Was slechts 33 jaren later de inspiratie voor het verhaal ” Vrouw sloopt muur en vriend kijkt toe” ….. hoezo sloopvergunning ? hoezo asbestcontrole ? hoezo saneringsbegeleiding ? Men neme slechts een hamer een zaag en een huishoudtrapje ………………. en …………………… ” it’s showtime ”
Dit alles speelt zich af begin december en nu 8 februari zijn wij in blijde verwachting ……………… van een keuken welke op 13 februari geleverd gaat worden en op 20 februari geinstalleerd zal worden. Wat hebben wij in die tussenliggende tijd gedaan beste arbeiders en overige ongelukkigen …….. nou , het wel bekende verhaaltje n.m. niet ene flikker . Nou ja, kerst was leuk met o.a. een uitgebreide brunch met de familie en op tweede kerstdag diner vooraf gegaan door een wandeling in het bos compleet met speurtocht ( kerstattributen in de bomen gehangen ) op zoek naar de door ons tevoren klaar gemaakte koek en zopie. Sta je daar midden in het bos met je skottelbraai de chocolademelk te verhitten en te wachten tot het jong volkje je vinden zou. Komen er wandelaars voorbij die vragen wat de choco kostte.
Daarna naar huis om echt iets aan deze kerstdag te gaan doen ………………………….
Uitleg overbodig 🙂
Ooit heb ik met Daan een aantal videootjes geschoten van mijn vorige cabriootje waarbij Niels nu e.e.a. leuk gemonteerd heeft tot een filmpje voor ‘k zal maar zeggen ‘ het nageslacht ” ….. Opa, was jij dat ??
Tsja ………. inmiddels bijna 10 jaar na dato en nog steeds spijt da’k ‘m weg gedaan heb ……………….
Nou ja er zijn weer andere leuke dingen, zoals padel spelen. Indien geen afspraken kan dat op Maandagochtend, Dinsdagochtend, Woensdagochtend toss, Donderdagochtend en Vrijdagochtend en tussendoor in Zwolle nog even met squashmaatje Pedro. Nee, vervelen doen wij ons niet. Morgen ff naar Winterberg samen, enkele daagjes skieĂ«n maar op tijd terug want i.v.m. mijn verjaardag komen de koters eten. Kortom druk,druk,druk …………………. maar wel leuk.
Na aanmelding en tonen van de juiste papieren werd de aanschaf uit de schappen gehaald waarbij Pedro bij het zien van het schilderij opmerkte …… da’s dus de achterkant ? Uhh nee vriend da’s de voorzijde ! ohhh vervolgens ……. maar dan zit er dus verpakking voor ? Uhh nee vriend dit is het !! Als ogen zomaar uit hun kassen hadden kunnen rollen was dat daar in Parijs gebeurd. En heeft ie daar ( cencuur ) voor betaald ?? Ach jonge vriend ………..voor een heer van stand speelt geld geen enkele rol ………. 🙂
Toen Parijs nog uit ………….grrrrrrr , een file van c.a. 20km voor Antwerpen, een file vele malen langer in Nederland dus 20.00 ‘s-avonds pas in Haarlem, diner, auto’s omwisselen en tegen 24.00 uur terug in Meppel. Ach, je moet die kids soms een beetje tegemoetkomen.
Bovenstaande foto geeft een deel weer van het “Depot” (in de Rotterdamse volksmond “de Pot” ) van het museum Boymans van Beuningen. Ik meen mij te herinneren dat daar c.a. 180.000 stukken kunst opgeslagen liggen waar je overigens weinig van ziet maar het bouwwerk zelf is al indrukwekkend, het uitzicht vanaf het dakterras fenomenaal kortom een bezoek waard. Wat ook reeds tweemaal heeft plaats gevonden, eerst met de ouboet en enkele weken later met Jeannet.
