DE NORTHCOAST 500

Na de luchtbeddententenslechtontbijtervaring (veel punten bij scrabble ) door gestoten naar ons eigenlijke doel, de North Coast 500, een rit van 810 km in het noorden van Schotland welke begint boven Inverness en tegen de klok in van zuid-oost naar zuid-west loopt en bekend staat als een route met veel single-track-roads en een weergaloze natuur. De eerste stop was een B&B-adres bij een oude dove man ( met jonge huishoudster ) met s’morgens in de serre tijdens het ontbijt naast de wapperende was een schitterend uitzicht.

Van daar uit kort gereden en uitgekomen bij een soort van fjord waarbij je via 370 treden aangelegd in 1770 kon afdalen naar bijna zee-niveau welk een fantastisch plaatje opleverde.
De weg naar het noordelijkste punt bij John O Groats was mooi maar niet spectaculair en daar aangekomen moest er natuurlijk een foto komen van het paaltje waarbij ik ooit alleen geposeerd had voor de foto gemaakt door een blinde fotograaf. Apart verhaal.

Daarna naar het westen waarbij het landschap en de kustlijn steeds leuker en mooier werden. De wegen werden smaller , auto’s konden elkaar alleen passeren via z.g. Passing Places waarbij de weg iets breder gemaakt werd. Voor motormuizen iets makkelijker maar voor auto’s een crime om telkens weer te moeten stoppen voor tegenliggers.

Na een lange rit, telkens ff stoppen voor het maken van foto’s aangekomen in Scouri waar wij bij een heel lieve dame een onderkomen vonden met ’s-morgens een fantastisch ontbijt en ook een keurig gewassen stapeltje t-shirts, sokken en pendeks. De avond ervoor even buiten het dorp de biertjes genuttigd van Wim + Sue (zie eerder ) bij een fantastisch uitzicht.

Ook de dag daarop fantastische stuurweggetjes in een schitterend landschap. Weergaloos mooi met ruige kusten , goudgele strandjes en helblauw water. Daarna terug naar Inverness en via die stad afzakkend naar Braemar naar het hostel waar JC en ik ooit lopend v.v. rugzak etc. aankwamen na een onvergetelijke tocht af Aviemore dwars door de Cairngorns. Stukje nostalgie dus om daar weer eens te overnachten. Alvorens daar te finishen zouden wij ( c.a. 10 km eerder ) langs Balmoral Castle komen oftewel het zomer onderkomen van Queen Elisabeth maar daarover een volgende keer.


VALSE START / VERVOLG

We moesten vanwege de boekingsvergissing ( lees, stomme fout ) nu om weer een beetje in schema te komen een gigantisch eind toeren n.m. 383 km om enkele uren later dan gepland in Halifax te komen. Aardige stad waar ik met jongste dochter Esther al eens geweest was tijdens een wandeltocht. In een rariteitenwinkeltje aldaar kreeg ik van een aardige posthippie mevrouw de opmerking ” cool glasses ” about mijn specsavers oogprothese. JC besloot hier een antiek (???) zwitsers zakmes te kopen. Hij kocht het welnietwelniet toch maar wel of nee toch maar niet. Kortom we waren weer helemaal in ons element. Daarna naar Hebden Bridge, een klein leuk plaatsje waar ik eveneens een keer met Esther geweest was en ook overnacht. Dit keer het brouwerijtje van Wim van der Spek en zijn vrouw Sue bezocht. Wim is een oud-lid van het biergenootschap ” Gij zult genieten ” uit Zwolle waar ook de voorzitter enkele keren heeft aan gezeten.

Na het bezoek bij Wim en Sue de regenpakken aan en op weg naar een hotel in Lytham St. Annes onder Blackpool. Blackpool zelf, de volgende dag moet je een keer gezien hebben. Hier gaat de engelse lower class op vakantie. Oma, dochter en kleinkind , doorgaans zeer corpulent op roze crocs en idem gekleurde plastic regenjasjes …… dames in mouwloze korte jurkjes en dat alles bij c.a. 16 gr. C. Je moet het zien om het te geloven. Speelhallen, namaakcasino’s , koetsen met een paard ervoor volledig voorzien van roze strikken. Je waant je in een surrealistisch ” Alice in wonderland ” Wat ook niet ontbreekt is een reuze grote rollercoaster genaamd ” the big one ” .

