EFFE NAAR PARIJS GEWEEST

De kat van ome Willem achterna. Zoonlief heeft al reeds wat vreemde zaken in huis zoals een jerrycan als lectuurbak, een skateboard van marmer en nog wat andere vreemde voorwerpen. Daar moest nu bij komen bijvoorbeeld een schilderij en/of iets anders aparts. Toen hij met vriendin in Parijs was en het veilinghuis Christie’s bezocht zou daar kunst geveild worden uit de nalatenschap van Comte et Comtesse Jean-Jaques de Flers. Nooit van gehoord maar de oude baron zou een kunstkenner geweest zijn en zouden dus zijn te veilen spulletjes wel heul mooi zijn ………………….. denk je dan 🙂 . Welnu, bon ami Jean-Charles had geboden op een schilderij (afmeting 180×90 ) en une vase derriére oftewel in gewoon nederlands een billenvaas en tot z’n stomme verbazing van beide ook de nieuwe eigenaar geworden. En uhhh ja, ……………. of die pensionado-pa die de gehele dag toch geen flikker uitvoerde samen met idem-pensionado Pedro dat allemaal effe wilde gaan ophalen. Na keiharde onderhandelingen over soort vervoer, lunch en diner/hotelkosten onderweg, besloten Parijs maar weer eens te gaan bekijken. Op de afgesproken datum en plaats aangekomen kostte het ons nog enige moeite de opslag in het noorden van Parijs binnen te komen. Een gigantische hal ( maatje hangar ) met werkelijk de meest uiteenlopende zaken van kunst en uhhhh troep (?) openbaarde zich.

Na aanmelding en tonen van de juiste papieren werd de aanschaf uit de schappen gehaald waarbij Pedro bij het zien van het schilderij opmerkte …… da’s dus de achterkant ? Uhh nee vriend da’s de voorzijde ! ohhh vervolgens ……. maar dan zit er dus verpakking voor ? Uhh nee vriend dit is het !! Als ogen zomaar uit hun kassen hadden kunnen rollen was dat daar in Parijs gebeurd. En heeft ie daar ( cencuur ) voor betaald ?? Ach jonge vriend ………..voor een heer van stand speelt geld geen enkele rol ………. 🙂

Vaas en schilderij.

Een en ander werd keurig verpakt en na wat passen en meten lukte het ons het schilderij in de automobiel te krijgen ( de vaas was een makkie ) en besloten we nog even voordat de terugrit een aanvang nam Montmartre te bezoeken. En om geheel in stijl te blijven moest dat natuurlijk Place du Tertre worden. Welnu dat hebben Fokke-Costa en Sukke-Brava geweten. ………………………. Er naar toe was een hel ( verkeerstechnisch ) en eenmaal aangekomen daarboven in die smalle straatjes waar natuurlijk weer van die kl.hommels van toeristen net daar waren waar wij heen wilden was nergens parkeergelegenheid dus maar een stukkie zakken en elders une café besteld.

Toen Parijs nog uit ………….grrrrrrr , een file van c.a. 20km voor Antwerpen, een file vele malen langer in Nederland dus 20.00 ‘s-avonds pas in Haarlem, diner, auto’s omwisselen en tegen 24.00 uur terug in Meppel. Ach, je moet die kids soms een beetje tegemoetkomen.


NIEUWE BEZIGHEDEN

We schrijven 1 november 2022 en zijn lang uit de ether geweest, druk, druk, druk is dan het cliché ……. nou, an muh hoela want bij mij is het nog steeds leuk, leuk, leuk . Broertje Peter (Ouboet) over uit Zuid-Afrika, een nieuwe liefde en morgen vertrekken Pedro en ik naar Parijs om daar bij het gerenommeerde veilinghuis Christie’s een door zoonlief aangeschaft schilderij en een billenvaas te gaan ophalen. Over die billenvaas en die Rembrandt of was ’t een Renoir ? later meer ………… eerst maar eens “de kat van Ome Willem” achterna en dan berichten.

Bovenstaande foto geeft een deel weer van het “Depot” (in de Rotterdamse volksmond “de Pot” ) van het museum Boymans van Beuningen. Ik meen mij te herinneren dat daar c.a. 180.000 stukken kunst opgeslagen liggen waar je overigens weinig van ziet maar het bouwwerk zelf is al indrukwekkend, het uitzicht vanaf het dakterras fenomenaal kortom een bezoek waard. Wat ook reeds tweemaal heeft plaats gevonden, eerst met de ouboet en enkele weken later met Jeannet.

De periode met Peter was leuk met o.a. dus twee dagen Rotterdam, een bezoek aan JC en Haarlem, een bezoek aan Esther en Groningen en niet te vergeten een boottocht met de boot van Jeannet naar Giethoorn en het natuurgebied achter Wanneperveen als deel van de Weerribben.

Tussendoor nog wat ijsgein met de gespuisjes uit Zwolle .

Voor het eerst van mijn leven in Apenheul geweest waar men niet uitsluitend aapjes heeft maar ook ander beestenspul welk niet behendig met onder andere de staart van tak tot tak kunnen slingeren zoals bijvoorbeeld onderstaande jongeman welke daar een bord vond wat wel zeer aansprak en derhalve een fotootje waard.

En dan was er ook nog de zwart en geel gestreepte mee-eter die kans zag compleet met schrok geluiden het restant van een garnalengerecht naar binnen te werken. Ja, zelfs als inactieve pensionado maak je nog de nodige horror mee.

En dan was er nog zoals al vermeld na Peter het tweede tripje naar Rotterdam met Jeannet waarbij toch wel verslag moet worden gedaan van wel een heel bijzonder onderkomen ( via booking ) in Schiedam waarbij wij voor drie dagen de zolder van een oud groot herenhuis aan de Lange Haven aldaar betrokken met een oppervlakte van 165 M2 ……………….. ja U leest het goed, een sauna, een badkuip, een gymtoestel (kast) de douche, toilet, keuken, groot bed, enorme zithoek en idem eettafel alles in één ruimte overigens keurig afgescheiden met betonnen wandjes kortom een wel heel memorabele plek waarvan akte dezes.

Ginds achter de vitrage het enorme bed.

Tot slot nog even een bizar feit. Lees “op de thee bij Elizabeth ” het verslag van o.a. het nuttigen van een koninklijke tostie op Balmoral-Castle in Schotland. Grotendeels ( ik beken ) maar niet helemaal, een dikke duimverhaal . Ja, wij zijn er geweest, ja de tostie en thee zijn echt genuttigd daar, ja haar stretched Bentley heeft mooie ventieldopjes, zelf waargenomen en niet gezien van iemand die ’t weer gehoord had. Maar dat Lizzy ook nauwelijks twee weken later daar zou overlijden vind ik toch wel een memo waard. Iets in de thee gedaan jongens ? Neuh ….. eg nie !