CAMBRIDGE

Besloten om na een avond in Cambridge de volgende ochtend na uitchecken de motorkleding in het hotel achter te laten en deze mooie en beroemde universiteitsstad te gaan ontdekken, tegen c.a. 18.30 uur in het Italiaanse restaurant van het hotel te eten en vervolgens pas af te reizen richting Felixstow waar wij een hotel hadden i.v.m. de afvaart de volgende ochtend richting Hoek van Holland. Cambridge is een geweldig mooie en leuke stad met op iedere hoek van een straat heel aparte en/of mooie gebouwen. Gisterenmiddag al een biertje gedronken op het dakterras van een heel duur hotel waar het uitzicht grandioos en gratis was en de consumpties belachelijk duur althans 10 pond voor een bakje pinda’s of olijven maakt het mooie uitzicht alsnog duur. In deze stad zoals al gezegd val je van de ene in de andere verbazing als ’t gaat om leuke straatjes en gebouwen. Kings College en Trinity en een aantal minder bekende, stuk voor stuk even indrukwekkend. Kingscollege-chapel voor mij meer een kathedraal is meer dan indrukwekkend. Het een eindje verderop gelegen Fitz Williammuseum met een interessante tijdelijke expositie van David Hockney . Overigens de vaste collectie is eveneens ongelooflijk groot en kun je van theekopjes, schilderijen en beelden uit het oude Rome tot egyptische mummies/sarcofagen bewonderen. Ook het realistische beeld van de liggende man is daar te vinden kortom elk wat wils.

Inmiddels thuis, de wasmachine draait, de brommer staat nog vies ( komt volgende week wel ) maken wij plannen voor september. De rest van deze maand heb ik vrij 🙂 maar begin september moet ik weer 2 weken op vakantie en de twee daarop volgende weken komt ouboet uit SA hier bij mij, altijd leuk en kan ik dus in oktober pas weer gaan luieren en lanterfanten. Zwaar bestaan hoor dat pensioneren .

OP DE THEE BIJ ELISABETH

Na het beeindigen van de North Coast 500 de volgende dag op weg naar Braemar naar het hostel waar JC en ik eens lopend vanuit de Cairngorns aan kwamen kom je via een fantastische motorroute langs Barmoral Castle, zomerverblijf van Lizzie. We reden de lange oprijlaan op tot aan het kasteel waarna wij via detectiepoortjes gescreend werden, brommers parkeren, helmen af, legitimatie tonen en zoals dat heet …… belet vragen. Bij een koningin bel je niet aan, nee, je vraagt belet. Lizzie had er wel zin in om die lads uit Nederland te ontvangen dus motorkleding en laarzen uit, rokjes aan, wit shirt, kniekousen met een mes daarin gestoken en zwarte schoenen met gesp. Alles aangereikt in onze maten. Vijf minuten wachten in een antichambre en ja wij konden naar binnen. Klein, grijs met de handtas op haar schoot , een Corgi aan de voeten heette zij ons welkom en vroeg hoe de tocht geweest was. Vermakelijk om waar te nemen hoe deze dame van ons doen en laten op de hoogte was. Ze wist nog van een vorige keer dat ik graag Earl Grey thee dronk en vroeg of ik daarbij ( het was rond lunchtijd ) ook een tosti luste ? Nou kanslozen en overige arbeiders dat kwam goed uit want wij waren redelijk uitgehongerd . Wij al kauwend en luisterend vertelde ze ons o.a. dat ze kort geleden een nieuwe Bentley had aangeschaft. Op mijn vraag waarom geen Rolls Royce meer gaf Lizzy aan dat dat merk ietwat te elitair overkwam en dat ook voor haar gold dat er een stapje teruggedaan diende te worden met die hoge gasprijzen en zo. Om te benadrukken dat het echt om een goedkopere Bentley ging had zij net als ik met mijn BMW bij Ali.com ventieldopjes besteld met logo. Vond dat ze daar lang op had moeten wachten ( zes weken ) maar dat het effect zeer de moeite waard was.

Links hierboven het labeltje op de sandwich welke wij gepresenteerd kregen van Lizzie en rechtsboven vonden wij met Balmoral op de achtergrond nog een geschikte prins voor Amalia.

Na de leuke theevisite op naar Braemar naar de hostel waar JC en ik al eens gebivakkeerd hadden met een foto van de voorraad in de keuken met o.a. een vakje ”spare’s welk een rol speelde in het verhaal van “de gestolen cake” Nee niet de titel van een hoorspel o.i.d.

