AH WEL ZULLE…. OF HOE PAULTJE ONS OP DE FIETS ACHTERNA KWAM.

Na de wat bizarre (loop)tocht eindigend via een lift  in een luxe BMW  en de volgende ochtend uitgeslapen en uitgebreid Schots ontbeten te hebben jawel compleet met black pudding en haggis   ( ik ga ’t echt nog een keer lekker vinden ook ), maakten wij ons gereed om dit keer met complete rugzak te vertrekken voor een tocht van c.a. 25 km over het z.g. zadel van Glen Rosa.  Een dwarshelling van c.a. 500 meter hoog maar een peuleschil vergeleken bij gisteren. De afdaling aan gindse zijde ( volgens belgische Leen ) was nog knap lastig en zou je soms beter achterstevoren kunnen doen omdat het in de kloof daar ter plaatse behoorlijk steil zou zijn. Een beetje gelijk kreeg ze al ben ik niet achterstevoren er af gegaan. Een lastige afdaling waar geen eind aan kwam was wel ons deel.   Echter ……………. beginnen bij het begin. Onze kamer-en-suite was redelijk luxe en op de tweede dag lagen er zelfs nog twee extra (grote) badhanddoeken naast een zelfs nog ongebruikte. Opgeruimd als ik ben heb ik derhalve drie schone handdoeken opgeborgen in de lade van het badkamermeubel onder de wasbak. Na uitgebreid afscheid genomen te hebben van Leen en Paul , ik dacht dat ik kon lullen maar hier werd ik dan toch glansrijk verslagen. Man wat kan die Paul leuteren, er kwam geen eind aan. Uiteindelijk mochten wij gaan om te  beginnen aan onze geplande trip welke zou eindigen bij een goedkoop hotelletje noordwaards.  Een mooie tocht door een dal met veel fasanten, de zon scheen, het pad was (nog) goed, we waren c.a. drie kilometer onderweg daar waar na een hek het pad wat lastiger begon te worden toen ik schrok omdat ik een orginele hollandse fietsbel achter mij hoorde. Ik ging opzij om de MTB’er die ik verwachte voorbij te laten gaan,  waarschuwde ook Huyb die vooruit liep edoch ………………. wat er kwam, geen MTB’er.  Toen ik verbaasd omkeek werd het landschap niet bepaald fraaier. Op een oud roestig fietsje gekleed o.a. in een korte broek welke een kruising leek tussen een afgeknipte pyamabroek, te grote zwembroek en poetslap en crocks met een laf kleurtje aan de voeten was daar onze Paul.  Awel menneke  wij missen drie handdoeken en daar witte  gij vast meer van he’ ? Ik moest even schakelen ……………. Nou eehh Paul in de badkamer staat een badmeubel met een grote lade en omdat we die handdoeken toch niet nodig hadden heb ik ze maar daar in opgeborgen. Reactie van Paulus ………. Ah wel ziede gij,  zeg ik nog tegen Leen,  Ollanders doen zo iets nie, Engelsen en Schotten die zijn niet te vertrouwen maar Ollanders …. ik het ze het nog zo gezegd ………….. die doen da nie. Nou, opgelost dan, echter een half uur later  na uitgebreide verontschuldigingen mochten we weer verder. En eehhh Paul kijk voortaan eerst ff in die lade. Na een driekwart dag lopen klauteren en afdalen kwamen we bij ons hotelletje met 0 sterren waar het overigens wel oergezellig was en lekker hebben zitten eten die avond.

En de douche in die badkamer ……… ach, alles went.