NEW YORK NEW YORK

If you can make it here you can make it everywhere ( Frank Sinatra) ,  ook bij ons tweede bezoek hier ………. ’t blijft een fascinerend stadje. Na aankomst op JFK, de airtrain en daarna de subway ( je ziet eigenlijk niets ) je neemt de trappen omhoog en staat dan midden in downtown Manhatten. Ultra hoge gebouwen rondom je, druk verkeer, haastende mensen ……wow !  ff acclimatiseren. Je vraagt de weg, kort zakelijk maar vriendelijk antwoord en weg zijn ze weer. I like this ! Verkeer wat vast staat vanwege een gigantische truck met oplegger die de bocht niet kan nemen.  Ik sta op de hoek van een straat en kijk gelijk een onstellende provinciaal m’n ogen uit. Wij gaan verder met onze koffers richting ” the path ” de metro onder de Hudson door richting Jersey City.  Daar is het (AirBNB) appartement van Marcia. Vroeger dan afgesproken ( alles zat mee ) komen we aan op 98 Brightstreet, een leuk appartement met van die vluchttrappen zigzaggend tegen de gevel en uiteraard een stenen trap als entree. Ik voel me als in “friends” of een andere televisieserie. Binnen hier is het leuk, airco, wifi een ligbad we hebben ’t allemaal. Na uitgepakt te hebben een hapje eten om de hoek bij de Italiaan op Newark Avenue, een leuke buurt met veel eettentjes, terrasjes, winkeltjes en andere drukte. Niet zo ver vanaf een fraai uitzicht op Manhatten kortom ……….. ik ben thuis !   Morgen met het bootje vanaf Paulus-Hook oversteken naar Manhattan, de boel gaan verkennen en hebben alreeds kaarten voor het Ground-Zero museum voor 15.00 uur.


MOULES A LA DIJONAISE

Met nog een week te gaan voor de afreis naar New York en geen lanterfanterafspraken in de agenda kreeg de voorzitter de kriebels welke eerder al opspeelden n.m. nog ff met de motor er op uit basic, uitsluitend met het tentje o.i.d. Het tentje werd airbnb bij Jacqueline in Rossignol een klein dorpje in de Ardennen vlakbij de franse grens. Twee dagen/nachten kon zij mij wel verdragen wellicht ook wel langer maar dat heb ik niet gevraagd. Bovendien moest ik ook nog de koffer pakken en was er het feestje ter gelegenheid van de verjaardag van Marleen dus boy ….. ff sociaal wezen en niet te lang weg blijven. Zonder de bevestiging van airbnb af te wachten ( altijd positief denken ) wat spullen bij elkaar gepakt en rond de middag het zuidduidse spul aangetrapt ( loopt overigens altijd …..net een trouwe hond ) en op weg gegaan met uitsluitend een spiekpapiertje op de tanktas voor de route na Luik binnendoor. Ook in Nederland uitsluitend binnendoor gereden via de IJssel, Zwolle, Deventer, Zutphen, Arnhem, Nijmegen. Bij die laatste de Ooipolder in en kijkend over de Waal een thuis gesmeerde boterham weggekauwd. Vervolgens via de oude rijksweg naar Venlo, de Napoleonroute op, in Kessel bij de M. vanwege de freewifi via booking.com een kamer gereserveerd in het oude Abdijhotel in Horn, 13 km verder aan dezelfde weg en intussen ook de bevestiging van airbnb gekregen dat ik vanaf  dinsdagavond welkom was. Als ik te snel ga ff roepen. Lekker geslapen en gegeten in Horn.Via Eijsden ( koffie en vlaai bij Andre en Ebel ) onder Maastricht, Luik ingereden en getankt voor 1,31 de liter ( Toch jammer dat er maar 17 liter in kan ) waarna de Ardennen volgden. Schitterende weggetjes uiteraard ook weer volledig binnendoor op naar Martelange waar getankt kan worden voor 1,17 de liter, helaas ging er maar 7 liter in ditmaal. Ik heb ook nooit eens geluk he’ .    Om ongeveer 20.00 uur een gastvrije ontvangst bij Jacqueline, een groot deel van de avond gezellig zitten babbelen en vervolgens het bed opgezocht. Handdoeken, een badjas, sloffen …….. het was er allemaal met in de ochtend een prima ontbijt voor €41,-  je snapt niet dat er nog winst gemaakt kan worden. Des morgens een route uitgestippeld , deels “route des fortifications” en via een schitterend landschap op naar Sedan in Frankrijk .  Onderweg, smalle slingerende weggetjes, vaartje van c.a. 60 km/uur , stuur hoog en rechtop  waan je je net als Dennis Hopper en Peter Fonda in de cultfilm Easy Rider met dat verschil dat dat verhaal ietwat tragisch afliep en het mijne niet. In Sedan staat de grootste burcht/vesting van Europa, een gigantisch bouwwerk waar eeuwen aan is gebouwd en uitgebreid ……Nog handig in de Frans-Duitse oorlog in 1870 maar volstrekt waardeloos gebleken in de daarop volgende eerste wereldoorlog vanwege moderner wapentuig. Vervolgens terug naar Belgie naar Bouillon waar op een terrasje aan de rivier de Semois de mosselen prima smaakten. Zonnetje , 28° en een droge witte wijn voor de snufferd, arbeiders ik denk aan jullie.

