Inmiddels op Skye in ons mooie huis aan de kust. Recht tegenover ons een toegangshek naar de zee. Steile afdaling en na vijf minuten sta je aan zee waarbij geen strand maar wel grote rotsachtige stenen. Wij hadden al eens vanuit het raam mensen door het hek zien gaan die zeer enthousiast terug kwamen en spraken over de “the Sparcave” een grot die alleen bij laag water ( c.a. 16.00 uur ) te bereiken was. Toegang recht tegen over onze voordeur. Nou, om kort te gaan ……………… we hebben de grot na enig geklauter naar beneden gevonden maar heel eerlijk ……………… spectaculair ? Mwwaah , see for yourself.
Wij hadden overigens prima weer (weer 🙂 ) en voor wie het niet geloofd …….. ook Schotland heeft witte stranden en azuurblauw water waarbij hier onder de bewijzen.
Made in ScotlandZij niet ……. gewoon Zwolle.
De meute gaat naar Dunvegan Castle, wij vonden ruim 20 pond pp te veel van het goede en reden over een zeer smalle weg c.a. acht kilometer verder waarbij je na nog een wandeling van twee kilometer een strand vind waar ze in Zandvoort jaloers op zijn …………… Nou ja …………..
Drie dagen in een grandioos huis direct aan de kust met drie slaapkamers, twee badkamers en naast de huiskamer ook nog eens een zeer ruime keuken waar ook gegeten kon worden. Geheel voorzien van vloerverwarming onder tapijt (apart ) en zeer warm wat niet echt nodig was. ’t kost een paar centen maar dan heb je ook wat. Enige nadeel, ………….. ’t lag aan het eind van de wereld en om er te komen moest je ruim een half uur rijden op een single-trackroad ( soms stapvoets ) vol met kuilen in het asfalt. Die gaten heb je overigens over geheel Skye en het overkwam ook mij dat ik een band naar de filistijnen reed elders en genoodzaakt was mijn thuiskombandje te monteren en later te laten vervangen door een nieuwe band.
Helaas, BingoMaar er was supporten als dank 🙂
Uiteraard ook hier de nodige cultuur gesnoven onder meer door een bezoek aan Eilean Donan Castle. Waarbij wij ook nog een nederlandse gids tegen kwamen met heel veel jeugdsentiment over o.a. Puch’s , Kreidlers en Zundapbrommers. Maar dat maakte het gesprek niet minder aantrekkelijk.
Eilean Donan CastleNee, niet dezelfde gids.
Inmiddels ivm onze geplande tocht in de bergen naar een gereserveerd hutje welk alleen lopend (c.a. 17 km) te bereiken is, intrek genomen in een hostel aan het Loch Duich ter voor bereiding voor deze tocht. Ook daar moest er geschaft worden en gezien er in Schotland c.a. 10.000 Mc Donalds rond lopen die echter geen van allen een quarterpounder, happy meal of baconburger kunnen bereiden was ondergetekende de sjaak en werd het toveren met chili con carne echter zonder carne 🙂
Loch DuichMc Hannes
Na dat voedsel overleefd te hebben de voorbereidingen voor de tocht de volgende dag. Beiden een rugzak met regenkleding ( je weet maar nooit ) , slaapzakken, water, lunch en avondeten en ontbijt en lunch voor de dag daarna voor de terugweg. ‘s-Morgens om 07.30 vertrokken en rond de middag een powernapje en lunch in “the middle of nowhere ” Een schitterende tocht met het nodige klauterwerk maar tegen 16.00 uur die middag bereikten wij ons hutje.
OnderwegEnergie op doen …….Yes, we did it !
De volgende dag via een andere ook mooie route met tal van watervallen terug waarbij gedurende een c.a. 2 uren helaas onze regenkleding goed van pas kwam en afdalend de grote stenen waar je overheen moest wel soms glad en glibberig waren. Na een aantal uren stap je dan plots in de schapenstront en weet je ……………. de bewoonde wereld is niet ver meer. Bij de auto aan gekomen, verkleden en op zoek naar een laatste hotel. Dat werd het plaatsje Dunbarton vlak boven Glasgow, de volgende dag op weg naar Newcastle in Engeland voor de terugtocht naar IJmuiden. Daar in Newcastle verliep het inschepen zo soepel dat we in “no time” na onze hut geinspecteerd te hebben weer aan dek stonden in een aangenaam zonnetje. In de avond weer een prima diner aan boord en een reis kwam ten einde .
