ZUID AFRIKA vervolg

Inmiddels ruim een week op sjouw hier, ruim 1200 km op de teller en al weer veel gezien en gedaan. Vanuit Kaapstad langs de kust naar George waar ou-boet woont. Voor de duidelijkheid, ik was de jongste thuis en heet hier dus klein-boet of boetie. Vandaag, woensdag de gehele dag besteed aan de leefomgeving van ou-boet dus ook een glas wijn gedronken bij zijn golfclub, een tourtje in de omgeving en op verzoek van de P.kusseres de aardewerkfabriek Wonki Ware alhier bezocht. Dat wordt overigens nog een dingetje straks op de terugreis want er is een kilootje of twee aan aardewerk gekocht en per koffer mag je maximaal 23kg. mee nemen. Nou en ? zou je zeggen. Nee, nog niet maar elders werd er voor c.a. 6 kg. keramiek aan pinguins , een olifantenkop en een klein naakt gekocht en door de voorzitter zelve als klap op de vuurpijl een naakt voor in de tuin welk bij thuiskomst hier 17 kg. bleek te wegen. Voorlopig zijn we lekker op vakantie en over enkele weken gaan wij ons buigen over ons vervoersprobleempje.

Kosten van parkeren ….. een lachertje, benzineprijs per liter, je blijft vrolijk, eten, wijn, koffie, je lacht je een kreuk in de flikker. Kortom naast cultureel bezig zijn is het hier goed toeven door heerlijk te potverteren, te lanterfanten en zich bezig te houden met dermate zalige zaken dat een fatsoenlijk mens zich kapot zou schamen maar ja als zalig niets doen je huidige professie is en e.e.a. reeds in de genen is vastgelegd …… best wel een zwaar leven hoor. Haha, wat noem jij cultuur snuiven ….. ? Nou, eetgewoontes bijvoorbeeld . Machtig interessant om te ontdekken wat voor voedsel welk volk eet . Hier in SA heb je eetgewoontes die ik elders nog niet tegenkwam ……………… hoor !

Een typisch streekgerecht hier heet “Bratwurst” , werkelijk een ontdekking 🙂 Nee, flauwe kul natuurlijk allemaal maar ‘k ant nooit laten om altijd de humor achter iets te zoeken. Gewoon een mooi land met mooie geweldige vergezichten, kusten en omgevingen.

Achtereenvolgens Mosselbaai en Houtbaai en morgen maar eens zien of we een paar passen ( in de bergen ) kunnen gaan scoren en tot die tijd …………………….. ach ’t blijft leuk.

ZUID AFRIKA, WE KOMEN

Nou ja , da’s de bedoeling en een lang verhaal in korte versie ……….. het is gelukt ! Eerst even een ultra korte uitleg over waarom ik zo een grafhekel heb aan vliegen. …………………………… Als ik om 10 uur ‘s-ochtends in m’n auto stap na een uitgebreid en/of gezellig ontbijt v.v. enkele onderbroeken en een tandenborstel en op een namiddag om c.a. 17.00 uur gezeten op een gezellig/mooi terras eens voor het eerst ga kijken via mijn reisbijbel ( booking.com ) naar waar ik komende nacht zal slapen ( afgelopen 10 pensionado jaren nooit mis gegaan ) dan heb ik het verschrikkelijk naar de zin.