Na Blackpool volgens plan op naar het ” Lake District ” . Een geweldig leuke omgeving wat hoger in Engeland aan de westkust.

Na dit geweldig leuke gebied op naar het noorden en op zoek naar een geschikt onderkomen, niet te duur, aparte bedden en uhhhh ………. booking weet raad . Die hebben altijd wel iets voor je in de aanbieding ………. aldus geschiede ……….


SCHOTLAND EN EEN VALSE START

Als je met JanCarel op stap gaat is het altijd spannend of je wel op tijd komt in bijvoorbeeld de boardinghal /Schiphol ( pap, ben m’n trui vergeten ff een kilometer terughollen naar de vertrekhal ) of eten s’ avonds in Split en daarna de ferry naar Ancona op rijden terwijl de klep achter je al aan het sluiten is, kortom voorbeelden te over, Nu echter was ’t mijn beurt. Afgesproken bij La Place aan de A4 om 11.00 uur, gezellig koffie drinken en plannen maken. Buiten nog ff de bandenspanning aanpassen wat overigens in Monnickendam even daarvoor niet gelukt was. Nou dat ging hier ook niet goed want m,n banden raakten steeds leger en waar in zo’n geval mijn dashboard een oranje driehoek weergeeft ( joh. doe eens wat aan die bandenspanning ) ging er nu een rode driehoek branden in de zin van ’ nu direct stoppen/levensgevaarlijk” kortom enige paniek brak uit want de tijd tikte weg. Enige tijd hierna vonden we het probleem, kregen de banden op spanning en op weg naar Hoek v Holland naar de ferry naar Hull . Racen want we hadden nog 20 minuten voor vertrek over. Helaas aldaar gesloten slagbomen en bij navraag bleek dat wij uiterlijk 45 min. voor vertrek aanwezig dienden te zijn. 273 euro naar de filistijnen. Kun je lang over zeuren maar ” shit happen “ dus opnieuw boeken nu voor de nachtboot dus met hut en maar zorgen dat je de rest van de dag een beetje aangenaam doorbrengt.

Beiden nog nooit geweest bij de Maeslant-kering in de nieuwe waterweg. Deze was te bezoeken inclusief rondleiding en het moet gezegd, zelden iets meer indrukwekkends gezien. Grote groepen/rijen toeristen hatend ( zie vorig bericht ) was deze rondleiding voor slechts een echtpaar, JC en ik dus een verademing. 380 meter breed water wordt daar afgesloten bij storm door twee enorme drijvende soort deuren . Ronduit indrukwekkend waarbij de middag om vloog.

Na deze rondleiding een terras bezocht, aangenaam verpoosd en ditmaal gezorgd dat we om 20.00 aan boord waren. De avond ervoor op het verjaardagsfeestje van Lidwien was er een enorme voorraad turkse schotels geregeld waar veel van overgebleven was zo dat een ieder gemaand werd de nodige bakjes mee te nemen. De avondmaaltijd op de ferry was dus hetgeen Erdogan regelmatig te eten krijgt echter wij hadden een luxer servies en bestek. Zo tijdens deze perfecte maaltijd werd er regelmatig het e.e.a. omgeroepen.

Turks eten op de boot naar het engelse Hull !!

Aankondigingen aan boord van de ferry naar Hull . Dames en heren de geschatte aankomsttijd in Harwich zal zijn ongeveer 07.00 uur . Ik herhaal ……. de geschatte …… Wat hoor ik nou …..? ……. Harwich ?? WTF ……. Ik had een hotel in Hull geboekt en niet in Harwich , nu was dat toch al voor de kat z’n onderdelen maar nu moesten we ook nog eens c.a. 300 km extra rijden om ons geplande startpunt in Halifax te bereiken . Mwaah best wel een lekker begin dus ………..