Op maandag stond gepland de beklimming van de Ben Nevis, de hoogste berg van GB met een hoogte van ruim 1300 meter. In midden europa liggen ze bij zo’n hoogte in een deuk maar hier is het de trots. Wij hadden drinken, eten, regenkleding, truien en een prima humeur bij ons en gingen van start bij 0 meter om 09.10 uur. Er staat c.a. 7 uur voor heen en terug en 20 jaar geleden heb ik daar absoluut korter over gedaan. Huyb en ik stonden toen op de top in de korte broek tot de knieën in de sneeuw met een schitterend uitzicht en hoorden later dat wij supergeluk hadden omdat zo’n situatie maar hoogstens twee weken per jaar voor zou komen. Nu echter waren wij na ruim drie uur klimmen nauwelijks over de helft en kwamen de diehards reeds terug met opmerkingen als “regen en mist, koud en niets te zien” op de top. Geheel soaked, da’s een mooi woord voor zeikend nat en doorweekt, besloten wij rechtsomkeer te maken waarbij door glibberige stenen de aftocht nog tamelijk gevaarlijk werd. Na drie uur die middag weer thuis en uitsluitend op bed gelegen. Wat een f..berg ………………….
Mrs Bouquet, lady of the house speaking … op het kleedje
Een leuke ervaring en verder maar weer via smalle wegen richting Skye waarbij onderweg nog een picnick in het gras met schitterende uitzichten. Het blijft een fantastisch land met ook heel vriendelijke mensen
Eilean Donan CastleMouth and Mc Neal bij het castle
Ja, en dan Skye zelf ……… via airbnb een huis(je) geboekt voor drie nachten met drie slaapkamers, twee badkamers en een grote keuken. Eten ingekocht voor drie diner’s want de dichtst bij zijnde super was 24 km terug. Op zich niet zo’n afstand maar over een dood lopende z.g. single track road vol met kuilen en gaten en afdalingen en klimmen soms met >25% doe je daar ruim een uur over dus nodigt dat niet uit om ff terug te rijden. Dus na een spannend ritje was daar ons stulpje en exact wat beloofd was n.m. vlak aan zee en bijna aan ’t eind van de wereld. Maar wat een uitzicht en omgeving.
Het verschil met het lullige hotelletje in Edinburgh en hier in Pitlochry het Westlands Hotel had niet groter kunnen zijn. Bij inchecken zei Pedro (eigenaar ) sir, the best room, never used , ground floor, is for you. Ja, ja dacht ik nog eerst zien dan geloven. Nou dat gebeurde snel. Een schitterende nieuwe grote kamer met mooi luxe meubilair, inloopdouche, schrijf/werkbureau kortom alles was aanwezig. De volgende ochtend een fantastisch uitgebreid ontbijt met scrumbled egg’s , bacon, black pudding (gebakken bloedworst), champignons, witte bonen in tomatensaus, worstjes, vers fruit, helemaal zoals het hoort kortom ik was thuis. Ik had mijn reisgezellin een wandeling van c.a. 10 km door de spectaculaire kloof van Killiecrankie beloofd en bezoek aan het witte kasteel Blair Castle en dan per trein terug. Het spectaculaire deel misten we en 10 km werd uiteindelijk c.a. 20 km. Enig gezeur onderweg ontstaat dan over de betrouwbaarheid van de gids maar die wist daar wel raad mee.
Jeannet bij de diepe kloof van KilliecrankieOEPS !
Een beetje moslima volgt dan op gepaste afstand haar Hassan wat overigens komt van vanuit het Marokkaans wat daar zoveel betekent als ” achter Hans an ” maar da’s een kwestie van geduld 🙂
Maar waar is die brug dan ?Geduld is een schone zaak sprak de gids.