De periode met Peter was leuk met o.a. dus twee dagen Rotterdam, een bezoek aan JC en Haarlem, een bezoek aan Esther en Groningen en niet te vergeten een boottocht met de boot van Jeannet naar Giethoorn en het natuurgebied achter Wanneperveen als deel van de Weerribben.
Brug in HaarlemDak van het DepotAlweer dak van het 🙂 Tussendoor nog wat ijsgein met de gespuisjes uit Zwolle .
Voor het eerst van mijn leven in Apenheul geweest waar men niet uitsluitend aapjes heeft maar ook ander beestenspul welk niet behendig met onder andere de staart van tak tot tak kunnen slingeren zoals bijvoorbeeld onderstaande jongeman welke daar een bord vond wat wel zeer aansprak en derhalve een fotootje waard.
En dan was er ook nog de zwart en geel gestreepte mee-eter die kans zag compleet met schrok geluiden het restant van een garnalengerecht naar binnen te werken. Ja, zelfs als inactieve pensionado maak je nog de nodige horror mee.
Tot slot nog even een bizar feit. Lees “op de thee bij Elizabeth ” het verslag van o.a. het nuttigen van een koninklijke tostie op Balmoral-Castle in Schotland. Grotendeels ( ik beken ) maar niet helemaal, een dikke duimverhaal . Ja, wij zijn er geweest, ja de tostie en thee zijn echt genuttigd daar, ja haar stretched Bentley heeft mooie ventieldopjes, zelf waargenomen en niet gezien van iemand die ’t weer gehoord had. Maar dat Lizzy ook nauwelijks twee weken later daar zou overlijden vind ik toch wel een memo waard. Iets in de thee gedaan jongens ? Neuh ….. eg nie !
Besloten om na een avond in Cambridge de volgende ochtend na uitchecken de motorkleding in het hotel achter te laten en deze mooie en beroemde universiteitsstad te gaan ontdekken, tegen c.a. 18.30 uur in het Italiaanse restaurant van het hotel te eten en vervolgens pas af te reizen richting Felixstow waar wij een hotel hadden i.v.m. de afvaart de volgende ochtend richting Hoek van Holland. Cambridge is een geweldig mooie en leuke stad met op iedere hoek van een straat heel aparte en/of mooie gebouwen. Gisterenmiddag al een biertje gedronken op het dakterras van een heel duur hotel waar het uitzicht grandioos en gratis was en de consumpties belachelijk duur althans 10 pond voor een bakje pinda’s of olijven maakt het mooie uitzicht alsnog duur. In deze stad zoals al gezegd val je van de ene in de andere verbazing als ’t gaat om leuke straatjes en gebouwen. Kings College en Trinity en een aantal minder bekende, stuk voor stuk even indrukwekkend. Kingscollege-chapel voor mij meer een kathedraal is meer dan indrukwekkend. Het een eindje verderop gelegen Fitz Williammuseum met een interessante tijdelijke expositie van David Hockney . Overigens de vaste collectie is eveneens ongelooflijk groot en kun je van theekopjes, schilderijen en beelden uit het oude Rome tot egyptische mummies/sarcofagen bewonderen. Ook het realistische beeld van de liggende man is daar te vinden kortom elk wat wils.
Zomaar een bibliotheek Zelfs de plafonds zijn indrukwekkendThe Kings chapel.De Kings Chapel
Inmiddels thuis, de wasmachine draait, de brommer staat nog vies ( komt volgende week wel ) maken wij plannen voor september. De rest van deze maand heb ik vrij 🙂 maar begin september moet ik weer 2 weken op vakantie en de twee daarop volgende weken komt ouboet uit SA hier bij mij, altijd leuk en kan ik dus in oktober pas weer gaan luieren en lanterfanten. Zwaar bestaan hoor dat pensioneren .