BEETJE ANALISEREN

Net thuis na de trip en verblijf in Slovenië en Oostenrijk, de koffer uitgepakt, de wasmachine draait en op de app. van Booking de laatste beoordelingen toegevoegd drukte ik op de button “mijn reizen” en zag daar sinds april 2014 maar liefst 91 hotels en overige boekingen op staan van zowel Europa als wel de USA. Dat overziende besloot ik ook maar eens te kijken op mijn AirBnB account en kwam daar in dezelfde periode 20 verblijfplaatsen tegen variërend van 3 dagen tot een week. Ook hier af April 2014. Daar kan dan nog februari van dat jaar bijgeteld worden door 4 weken Zuid Afrika waarbij naast het verblijf bij mijn broertje ( Ouboet ) ook nog eens c.a. 6 B&B’s aangedaan waren. Kortom …………. 117 merendeels buitenlandse slaapadressen in acht jaar en ook nog drie wintersportvakantie’s bij zus Thea en de keren dat ik onderweg ( +/- 8 maal ) met de brommer gewoon in m’n tentje geslapen heb en oh ja ook nog de vier en zeven weken koken voor de tentbouwers in Spanje en Frankrijk. Ik kan mij beter af gaan vragen wanneer ik nu eigenlijk thuis was. Dat alles overpeinzend in mijn achtertuin waarbij het plots opviel dat de hortentia’s er wel heel mooi bij staan en dat de vijver kraakhelder water bevat bedacht ik dat het hier ook zo slecht niet is. Glaasje wijn, goed boek, stapel oude kranten ( gek maar waar ) die ik nog allemaal napluis, man man ik kom tijd te kort.

Overigens ………….. ook dit jaar was het al prijs want die genoemde twee weken Oostenrijk/Slovenië zijn voorafgegaan door 2 x een week België en fietsen in Great Britain. Over dit land gesproken ………. voorafgaand aan de komende septembervakantie hebben JC en ik plannen om op onze brommers in Schotland de ( nog net niet ) legendarische North Coast 500 te gaan rijden. Data nog niet bekend maar wij houden U op de hoogte.


PSYCHIATER TOT PATIENT

Uit de rapporten blijkt dat in uw vroege jeugd reeds een sterke drang was het zich trachten te onderscheiden van de personen in uw omgeving. Op zich niet ernstig echter op een wijze die een verbazing in uw omgeving wekte. Daarnaast een zeg maar neurotische dwang tot xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx gepaard gaande met een dermate gedrag dat geadviseerd werd xxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx om vervolgens onder begeleiding van xxxxxxxxxxxx en hulp door xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx . Heden ten dage speelt dat op en uit zich in gedrag waarbij zoals het moeten aansluiten bij een rij wachtenden absoluut vermeden wordt. Uitspraken als “wat moeten die stomme touristen uitgerekend op het moment dat ik het e.e.a. hier wil komen bekijken” of ” stelletje kanslozen ” of “wat een facebookkuddevolk niveau ” en ga nog maar even door.

Zittend op het zonovergoten terras van ons vakantiehuis met tuin en uitzicht op Faakersee gleed op de weg daaronder een hyper moderne touringcar voorbij waarbij het aspirantlid riep ” hé dat lijkt een bus van Bak-reizen uit Alkmaar ” ???? Ja, en ? Vervolgens ontstond een dialoog over de groepsreizen van je mag toch hopen uitsluitend ouderen welke zich onder leiding van een reisleider in een bus lieten stoppen, zich na enige dagen en plaspauzes uit lieten laden in bijvoorbeeld Drobollach am Faakersee en ………..huh , nee hé ………… not in my backyard !!??

De culinaire omgeving hier bood niet veel meer dan pizzaniveau en die avond besloten wij te gaan informeren of er in het hotel schuin achter ons ook restaurantgelegenheid was voor niet-gasten. Dat bleek wel degelijk het geval en na enig wachten werden wij naar een avondzon overgoten terras geleidt waar c.a. 45 mensen ( uitsluitend nederlanders ) , de bus stond achter een bosje geparkeerd, gezellig zaten te babbelen over kunstheupen , steunkousen, staaroperaties, moderne gehoorapparaten en ander senioren ongemak. Deze vriendelijke oude mensen zaten m.i. lang te wachten op de gekozen gerechten, links of rechts of anders niets welke op een gegeven moment “en masse” aangevoerd werden. Wij daarentegen konden kiezen van een nette menukaart en hebben van voorgerecht t/m dessert heerlijk zitten eten. Nou Hans leuk maar wat is nu je probleem ?