Hier in dit hostel nog gekeken naar de finale damesvoetbal Engeland/Duitsland en in de avond fantastisch gegeten in het dorp o.a. met haggis . De foto van de voorraadkast herinnert ons aan een luxe in drank gedrenkte cake, keurig verpakt welke ik vond destijds in 2006 in het vakje “spare’s ” . Verwonderd waarom men zo’n luxe heerlijke cake achterliet heb ik hem aangesneden en gepresenteerd in de televisiekamer waar de cake al snel opraakte. Goh ……. was de opmerking van twee van de aanwezigen……… zo’n cake hebben wij ook ……………. nou, de rest laat zich raden 🙂

Sluit nu af en ga morgen op de ferry naar Hoek v Holland met vandaag nog het fantastisch leuke Cambridge.

BEETJE ANALISEREN

Net thuis na de trip en verblijf in Slovenië en Oostenrijk, de koffer uitgepakt, de wasmachine draait en op de app. van Booking de laatste beoordelingen toegevoegd drukte ik op de button “mijn reizen” en zag daar sinds april 2014 maar liefst 91 hotels en overige boekingen op staan van zowel Europa als wel de USA. Dat overziende besloot ik ook maar eens te kijken op mijn AirBnB account en kwam daar in dezelfde periode 20 verblijfplaatsen tegen variërend van 3 dagen tot een week. Ook hier af April 2014. Daar kan dan nog februari van dat jaar bijgeteld worden door 4 weken Zuid Afrika waarbij naast het verblijf bij mijn broertje ( Ouboet ) ook nog eens c.a. 6 B&B’s aangedaan waren. Kortom …………. 117 merendeels buitenlandse slaapadressen in acht jaar en ook nog drie wintersportvakantie’s bij zus Thea en de keren dat ik onderweg ( +/- 8 maal ) met de brommer gewoon in m’n tentje geslapen heb en oh ja ook nog de vier en zeven weken koken voor de tentbouwers in Spanje en Frankrijk. Ik kan mij beter af gaan vragen wanneer ik nu eigenlijk thuis was. Dat alles overpeinzend in mijn achtertuin waarbij het plots opviel dat de hortentia’s er wel heel mooi bij staan en dat de vijver kraakhelder water bevat bedacht ik dat het hier ook zo slecht niet is. Glaasje wijn, goed boek, stapel oude kranten ( gek maar waar ) die ik nog allemaal napluis, man man ik kom tijd te kort.

Overigens ………….. ook dit jaar was het al prijs want die genoemde twee weken Oostenrijk/Slovenië zijn voorafgegaan door 2 x een week België en fietsen in Great Britain. Over dit land gesproken ………. voorafgaand aan de komende septembervakantie hebben JC en ik plannen om op onze brommers in Schotland de ( nog net niet ) legendarische North Coast 500 te gaan rijden. Data nog niet bekend maar wij houden U op de hoogte.

PSYCHIATER TOT PATIENT

Uit de rapporten blijkt dat in uw vroege jeugd reeds een sterke drang was het zich trachten te onderscheiden van de personen in uw omgeving. Op zich niet ernstig echter op een wijze die een verbazing in uw omgeving wekte. Daarnaast een zeg maar neurotische dwang tot xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx gepaard gaande met een dermate gedrag dat geadviseerd werd xxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx om vervolgens onder begeleiding van xxxxxxxxxxxx en hulp door xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx . Heden ten dage speelt dat op en uit zich in gedrag waarbij zoals het moeten aansluiten bij een rij wachtenden absoluut vermeden wordt. Uitspraken als “wat moeten die stomme touristen uitgerekend op het moment dat ik het e.e.a. hier wil komen bekijken” of ” stelletje kanslozen ” of “wat een facebookkuddevolk niveau ” en ga nog maar even door.

Zittend op het zonovergoten terras van ons vakantiehuis met tuin en uitzicht op Faakersee gleed op de weg daaronder een hyper moderne touringcar voorbij waarbij het aspirantlid riep ” hé dat lijkt een bus van Bak-reizen uit Alkmaar ” ???? Ja, en ? Vervolgens ontstond een dialoog over de groepsreizen van je mag toch hopen uitsluitend ouderen welke zich onder leiding van een reisleider in een bus lieten stoppen, zich na enige dagen en plaspauzes uit lieten laden in bijvoorbeeld Drobollach am Faakersee en ………..huh , nee hé ………… not in my backyard !!??