Na het beeindigen van de North Coast 500 de volgende dag op weg naar Braemar naar het hostel waar JC en ik eens lopend vanuit de Cairngorns aan kwamen kom je via een fantastische motorroute langs Barmoral Castle, zomerverblijf van Lizzie. We reden de lange oprijlaan op tot aan het kasteel waarna wij via detectiepoortjes gescreend werden, brommers parkeren, helmen af, legitimatie tonen en zoals dat heet …… belet vragen. Bij een koningin bel je niet aan, nee, je vraagt belet. Lizzie had er wel zin in om die lads uit Nederland te ontvangen dus motorkleding en laarzen uit, rokjes aan, wit shirt, kniekousen met een mes daarin gestoken en zwarte schoenen met gesp. Alles aangereikt in onze maten. Vijf minuten wachten in een antichambre en ja wij konden naar binnen. Klein, grijs met de handtas op haar schoot , een Corgi aan de voeten heette zij ons welkom en vroeg hoe de tocht geweest was. Vermakelijk om waar te nemen hoe deze dame van ons doen en laten op de hoogte was. Ze wist nog van een vorige keer dat ik graag Earl Grey thee dronk en vroeg of ik daarbij ( het was rond lunchtijd ) ook een tosti luste ? Nou kanslozen en overige arbeiders dat kwam goed uit want wij waren redelijk uitgehongerd . Wij al kauwend en luisterend vertelde ze ons o.a. dat ze kort geleden een nieuwe Bentley had aangeschaft. Op mijn vraag waarom geen Rolls Royce meer gaf Lizzy aan dat dat merk ietwat te elitair overkwam en dat ook voor haar gold dat er een stapje teruggedaan diende te worden met die hoge gasprijzen en zo. Om te benadrukken dat het echt om een goedkopere Bentley ging had zij net als ik met mijn BMW bij Ali.com ventieldopjes besteld met logo. Vond dat ze daar lang op had moeten wachten ( zes weken ) maar dat het effect zeer de moeite waard was.
Extra aandacht voor het ventieldopje ubaub
Links hierboven het labeltje op de sandwich welke wij gepresenteerd kregen van Lizzie en rechtsboven vonden wij met Balmoral op de achtergrond nog een geschikte prins voor Amalia.
Links achterom diende er gescreend te worden, de BMW’s mochten in de rozenborder.
Na de leuke theevisite op naar Braemar naar de hostel waar JC en ik al eens gebivakkeerd hadden met een foto van de voorraad in de keuken met o.a. een vakje ”spare’s welk een rol speelde in het verhaal van “de gestolen cake” Nee niet de titel van een hoorspel o.i.d.
Braemar nu 2022Voorzitter legt vastDe kast met spare’sBraemar in 2006Braemar in 2006
Hier in dit hostel nog gekeken naar de finale damesvoetbal Engeland/Duitsland en in de avond fantastisch gegeten in het dorp o.a. met haggis . De foto van de voorraadkast herinnert ons aan een luxe in drank gedrenkte cake, keurig verpakt welke ik vond destijds in 2006 in het vakje “spare’s ” . Verwonderd waarom men zo’n luxe heerlijke cake achterliet heb ik hem aangesneden en gepresenteerd in de televisiekamer waar de cake al snel opraakte. Goh ……. was de opmerking van twee van de aanwezigen……… zo’n cake hebben wij ook ……………. nou, de rest laat zich raden 🙂
Sluit nu af en ga morgen op de ferry naar Hoek v Holland met vandaag nog het fantastisch leuke Cambridge.
Na de luchtbeddententenslechtontbijtervaring (veel punten bij scrabble ) door gestoten naar ons eigenlijke doel, de North Coast 500, een rit van 810 km in het noorden van Schotland welke begint boven Inverness en tegen de klok in van zuid-oost naar zuid-west loopt en bekend staat als een route met veel single-track-roads en een weergaloze natuur. De eerste stop was een B&B-adres bij een oude dove man ( met jonge huishoudster ) met s’morgens in de serre tijdens het ontbijt naast de wapperende was een schitterend uitzicht.