DSC00014

En op dit soort plaatsen nu wordt dit onzinblog in elkaar gedraaid. Het kan slechter ……..    Helaas, helaas, de volgende dag ( geen verrassing ) gaf heel slecht weer. De hele dag regen, behoorlijk pittig en ook in Nederland. En ja, ik moest terug. Waarom wist ik nog niet maar bij het vertrek van huis had ik twee spanbandjes en een rol ducktape mee genomen, ooit eens gelezen dat dat goed van pas zou komen bij het eventueel (nood ) repareren van een scheur in je scherm o.i.d. Te beginnen bij de spanbandjes …….. nadat ik ter voorbereiding op de natte terugtocht een regenbroek over de motorbroek had aangetrokken heb ik de pijpen met deze bandjes over de laarsen afgekneld zodat ik geen open waaiende waardoor water naar binnensijpelende broekspijpen zou hebben. Een enkele maal schuilt er wel een Willie Wortel in mij . Helaas te weinig maar dat valt te dragen. Binnen ( de tassen ) alles ingepakt, buiten regende het stevig, een stukje geschreven in het gastenboek, afscheid en gaan met de handel. De klok gaf 09.00 uur aan . Ik had besloten via een andere weg wederom binnendoor te gaan en niet over de snelweg. Nou, het asfalt in Belgie is niet het beste (zacht uitgedrukt ) en lekker toeren was ditmaal ver te zoeken. M’n achterwiel ging af en toe alle kanten op en dat voelt niet lekker. Halverwege de Ardennen kwam ik er achter dat mijn rechtsvoor knipperlicht er vreemd bij hing. Gestopt en wat bleek, …… er was een moer los getrild onder de koplamp. Nog steeds in de regen kwam de ducktape zowaar goed van pas. Met tape op de juiste plaats vastgemaakt aan het linkerlicht en voorts konden wij weer. Getankt boven Luik (Visé, bedankt voor de tip André ) en tot m’n verrassing was het toen pas 11.30 uur. Na Maastricht weer via Belgie ( Maas-Mechelen etc.) naar het noorden volgens plan en na Roermond toch maar de A73 op want ik was er wel achter dat dat gedoe over rotondes etc. niet lekker rijdt. Iedere keer als je gas geeft draait je achterwiel weg en dat rijdt niet onspannen. Op de snelweg kun je lekker door en dankzij zoab heb je eigenlijk geen last van opspattend water etc. Een voorzitter is nooit te oud om te leren is het gezegde dus na nu bij slecht weer uitsluitend snelweg. Onderweg zitten dubben zou ik stoppen bij een wegrestaurant of doorrijden . Ik voelde inmiddels wel wat lekken ( in de hals ) en mijn stoere motorlaarzen (Uggs) zijn natuurlijk geen echte motorlaarzen dus bij de tenen was het ook niet echt droog meer. Nat is nat , er kon stevig doorgereden worden dus toe maar. Uiteindelijk om 14.40 uur thuis met voor die dag 435 km op de teller . Ik vond mezelf best wel een beetje stoer.


DENIS GROZDANOVITCH

Who the f……. is Denis ? Nou, …….. harde werkers en overige personen welke dagelijks in het zweet des …….. etc. een karige boterham trachten te verdienen. Denis is een franse filosoof welke een boek geschreven heeft ( wellicht wel twee ?) welk als titel heeft ” De moeilijke kunst van het bijna niets doen ” Nou, …… dacht de voorzitter als dat niet een boek voor mij is ?  Snel aangeschaft dus (c.a. twee jaar geleden ) en ja, u voelt  ‘m  al aankomen  ……. de bladwijzer blijft steken op ongeveer de helft waarbij reeds hoofdstukken gepasseerd zijn als …. ” Een gedicht, dat is toch wel een sandwich waard, of niet soms ? ”  of bijvoorbeeld ” Voelen eekhoorns zich schuldig  ? ” , nou ……. ik kan het u niet vertellen.  Ik kom er niet door. Veel te vermoeiend om na een dag van zalig nietsdoen ook nog eens te moeten gaan nadenken. Gisteren met de trein naar Leeuwarden, bijzonder mooi museum daar dat Fries-Museum , onderweg krantje gelezen af en toe even het langstrekkend landschapsbeeld gecheckt.  Op een terrasje in de zon de lunch met een glas witte wijn, in een hobbyzaak gesnuffeld en een modelautootje gekocht van het citroentje voor de verzameling en vervolgens naar het museum.  Beetje shoppen, nog een terrasje en ja de dag vloog weer om. Vandaag met Huyb naar het nationaal legermuseum in Soest geweest.  Ja, die museumjaarkaart komt goed van pas. Morgen met de motor naar zus Thea, daar slapen en vervolgens begint het weekend weer in Monnickendam. Niet zo gek toch dat Denis ff op plek zoveel ….  komt. Even iets anders nu ………uw voorzitter was aangenaam verbaasd bij het lezen van de Meppeler Zeitung van afgelopen maandag.  Hierin staat doorgaans niets …………  een persbericht van 19 november 2014 getuigd daar optimaforma van ……………………………..   (  de ijsvereniging,  helaas verloren gegaan )

 

Maar nu …………….20 juli 2015  het moet gezegd ……….. stond er een leuk interview in met Mark Knopfler ooit Dire Straits welke thans ondervraagd  in zijn Amsterdamse hotelkamer vertelde hoe ie naast z’n optredens de dag door kwam. Nu moet je weten dat er tijdens mijn arbeidzame leven personen waren (meervoud) die weleens zeiden ……… joh …. is er jou nooit verteld dat Mark Knopfler veel van je wegheeft ………. of was ’t nou andersom ? En zelfs een collega welke ooit naar een concert was geweest van bewuste persoon en zei ” ik dacht dat ik de hele avond naar Hans Steingröver zat te kijken. Flauwe opmerking van mijn kant was dan altijd ”  ja kan wel, maar ik speel beter gitaar ”       Naast enige overeenkomst was ik aangenaam verrast over wat deze briljante gitarist te vertellen had waarbij ik ter verduidelijking een deel van het interview geplaatst heb.