De culinaire omgeving hier bood niet veel meer dan pizzaniveau en die avond besloten wij te gaan informeren of er in het hotel schuin achter ons ook restaurantgelegenheid was voor niet-gasten. Dat bleek wel degelijk het geval en na enig wachten werden wij naar een avondzon overgoten terras geleidt waar c.a. 45 mensen ( uitsluitend nederlanders ) , de bus stond achter een bosje geparkeerd, gezellig zaten te babbelen over kunstheupen , steunkousen, staaroperaties, moderne gehoorapparaten en ander senioren ongemak. Deze vriendelijke oude mensen zaten m.i. lang te wachten op de gekozen gerechten, links of rechts of anders niets welke op een gegeven moment “en masse” aangevoerd werden. Wij daarentegen konden kiezen van een nette menukaart en hebben van voorgerecht t/m dessert heerlijk zitten eten. Nou Hans leuk maar wat is nu je probleem ?

Ben bang dat ik een preview van het voorgeborchte heb aanschouwd.

SPOOKHUIS AM SEE

Op de één na laatste dag in Slovenië een dagje naar de hoofdstad Ljubliana. Vijf kilometer buiten het centrum fietsen van de auto af en peddelen maar. Een niet zo heel grote maar wel heel leuke stad met gezellige terrassen, mooie parken en voor de shopaholics onder ons ( ze lopen hier echt niet achter ) toon-aangevende kledingzaken waarbij natuurlijk weer het e.ea. aangeschaft werd. Twee zomerbroeken dient de naaiturk in Meppel die overigens uit Afghanistan komt dit maal in te korten. De volgende ochtend afscheid genomen van onze superhost Katja met een geschenkje. De schat heeft zelfs nog drie overhemden van mij gestreken en volgens plan ( ons volgend adres in Oostenrijk was slechts een rukkie door de Karawankentunnel ) bovenop de top bij het meer van Bled nog eerst de burcht bezocht.

Halverwege de middag op zoek naar ons volgende tijdelijke stulpje. Geen stulp maar een stulpje in vergelijking met Katja’s villa waar wij 110 M² tot de beschikking hadden. Maar met een terras dat uitkijkt over de Faakersee ( zie eerste foto ) ook geen lullig hutje. We kregen een rondleiding van Frau Samonig waarbij het duizelde van de kennis die wij tot ons kregen m.b.t. de aanwezige electronica. In ieder vertrek een airco ( enkele werken samen ) , in ieder vertrek met ramen electrische rolluiken welke soms ook (??) samen werken. Een electrisch zonnescherm dat samenwerkt met de rolluiken en af en toe op onverklaarbare wijze zichzelf inrolt (??) Een B&O geluidssysteem met vier futuristische spreakers in alle hoeken van de woonkamer en een (waarschijnlijk) subwoofer in de vorm van een grote verchroomde ui onderaan tegen een wand. De nodige remotecontrolls alsmede een Ipad in een houder aan de muur voor vermoedelijk de bediening van een eveneens futuristisch vormgegeven B&O radio-cd-player maar dan uitsluitend bedoeld voor Spottify (??) , op alle lichtschakelaars dimmers/sfeeraanpassers. We kwamen enigzins tot rust na ontdekking dat de bedlampjes aan weerszijde van het bed met een gewoon lullig aan/uit-schakelaartje te bedienen waren. Een badkuip met stortdouche en andere mogelijkheden waarbij de douchedeur verwerkt was in de badkuip zodat als je een bad zou nemen een deel van je badkuip een glazen wand heeft ( door deze hillbilly nog nooit gezien ) . Ook wel vermakelijk is als je zittend op het toilet denkt aan opstaan je eerst nog een lauwwarme waterstraal tegen je chassis of downbilly’s geplaatst krijgt overigens met de verontschuldigingen van Herr Samonig want als de installatie volledig in orde was geweest zou er ook nog een mistral tegen je feestartikelen blazen. Helaas mochten wij dit laatste niet ervaren en vermoeid van alle indrukken vielen wij na zeer korte tijd in een diepe slaap.

