IERLAND ADIEU

En op maandag rijden we dan Dublin in voor de laatste dag Ierland althans dinsdagmiddag met de ferry naar Wales. Een leuk oud hotel in een buitenwijk van Dublin. Op mijn vraag in welke richting ik lopen moest voor het centrum kwam direct de informatie dat dat best wel ver was. Lopen (afstanden ) had ik nog niet gedaan dus dat kwam mooi uit en indien vermoeid of lui voor de terugweg dan is er nog altijd de überapp welke ik gelijk de app van booking.com koester. Onderweg een koffietent aangedaan , nee geen Starbucks. Waardeloze tent met dat gezeik van “ hoe is je naam “ welke dan op je beker wordt gezet. Doe mij maar een echte barista waar gewoon aan een tafeltje een lekkere americano of cappuccino gebracht wordt. Onderweg nog een plaatje geschoten van een sluisje aan een minikanaaltje wat mij deed denken aan een paar wandeltochten destijds in Engeland met dochter Esther o.a. gelopen toen van Manchester naar Liverpool langs dat soort kanaaltjes.

Na nog een fiks eind stiefelen eindelijk in het centrum, gezellig druk, ‘t was bankholiday dus iedereen was vrij. Nog een eind verder was daar Trinitycollege , open tot 18.00 uur dus ff naar binnen …….. nou, een indrukwekkende reeks gebouwen met hier en daar de studenten op de grasvelden , pardon …… the lawns .

De hoofdingang was inmiddels gesloten dus via een zijpoortje het complex verlaten en via via stond ik opeens oog in oog met Dublin-Castle , wel in de verbouw maar dat gebeurt nu eenmaal soms.

Nou toen had ik het wel gehad dus de Uber-app opgestart en nauwelijks 1 minuut later was daar Mohammed met z’n Prius. Keurig afgezet voor ‘t hotel. De volgende dag nog wat rond gezworven op de brommer , en om 13.00 uur aan boord van de Swift die met 65km/uur de 111 km tussen Dublin en Wales af zou leggen. Op een bordje aan boord o.a. de opmerking “ Emergency stop 290 m ” ( less than three ship lengths ) , ongelooflijk hard ging het , te snel om te waterskiën .

Goodbye Dublin.
En met dus 65 km/uur op Wales af ……..

Ja , en dan nu Wales ……. Morgen wil ik op zoek naar het huis van de schrijfster Jan Morris hier ( huidig hotelletje ) c.a. 65 km vandaan. Ooit hartelijk ontvangen daar in 2003 en inmiddels in het bezit van twee door haar gesigneerde boeken.

EINDE VAN DE RIT !
HUIZEN IN WALES EN EEN DES-ILLUSIE