MARK KNOPFLER HEEFT NOOIT HAAST
,Ik ben soms net een oud wijf’

,,Ik heb nooit haast. Zeg maar gerust dat ik lui ben.’’ Meester-gitarist Mark Knopfler komt even overeind om een kop koffie in te schenken. In de hotelkamer heerst een serene middagrust. ,,Ik ben soms net een oud wijf,’’ babbelt Knopfler luchtigjes verder. ,,Ik kan ’s morgens wel uren met een paar gelijkgestemde mislukkelingen door het park wandelen, terwijl we niets anders doen dan kleppen over onbenulligheden. Ik houd van die levenswijze. Alles op z’n tijd. Veel mensen denken dat ik een workaholic ben die de hele dag met z’n muziek bezig is. Onzin, het woord workaholic staat niet eens in mijn vocabulaire.

Nou, als dit niet op ’t lijf van de voorzitter geschreven is weet ik het ook niet meer ……………. Mark, jongen, word jij maar snel lid van deze vereniging van zalige nietsdoeners want zo’n inspirerend lid kunnen we altijd gebruiken.


TIJD VOOR VAKANTIE

Huis opruimen, was doen, samen met Henk de buurman een hekje tussen onze woningen deels vervangen en schilderen en ja dan is het wel weer eens tijd voor vakantie. Ditmaal met Sandra die ergens in Zuid-Frankrijk een B&B geboekt had waarbij besloten om er minstens vijf dagen over te doen om daar te komen dus echt een voorzitter waardig. Vertrek uit M. op zondag om 10.15 uur na een uitgebreid ontbijt met vers geperste sinaasappels en zacht gekookte eitjes. Dus niet dat ordinaire gedoe van 07.00uur of eerder op staan teneinde om 08.00 uur te vertrekken. Na een fantasieloze reis via Eindhoven over de A2 naar Maastricht (eind 2016 is daar de tunnel deels gereed)  vlak voor de belgische grens in Eijsden gestopt voor koffie en heerlijke vlaai bij Ebel en Andre .  Overigens de eerste langere rit met het in december aangeschafte Citroentje {RIP Z4 >) } v.v. op de trekhaak geplaatste fietsen .  Op de grens van Luxemburg en Belgie in Martelange spotgoedkope benzine getankt en zelf getankt bij een plaatselijk Italiaans restaurant. Gigantisch grote schotels resp. spaghetti en salade chevre-chaud . Hallo, hoezo vakantie gevoel .  Afrekenen, praatje met de eigenaar van een antieke MKII Daimler V8 ,instappen en op weg naar Epinal uiteraard via de route-national.  Na daar ingecheckt te hebben, de stad verkennen ( ’t was inmiddels na 20.00 uur )  en op een plein/terras tot laat ( voor het eerst deze zomer !) genoten van een dessert, koffie en ijs. Na die Italiaan in Martelange ging er echt geen hoofdgerecht meer in. De volgende dag via een mooie rit ( deels via de beroemde RN7 ) op naar Lyon . Zou een mooie stad moeten zijn maar de voorzitter en S. waren er zoals bijna al het vakantiekuddevolk alleen met een P. vaart  ( nee, nee, staat voor plezierig ) langs gegaan op naar het zuiden.  Dit keer niet dus ……….. hotelletje buiten de stadsring , fietsen afgeladen en per tweewieler de city in . Bij een eenvoudig studentikoos restaurantje lekker gegeten. Ik voel mij dan op m’n best, zo tussen de fransen en niet één bloody-stommetourist te bekennen. Nou ja ……… als je in de spiegel kijkt. De volgende dag wederom Lyon in, koffie drinken op een terras tussen de ……. ( ’t wordt eentonig )  en voor 1,80 euro het kabeltreintje genomen naar de église Saint Jean Baptiste et Saint Etienne bovenop de heuvel (bijna) midden in Lyon.  Oh, je bedoelt de Cathedral de Lyon …………. ja, dat zeg ik toch ……., schitterend uitzicht over de tweede stad van Frankrijk. Daar boven staat nog een beeld van Karol Wojtyla  (aardige vent) waarbij mijn eigen heilige S. natuurlijk nog even poseren moest. Van deze man zijn er in de plaatselijke relishop talloze beeldjes en afbeeldingen te koop. Het grappige is dat van die duitse engerd die nu net als de voorzitter met emiritaat is niet èèn enkel beeldje of foto te vinden is. Ze zijn hier in Frankrijk ook veel fietsen kwijtgeraakt dus ja wellicht een verband.  Te voet langs steile trappen terug naar de bgg waarbij je dan uitkomt in een soort kashba met allerlei kleine steegjes en straatjes. Leuk leuk leuk ……. lekker broodje op een terrasje bij een bakkertje en terug naar de fietsen. Zowel langs de Saonne alswel de Rhône gefietst welke in Lyon samen komen,  de nodige terrasjes aangedaan en ook door de tunnel gefietst.  Tunnel gefietst ………… ? tunnel gefietst ?    Hans jongen, vertel ….. ! Nou arbeiders en ander gepeupel ……….. ze hebben in Lyon een wel zo waanzinnige fietstunnel.  Moet je je voorstellen………  buiten ( ik lieg niet ) 35gr.  In de tunnel hooguit 25gr. heerlijk koel dus, c.a. anderhalve kilometer lang, geen gemotoriseerd verkeer, schone lucht derhalve, verlichting die constant van kleur veranderd, op de achtergrond loungeachtige muziek en op de wanden geprojecteerd in softfocus wisselende beelden van de stad Lyon.  Net alsof je een softrondje spinning doet in de sportschool met dat verschil dat je hier wel vooruit gaat.  Wie die tunnel heeft uitgevonden weet ik niet maar voor mij mogen ze voor hem of haar een standbeeld oprichten,  werkelijk grandioos.
En dit fotografeerde zij dan ……..En op de achtergrond de cathedraal !

