De volgende dag eerst naar Maasmechelen vlak over de limburgse westgrens naar een groot outletcentre en daar even een overhemd gescoord en een petje. Het was n.m. bloedheet en ik zou die zondagmiddag op bezoek gaan bij Patricia (oud-collega) en Marko in Brunsum. Veel bij geleuterd die middag, wij hadden elkaar negen jaren ( sinds mijn vertrek ) niet meer gesproken en ’t was ook zeer gezellig daar bij dat stel in die grote achtertuin. Vervolgens ‘s-avonds naar Noorbeek in het zuidelijkste puntje van Limburg naar een B&B , fantastisch gegeten in een tuin bij het plaatselijke restaurantje. Noorbeek is een klein dorp en gezien vanuit mijn kamer stonden de koeien bijna voor de deur.
Vanuit het kamerraam
Daarna naar Vaals waar het startpunt was van mijn laatste etappe welke langs de oostgrens zou voeren en ook af en toe een stukje Duitsland. Tweemaal de Maas over met een veerpondje , schitterende route weer en ‘s-avonds aangekomen in een schitterend gelegen Fletcherhotel in Berg en Dal. Even geappt met Miriam ( oud collega ) of er voor de volgende dag nog iets af te spreken viel in Wijchen maar het antwoord luidde “sorry div. spoedzaken morgen en een vergadering” dus zien wij elkaar waarschijnlijk op de open dag in oktober t.z.t. Nou ja jammer, morgen gas geven maar weer voor het laatste stukkie naar Zwartemeer. De volgende dag echter om 08.30 uur een appje ….. ‘vergadering vervallen, kun je nog komen ?” Ja, natuurlijk …. ik was nog niet vertrokken en dus zat ik om c.a. 09.30 uur aan de koffie in Wijchen en bij te leuteren met Miriam oftewel oud-collega nr. drie deze week. Kreeg nog een rondleiding waarbij je een aantal andere oud-collega’s ontmoet o.a. één der directeuren destijds ( Frits) , een jongere gast die dan zegt ” als ik jou zo zie in die motorkleding ben ik gewoonweg jaloers ” , nou heel eerlijk arbeiders en overige ongelukkigen, voor mij is dat op dat moment een compliment . Na een uur afscheid en verder getuft, koffie en lunch in Varseveld in de Achterhoek en tegen 16.00 uur was ik , einde rit in Zwartemeer waar ’t feest acht dagen ervoor begonnen was.
Zo , dit beeld na 1815 km en acht dagen.
Dan op weg naar huis, naar Meppel en rijdend op de A37 zie ik de afslag Oosterhesselen. Daar heb ik de eerste 7 jaren in Drenthe gewoond. Ach waarom niet, afslag genomen en eens kijken of vriendin Cocky Remeeus thuis was ( ook al zeer lang niet meer gezien ), aanbellen, ja thuis, verbazing, late herkenning waarna een omhelzing. Bijna dertig jaren geleden woonde ik daar en toen ik binnenkwam zaten daar haar huidige vriend en een mevrouw Annie (??) die direct zei “wij hebben samen nog wel eens getennist voor de competitie ” ??? Het duurde even maar de film ging weer draaien en ik wist zelfs nog waar Annie gewoond had. Zo leuk om herinneringen op te halen van bijna dertig jaren geleden. Na een genoeglijk uurtje daar, nu echt naar huis en zoals eerder gezegd i.p.v. de verwachtte 1300 km nu inclusief hhen en terug Zwartemeer een kleine 2000 km op de teller erbij en een schitterende memorabele week achter de rug.
Gaaahp ………. eerst maar weer eens een paar dagen padellen.
