwege de middag op zoek naar ons volgende tijdelijke stulpje. Geen stulp maar een stulpje in vergelijking met Katja’s villa waar wij 110 M² tot de beschikking hadden. Maar met een terras dat uitkijkt over de Faakersee ( zie eerste foto ) ook geen lullig hutje. We kregen een rondleiding van Frau Samonig waarbij het duizelde van de kennis die wij tot ons kregen m.b.t. de aanwezige electronica. In ieder vertrek een airco ( enkele werken samen ) , in ieder vertrek met ramen electrische rolluiken welke soms ook (??) samen werken. Een electrisch zonnescherm dat samenwerkt met de rolluiken en af en toe op onverklaarbare wijze zichzelf inrolt (??) Een B&O geluidssysteem met vier futuristische spreakers in alle hoeken van de woonkamer en een (waarschijnlijk) subwoofer in de vorm van een grote verchroomde ui onderaan tegen een wand. De nodige remotecontrolls alsmede een Ipad in een houder aan de muur voor vermoedelijk de bediening van een eveneens futuristisch vormgegeven B&O radio-cd-player maar dan uitsluitend bedoeld voor Spottify (??) , op alle lichtschakelaars dimmers/sfeeraanpassers. We kwamen enigzins tot rust na ontdekking dat de bedlampjes aan weerszijde van het bed met een gewoon lullig aan/uit-schakelaartje te bedienen waren. Een badkuip met stortdouche en andere mogelijkheden waarbij de douchedeur verwerkt was in de badkuip zodat als je een bad zou nemen een deel van je badkuip een glazen wand heeft ( door deze hillbilly nog nooit gezien ) . Ook wel vermakelijk is als je zittend op het toilet denkt aan opstaan je eerst nog een lauwwarme waterstraal tegen je chassis of downbilly’s geplaatst krijgt overigens met de verontschuldigingen van Herr Samonig want als de installatie volledig in orde was geweest zou er ook nog een mistral tegen je feestartikelen blazen. Helaas mochten wij dit laatste niet ervaren en vermoeid van alle indrukken vielen wij na zeer korte tijd in een diepe slaap.