Sandra en Kareltje

Waar Maas en Waal …….. pardon ……….. Waar Saonne en Rhône in Lyon samen komen.

En van architectuur zijn ze ook niet vies in Lyon.


HOTEL VATICANA

IMG_3056

Met het minicabriootje a la dieu dans la france.

Na afscheid genomen te hebben bij de gastvrije Jacques in Auriol op weg naar het noorden en voor de verandering ook maar eens een stukje over de tolweg. Toen daar een file aangekondigd werd toch maar weer er af en via de RN verder. Je komt dan tenminste leuke dorpjes tegen met terrasjes waar men prima cafe-creme serveert.  Zo voort boemelend met ’t minicabriootje kwamen we uiteindelijk  in de namiddag in Dijon aan. Aan de rand van de stad een hotel gezocht, douchen, eten en daarna de stad in.  Nou, ook daar is het leuk toeven, een leuk centrum en op een gegeven moment de place Emile Zola, een plein geheel gevuld met restaurants, kroegen met terrassen waar het een vrolijke boel was. Een beetje ’t Vrijthof maar dan kleiner. He’ dacht de voorzitter Maastricht ……. ! daar kan ik mee scoren.  Zeg lieverd, als we nu eens morgen eindigen in Maastricht ipv naar huis ….. ?  Nemen we daar nog een hotelletje en gaan we ‘s-avonds en/of de volgende dag nog even op de fiets door de Limburgse hoofdstad. Ik ken inmiddels de zwakke plekken van S. dus dat was snel geregeld.  Later, terug in het hotel wel even iets regelen voor de volgende nacht. Nou, dat viel nog niet mee tenzij je 200 euro of meer voor een nacht wilde dokken. Ja eeehhhh we kopen niet voor niets bij de mediamarkt .  In Margraten ( 8 km buiten M.) had men nog een iets,  voor de helft van de prijs met een kingsizebed in een (kleine) kamer  en-suite. De volgende dag richting Margraten en via een schitterende weg door de limburgse heuvels naar het hotel. Hartelijke ontvangst, nette kamer, luxe badkamer,  ‘s-avonds daar heerlijk gegeten met een lekkere koffie-gourmand na. We hadden geen zin ( en reden ) meer om die avond nog naar Maastricht te fietsen, dat kwam morgen wel.  Bovendien ……… S. als keurig katholiek opgevoed meisje had het in dit hotel prima naar de zin. In de lounge , in het ontbijtvertrek maar ook elders waren diverse altaarachtige opstellingen aangebracht compleet met Mariabeelden, brandende kaarsen en andere kerkelijke uitingen. In ieder vertrek ook hing de meest beroemde zoon ter wereld aan z’n kruis te bungelen. Nee,  Maastricht was even heel ver weg. Allemaal jaloers geleuter natuurlijk omdat ik even niet op de eerste plaats kwam.  Feiten ………. heerlijk gegeten, heerlijk geslapen, uitgebreid ontbeten en ………. ( nog nooit mee gemaakt ) bij de voordeur terwijl je wegrijdt uitgezwaaid worden. Nee, je kan zeggen wat je wil van die Andre Rieu-fans maar gastvrij zijn ze . En het bekeren hebben ze maar opgegeven ……. gelukkig gvd.

IMG_3058Het heette niet echt Vaticana hoor ………..

IMG_3060Uitzicht vanaf de koffie in Maastricht.

 

 


VILLA MANON IN AURIOL EN BEZOEK AAN EEN VIES STADJE

Morgen, donderdag vertrekken richting huis, 1,2 of 3 dagen daarover doen, we zien wel ’t blijft vakantie immers. Vandaag chillen aan ons privebad, alleen vanochtend even de berg af geweest voor het ophalen van een broodje bij de lunch en koffie op het terras in het dorp. Zoals eerder al aangegeven……. Jacques is een uitstekende gastheer. In de tuin staat iedere ochtend om 09.00 uur een perfect ontbijt klaar met soorten brood, vers sap, verse wilde vijgen, thee ….. kortom je hoeft maar te piepen als je iets mist en er wordt voor gezorgd .

 

Afgelopen zondag was er een processie in het dorp welke begon in hoe kan ’t ook anders de dorpskerk, de stoet ging alle belangrijke straten door en werd gevolgd   door een optocht van mensen in klederdracht, ezel en paardenkarren en muziek. Eenvoudig maar toch leuk om mee te maken.