Nu vliegen ………………. 2 mnd. ervoor reserveren, met trein of auto naar Schiphol of verder weg, 2 uur ervoor ( veiligheidshalve ) aanwezig zijn dus zoals in dit geval 04.30 in de ochtend op staan , 7.00 uur op de (longstay) parking aan komen , met de bus naar de vertrekhal, inmiddels 07.30 uur, kwartier later daar lopend met een zware koffer aankomen. Koffer inchecken, naar de gate, onderweg als je pech hebt, schoenen uit, riem af, losse muntjes, sleutels, mobile, metalen zakkammetje in een bakkie en na ’t poortje de hele boel weer opbouwen. Paspoortcontrole , ook leuk als er van die slimmerikken voor je staan die niet weten hoe e.e.a. werkt. Naar de gate, daar nog een half uur in de rij staan of wachten, 09.10 uur vliegen werd 09.30 uur. Op dat moment ben je dus 4,5 uur in touw en ben je nog geen meter ver. In het vliegtuig ( extra kosten ) hadden wij de twee laatste stoelen in de staart dus niemand naast je en redelijk wat ruimte ( 11.00 uur vliegen ) waarbij klein nadeel. Als je helemaal achterin zit ben je er ook als laatste uit maar da’s dan weer peanuts op die 11 uur vliegen. Vroeger had je van die idioten die zaten te klappen als de piloot met 20 jaar ervaring de kist weer veilig aan de grond had gezet. Questie van gewoon goed je goed betaalde werk uitvoeren. Mijn reispartner vond bij het uitblijven van applaus het noodzakelijk om de piloot te knuffelen. Die gast wist niet wat ‘m overkwam , ik vond het geen probleem , was toch geen aantrekkelijke vent. Op naar de koffers en naar Jaokintaliko . Jaokintaliko ?? Ja, gewoon Jaokintaliko ! Breed lachend met een glanzend witte straat van oor tot oor waarop ze bij Prodent nog jaloers zouden zijn pakte hij onze koffers aan en bracht ons naar een luxe minibus en vervolgens naar ’t hotel ! Jongens we zijn er hoor …… inmiddels tegen elven dus 18 uren later. Voor een beetje luie uitvreter is dit geen vakantie meer maar goed ……….. eigen keus. Korte uitleg van deze reis-idioot ……. ik ben wars van georganiseerde reizen en massa-tourisme en heb het uitstekend naar de zin als zich er zaken voor doen die sterk individueel zijn. Dus niet behorend bij die idioten die met een polsbandje om in een kamp gaan zitten en uitsluitend daaruit komen voor een excursie per bus. Heb zelf ooit c.a. twee weken op Cuba doorgebracht, geslapen in eenvoudige staatshotels en nog simpeler bij de cubanen thuis en hoorde later van een stel die in het een of andere godverlaten oord voorzien van alle gemak ( dat dan weer wel ) daar twee weken gezeten hadden en niet naar Havanna geweest waren omdat de gids/reisleider dat maar lastig en gevaarlijk vond. ……………….. Hoe simpel kun je zijn ?

Nee, dan nu het verhaal van deze eenvoudige rukker met z’n piloot kussende vriendinnetje. Strikt willekeurig ………….. we rijden ergens met onze gehuurde upgrade automobiel …….

en komen gewoon bij toeval in Muizenberg aan de kust het museum/sterfhuis van Cecil Rhodes tegen. Klein bordje langs de kant van de weg. Recht er voor parkeren, geen drommen chinezen, japanners of duitsers , nee, gewoon de pilootkusserin en ik. Snoepen is dit voor deze historie-freak , ik wist al het e.e.a. van deze gast . Hier woonde hij en stierf er in 1902 . Een gratis prive rondleiding van een leuke jonge vrouw die heel veel van deze gast wist en dan denk ik (kan ik nog) ‘k had nu ook in een busje in een park kunnen zitten kijken naar van die beesten met een staart van voren en een slurf van achteren …… of uhhhh was ’t nou andersom ? Nee, flauw grapje maar bovenstaand epos(je) geeft wel weer op welke wijze ik het naar de zin heb.

Ander voorbeeldje van individueel reizen ………….. de pilootkusseres wilde graag pinquins zien of zelfs mee zwemmen waarbij opgemerkt dat ze van laatste maar heeft afgezien want die gasten stinken als de neten. Maar goed op een stil strandje tegen de avond reeds ( niemand te zien ) vonden wij in Boulderbeach nabij een marinewerf een aantal van die waggelaars. Leuk om te zien maar op die stille boulevard kwamen wij ook een oud mannetje tegen, beetje haveloos gekleed en op oude Crock’s die wel wat vragen van ons kon beantwoorden. Nadat ie e.e.a. verteld had kwam ie op stoom en bleef praten zodat ik nu alles weet van electrische zeemijnen , aanvoerroutes van marineschepen en de politiek in Zuid Afrika.