SLOVÉNIEJUH II

Tsjaaah ,

wat valt er verder te vertellen over Slovenië ? Leuk land, overal vriendelijke mensen, niet bijzonder duur, prima restaurants met heerlijke nationale gerechten en een mooie ruige natuur. Wat ook opvalt is dat alles goed geregeld is, bijna alle mensen perfect engels spreken. Da’s ook wel nodig want het sloveens daar breek je je nek over. Sommige zaken zijn simpel zoals koffie, dat heet hier kava en zo zijn er nog wel een aantal voorbeelden waarbij je ( achteraf ) zegt “ach ja natuurlijk ” maar grotendeels kom je er echt niet uit. Zaporedni soglasniki brez samoglasnikov je za maturanta res pogubno …………. Nou ga er maar aanstaan. Voor iemand die het lanterfanteren tot het hoogst haalbare in het leven verheven heeft is dit geen werk bovendien ben ik op vakantie en bezig met het opsouperen van mijn snipperdagen waarvan ik naar ik hoop er nog minimaal 8760 te gaan heb. Vandaag weer een aantal wandelkilometers afgelegd o.a. in de Blejski Vintgar een soort van Gorges du Verdon maar dan van 1,5 kilometer. Totaal c.a. 7 km lopen dus mooi zat voor deze beroepsluieraar.

Nog ff vijf slagen gezwommen in het Bledmeer ‘s-avonds fantastisch lekker gegeten in de “Old Cellar Bled” waarbij uitsluitend lokale gerechten en Sloveense wijnen te krijgen zijn. Morgen de hoofdstad Ljubljana bezoeken en zaterdag vertrekken (stukkie terug ) naar Oosterrijk alwaar im Drobollach am Faakersee ons volgende stulpje wacht.

P.S.

Ja regen kennen ze hier ook wel maar dan kun je schuilen in een avtobusna postaja

WAAR LIGT SLOVÉNIEJUH ?

Je hebt dus Diepenveen, Hoogeveen, Veenhuizen, Kolderveense Bovenboer en bijvoorbeeld Kolderveen, en niet te vergeten Nijeveen ( gemeente Meppel ) kortom er zijn nogal wat Venen. Op zoek naar Slovenië dacht ik vanuit Drenthe maar eens een stukkie in zuidoostelijke richting te rijden en ja hoor recht onder het oosten van Oostenrijk ligt dat land. In 1991 nog een 10-daagse oorlog waarmee voor zover ik het weet het land als eerste onafhankelijk werd van de Joegoslavische Federatie. Nou ja, kortom, ga vanuit Monnickendam 1202 kilometer zuidelijk via Munchen door Oostenrijk en je komt in Bled aan het …… je raad het nooit ……. het meer van Bled.

Om halftien op Zondag vertrokken ( erg vroeg voor mijn doen ) en na c.a. 850 km vonden we rond 19.00 uur pension Bernardhof in Otterfing ( c.a. 420 inwoners ) onder Munchen. Gedreven door een jong stel, een grote boerderij met 16 kamers midden in het beierse boerenland met de volgende ochtend een prima uitgebreid ontbijtbuffet met door de baas zelf als extra een zacht gekookt eitje opgediend.

Wat mij dan direct weer opvalt is die duitse “gründlichkeit ” . Ruime kamers, solide ramen met driedubbelglas, massieve deuren met degelijk hang en sluitwerk een nette badkamer waar alles naar behoren werkt en zoals gezegd dat ook solide ontbijt in de ochtend. Dan ontkom ik er niet aan ( één van mijn afwijkingen ) e.e.a. te vergelijken met een willekeurig Frans voorbeeld met hier en daar wat vochtplekken, dunne slecht sluitende deurtjes en dito ramen, een doorgezakt bed en een (zeer) petit déjeuner in de ochtend. Ach nou ja zeggen dan de francofielen , dat moet je allemaal voor lief nemen oftewel “comme ci comme ça ” nou flikker maar op met je “comme ci comme ça ” , ik geniet als iemand z’n zaakjes prima voor elkaar heeft en zelfs dat maakt mijn vakantie.

Goed, het gif is er weer uit, dag twee neemt een aanvang en op naar Bled. Vila Katja hadden we de avond ervoor geboekt voor vijf dagen met een fikse korting via Booking.com vanwege het regelmatige gebruik van deze site. We werden verwelkomd door , drie maal raden, Katja, een super aardige Sloveense weduwe die in een grappig engels uitleg gaf m.b.t. ons verblijf alhier. Een huis in een huis want op de eerste verdieping een woonkamer en keuken waar menigeen jaloers op zou zijn alsmede een ruime slaapkamer en badkamer en daarboven nog eens vier slaapplaatsen allen ( zelfs de badkamer ) voorzien van airco-units, twee ruime balcons, een eigen voordeur en de fietsen in de garage. En ja , voor de zeikerds onder U ook alles voorzien van degelijk hang en sluitwerk 🙂

De volgende dag per fiets een rondje rond het meer met onderweg prima koffie en tegen 14.00 uur een eenvoudige lunch met schitterend uitzicht.

Wordt als ik zin heb misschien vervolgd ………………………