Gisteren naar een tevoren uitgezocht plekje gereden aan de rand van Marseille. Om daar te komen moet je toch nog de nodige drukte door, wel vlot gevonden, auto geparkeerd, fietsen eraf en vanuit de stad daar eerst richting strand, alwaar koffie gedronken en vervolgens verder gefietst richting centrum via de kust. Een mooie weg met tal van strandjes en baaitjes, niet druk, de fransen hebben nog geen vakantie dus die komen daar pas na 16.00 uur. Als na een aantal kilometers het palais de pharo opdoemt op een hoog punt boven Marseille heb je een prachtig uitzicht over de vieux port en de rest van de achterliggende stad. Als we ’s-avonds bij de auto terug keren ( hij stond er nog, zonder wielklem ) hebben we 28 kilometer gefietst. En weer een stad erbij op onze fietslijst. Die geeft nu aan ……. Berlijn, Munchen, Barcelona, Madrid, Valencia, Parijs, Lyon, Marseille, Kopenhagen, Florence, Antwerpen, Rome op de Vespa en solo kan ik daar nog Londen, Cambridge en Newcastle aan toevoegen. Wellicht over een aantal weken New York maar da’s nog ff afwachten. Een auto bij Hertz daar is alvast wel gehuurd. Terug naar Marseille………. Het was een warme dag c.a. 34gr. waarbij het geluk dat er een behoorlijke wind stond. Toch een mooie temperatuur om het musée des civilisations de ‘l europe oftewel het MuCEM te bezoeken. Met zo’n naam vast wel aircondioning aanwezig. Nou we zijn er nooit achter gekomen want op dinsdag is het museum altijd gesloten. Toen maar naar het er schuin tegenover gelegen musee regards de provence. Schilderijen over een periode van c.a. 300 jaar met als onderwerp “ de provence “ ook leuk, ook een mooi futuristisch gebouw en jawel airco.
Foto voor JC die Marseille een vies stadje vond. Nou ……. hier op dit plekkie is die blaag vast nog niet geweest.

 

 

 

 

In Marseille krijgen fietsers overal ruim baan zelfs op de parkeerplaatsen.

 

En ja, ……. tweewielers zijn tweewielers toch …. ?

 

 

 

 

 

 

De voorzitter krijgt duikles……….

Resumerend ……… Marseille is e en mooie stad, beetje drukjes, dat wel maar och ……… een dagje daar rondbrengen is de moeite waard. Aan de hele kust daar west en oost van de stad treft men zoals gezegd mooie strandjes en baaien en als je maar vroeg genoeg bent en niet in het weekend gaat is er plaats zat.


ONDERWEG NAAR HET B&B

Na twee dagen Lyon nu  op weg naar Rousset waar S. een kamer had gereserveerd in het “Best Western” , men had daar een zwembad dus wat een heerlijk idee om na c.a. 350 km lekker even te plonzen. Besloten om binnendoor te rijden ( Montèlimar is een geweldig leuk stadje waar ze heerlijke salades serveren ) wat toch wel iets meer tijd nam dan gepland.  Maar goed, rond een uur of zes Rousset en het Best Western.  Nou,  de kamer was zeer luxe, niets te klagen, het zwembad was groen uitgeslagen en helaas niet bruikbaar ( hadden we zelf inmiddels ook al gezien ), de bediening was niet onvriendelijk in het restaurant maar veel kon er niet en het ontbijtbuffet de volgende dag ………tsjaaaah …….. voor 12 euro p/p verwacht je iets meer. Ik bespaar U de details maar voor een derde van die prijs ontbijt je bij Ikea of McDonalds beter.  Nou ja, het is toch iedere dag feest in het leven van de voorzitter dus dit was te dragen en dus van het vieze groene water naar het heldere blauw van de Middellandse zee 53 km verder. Insiders weten dat de voorzitter niet veel moet hebben van toeristische drukte en zeker niet die van een franse kustplaats (‘k werd per slot van rekening gedwongen om mee te gaan ) maar hier openbaarde zich “La vie en rose” Moet je je voor stellen …………… eind juni ( nog geen topdrukte ) op een donderdag om c.a. 10.30 uur.  Je parkeert probleemloos de auto c.a. 50 meter van het strandje, helder water, 10 meter verder een douche om het zoute water af te spoelen, 40 meter verder een lounche/strandtent met lekkere drankjes en met je handdoek op een plekje  bij gebrek aan een parasol de schaduw van een fantastische grote naaldboom en 10 meter voor je de zee. Nou ik weet niet wat ik hier nog bij moet bedenken.

 

En oh ja …….. het was donderdag dus die fransen waren aan het werk, de hele zee voor ons . Tegen vijven had ene Jacques ( B&B) zich gemeld via een smsje om te informeren waar wij bleven. Van zo’n plek ben je natuurlijk niet weg te slaan dus gaven wij aan dat ie ons rond 18.00 uur kon verwachten. Echter na de navigatie ingesteld te hebben bleek dast de route dwars door Marseille liep en in de spits. Nou dacht ik na met een rode Vespa dwars door Rome gecrossed te zijn wel alles gehad had qua verkeersdrukte maar dit sloeg alles. Motoren, scooters, automobilisten met uitsteekhanden ipv richtingaanwijzers alles croste door elkaar en uiteindelijk om 19.15 uur pas kwamen wij aan op de berg waar Villa Manon gelegen was. Jacques de grappig engels sprekende gastheer toonde ons ons verblijf en het moet gezegd,  werkelijk grandioos.

 

 

 

Ons hutje voor acht nachten !

 

 

 

Ons poeleke voor die week !

En als je dan ook nog wil weten hoe een voorzitter zich in het water verplaatst  ………………………..

 

Kortom een fantastisch plekje daar boven op die berg in Auriol . Het stadje/dorpje heeft twee fantastische restaurantjes, kleine tafeltjes buiten, geen hoogseizoen dus uitsluitend tussen de fransen en geen kuddevolk aan touristen.  Voor mij de hemel op aarde . Althans volgens mij zou ’t in de hemel zo moeten zijn.  Fantastische gerechten en als je af moet rekenen schiet je in de lach want ……… da ken toch nie ??  a.s. maandag als de gewone stervelingen weer aan het werk zijn maar weer eens het strand gaan verkennen.