Ja Reusel , Fletcher Hotel, 50 meter voor de Belgische grens op de weg naar Turnhout ( studiestad van mijn jongste dochter Esther ) , een vervallen vieze grenspost en even daarvoor het hotel in het midden van de heen en terugweg naar Turnhout. Als je ‘s-morgens ontbijt in de tuin en de weg zou niet opgebroken zijn ( nu wel het geval ) zou het verkeer aan twee zijden voorbij razen. Nu slechts een enkele tractor. Heerlijk ontbijtje daar in die tuin met scrambled eggs, bacon,tomaat etc. Tevens v.v. de krant van wakker Nederland oftewel de telegraaf, het pulpblad bij uitstek. ‘t is net of je de Story of Prive’ zit te lezen. Hoe Rob de Nijs 15 jaar geleden trouwde met …….? En nog meer van dat soort onzin Wat een oude wijvenblad. Goed dat het ontbijt smaakte want anders ……………. Afgesproken oud collega Joop en meisje Dorien op te zoeken in Nuenen bij Eindhoven. Daar koffie gedronken, geschiedenis opgehaald , lekker gebakken eitje van Dorien en voort maar weer dit keer door de Kempen en de Peel , schitterende landschappen en naar het zuiden zakkend lang de grens af en toe ook op Belgisch grondgebied . Beetje problemen met de I-phone die ik ook gebruik voor de navigatie, slechte accu waardoor snel leeg ondanks het opladen via de motor. In Maaseik (Belgie) vond ik bij een Action een lader+kabeltje en in het centrum een aardige slecht nederlands sprekende Turkse Marokkaan , kan ook een Marokkaanse Turk geweest zijn die wel en nieuwe accu wilde plaatsen. Moest wel cash betaald worden wat ik al jaren niet meer doe , dus naar de bank met mijn eveneens niet al te beste debitcard en ja hoor ……. pasje geweigerd, creditcard bood uitkomst maar wat was daarvan nu ook alweer de pincode ? In een geheim vakje van de I-phone aanwezig maar ja die lag bij die Turkse Marokkaan. Op goed geluk wat ingetoetst en zie ‘t werkte. Terug naar die Turks Marokkaanse Turk waarna ik mn phone terug kreeg en toen naar de motor. Inmiddels 19.00 uur en moest er een hotel gezocht worden. Edoch de agenda van mn phone stond op 1.1.1973 en niets deed het meer, geen mail, geen whats.app, geen 4G , geen navigatie shit shit shit op zo’n moment merk je hoe afhankelijk je bent van zo’n ding. Na veel gepruts toch aan de praat gekregen en een hotel geboekt in Belgie , 16km over de grens waarbij ik kon kiezen tussen het hotel zelf of een luxe kamer in de pastorie die echter wel 700m verder lag dus voor diner en ontbijt moest ik een eindje lopen.
De pastorie, helemaal voor mij.
‘s-avonds een perfect diner in de tuin en de volgende ochtend een idem ontbijt eveneens in de tuin , vervolgens naar de outlet in Maasmechelen waar ik op het grote parkeerterrein (achteraf ) ontdeed van mijn motorkleding, motorlaarzen geparkeerd onder de motor, sneakers en short aan, shoppen en vervolgens naar Patricia (oud collega ) en Marko in Brunsum.
wordt nooit gepikt zopetje en shirt gescoord
Zit nu in het piepkleine dorpje Noorbeek op de zuidgrens van Limburg en ga morgen naar Vaals voor de laatste etappe van Vaals langs en door de oostgrens naar boven om uiteindelijk weer in Zwartemeer uit te komen. De teller staat inmiddels op 1300 km en daar gaat natuurlijk wel wat bij komen. Morgen maar eens zien waar ik dan (s’-avonds) zit.
Vandaag begonnen met rijden vanuit Westkapelle in Zeeland en via Vlissingen naar de toltunnel onder de westerschelde door. Af Terneuzen dan naar Breskens waar deel twee van mijn geplande route eindigde. Het derde deel loopt van Oostburg hier even zuidelijker naar Vaals in Limburg waarna deel vier Vaals/Zwartemeer volgt. Oostburg dus waar het (vervolg) feestje begon. Een werkelijk mooie rit door Zeeuws-Vlaanderen langs leuke dorpjes en na verloop van tijd Belgie in waar ik rond de middag een terrasje zag met o.a. een krijtbordje met daarop “ geschilde asperges “ , lekker toch dacht ik nog met hollandse naiviteit maar na plaats genomen te hebben bleken die asperges uitsluitend om mee te nemen en thuis te verwerken. Stom stom stom natuurlijk maar het geluk was wel dat men lekkere broodjes serveerden, prima koffie hadden en heerlijk pistache/caramel ijs leverden.
