ONDERWEG NAAR GEORGE

George is de woonplaats van broer Peter.  Gisterenmiddag via Franschhoek, leuk plaatsje met beroemde wijngaarden aangekomen in Hermanus aan de kust om hier de walvissen te spotten edoch de cao van deze dieren gaf aan dat zij niet in februari hier aanwezig moesten zijn. Sandra teleurgesteld maar toch nog een beetje tegemoet gekomen door een vijvertje koikarpers op te snorren. Ze is nog niet geheel overtuigd maar volgens mij zijn er ook best oranje walvisjes.

Vandaag het binnenland in richting Montagu. Een mooie tocht over uitsluitend tweebaanswegen die alsmaar over heuvels en bergen blijven slingeren en met op een gegeven moment aansluiting op de R62 ook wel de Zuid-Afrikaanse route66 genoemd.  Na korte tijd beland in Montagu een plaatsje met warmwaterbronnen en mooie door Hugonoten in de 18e eeuw gebouwde huizen. In zo’n huis verblijven wij nu en vermaken ons aan het privezwembadje, tafeltje voor vanavond is gereserveerd en morgenochtend via die R62 en Oudshoorn naar George. Dat wordt een mooie tocht. Wat ik nog steeds had willen vermelden is het (in mijn beeld) wat vreemde gebruik van hekken,poorten etc. Bij ieder guesthouse  waar wij logeerden waren elektrische hekken rond de huizen , toegangsdeuren met apart traliewerk en winkels in stadjes waarbij je niet zomaar naar binnen kunt maar waar eerst een hekwerk geopend dient te worden, in Paarl zelfs bij de tourist-information. Je krijgt hierover op verschillende wijze uitleg, kunt er zelf mee omgaan hoe je wil maar er blijft bij mij een gevoel van …..tsjaa ….? Wij hebben ons hier nog geen moment onveilig gevoeld maar ’t blijft voor mij toch een vreemd detail in dit land.

In Stellenbosch was het zelfs zo dat in een luxe maar ook leuke winkelstraat  aan weerszijde van de weg een tweetal wachten stonden ( geen uniform) met honkbalknuppels. Wie ’t weet mag het zeggen ……    Ik val stil!