SPOOKHUIS AM SEE

Op de één na laatste dag in Slovenië een dagje naar de hoofdstad Ljubliana. Vijf kilometer buiten het centrum fietsen van de auto af en peddelen maar. Een niet zo heel grote maar wel heel leuke stad met gezellige terrassen, mooie parken en voor de shopaholics onder ons ( ze lopen hier echt niet achter ) toon-aangevende kledingzaken waarbij natuurlijk weer het e.ea. aangeschaft werd. Twee zomerbroeken dient de naaiturk in Meppel die overigens uit Afghanistan komt dit maal in te korten. De volgende ochtend afscheid genomen van onze superhost Katja met een geschenkje. De schat heeft zelfs nog drie overhemden van mij gestreken en volgens plan ( ons volgend adres in Oostenrijk was slechts een rukkie door de Karawankentunnel ) bovenop de top bij het meer van Bled nog eerst de burcht bezocht.

Halverwege de middag op zoek naar ons volgende tijdelijke stulpje. Geen stulp maar een stulpje in vergelijking met Katja’s villa waar wij 110 M² tot de beschikking hadden. Maar met een terras dat uitkijkt over de Faakersee ( zie eerste foto ) ook geen lullig hutje. We kregen een rondleiding van Frau Samonig waarbij het duizelde van de kennis die wij tot ons kregen m.b.t. de aanwezige electronica. In ieder vertrek een airco ( enkele werken samen ) , in ieder vertrek met ramen electrische rolluiken welke soms ook (??) samen werken. Een electrisch zonnescherm dat samenwerkt met de rolluiken en af en toe op onverklaarbare wijze zichzelf inrolt (??) Een B&O geluidssysteem met vier futuristische spreakers in alle hoeken van de woonkamer en een (waarschijnlijk) subwoofer in de vorm van een grote verchroomde ui onderaan tegen een wand. De nodige remotecontrolls alsmede een Ipad in een houder aan de muur voor vermoedelijk de bediening van een eveneens futuristisch vormgegeven B&O radio-cd-player maar dan uitsluitend bedoeld voor Spottify (??) , op alle lichtschakelaars dimmers/sfeeraanpassers. We kwamen enigzins tot rust na ontdekking dat de bedlampjes aan weerszijde van het bed met een gewoon lullig aan/uit-schakelaartje te bedienen waren. Een badkuip met stortdouche en andere mogelijkheden waarbij de douchedeur verwerkt was in de badkuip zodat als je een bad zou nemen een deel van je badkuip een glazen wand heeft ( door deze hillbilly nog nooit gezien ) . Ook wel vermakelijk is als je zittend op het toilet denkt aan opstaan je eerst nog een lauwwarme waterstraal tegen je chassis of downbilly’s geplaatst krijgt overigens met de verontschuldigingen van Herr Samonig want als de installatie volledig in orde was geweest zou er ook nog een mistral tegen je feestartikelen blazen. Helaas mochten wij dit laatste niet ervaren en vermoeid van alle indrukken vielen wij na zeer korte tijd in een diepe slaap.

SLOVÉNIEJUH II
PSYCHIATER TOT PATIENT