Voort maar weer waarbij ik al gezien had dat om weer in Brabant te komen je door de achtertuin van Antwerpen moest oftewel het havengebied. Nou ……. Dat heeft deze piloot geweten. Niet het mooiste deel van de trip natuurlijk die havens, kranen, containers etc. en het stikt daar van de wegomleggingen waarbij de navigatie er telkens naast zat en nadat ik met c.a. een half uur o.a. drie maal een dubbele rotonde gezien had die mij van de eerste maal erg bekend voor kwam toch maar besloten uitsluitend op de borden af te gaan waarbij ik moest gokken op “ Antwerpen linker oever “ ?? Weet ik veel of ik nu rechts of links rij en van welke kant kom je ?? Echt belgisch oftewel wederom een partijtje geschilde asperges. De gok pakte goed uit en via een smalle oude tunnel ,dus niet de bekende Kennedytunnel kwam ik aan de overzijde van de Schelde, dan nog wederom de nodige omleidingen, ‘t blijft Antwerpen he’ , met file’s en megadrukte kortom ik had ‘t wel ff gehad. Uiteindelijk kom je dan onder Rosendaal Nederland weer in waar bij nog enkele malen van grens verwisseld werd maar wel telkens in een mooi gebied met leuke dorpjes. Uiteindelijk neer gestreken wederom in een Fletcherhotel in Reusel waar ik in de tuin dit verslag maak. Morgen eerst op de koffie bij Joop en Dorien in Nuenen en daarna de draad weer oppikken in de richting van Limburg. Houdoe ehh 🙂
Vandaag 22 juni vertrokken vanuit ‘t stulpje van zoonlief in Haarlem voor de resterende route 2 van 4 met als einddoel Breskens in Zeeuws Vlaanderen. Nou arbeiders en overige ongelukkigen da’s niet gehaald maar grotendeels luxe want deze profiteur had er in Zeeland ff geen zin meer in en zat rond 16.00 uur in een luxe hotelkamer compleet met ligbad en een bovenverdieping welke was voorzien van een zithoek ,buro en tweede tv-toestel.
Nou, en dat voor een gewoon hotelkamertje !Oh Oh Oh wat zijn die Haarlemse binnentuinen toch mooi 🙂
Zoals reeds vermeld , begonnen vanochtend in Haarlem waar de brommert via ‘t steegje de achtertuin werd uitgereden waarbij ‘t mij c.a. een half uur kostte om Haarlem uit te komen om uiteindelijk via een mooie route door Halfweg richting Noordwijk te gaan teneinde de uitgezette rit (draad) weer op te pikken. Prima weer daar aan het noordzee-strand en langs de kust door richting Katwijk etc. Je rijdt Wassenaar in op een mij volkomen vreemde wijze maar wel leuk, door Den Haag naar Scheveningen, passeert het Kurhaus dan de boulevard op en vervolgens de visserijhavens, vervolgens Monster in het Westland en dan Hoek v Holland waar die ferry ook lag die altijd te vroeg vertrekt (grrrr) . De bedoeling was de pont naar Rozenburg te nemen maar zo regelmatig kijkend op je navigatie rij ik een stadje in met een leuk grachtje, terrasjes, oude huizen ???? De brommert gestopt en afgestapt ……. Waar zit ik eigenlijk ? Komt er een fietser aan, stopt, leuk he’ die bloemen op die boten, komend weekend is het corso hier in Maassluis ……. Ohhh ja, uhhh Maassluis dus.
Nou, Maassluis dus !
OK, een babbeltje volgt, pont naar Rozenburg ? Nou uhhh die vaart al enkele maanden niet meer 🙂 Ge zult de A4 (Beneluxtunnel ) moeten nemen. Dat werd de eerste maal afwijken van de route . Dus door de stinkende Botlek naar Den Briel etc. en daar maar een broodje “bal” genuttigd op een aangenaam terrasje. Vervolgens richting Zeeland waarbij ik er ( te laat ) achter kwam dat de Brouwersdam was afgesloten. Om en terug rijden via Middelharnis ( c.a. 80 km extra ) om uiteindelijk terecht te willen komen in het leuke plaatsje Domburg. Intussen was het gaan regenen, niet hard maar deze boy-wonder draagt een z.g. doorwaaiset en had geen zin om te stoppen ( niet erg genoeg ) dus ja, nat wordt je toch wel. Domburg was een aanfluiting ………… mega touristisch druk, alle terrassen bezet kortom een koffietje in een achterafstraatje en gauw een hotel gezocht. Ik had er geen zin meer in. Nou dat werd dus Westkapelle met de reeds eerder omschreven prima kamer. Hoge duinen hier waar vanaf je heul ver kaikuh kunt ……………. als je goede ogen hebt en het niet te nevelig is.
Nou, daar achter de horizon ligt dus ergens Breskens in Zeeuws Vlaanderen.
