Bovenstaande werkwoorden ( op zich al een vies woord ) dienen zorgvuldig toegepast te worden bij verslagen aangaande de dagindeling van den schrijvert dezes. Op de foto alleen dat deel zichtbaar waar bij een normaal mens hersens worden vermoed. In dit geval zeer discutabel.
Ik moet zeggen dat ook het aspirantlid ( komende week gaat ze weer aan het …censuur ) het toch aardig door begint te krijgen.
Na uitgebreid uitslapen ( als we niet op pad gaan ) ,douchen en op het terras ontbijten ( het is dan inmiddels c.a. 10.30 uur) gaan we naar het stadje voor wat boodschapjes. Op een leuk terrasje koffie drinken en taartjes eten ( pastel de nata ) en een schijntje afrekenen (beschamend lage prijzen ) daarna naar huis, boekje lezen , duikje in het ecobad, boekje lezen etc. Ook Sandra kan dit tempo moeiteloos aan, geef het wicht een goed boek en je hoort ze niet meer. Dagenlang is dit vol te houden echter om en om dus een keer een dagje strand ( gisteren nog een eind bij Figueira da Foz met de tenen in de atlantische oceaan getrippeld) afgewisseld met bezoek aan een leuke stad en ach…………… het leven is zo slecht nog niet.
Eergisteren Coimbra bezocht, een leuke/mooie oude stad en een uit de 16e eeuw daterende universiteit bezocht, behoorlijk indrukwekkend maar ook leuk slenteren door de oude smalle straatjes en onderweg natuurlijk lekker eten.
Een deel van de oude universiteit.
Bibliotheek van de universiteit.
De zaal waar het academisch jaar wordt geopend en waar ook de nieuwe rector manificus wordt geinstalleerd.
Pleintje en poortje in Coimbra
Een der vele leuke straatjes in Coimbra.
Op zo’n thuisdag in het nabij gelegen dorp Tabua op de markt inkopen gedaan en ondermeer de platte piri pirikip aangeschaft.
Piri Piri in de maak.
Deze koop je wijdbeens en wijdvlerks, je kunt ‘m zo aan een kruis spijkeren alleen mist ie een kop om een doornkrans op te plaatsen, en kun je ‘m nog aanbidden voor ’t op eten. Als je dat beest zo wijdvlerks ziet liggen moet ik denken aan een grapje van mijn vader meer dan een halve eeuw geleden waarbij een automobilist een kip dood rijdt, wat wroeging krijgt en besluit met het platte kadaver naar de dichtstbij zijnde boerderij te lopen om e.e.a. te melden waarop de boer in questie zegt; Nee, die is niet van mij , zulke platte kippen heb ik niet …………. Of die kip die overreden wordt door een stoomwals …………….. staat op na het incident, schudt de veren uit en zegt ……. hmmmpfff , lekker, dat was nog eens een haan.
Hoe dan ook , behoorlijk pittig maar donders smakelijk.
Voordat ze plat waren.
Onze gevleugelde vrienden zijn in alle soorten en maten te krijgen hier.
Ja, en dan is er ook nog het al eerder gememoreerde ecobad. Zwemmen naast de kikkers in het riet en tussen je tenen schieten aan alle kanten kleine visjes weg. Prima plek voor ontspannen en eenvoudig plezier.
Op de visjes en de kikkers na helemaal voor je zelf.
Hier is die hersenloze wel aanwezig.
Volgens mij moeten er ook hier in portugal veel Polen wonen en werken want heel veel auto’s hier hebben een “P” op het kenteken staan. Daarnaast ook nog gememoreerd dat we wederom een afbeelding van Kareltje tegen kwamen ………………….
A.s. vrijdag vliegt Sandra terug en ga ik de huurauto inleveren, de motor ophalen bij de ouders van Ricardo en de volgende dag (Zaterdag ) naar het noorden van Spanje (Galicie) om daar verder te relaxen ………… en zo.
Hou doe eh !
Wij hebben een geweldige dag vandaag achter de rug.
1
Stukje achteruit rijdend op onze hellende oprit dermate ver dat de voorwielen slipten en wij niet meer omhoog c.q. weg konden. Ik stapte uit , gleed uit op het grind en viel met mijn oog in de haak van het portierslot van de openstaande autodeur.
2
Bij het voor de derde maal ronden van dezelfde ( foute ) rotonde ging ik door het lint, stapte uit, trok het rechter portier van Sandra open, brulde ” en nu eruit jij” waarop ze voor ’t eerst een keer luisterde, zowaar uitstapte maar bovendien uithaalde en met een gerichte linkse direkte mij KO sloeg.
3
Op de terrastafel staande zou ik even een zware overhangende tak tegen enige veerkracht in bevestigen aan de balk van de pergola. Edoch, net toen ik van de tafel wilde afstappen bleek ik de veerkracht van de tak onderschat te hebben en veerde die terug in z’n oorspronkelijke positie. M’n voet was al naast de tafel maar m’n oog nog niet.
4
Ik stond onder de douche, glijdt uit over een daar toevallig liggende bananenschil , weet nog net de slang van de douche te grijpen echter daar zat nog een douchekop aan welke mij vervolgens vol raakte op het aangezicht.