Ben bang dat ik een preview van het voorgeborchte heb aanschouwd.


SPOOKHUIS AM SEE

Op de één na laatste dag in Slovenië een dagje naar de hoofdstad Ljubliana. Vijf kilometer buiten het centrum fietsen van de auto af en peddelen maar. Een niet zo heel grote maar wel heel leuke stad met gezellige terrassen, mooie parken en voor de shopaholics onder ons ( ze lopen hier echt niet achter ) toon-aangevende kledingzaken waarbij natuurlijk weer het e.ea. aangeschaft werd. Twee zomerbroeken dient de naaiturk in Meppel die overigens uit Afghanistan komt dit maal in te korten. De volgende ochtend afscheid genomen van onze superhost Katja met een geschenkje. De schat heeft zelfs nog drie overhemden van mij gestreken en volgens plan ( ons volgend adres in Oostenrijk was slechts een rukkie door de Karawankentunnel ) bovenop de top bij het meer van Bled nog eerst de burcht bezocht.

Halverwege de middag op zoek naar ons volgende tijdelijke stulpje. Geen stulp maar een stulpje in vergelijking met Katja’s villa waar wij 110 M² tot de beschikking hadden. Maar met een terras dat uitkijkt over de Faakersee ( zie eerste foto ) ook geen lullig hutje. We kregen een rondleiding van Frau Samonig waarbij het duizelde van de kennis die wij tot ons kregen m.b.t. de aanwezige electronica. In ieder vertrek een airco ( enkele werken samen ) , in ieder vertrek met ramen electrische rolluiken welke soms ook (??) samen werken. Een electrisch zonnescherm dat samenwerkt met de rolluiken en af en toe op onverklaarbare wijze zichzelf inrolt (??) Een B&O geluidssysteem met vier futuristische spreakers in alle hoeken van de woonkamer en een (waarschijnlijk) subwoofer in de vorm van een grote verchroomde ui onderaan tegen een wand. De nodige remotecontrolls alsmede een Ipad in een houder aan de muur voor vermoedelijk de bediening van een eveneens futuristisch vormgegeven B&O radio-cd-player maar dan uitsluitend bedoeld voor Spottify (??) , op alle lichtschakelaars dimmers/sfeeraanpassers. We kwamen enigzins tot rust na ontdekking dat de bedlampjes aan weerszijde van het bed met een gewoon lullig aan/uit-schakelaartje te bedienen waren. Een badkuip met stortdouche en andere mogelijkheden waarbij de douchedeur verwerkt was in de badkuip zodat als je een bad zou nemen een deel van je badkuip een glazen wand heeft ( door deze hillbilly nog nooit gezien ) . Ook wel vermakelijk is als je zittend op het toilet denkt aan opstaan je eerst nog een lauwwarme waterstraal tegen je chassis of downbilly’s geplaatst krijgt overigens met de verontschuldigingen van Herr Samonig want als de installatie volledig in orde was geweest zou er ook nog een mistral tegen je feestartikelen blazen. Helaas mochten wij dit laatste niet ervaren en vermoeid van alle indrukken vielen wij na zeer korte tijd in een diepe slaap.