 

Tijd voor vakantie !

7/3/2015

 

En op de achtergrond de cathedraal !

Huis opruimen, was doen, samen met Henk de buurman een hekje tussen onze woningen deels vervangen en schilderen en ja dan is het wel weer eens tijd voor vakantie. Ditmaal met Sandra die ergens in Zuid-Frankrijk een B&B geboekt had waarbij besloten om er minstens vijf dagen over te doen om daar te komen dus echt een voorzitter waardig. Vertrek uit M. op zondag om 10.15 uur na een uitgebreid ontbijt met vers geperste sinaasappels en zacht gekookte eitjes. Dus niet dat ordinaire gedoe van 07.00uur of eerder op staan teneinde om 08.00 uur te vertrekken. Na een fantasieloze reis via Eindhoven over de A2 naar Maastricht (eind 2016 is daar de tunnel deels gereed)  vlak voor de belgische grens in Eijsden gestopt voor koffie en heerlijke vlaai bij Ebel en Andre .  Overigens de eerste langere rit met het in december aangeschafte Citroentje {RIP Z4 >) } v.v. op de trekhaak geplaatste fietsen .  Op de grens van Luxemburg en Belgie in Martelange spotgoedkope benzine getankt en zelf getankt bij een plaatselijk Italiaans restaurant. Gigantisch grote schotels resp. spaghetti en salade chevre-chaud . Hallo, hoezo vakantie gevoel .  Afrekenen, praatje met de eigenaar van een antieke MKII Daimler V8 ,instappen en op weg naar Epinal uiteraard via de route-national.  Na daar ingecheckt te hebben, de stad verkennen ( ’t was inmiddels na 20.00 uur )  en op een plein/terras tot laat ( voor het eerst deze zomer !) genoten van een dessert, koffie en ijs. Na die Italiaan in Martelange ging er echt geen hoofdgerecht meer in. De volgende dag via een mooie rit ( deels via de beroemde RN7 ) op naar Lyon . Zou een mooie stad moeten zijn maar de voorzitter en S. waren er zoals bijna al het vakantiekuddevolk alleen met een P. vaart  ( nee, nee, staat voor plezierig ) langs gegaan op naar het zuiden.  Dit keer niet dus ……….. hotelletje buiten de stadsring , fietsen afgeladen en per tweewieler de city in . Bij een eenvoudig studentikoos restaurantje lekker gegeten. Ik voel mij dan op m’n best, zo tussen de fransen en niet één bloody-stommetourist te bekennen. Nou ja ……… als je in de spiegel kijkt. De volgende dag wederom Lyon in, koffie drinken op een terras tussen de ……. ( ’t wordt eentonig )  en voor 1,80 euro het kabeltreintje genomen naar de église Saint Jean Baptiste et Saint Etienne bovenop de heuvel (bijna) midden in Lyon.  Oh, je bedoelt de Cathedral de Lyon …………. ja, dat zeg ik toch ……., schitterend uitzicht over de tweede stad van Frankrijk. Daar boven staat nog een beeld van Karol Wojtyla  (aardige vent) waarbij mijn eigen heilige S. natuurlijk nog even poseren moest. Van deze man zijn er in de plaatselijke relishop talloze beeldjes en afbeeldingen te koop. Het grappige is dat van die duitse engerd die nu net als de voorzitter met emiritaat is niet èèn enkel beeldje of foto te vinden is. Ze zijn hier in Frankrijk ook veel fietsen kwijtgeraakt dus ja wellicht een verband.  Te voet langs steile trappen terug naar de bgg waarbij je dan uitkomt in een soort kashba met allerlei kleine steegjes en straatjes. Leuk leuk leuk ……. lekker broodje op een terrasje bij een bakkertje en terug naar de fietsen. Zowel langs de Saonne alswel de Rhône gefietst welke in Lyon samen komen,  de nodige terrasjes aangedaan en ook door de tunnel gefietst.  Tunnel gefietst ………… ? tunnel gefietst ?    Hans jongen, vertel ….. ! Nou arbeiders en ander gepeupel ……….. ze hebben in Lyon een wel zo waanzinnige fietstunnel.  Moet je je voorstellen………  buiten ( ik lieg niet ) 35gr.  In de tunnel hooguit 25gr. heerlijk koel dus, c.a. anderhalve kilometer lang, geen gemotoriseerd verkeer, schone lucht derhalve, verlichting die constant van kleur veranderd, op de achtergrond loungeachtige muziek en op de wanden geprojecteerd in softfocus wisselende beelden van de stad Lyon.  Net alsof je een softrondje spinning doet in de sportschool met dat verschil dat je hier wel vooruit gaat.  Wie die tunnel heeft uitgevonden weet ik niet maar voor mij mogen ze voor hem of haar een standbeeld oprichten,  werkelijk grandioos.
En dit fotografeerde zij dan ……..

 

Sandra en Kareltje

 

Sandra en de kashba

 

Waar Maas en Waal …….. pardon ……….. Waar Saonne en Rhône in Lyon samen komen.

 

En van architectuur zijn ze ook niet vies in Lyon.