Van daar uit kort gereden en uitgekomen bij een soort van fjord waarbij je via 370 treden aangelegd in 1770 kon afdalen naar bijna zee-niveau welk een fantastisch plaatje opleverde. De weg naar het noordelijkste punt bij John O Groats was mooi maar niet spectaculair en daar aangekomen moest er natuurlijk een foto komen van het paaltje waarbij ik ooit alleen geposeerd had voor de foto gemaakt door een blinde fotograaf. Apart verhaal.
Daarna naar het westen waarbij het landschap en de kustlijn steeds leuker en mooier werden. De wegen werden smaller , auto’s konden elkaar alleen passeren via z.g. Passing Places waarbij de weg iets breder gemaakt werd. Voor motormuizen iets makkelijker maar voor auto’s een crime om telkens weer te moeten stoppen voor tegenliggers.
Na een lange rit, telkens ff stoppen voor het maken van foto’s aangekomen in Scouri waar wij bij een heel lieve dame een onderkomen vonden met ’s-morgens een fantastisch ontbijt en ook een keurig gewassen stapeltje t-shirts, sokken en pendeks. De avond ervoor even buiten het dorp de biertjes genuttigd van Wim + Sue (zie eerder ) bij een fantastisch uitzicht.
Ook de dag daarop fantastische stuurweggetjes in een schitterend landschap. Weergaloos mooi met ruige kusten , goudgele strandjes en helblauw water. Daarna terug naar Inverness en via die stad afzakkend naar Braemar naar het hostel waar JC en ik ooit lopend v.v. rugzak etc. aankwamen na een onvergetelijke tocht af Aviemore dwars door de Cairngorns. Stukje nostalgie dus om daar weer eens te overnachten. Alvorens daar te finishen zouden wij ( c.a. 10 km eerder ) langs Balmoral Castle komen oftewel het zomer onderkomen van Queen Elisabeth maar daarover een volgende keer.
We moesten vanwege de boekingsvergissing ( lees, stomme fout ) nu om weer een beetje in schema te komen een gigantisch eind toeren n.m. 383 km om enkele uren later dan gepland in Halifax te komen. Aardige stad waar ik met jongste dochter Esther al eens geweest was tijdens een wandeltocht. In een rariteitenwinkeltje aldaar kreeg ik van een aardige posthippie mevrouw de opmerking ” cool glasses ” about mijn specsavers oogprothese. JC besloot hier een antiek (???) zwitsers zakmes te kopen. Hij kocht het welnietwelniet toch maar wel of nee toch maar niet. Kortom we waren weer helemaal in ons element. Daarna naar Hebden Bridge, een klein leuk plaatsje waar ik eveneens een keer met Esther geweest was en ook overnacht. Dit keer het brouwerijtje van Wim van der Spek en zijn vrouw Sue bezocht. Wim is een oud-lid van het biergenootschap ” Gij zult genieten ” uit Zwolle waar ook de voorzitter enkele keren heeft aan gezeten.
Little valley brewery
Na het bezoek bij Wim en Sue de regenpakken aan en op weg naar een hotel in Lytham St. Annes onder Blackpool. Blackpool zelf, de volgende dag moet je een keer gezien hebben. Hier gaat de engelse lower class op vakantie. Oma, dochter en kleinkind , doorgaans zeer corpulent op roze crocs en idem gekleurde plastic regenjasjes …… dames in mouwloze korte jurkjes en dat alles bij c.a. 16 gr. C. Je moet het zien om het te geloven. Speelhallen, namaakcasino’s , koetsen met een paard ervoor volledig voorzien van roze strikken. Je waant je in een surrealistisch ” Alice in wonderland ” Wat ook niet ontbreekt is een reuze grote rollercoaster genaamd ” the big one ” .
JC in front of the big one
Na Blackpool volgens plan op naar het ” Lake District ” . Een geweldig leuke omgeving wat hoger in Engeland aan de westkust.