SLOVÉNIEJUH II

Tsjaaah ,

wat valt er verder te vertellen over Slovenië ? Leuk land, overal vriendelijke mensen, niet bijzonder duur, prima restaurants met heerlijke nationale gerechten en een mooie ruige natuur. Wat ook opvalt is dat alles goed geregeld is, bijna alle mensen perfect engels spreken. Da’s ook wel nodig want het sloveens daar breek je je nek over. Sommige zaken zijn simpel zoals koffie, dat heet hier kava en zo zijn er nog wel een aantal voorbeelden waarbij je ( achteraf ) zegt “ach ja natuurlijk ” maar grotendeels kom je er echt niet uit. Zaporedni soglasniki brez samoglasnikov je za maturanta res pogubno …………. Nou ga er maar aanstaan. Voor iemand die het lanterfanteren tot het hoogst haalbare in het leven verheven heeft is dit geen werk bovendien ben ik op vakantie en bezig met het opsouperen van mijn snipperdagen waarvan ik naar ik hoop er nog minimaal 8760 te gaan heb. Vandaag weer een aantal wandelkilometers afgelegd o.a. in de Blejski Vintgar een soort van Gorges du Verdon maar dan van 1,5 kilometer. Totaal c.a. 7 km lopen dus mooi zat voor deze beroepsluieraar.

Nog ff vijf slagen gezwommen in het Bledmeer ‘s-avonds fantastisch lekker gegeten in de “Old Cellar Bled” waarbij uitsluitend lokale gerechten en Sloveense wijnen te krijgen zijn. Morgen de hoofdstad Ljubljana bezoeken en zaterdag vertrekken (stukkie terug ) naar Oosterrijk alwaar im Drobollach am Faakersee ons volgende stulpje wacht.

P.S.

Ja regen kennen ze hier ook wel maar dan kun je schuilen in een avtobusna postaja


WAAR LIGT SLOVÉNIEJUH ?

Je hebt dus Diepenveen, Hoogeveen, Veenhuizen, Kolderveense Bovenboer en bijvoorbeeld Kolderveen, en niet te vergeten Nijeveen ( gemeente Meppel ) kortom er zijn nogal wat Venen. Op zoek naar Slovenië dacht ik vanuit Drenthe maar eens een stukkie in zuidoostelijke richting te rijden en ja hoor recht onder het oosten van Oostenrijk ligt dat land. In 1991 nog een 10-daagse oorlog waarmee voor zover ik het weet het land als eerste onafhankelijk werd van de Joegoslavische Federatie. Nou ja, kortom, ga vanuit Monnickendam 1202 kilometer zuidelijk via Munchen door Oostenrijk en je komt in Bled aan het …… je raad het nooit ……. het meer van Bled.

Om halftien op Zondag vertrokken ( erg vroeg voor mijn doen ) en na c.a. 850 km vonden we rond 19.00 uur pension Bernardhof in Otterfing ( c.a. 420 inwoners ) onder Munchen. Gedreven door een jong stel, een grote boerderij met 16 kamers midden in het beierse boerenland met de volgende ochtend een prima uitgebreid ontbijtbuffet met door de baas zelf als extra een zacht gekookt eitje opgediend.

Wat mij dan direct weer opvalt is die duitse “gründlichkeit ” . Ruime kamers, solide ramen met driedubbelglas, massieve deuren met degelijk hang en sluitwerk een nette badkamer waar alles naar behoren werkt en zoals gezegd dat ook solide ontbijt in de ochtend. Dan ontkom ik er niet aan ( één van mijn afwijkingen ) e.e.a. te vergelijken met een willekeurig Frans voorbeeld met hier en daar wat vochtplekken, dunne slecht sluitende deurtjes en dito ramen, een doorgezakt bed en een (zeer) petit déjeuner in de ochtend. Ach nou ja zeggen dan de francofielen , dat moet je allemaal voor lief nemen oftewel “comme ci comme ça ” nou flikker maar op met je “comme ci comme ça ” , ik geniet als iemand z’n zaakjes prima voor elkaar heeft en zelfs dat maakt mijn vakantie.

Goed, het gif is er weer uit, dag twee neemt een aanvang en op naar Bled. Vila Katja hadden we de avond ervoor geboekt voor vijf dagen met een fikse korting via Booking.com vanwege het regelmatige gebruik van deze site. We werden verwelkomd door , drie maal raden, Katja, een super aardige Sloveense weduwe die in een grappig engels uitleg gaf m.b.t. ons verblijf alhier. Een huis in een huis want op de eerste verdieping een woonkamer en keuken waar menigeen jaloers op zou zijn alsmede een ruime slaapkamer en badkamer en daarboven nog eens vier slaapplaatsen allen ( zelfs de badkamer ) voorzien van airco-units, twee ruime balcons, een eigen voordeur en de fietsen in de garage. En ja , voor de zeikerds onder U ook alles voorzien van degelijk hang en sluitwerk 🙂

De volgende dag per fiets een rondje rond het meer met onderweg prima koffie en tegen 14.00 uur een eenvoudige lunch met schitterend uitzicht.