BACK TO NEWCASTLE

Gefietst van Silloth naar Workington (laatste etappe ) , een heel leuk plaatsje onderweg was Maryport. Uiteraard ook nog even thee gedronken onderweg op een terras. Om die thee te bestellen moet je in Engeland naar binnen, betalen en daarna komen ze ’t pas netjes brengen. Binnen stond een engelsman (c.a. 11.00 uur ) met een groot glas bier in de hand naar een rugbywedstrijd op tv te kijken. Important game ? vroeg ik. Weet ik niet vertelde hij, geen verstand van rugby alleen voetbal. We raakten aan de praat over de wereldkampioenschappen damesvoetbal maar op mijn vraag wat afgelopen nacht “ the dutch lady’s” gedaan hadden moest ie het antwoord schuldig blijven. Buiten wachtte ik op mijn thee die even later gebracht werd, keurig met enkele koekjes en een kannetje heet water en een kannetje melk. Kort daarna kwam de voetbalkenner naar buiten en zei ………. Ik twijfelde of ik naar buiten zou komen en je het zou vertellen maar jullie vrouwen hebben verloren van China. Wat weer het begin was van een lang gesprek over van alles en nog wat. ’s-Middags aangekomen in Workington ( de teller stond inmiddels op 282 km die week ) en de besproken B&B opgezocht. Niet zo gek veel van te vertellen, de volgende dag (zondag) vertrok de eerste trein pas om 12.51 uur, bij Tesco de Times gekocht, gelezen en zitten puzzelen. Daarna om 12.00 uur naar het station want ik wilde met de fiets de eerste zijn. Men neemt hier maar maximaal twee fietsen mee en als je nr. drie bent kun je mooi wachten op de volgende trein. Ook wachtende op het station waren twee kerels met beide medailles om de (stieren)nekken en een beeldje voor zich op de grond van een soort hercules/atlas. Kleerkasten, die vertelden dat ze gisteren een bodybuilderswedstrijd hadden gewonnen en nu op weg terug waren naar Londen. De treinreis vervolgens met overstap in Carlisle was leuk en herkenbaar. De trein deed plaatsen aan waar ik op de heenweg ook geweest was. In Newcastle aangekomen lang gezocht naar Travellodge (even buiten de stad ), uiteindelijk gevonden, douchen/verkleden en gaan eten bij “ Frankie and Benny’s” een Italiaanse keten uit New York compleet met mafiose foto’s aan de muur, oude sixties op de achtergrond en rood lederen bankjes. Een bord spaghetti voor de neus met meatballs waar de elandkloten van Ikea klootjes bij werden en de voorzitter had het weer helemaal voor elkaar. Wat is het in ’t leven toch slecht verdeeld ……….. soms. De volgende dag Newcastle uitgekamd. Een heel leuke stad, shop till you drop ( grote luxe warenhuizen), leuke musea, gezellig, leuke terrasjes aan de Tyne. Central Arcade, Grainger Market kortom de voorzitter (zoals gewoonlijk ) vermaakte zich wel. Vreemd uitgedoste mensen en zelfs een mevrouw die ipv een hondje een nerts aan een lijntje uitliet. Leuk leuk leuk !

 IMG_2948  IMG_2944

 

 IMG_2952  IMG_2955

’s-Avonds weer bij Frankie and Benny’s gegeten ( verveeld nooit ) en de volgende dag een museum over natuurlijk de Hadrians Wall en daarna naar de ferry (c.a. 16 km ) fietsen om zoals dat heet, in te schepen. En de volgende dag in IJmuiden heel snel van boord en fietsen naar Amsterdam om vandaar met de trein naar  Meppel terug te keren.


FAWLTY TOWERS

De Engelsman met wie ik opfietste de laatste 16 km naar Carlisle had aangegeven toch vooral het cyclepath 72 te blijven volgen omdat dat veel mooier was dan de kortere route welke ik zelf in gedachte had naar Silloth aan de zee. Nou, ……. hij had niets te veel verteld. Een schitterende rit met af en toe een leuk klein dorpje , uiteraard weer de bekende praatjes onderweg o.a. met een al wat oudere man die al pratend constant in de lucht stond te kijken want z’n dochter zou vanuit Manchester naar Canada hier over vliegen. Een leuk theeadres onderweg waar ik voor zeer weinig geld o.a. heerlijke tosti’s kaas/tomaat gegeten heb en uiteraard geflankeerd door lekkere thee.  Terwijl ik daar op zat te wachten werd er een groot glas water gebracht en op mijn wat verbaasde blik kwam het antwoord.  ” Free of charge sir , every cyclist we offer a glass of water ” Heerlijk land, fantastische mensen. Na nog eens c.a. 20 km gefietst te hebben en nog twee praatjes onderweg was daar opeens een zeearm en had ik bijna de geplande tocht ( coast to coast ) achter de rug. Toch wel een leuk moment.

IMG_2934Met aan de overzijde Schotland.

Nu op naar het plaatsje Silloth alwaar ik bij gebrek aan een betaalbaar B&B-adres  een kamer geboekt had in het (volgens de site ) luxe Golf-Hotel. Arrangementen met een golf-clinnic behoorden o.a. ook tot de mogelijkheden maar de voorzitter had geen geruite broek met handycap bij zich dus dat maar later. Ik verwachte een luxe hotel waar mijn fietsje wel zou opvallen tussen Jaguars, grote BMW’s  en Range Rovers maar dat viel reusachtig mee. Het hotel verkeerde in enigszins vervallen staat met verveloze ramen en aangetast hout. Ik heb er  ‘s-avonds absoluut heerlijk zitten eten en de bediening was behulpzaam en heel attent.  Ook heb ik er prima geslapen in een kingsize bed. Waar ik alleen spontaan de slappe lach van kreeg was een mededeling van het management welke zich verontschuldigde voor de nabijheid van een veevoederfabriek waardoor vrachtauto’s voorbij denderden met het nodige   lawaai.  De beste man had er echter ook een

IMG_2935oplossing daarvoor.