Af de pond in het Lake DistrictThe Bridge InnHet flesje bier van Wim
Na dit geweldig leuke gebied op naar het noorden en op zoek naar een geschikt onderkomen, niet te duur, aparte bedden en uhhhh ………. booking weet raad . Die hebben altijd wel iets voor je in de aanbieding ………. aldus geschiede ……….
Als je met JanCarel op stap gaat is het altijd spannend of je wel op tijd komt in bijvoorbeeld de boardinghal /Schiphol ( pap, ben m’n trui vergeten ff een kilometer terughollen naar de vertrekhal ) of eten s’ avonds in Split en daarna de ferry naar Ancona op rijden terwijl de klep achter je al aan het sluiten is, kortom voorbeelden te over, Nu echter was ’t mijn beurt. Afgesproken bij La Place aan de A4 om 11.00 uur, gezellig koffie drinken en plannen maken. Buiten nog ff de bandenspanning aanpassen wat overigens in Monnickendam even daarvoor niet gelukt was. Nou dat ging hier ook niet goed want m,n banden raakten steeds leger en waar in zo’n geval mijn dashboard een oranje driehoek weergeeft ( joh. doe eens wat aan die bandenspanning ) ging er nu een rode driehoek branden in de zin van ’ nu direct stoppen/levensgevaarlijk” kortom enige paniek brak uit want de tijd tikte weg. Enige tijd hierna vonden we het probleem, kregen de banden op spanning en op weg naar Hoek v Holland naar de ferry naar Hull . Racen want we hadden nog 20 minuten voor vertrek over. Helaas aldaar gesloten slagbomen en bij navraag bleek dat wij uiterlijk 45 min. voor vertrek aanwezig dienden te zijn. 273 euro naar de filistijnen. Kun je lang over zeuren maar ” shit happen “ dus opnieuw boeken nu voor de nachtboot dus met hut en maar zorgen dat je de rest van de dag een beetje aangenaam doorbrengt.
Beiden nog nooit geweest bij de Maeslant-kering in de nieuwe waterweg. Deze was te bezoeken inclusief rondleiding en het moet gezegd, zelden iets meer indrukwekkends gezien. Grote groepen/rijen toeristen hatend ( zie vorig bericht ) was deze rondleiding voor slechts een echtpaar, JC en ik dus een verademing. 380 meter breed water wordt daar afgesloten bij storm door twee enorme drijvende soort deuren . Ronduit indrukwekkend waarbij de middag om vloog.
Staal van 9 cm dikMannen v staal, niet zo dik.
Na deze rondleiding een terras bezocht, aangenaam verpoosd en ditmaal gezorgd dat we om 20.00 aan boord waren. De avond ervoor op het verjaardagsfeestje van Lidwien was er een enorme voorraad turkse schotels geregeld waar veel van overgebleven was zo dat een ieder gemaand werd de nodige bakjes mee te nemen. De avondmaaltijd op de ferry was dus hetgeen Erdogan regelmatig te eten krijgt echter wij hadden een luxer servies en bestek. Zo tijdens deze perfecte maaltijd werd er regelmatig het e.e.a. omgeroepen.
Turks eten op de boot naar het engelse Hull !!
Aankondigingen aan boord van de ferry naar Hull . Dames en heren de geschatte aankomsttijd in Harwich zal zijn ongeveer 07.00 uur . Ik herhaal ……. de geschatte …… Wat hoor ik nou …..? ……. Harwich ?? WTF ……. Ik had een hotel in Hull geboekt en niet in Harwich , nu was dat toch al voor de kat z’n onderdelen maar nu moesten we ook nog eens c.a. 300 km extra rijden om ons geplande startpunt in Halifax te bereiken . Mwaah best wel een lekker begin dus ………..