Wordt als ik zin heb misschien vervolgd ………………………


SCHUITJE VAREN THEE-TJE DRINKEN

Ja dat schuitje vaarde wel echter aangekomen op de Engelse kust verliep alles iets minder voortvarend. Haha een schip op de wal immers komt niet vooruit en niet alleen een schip !

Maar beginnen bij het begin namelijk “the day before ” toen opa voorzien van de twee oudste gespuisjes beloofd had hen mee te nemen naar het oorlogsmuseum in Soesterberg.

Alleen er naar toe is het al lachen, gieren, brullen.

Ernstige zaken daar maar ’t moet gezegd de inrichting daar is ook best wel kindvriendelijk getuige het videootje en dat maakt de zaken daar lichter verteerbaar dan dat je in eerste instantie zou vermoeden

Ook dit is een oorlogmuseum 🙂
Springen doorgaans niet zo snel in de houding maar wel als er ‘s-avonds gedineerd gaat worden bij “Les arc d’or ”

Ja, en dan nu het fietsen in Engeland. Dat was dus eerst voor mij fietsen naar station Meppel, trein in naar Schiphol en vandaar fietsen naar Haarlem. Heel maf als je op Schiphol als enige met je bepakte fiets in die melée van rolkoffertjes rondloopt op zoek naar de uitgang. Die was overigens snel gevonden en toen maar fietsen naar Haarlem alwaar zus Thea vanuit Schiedam aan zou komen en JC vanuit de binnenstad om ons na de gezamenlijke lunch uit te zwaaien. Inmiddels was het gaan regenen dus in regenkleding en in gietweer de 13 km naar IJmuiden. Inchecken, in de rij gaan staan en voorpiepen bij de motorfietsen. ‘s-avonds aan boord lekker gegeten, ‘s-morgen een uitgebreid ontbijt en de wal op. Vanuit de haven 16 km fietsen naar Newcastle zelf, vieze koffie op een zonovergoten terras, kortom zoals de fransen dan zeggen als ze in Duitsland zijn “So far so good” Toen moesten we nog maar 54 km waar we c.a. 3/4 dag voor hadden. Op zich een peuleschil edoch het werd een festival van fietsen, afstappen, omhoog lopen en eenmaal weer op de fiets een zware ZW-wind pal tegen. Op driekwart van die beroerde 54 km ’t was rond 17.00 uur en aardig op bij Thea, gestopt bij een boerderij en gevraagd of men bereid was ons weg te brengen tegen vergoeding. Dan krijg je dat heerlijke Engeland waar ik van blijf genieten. “Nee, een vergoeding was niet aan de orde en kom eerst binnen voor “a cup of tea” , het blijven af en toe vreemde maar o zo aardige mensen. ‘s-avonds gegeten en geslapen in “the old Coach House” in St. Johns Chapel . De volgende dag verder, maar oh, die ZW-wind was fnuikend, niet echt leuk. Gelukkig een zeer luxe hotelkamer en een prima dinér . De volgende dag weer van ’t zelfde laken een pak. Die inmiddels f…%#& wind werd storm, zo erg dat je zelfs bergafwaards moest blijven trappen anders stond je bijna stil.

Nee, leuk was anders en we besloten halverwege de trein te nemen naar Carlisle. Vandaar uit zouden we van west naar oost de makkelijkere “Hadrians Wall” volgen. In de avond heerlijk gegeten bij een super Italiaans restaurant en de volgende dag op pad. De moed zinkt je dan in de schoenen als blijkt dat de wind gedraaid is en dat je er weer tegenin zou moeten. Dat was de bekende druppel en we besloten terug te fietsen naar Carlisle, vandaar de trein naar Newcastle, ‘s-avonds de boot op en lekker naar huis alwaar ik nu mijn wonden lik ???? wondjes slechts ( op de ziel ) en plannen maak voor nieuwe verten. Morgen naar de BMW-dealer voor een nieuw navigatiesysteem en volgend weekend op vakantie naar waarschijnlijk Oostenrijk en Slovenië .