En ja, dan hadden wij ook nog een luxe badkamer, strak betegeld, vast het mooiste deel van het hotel  compleet met ligbad en ach ……. een kniesoor die daar op let …………………….

IMG_2936Maar voor de rest …………………  helemaal niets mis mee,  nou ja …. ? Tijdens het diner schoof er een tafel naast mij een echtpaar aan welke blij en verrast keken toen ik vertelde dat ik uit Nederland kwam. In ietwat gebroken nederlands maar perfect te volgen vertelde hij “Alan” dat ie lang in Zandvoort had gewerkt en nu sinds twee jaar hier weer terug was bij z’n roots. En zij “Joke” was gewoon in MM geboren en was derhalve volbloed Nederlandse die lang in Haarlem had gewoont.  Hoe klein is de wereld en hoe gezellig kan ’t soms zijn . De volgende dag was er in het park voor het hotel een show van allerlei oude voertuigen varierend van brommers en fietsen tot auto’s en tractoren. Na dit allemaal aanschouwd te hebben met uiteraard ook hier en daar een praatje op weg gegaan naar de laatste plaats  in mijn planning n.m. Workington.


AANNEMERSBEDRIJF HADRIANUS VOOR DEGELIJK METSELWERK

Een kleine 200 jaar nadat de zoon van een timmerman zo nodig beroemd wilde worden (en onsterfelijk ) was er de romeinse keizer Hadrianus die om tegen de aanvallen van picten (de voorlopers van de schotten ) in het noorden van Engeland een muur liet bouwen van c.a. 120 km lang. Die muur staat er op 11 juni 2015 nog steeds, nou ja, niet overal meer en hij heeft ook niet meer de oorspronkelijke hoogte van 6 meter maar met een beetje fantasie ( en dat hebben de Engelsen ) kun je nog steeds zien hoe e.e.a. eruit gezien moest hebben. Nu heb je mensen (?) die het in de kop krijgen om die muur te willen langs fietsen. Engeland he’ dus stromende regen en ja beste arbeiders jullie voelen ‘m al aankomen, de voorzitter kreeg in een zeldzaam geval van energie ook die kriebels in de kop. Nou, het begin is al bekend, fietsje met tassen en een paraplu uitgerust, bootje gepakt (tsjakka, tsjakka, tsjakka, uit welk stripboek heb ik dit nu weer ? ) geland en gaan fietsen. Nou, weinig muur dus, wel hier en daar wat fundamenten van romeinse forten en villa’s van de bevelhebbers, tempeltjes etc. maar geen muur. Enkele dagen stug doorgetrapt waarbij ik bijzonder veel last had van regen en wind, …………..niet dus! Als ik tegen het eind van de middag in de plaats van bestemming van die dag aankwam kon ik geen zon meer zien en zocht telkens de schaduw op. Maar goed ……. vandaag 11 juni na een uurtje fietsen dan toch de muur, toch wel een beetje indruk wekkend.

IMG_2922    IMG_2927

En zelfs na 1800 jaren kun je je fiets er tegen parkeren zonder dat ie omvalt.         Na dit gezien te hebben via cyclepath 72 door gefietst richting Carlisle. Schitterende tocht wederom door een mooi landschap, af en toe een hek openen om bijvoorbeeld een spoorweg te kruisen en vooral niet vergeten dit weer dicht te doen. Op een hekje stond “penalty 1000 pond if you don’t close the gate ”  Zelfs een keer een riviertje moeten oversteken via een “fort” oftewel een doorwaadbare plaats, Ja, de voorzitter kwam weer volledig aan z’n trekken, wat een leuk land blijft het toch……
IMG_2919

Vervolgens aangekomen in het plaatsje Brampton, bij de plaatselijke super een lunch en melk gekocht vervolgens een bankje in het park opgezocht en vervolgens naast dat bankje (!) de lunch genuttigd. Ik word helemaal gek van die zon en weet niet hoe gauw ik de schaduw moet opzoeken. Ja, ja in Engeland regent het toch altijd, nou niet als ik er ben. Vervolgens op naar Carlisle waarbij ik even buiten Brampton ingehaald werd door een britse mountainbiker met enkel een rugzakje mee, die gelijk oprijdend m’n NL-stickertje gezien had en al fietsend een praatje ( een tsjet heet dat hier ) maakte over het toch wel vlakke Nederland. Aan de voet van een redelijk steile helling gaf ik aan af te stappen waarbij hij in een lage versnelling door trapte. Dat ging niet hard had ik al snel door en na lopend boven gekomen te zijn besloot de voorzitter afdalend de achtervolging in te zetten. Want ja, klimmen met een stadsfietsje is lastig maar afdalen ha ….. laat dat maar aan mij over. Na enkele kilometers had ik ‘m toch te pakken en na een lachend “ you cheating devil “ zijn we samen verder gefietst. In Carlisle aangekomen afscheid genomen , hij naar ’t station en ik naar het hotel. Inchecken en op de vraag waar ik mijn fiets kon laten ………………………………………. ?

IMG_2931Nou gewoon op je kamer voor het bed !

Carlisle is best een aardige stad met leuke winkels, een groot kasteel en een heel mooie kerk. Lekker buiten op een terrasje ( in de schaduw ) zitten eten met een cranberry-achtig ciderdrankje erbij   …….. Lekkerrrrrrr !