Toegang tot Blair Castle kostte voor beiden c.a. £37,- maar wij mochten naar binnen terwijl er een bruiloft was en de verstrooide oude mevrouw die ons binnen liet vergat om de kaartjes te vragen die wij dachten bij haar te kunnen kopen en konden dus zo gratis door lopen ( gniffel ) , na bezoek op naar het treintje maar dat zou nog anderhalf uur duren dus dan maar de bus. In de bus contactloos betalen lukte niet dus zei de driver , ach loop maar door en ga zitten dus hier weer £5,- verdiend 🙂 . Ja, zo’n dure hotelkamer moet een beetje terug verdiend worden. Dat doen we dan o.a. door goedkoop te gaan eten. Fish and chips had Jeannet nog nooit gegeten ( aan mij raken ze die vette rommel niet kwijt ) dus dat kwam mooi uit.
Belachelijk, ze vond ’t nog lekker ook.
De volgende dag naar Fort William via een schitterende weg met onderweg nog even aan geocaching gedaan bij een schitterende waterval.
Zomaar onderwegtijdens een tussenstopje
In Ford William lang gezocht naar ons nieuwe B&B adres maar uiteindelijk 5 km buiten de stad gevonden en tevens de bevestiging gekregen dat er over twee dagen ditmaal via airBnB een huisje voor drie dagen beschikbaar is langs een mooie kust op het eiland Sky.
In Fort William voor ’t diner op een terras in de zon bij 22 gr. ongekend voor Schotland maar ’t was echt. En morgen de hoogste berg van GB beklimmen, de Ben Nevis.
Een pint “best” bierTwee vingers schuim lukt altijd hier.
Deze kreet heb ik reeds jaren eerder gebruikt en nu, we schrijven 1 mei 2023, kan ik ‘m herhalen. De zon begint weer aardig te branden en geankerd in het riet van de Schutssloterweide in de Weerribben, voorzien van nootjes, oude kaas en een wijntje is er al snel de gedachte “wat wil een mens nu meer” nou, ………. ik niks hoor. Na nu nog twee daagjes thuis aanklooien, beetje (vooral niet te veel ) in de tuin werken, wo.ochtend de mormels naar Rinske en Pedro brengen, ’s middags ff naar zoonlief in Haarlem waarna door naar IJmuiden voor de afvaart naar Schotland. Het zal daar vrees ik iets minder mooi weer zijn dan hier thans maar we hebben een leuk programma en hebben er zin in.
MORMEL 1 + MORMEL 2
Al weer veel te veel gedaan vandaag, over enkele dagen verder met de belevenissen in Schotland.
En ja inmiddels 5 mei en reeds achter de rug een lunch in het mooie Frans Halsmuseum in Haarlem waar ondergetekende een paar mooie glazen tulpen scoorde in de museumwinkel. De boottocht naar Newcastle met aan boord een gezellig tafeltje aan ’t raam met fantastisch eten, na aankomst de trip naar Schotland en nauwelijks tweehonderd meter over de grens daar in een heel grappig winkeltje/tearoom geluncht en door naar Edinburgh.
Diner aan boordhet maffe theewinkeltjeWie had het mooiste theekannetje ?
We hadden geboekt in “the guards hotel” in het centrum voor minder dan € 50,- wat betekende een schitterende (begin vorige eeuw ) trap op naar de tweede verdieping met o.a. de koffer van moppie ( c.a. 249 kilo ) , een niet aanwezige badkamerdeur, een slecht functionerende douchedeur in dat badkamertje, een TV op een plankje met een paar loshangende kabels, een herrie makend electrisch kacheltje bij gebrek aan een goed functionerende CV kortom complete shit dus maar een bed ……… zo heerlijk en leuk zicht op de achtertuinen van de buren, een rust ‘s-nachts werkelijk ongekend kortom ’t zag er niet uit maar heerlijk geslapen en die volgende dag lopend/met auto/hop on-hop off-bus de stad verkend. De avond ervoor in een gezellige pub ( the black bull ) heerlijk haggis gegeten , nee Edinburgh is een topstadje .
straatje Edinburghachter the royal milethe castle op de achtergrondde bus reed niet meer
Het fiks wat duurdere hotel in Pitlochry kon geen groter contrast geven met de nacht hiervoor maar daarover de volgende keer wat meer, nu eerst de voorbereiding voor morgen voor de wandeling door de kloof van Killiecrancie naar het witte kasteel van Blair Athol.