Raden maar welke gebeurtenis op waarheid berust.
Ik ga op reis en neem mee ……..?
Bij voorkeur een zonnebril.
De rest van de dag de statuten eerbiedigd oftewel geen flikker uitgevoerd, lekker gegeten, geluierd, in de zon gelegen en voetbal gekeken.
Morgen naar de universiteitsstad Coimbra met een grote zonnebril
Gisteren na 245 km rijden vanuit Porto aangekomen bij het (vakantie)huis welk Sandra gereserveerd had voor de komende 10 dagen.
Altijd een beetje afwachten hoe e.e.a. bevalt , waar ligt het, hoe ligt het, hoe is de omgeving etc. Nou, dat viel zeker niet tegen. Gelegen in een dal van c.a. 4 voetbalvelden groot zijn naast het onze nog drie andere stulpjes te vinden, is er plaats voor enkele caravans en zijn er twee “de Waardtenten” te huur. Stuk voor stuk met veel ruimte en dus privacy. Voor de tenten is er een gloednieuw badhuis met drie douchekamers zo luxe dat menigeen die thuis zou wensen. Ook wij hebben in ons stulpje niet te klagen , een leuk terras met tuin, slapen beneden en de keuken en woonkamer op splitlevel. Alles is aanwezig , in het (eco)zwembad geen chloor o.i.d. maar via waterplanten aan de rand een natuurlijke zuivering. Een gigantisch uitzicht naar het dal en een zeer rustige plek.
Terras met uitzicht in het dal.
Het keukenraam.
Onze stulp op afstand.
De sfeer is ideaal !
Wat een poten he’
Vanmorgen in het aangrenzend stadje koffie gedronken en een leuk restaurantje ondekt en terug bij huis gezwommen tussen de visjes in het ecobad. Morgen maar eens de omgeving gaan verkennen en zien wat er zo al te beleven is.
Het ophalen van Sandra verliep volgens plan en ging zeer naar de wens van het zondagskind (betiteling van Sandra). Wij hadden gehuurd een goedkope kleine Ford Fiesta o.i.d. en als je dan bij Avis komt en men verteld dat je een upgrade krijgt in de vorm van een Megane GT. Luxe uitvoering, interieurverlichting in 4 tinten instelbaar, navigatie geprojecteerd in de voorruit en tal van andere noviteiten dan zeg ik geen neen.
Continue Reading →
Prachtige stad dat Porto, zie de foto’s bij dit item..
Continue Reading →
Gisterenochtend eenvoudig ontbijt in hotel Las Palmeres in Zafra. Afrekenen en lachen, kamer/ontbijt/diner/drank totaal 40 euro , niet geloven ….? zie de “factura” Buiten het stadje even tanken en gaan voor de laatste c.a. 500 km . In Spanje was het leuk toeren maar ook hier na de Portugese grens overschreden te hebben was het genieten via schitterende tweebaanswegen door een heuvellandschap met veel groen, akkers met bomen (grappig , leken net parapluutjes die elk een cirkeltje schaduw gaven) en leuke oude dorpjes en dito stadjes.
Continue Reading →
Nou ja, dat klinkt wel stoer natuurlijk, maar eerst maar ff doen. 550 km de eerste dag is de planning. Geen TomTom-gebruik want ik wil grotendeels via de snelweg en dan is het eigenlijk Granada, Sevilla, Zafra. In dat laatste stadje (?) vlak voor de grens met Portugal heb ik een hotelletje geboekt voor 28 euro inclusief ontbijt. Nou ik ben benieuwd.
Continue Reading →
Gisteren met René een trip gemaakt voorafgaande aan de komst van Rinske en Pedro (ook op een cruiser) vanuit Zwolle. Eerst natuurlijk ff lekker koffie gedronken op een terrasje in het dorpje… kweettutniemeer samen met Yvonne en daarna op pad. Een klooster hoog in de bergen is bereikbaar (zie foto) en de weg daarna toe + afdaling aan de andere zijde is compleet 52 km.
Continue Reading →
Den lezer heil.
Vandaag dinsdag 21 juni heerlijk rustig begonnen na een heerlijke douche met koffie op het terras, een beetje kletsen, genieten van de zon, een puzzeltje in een oude krant kortom verantwoord luieren. Gastheer Renè kreeg plots een aanval van onverklaarbare werklust, mij althans volledig onbekend. De man ging een boom uitgraven m.b.v. een oude spade en een minitroffeltje. Niets is heerlijker dan te kijken naar werkende mensen, nou ja er zijn wel heerlijker dingen natuurlijk maar zo gezeten in de zon… Continue Reading →
Vandaag stond er een tripje naar zee gepland. Yvonne zou boodschappen doen (met de auto) en de heren zouden zich verplaatsen met behulp van Zuid-Duitse kwaliteitsproducten (shit, ’t moet wel heel blijven natuurlijk, want ik moet nog ff) richting een terrasje aan zee waar ook Yvonne zich bij ons zou voegen. Een schitterende rit over- en langs bergen via perfecte stuurmanswegen met fantastisch weer, kortom een feestje om hier te mogen rijden.
Continue Reading →