Kortom druk, druk, druk 🙂


DE FIETS VAN MIJN ZUSTER.

Heeft geen versnellingen maar wel een ordinaire terugtraprem is minimaal 25 jaar oud, heeft zo’n ouderwets dwars z.g. rokzadel ……………….. Thea doet ook alles ( lopen in schotse hooglanden, fietsen van Salzburg naar de Adriatische zee, bungalowtenten bouwen in bijna geheel europa ) in een rokje en oh ja, klein detail, in augustus wordt zij 85 jaar! Komende week ga ik op bezoek bij haar om te zien of/hoe/wanneer wij weer gaan fietsen waarbij het doel in Engeland ligt. Van kust naar kust dus noordzee/Ierse zee en terug via de “muur van Hadrianus” . Een peulenschilletje voor Thea want we hebben ook al eens Salzburg/Adratische zee gefietst incl. tentjes en overige bepakking, c.a. 450 km , dus dit nu zonder tenten met gebruikmaking van geriefelijke B&B’s moet helemaal goed gaan.

Inmiddels op bezoek geweest bij Thea en afgesproken om op 8 juni te vertrekken vanuit IJmuiden, ik heb inmiddels de heenreis geboekt. Terug zien we nog wel, als ’t leuk is en niet al te slecht weer, in Engeland weet je ’t nooit , laten we qua datum nog ff open en weten derhalve nog niet wanneer we terug komen. De Thea-fiets , want daar ging het over wordt lichtjes geoptimaliseerd in de vorm van een moderne via USB-oplaadbare koplamp en achterlicht op batterij. Geen tentjes mee, kortom ……….. “ik heb er zin in. En oh ja …….. als ik dan terug kom moet ik alweer op vakantie ( zwaar leven ) met het aspirant-lid naar …….. nou ja, zegt U het maar , bijvoorbeeld Spanje. Sandra vliegen naar Ibiza en ik op de brommert daar heen lijkt mij wel een uitdaging. Vandaag overigens met JC en S. met diens deel-sloep door de Haarlemse grachten gevaren v.v. wat bier en versnaperingen wat mij weer op het idee bracht om met die/een sloep eens op pad te gaan.

Leuk werk voor een keertje en zeer relaxed .

Overigens …………………….. nu we toch even nautisch aan ’t filosoferen zijn …………………… de droom die ik , ja echt , al jaren heb is om nog eens met een daar voor op de juiste wijze ingericht schip een rondje Europa te maken. Een rondje Europa Hans ?????? ja zeker ……………… stap nu bij mij aan boord en droom mee.

We varen de Rijn stroom opwaards tot ver in Duitsland en varen de zijrivier de Main op ……. halverwege kun je via het Main-Donaukanaal naar de Donau. Vaar deze ontstellend lange rivier via o.a. Kroatië stroom afwaards naar de Zwarte zee en blijf onder de kust van Roemenië en Bulgarije richting de Dardanellen dan kom je via de Bosporus in de zee van Marmara, de kust blijven volgen richting Gallipoli, stukkie doortuffen/zeilen kom je in de Egeïsche zee, voorbij Athene kom je in de Golf van Korinthe, het spectaculaire “kanaal van Korinthe “, na Patras de Ionische zee, langs de kust naar Albanië daar op het smalste deel van de Adriatische zee oversteken naar Italië en via Messina de Tyrreense zee op kom je in de Middellandse zee, Italiaanse westkust langs kun je na Marseille de rivier de Rhône op en omhoog naar ’t noorden en bij Lyon de Saonne stroom op waards volgen en nog verder noord waards waarbij je dan wel weer ergens op de Moezel uit moet komen , hier wordt het vaag, maar ja ’t is nog steeds een droom, de Moezel komt bij Koblenz weer in de Rijn en zo kun je terug naar huis. Nou ……………………. wie gaat er mee ?