Net thuis na de trip en verblijf in SloveniĂ« en Oostenrijk, de koffer uitgepakt, de wasmachine draait en op de app. van Booking de laatste beoordelingen toegevoegd drukte ik op de button “mijn reizen” en zag daar sinds april 2014 maar liefst 91 hotels en overige boekingen op staan van zowel Europa als wel de USA. Dat overziende besloot ik ook maar eens te kijken op mijn AirBnB account en kwam daar in dezelfde periode 20 verblijfplaatsen tegen variĂ«rend van 3 dagen tot een week. Ook hier af April 2014. Daar kan dan nog februari van dat jaar bijgeteld worden door 4 weken Zuid Afrika waarbij naast het verblijf bij mijn broertje ( Ouboet ) ook nog eens c.a. 6 B&B’s aangedaan waren. Kortom …………. 117 merendeels buitenlandse slaapadressen in acht jaar en ook nog drie wintersportvakantie’s bij zus Thea en de keren dat ik onderweg ( +/- 8 maal ) met de brommer gewoon in m’n tentje geslapen heb en oh ja ook nog de vier en zeven weken koken voor de tentbouwers in Spanje en Frankrijk. Ik kan mij beter af gaan vragen wanneer ik nu eigenlijk thuis was. Dat alles overpeinzend in mijn achtertuin waarbij het plots opviel dat de hortentia’s er wel heel mooi bij staan en dat de vijver kraakhelder water bevat bedacht ik dat het hier ook zo slecht niet is. Glaasje wijn, goed boek, stapel oude kranten ( gek maar waar ) die ik nog allemaal napluis, man man ik kom tijd te kort.
Het heldere waterde voorzitter mijmert op zijn estate
Overigens ………….. ook dit jaar was het al prijs want die genoemde twee weken Oostenrijk/SloveniĂ« zijn voorafgegaan door 2 x een week BelgiĂ« en fietsen in Great Britain. Over dit land gesproken ………. voorafgaand aan de komende septembervakantie hebben JC en ik plannen om op onze brommers in Schotland de ( nog net niet ) legendarische North Coast 500 te gaan rijden. Data nog niet bekend maar wij houden U op de hoogte.
Uit de rapporten blijkt dat in uw vroege jeugd reeds een sterke drang was het zich trachten te onderscheiden van de personen in uw omgeving. Op zich niet ernstig echter op een wijze die een verbazing in uw omgeving wekte. Daarnaast een zeg maar neurotische dwang tot xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx gepaard gaande met een dermate gedrag dat geadviseerd werd xxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx om vervolgens onder begeleiding van xxxxxxxxxxxx en hulp door xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx . Heden ten dage speelt dat op en uit zich in gedrag waarbij zoals het moeten aansluiten bij een rij wachtenden absoluut vermeden wordt. Uitspraken als “wat moeten die stomme touristen uitgerekend op het moment dat ik het e.e.a. hier wil komen bekijken” of ” stelletje kanslozen ” of “wat een facebookkuddevolk niveau ” en ga nog maar even door.
De culinaire omgeving hier bood niet veel meer dan pizzaniveau en die avond besloten wij te gaan informeren of er in het hotel schuin achter ons ook restaurantgelegenheid was voor niet-gasten. Dat bleek wel degelijk het geval en na enig wachten werden wij naar een avondzon overgoten terras geleidt waar c.a. 45 mensen ( uitsluitend nederlanders ) , de bus stond achter een bosje geparkeerd, gezellig zaten te babbelen over kunstheupen , steunkousen, staaroperaties, moderne gehoorapparaten en ander senioren ongemak. Deze vriendelijke oude mensen zaten m.i. lang te wachten op de gekozen gerechten, links of rechts of anders niets welke op een gegeven moment “en masse” aangevoerd werden. Wij daarentegen konden kiezen van een nette menukaart en hebben van voorgerecht t/m dessert heerlijk zitten eten. Nou Hans leuk maar wat is nu je probleem ?
Ben bang dat ik een preview van het voorgeborchte heb aanschouwd.