Même dieu en france était jaloux. Want om te beginnen met het einde ………. In Haarlem een eenvoudig Italiaans restaurantje, primo een salata caprese, secundo een spaghetti bolognese waarna geen koffie maar een huisgemaakte dik stroperige limoncello. Wat een dagafsluiting. Die dag begon overigens met een ontbijt in Westergeest waarbij ik de avond ervoor exact aan kon (moest) geven dat ik twee “bruine “ boterhammen, een croissant, een glas volle melk en een “gekookt” eitje wilde. Het brood belegd met kaas en salami. Zoals al vermeld, de kamer was zeer ruim, schoon en idem-dito de badkamer, het licht ( 17 lampen ) werkte via “ hé google “ dus wel bekend bij deze provinciaal kortom helemaal niets mis mee. Het broodbeleg de volgende ochtend was van een ander kaliber , de bediening was niet de verwachte leuke jonge vrouw maar een overigens best wel aardige ietwat catweazle achtige kerel getooid met oorring. Het beleg voor de twee ( wiskundig klopte ‘t allemaal ) aanwezige bruine boterhammen bestond uit 1 plakje chorizo en twee smalle plakjes kaas. Ik moest lachen bij de aanblik op het bijna lege schoteltje en kreeg wat fawlty towers achtige bedenkingen. Op mijn vraag naar wat meer beleg volgde een ietwat catweazle-achtige blik maar de extra kaas kwam wel op tafel. Het gekookt eitje was prima de afrekening belachelijk laag kortom de dag kon beginnen. Eerst Damwoude , de zeer grote school voor speciaal onderwijs daar welke ik ooit voor veel geld had ingericht was het doel, ik hoopte daar de mij zeer sympatieke “master Oebele” Haarmsma aan te treffen echter ook hij was reeds met pensioen. Vervolgens via allerlei leuke binnenweggetjes naar Kornwerderzand op de afsluitdijk voor een bezoek aan de daar aanwezige (museum) kazematten. Geweldig interessant en vervolgens via Den Helder de westkust langs naar Egmond aan Zee, de (navigatie) route uitgezet en land in waards naar Heiloo want via marktplaats kon ik daar twee dinerborden ( Ruska van Arabia 1975 ) scoren welke ik graag aan de collectie wilde toevoegen . Nou uhhh en hoe de dag afliep is reeds bekend . Morgen richting Zeeland maar of ik daar dan al kom ? Als Allah het wil …..
Dinsdag 20 juni , geen soc. of andere afspraken komende week en een idee welk vorige week ontstond n.m. een rondje Nederland waarbij niet bekend hoe lang ik zou wegblijven. Alles laten afhangen van wat je onderweg tegen komt en hoe interessant is e.e.a. Dus geen agenda , gewoon gaan en zien waar je komt. Even ervoor een route uitgezet van 1300 km langs de grenzen van Nederland te beginnen in Zwartemeer z.o. van Emmen aan de duitse grens en van daaruit naar het noorden en vervolgens tegen de klok in de Waddenzee volgend, Den Helder richting zuidwestkust van Zeeland, Brabant, Limburg en van daaruit bij Vaals aan de oostgrens weer omhoog naar Zwartemeer . Geen gezeur over data, go with the flow en maar zien hoe lang je onderweg bent, vind je wat leuks dan blijf je hangen zo niet dan rijdt je door. Vanmorgen om 10.30 uur op weg gegaan en bij Zwartemeer aangekomen de navigatie aangezet. Een geweldig leuke route richting Bourtange waar ik toevallig al een kleine twee weken geleden geweest was dus dat overgeslagen en de eerste stop was in/bij (?) Nieuwe Statenzijl , ik wist werkelijk niet waar ik mij bevond maar later bleek dat dit het meest N.O. plekje van Nederland is aan een water wat uitkomt in de Dollard. De foto boven dit epistel geeft aan de overzijde Duitsland weer. Doodlopende weg, enkele fietsers en het meest eenvoudige koffietentje wat ik ooit gezien heb. De uitbater verkocht ook zelf geschilderde prentjes , had een perfecte cappuccino met een gevulde koek, gaf een platte grond van dat deel van Groningen mee en nog enkele tips zoals de kleinste zeehaven van Nederland ( Noordpolderzijl ) en de zeehondjes bekijken achter de dijk bij Fiemel. De bunkers bij Fiemel vertelden een interessant verhaal aangaande de Atlantikwall uit de tweede wereldoorlog, de zeehondjes vond ik te ver lopen bovendien heb ik het wel ff gehad met hondjes en blaft ( dankzij een keelpijntje ) Jeannet ook al als een zeehond dus die maar even laten liggen en verder maar weer. Via diverse leuke weggetjes langs de waddenkust naar Lauwersoog aan de Lauwerszee, viel een beetje tegen en inmiddels via ons beproefde concept een hotelletje gevonden in Westergeest. Prima kamer, tip van de host, ga eten in Kollum bij Wald en geef ff aan wat je morgen als ontbijt wenst. 🙂 Kollum ligt vijf km verderop dus na een douche de gewone kleertjes aan en met uitsluitend de pot op het hoofd naar restaurant Wald. Fantastisch temperatuurtje, gezellig terrasje , een Pinot Grigio voor de snufferd en even later een visschotel met aspergesaus ……Man,man,man ik heb daar zitten eten zo fantastisch. Een perfecte dag achter de rug en voor morgen alvorens de route te hervatten nog een leuk ideetje. Daarna naar Kornwerderzand aan de afsluitdijk voor een bezoek aan het museum daar.