Heb weleens beweerd dat ik SA een naar land vindt met overal prikkeldraad rond huizen, tralies in huis en voor ramen etc. Dat vind ik nog steeds maar ook verteld dient te worden dat de mensen hier ontstellend aardig zijn , in winkels, in de bediening. Bij wegwerkzaamheden staan (vaak) jonge vrouwen met rode vlaggen als je moet stoppen. Als je dan zwaait wordt er breed lachend terug gezwaaid en dat geeft een leuke sfeer. In een supermarkt bij het afrekenen van wat drank werd de klantenkaart van een mevrouw achter ons gevraagd zodat ook wij konden profiteren van de kortingen, prijzen van voedsel eten in restaurants, benzine/ltr.(c.a. 1€ ) kortom bijna alles is belachelijk goedkoop. We hebben in vier dagen al veel gedaan zoals op de fiets door Kaapstad, geweest op Signal-hill, beklimmen van de Lionshead , rondgezworven bij “the waterfront” , rond gezworven in het centrum en op de lokale markt , St.George cathedral bezocht, de kerk van Desmond Tutu. Inmiddels 450 km op de teller en nu voor zondag even een rustdag in een luxe paleisje direct aan de stille oceaan oftewel ……….. ff ’n break !

WETEN, WETEN EN WETEN

Hoe meer je in het leven te weten komt des te meer kom je er achter hoe weinig je eigenlijk weet. Ja kanslozen , doemdenkers, ongelukkigen en nijvere arbeiders deze luie rat weet (soms) wel waarover ie praat. Ok, ook wel eens niet maar dan ben ik meestal op vakantie of iets anders leuks aan het doen.

Wat bij mij best wel indruk maakte was een bezoek laatst in Franeker aan het z.g. planetarium van de heer Eizinga waaraan ie 7 jaren gebouwd heeft ( nou en ?) en ja dus wel in c.a. 1770 en ja waar dus geen computer aan te pas kwam en nee, ook geen zakjapanner ( huh? ) , nee , pure wiskunde via o.a. algebra teneinde te berekenen hoever de zon van hier stond, wat er allemaal omheen draaide en met welke snelheid etc. etc. Als je dan ziet dat al dat spul anno heden ten dage nog prima functioneert en slechts af en toe een pietsie bijgesteld moet worden ………………. nou, bij mij petje af hoor. Zo draait daar aan het plafond in Franeker een planeetje welk in 24 jaren slechts eenmaal rond gaat.

Kortom bij mij maakt dat indruk. Dat wetenschappelijk dagje Franeker werd nog vervolgd door een bezoek aan een ander museum daar voornamelijk m.b.t. de historie van die friese stad waarbij tal van interessante zaken te zien waren en ook wel leuk was dat je in bepaalde vertrekken gewoon gebruik kon maken van het meubilair, daarin gezeten daar aanwezige thee kon inschenken en drinken kortom je mocht overal aan komen wat dan ook wel weer een ronduit schokkende ervaring teweeg bracht.

ICH BIN EIN BERLINER

Historische woorden op 26 juni 1963 door John F Kennedy gesproken in Berlijn. Minder dan vijf maanden daarna vermoord in Dallas-Texas.

Berlijn dus werd het waarheen wij in de herfstvakantie mijn oudste twee kleinkinderen ( 10 en 14 ) meenamen voor een trip per trein. Lopend vanaf het hauptbahnhof naar het hotel via de Bernauerstrasse kwamen wij langs een restant van de beruchte muur voorzien van foto’s en uitleg betreffende die rottige situatie welke gelukkig eindigde in november 1989. Maakte wel indruk en gaf veel vragen maar opa/voorzitter mag graag vertellen over historie dus dat kwam allemaal goed.

Een leuk hotel met twee kamers en een tussendeur zodat blagen en volwassenen beiden ook nog enige privacy hadden. De volgende dag, je kunt/wil er niet omheen naar een tentoonstelling over die muur en uiteraard dan ook een foto ( wel ff in de rij gaan staan ) bij de beroemde corridor Check-Point-Charley .

Ja, en naast het serieuze werk ook nog een dagje winkelen voor de dames en Max en ik togen naar het Olympisch stadion waar in 1936 de spelen gehouden werden tijdens het nazi-bewind en er ook 2 jaren geleden i.v.m. het europees kampioenschap gevoetbald werd.

En uiteraard moesten de heren de in Berlijn gevestigde BMW-motor fabrieken bezoeken daar waar Opa’s cruiser ook ooit gebouwd is.

Voor de rondleiding moest je minimaal 14 jaren oud zijn dus helaas maar het BMW experience-centre was des te leuker , zie ook de aanvangsfoto.

Kortom een leuk tripje voor enkele dagen naar Berlijn ………… volgende keer wellicht Londen 🙂