LA BELLE EPOQUE
Deze kreet heb ik reeds jaren eerder gebruikt en nu, we schrijven 1 mei 2023, kan ik ‘m herhalen. De zon begint weer aardig te branden en geankerd in het riet van de Schutssloterweide in de Weerribben, voorzien van nootjes, oude kaas en een wijntje is er al snel de gedachte “wat wil een mens nu meer” nou, ………. ik niks hoor. Na nu nog twee daagjes thuis aanklooien, beetje (vooral niet te veel ) in de tuin werken, wo.ochtend de mormels naar Rinske en Pedro brengen, ’s middags ff naar zoonlief in Haarlem waarna door naar IJmuiden voor de afvaart naar Schotland. Het zal daar vrees ik iets minder mooi weer zijn dan hier thans maar we hebben een leuk programma en hebben er zin in.
Al weer veel te veel gedaan vandaag, over enkele dagen verder met de belevenissen in Schotland.
En ja inmiddels 5 mei en reeds achter de rug een lunch in het mooie Frans Halsmuseum in Haarlem waar ondergetekende een paar mooie glazen tulpen scoorde in de museumwinkel. De boottocht naar Newcastle met aan boord een gezellig tafeltje aan ’t raam met fantastisch eten, na aankomst de trip naar Schotland en nauwelijks tweehonderd meter over de grens daar in een heel grappig winkeltje/tearoom geluncht en door naar Edinburgh.
We hadden geboekt in “the guards hotel” in het centrum voor minder dan € 50,- wat betekende een schitterende (begin vorige eeuw ) trap op naar de tweede verdieping met o.a. de koffer van moppie ( c.a. 249 kilo ) , een niet aanwezige badkamerdeur, een slecht functionerende douchedeur in dat badkamertje, een TV op een plankje met een paar loshangende kabels, een herrie makend electrisch kacheltje bij gebrek aan een goed functionerende CV kortom complete shit dus maar een bed ……… zo heerlijk en leuk zicht op de achtertuinen van de buren, een rust ‘s-nachts werkelijk ongekend kortom ’t zag er niet uit maar heerlijk geslapen en die volgende dag lopend/met auto/hop on-hop off-bus de stad verkend. De avond ervoor in een gezellige pub ( the black bull ) heerlijk haggis gegeten , nee Edinburgh is een topstadje .
Het fiks wat duurdere hotel in Pitlochry kon geen groter contrast geven met de nacht hiervoor maar daarover de volgende keer wat meer, nu eerst de voorbereiding voor morgen voor de wandeling door de kloof van Killiecrancie naar het witte kasteel van Blair Athol.