Bunkers ipv zeehondjesDe kleinste zeehaven van Nederland
Afgesproken met neefje Ruud, JC en deze luie oude man om op de brommer een keer naar broertje ( woonachtig ) in Duitsland te rijden. Ruud zou een route uitzetten via kleine wegen en afgelopen vrijdag 2 juni was ’t zover. Inmiddels is het 15 juni , je hebt ’t druk met padellen, campingbezoek, bootje varen en veel andere leuke dingen en maken we dit verhaal eerst is even af om vervolgens ons luieren, geen flikker uitvoeren etc. te vervolgen.
Eerst via een gigantische omweg naar Boertange voor een lunch en vervolgens bovenlangs Bremen met o.a. de pond over de Eem naar Wense , ze halen daar de 99 inwoners nauwelijks, waar na een hartelijke ontvangst een prima barbeque en een gezellige borrelavond volgde waarbij ontstellend veel ( en dat na dat barbeque rundvlees ) ouwe koeien uit de sloot gehaald werden kortom ’t was gezellig.
De volgende dag een prima ontbijt en op weg naar nieuwe belevenissen waarbij Wolfsburg ( Volkswagen fabrieken ) het nieuwe doel werd , aan gekomen daar om 16.45 uur, het kasteel ( moderne kunst ) bezocht voor de nodige cultuur, om sluitingstijd 18.00 uur naar buiten en in het park daar op zoek naar een hotelletje. Ik zweer bij booking.com en dat kwam voor de zoveelste maal perfect uit. Want daar, gezeten in dat park vond ik iets ( appartement met 3 aparte slaapkamers ) waarmee die meereizende pubers redelijk content waren. Het is dan inmiddels 18.15 uur en tijd voor een bad. Hoever moeten we nog gaan rijden dan ? Wolfsburg is een redelijk grote stad. Nou eigenheimers het hotel is hier 250 m vandaan. Deze ervaring heb ik in mijn 9 jarige pensionado bestaan al zo vaak meegemaakt. Ik heb in mijn Bookingaccount inmiddels >120 hotels en apartementen staan en spreek dan niet eens over m’n airB&B-adressen en buiten deze twee sites om geboekte verblijfplaatsen. Ik moet altijd een beetje lachen om mensen die van te voren alles gaan boeken meestal uit angst op straat te moeten slapen. Nou arbeiders en overige ongelukkigen neem van mij aan …… ’t is mij nog nooit overkomen.
Op zoek naar een hotelletje 🙂
Schoon gewassen en omgekleed ‘s-avonds fantastisch gegeten bij een restaurant op c.a. een kilometer lopen af hotel en de volgende dag naar het Volkswagenmuseum waar veel leuke en interessante zaken te zien waren.
Wolfsburg bij nachtAls kind in dit type mee geredenOnderzoek en overleg
Na het museum eerst een deel binnendoor en vervolgens via de snelweg terug naar huis, afscheid van de jong en lui ( niet echt ) nabij Ootmarsum, zij moesten naar resp. Vlaardingen en Haarlem en ik via een mooie Achterhoekroute naar Meppel waar ik om c.a. 18.00 uur een leuk weekend rijker arriveerde.
Inmiddels heb ik een route klaar voor een rondje Nederland ( echt de grenzen langs ) van c.a 1300 km waarbij ik nog wel zie of er iemand mee gaat of solo en hoeveel dagen ik daar over ga doen. Wordt vervolgd jongens en meisjes.
