ZWEMMEN MET ZEEHONDEN

Eigenlijk meer snorkelen met zeehonden maar da’s slechts een detail. De p-kusserin wilde dat graag de voorzitter/supersissy zag dat niet zo zitten. Je krijgt een wetsuit aan en dient naast je zwemvliezen ook handschoenen en een speciaal soort sokken te dragen want die seals kunnen hondsdolheid hebben en dan moet je niet gebeten worden. Daar komt bij dat ik sinds Harderwijk die dingen eigenlijk vind stinken. Nou ……… voor mij hoefde het allemaal niet dus ging deze jongen uitsluitend mee voor de foto’s. Leuk was het wel natuurlijk alleen al om door een tractor de zee in geduwd te worden en ( sla nu een stukkie over ) om op de weg terug ( twee maal 100 PK Yamaha’s ) met een t-gang op het strand af te komen en zeker, ik lieg niet , drie bootlengtes ver het strand op te schieten.

Daar bij die zeemormels waar je tussendoor zwemt en wat leuke plaatjes oplevert bleef ik op de boot en zag aan de andere zijde op aangeven van de stuurman enkele dolfijnen boven water komen.

Leuk om mee gemaakt te hebben maar die landing op het strand vond ik toch wel het meest gave 🙂

Onderweg rijdend naar de kust gaf het bandspanningsignaal aan dat mijn LA band leeg liep en dus maar snel een pomp opgezocht waarbij bleek dat er een heuse schroef in de band zat. Only two minutes sir sprak de pompbediende. Peuterde er de schroef uit, plaatste een prop in het gaatje , vulde het ruitensproeierreservoir ff bij rekende 120 rand oftewel € 6,00 en klaar was Kees , ik dus. Moet je in Nederland niet mee komen want daar kost je dat direct een nieuwe band en dat duurt langer dan 2 minuten.

Zitten nu bij een B&B vlak na Plettenberg waar het goed toeven is. Slapen in een luxe N.hut van oom Tom met rieten dak recht tegenover een mooi zwembad. Dus na de zeemormels is het hier goed uit te houden, een soort van snippermiddag dus. Morgen een prima uitgebreid ontbijt en dan op weg naar het Addo Olifanten reservaat N.O. van Port Elizabeth. Eigenlijk een herhaling van zetten als het gaat over omgeving en beleving. Alles is weergaloos mooi , vriendelijke mensen en alles is spotgoedkoop.

Daardoor via deze een nog wat andere verslaggeving …………………….. Waarschijnlijk door via de navigatie de kortste weg te kiezen kwamen wij NW van Port Eliabeth c.a. 30km/uur rijdend gedurende een 20 minuten door een township …….. smalle straatjes, slechte wegen, links, rechts, links, omhoog, omlaag, er kwam geen eind aan, aangestaard aan beide zijden van de smalle weg welke eveneens aan beide zijden voorzien was van gedumpt huisvuil ……………….. nee, heel eerlijk dan zit je niet lekker te sturen. Ben niet zo snel een angsthaas maar hier had ik toch zo iets van …….. er uit er uit. Daarna ook zeer slechte wegen welke wij nog niet zo erg hadden mee gemaakt. Het de avond ervoor besproken B&B voor twee nachten in de buurt van de maingate van het Addo Elephant Park was redelijk snel gevonden, wel eerst ff 350 km gereden maar dan heb je ook wat. Leuke bungalow met ouderwets ligbad op van die kromme pootjes. Een leuk/ouderwets ingerichte ruimte voor lezen en gezellig zitten indien wenselijk, waar overigens ook een welkomst sherry klaar stond.

In de avond hier in het aanwezige restaurantje fantastisch zitten eten met o.a. struisvogelbiefstuk , een prima kok die zelf liep te bedienen …….. en die prijzen ………. je blijft lachen.

Morgen naar het olifantenpark zelf waar overigens dus ook zebra’s , hyena’s , giraffen en nog veel meer mormels schijnen rond te lopen. We gaan erin met de eigen auto, ’t is hier groter dan de provincie Limburg en komen er dus nog wel achter of er zo’n twee-staarten-beest op de motorkap gaat zitten .

Jeannet wordt gek van mijn telkens repeterende carnavalshit Muh tante heeft een olifant, die slaapt bij haar in ’t ledikant, z’n slurfje hangt buitenboord zodat zij niet het snurken hoort ………… tatateratata 🙂

ZUID AFRIKA vervolg

Inmiddels ruim een week op sjouw hier, ruim 1200 km op de teller en al weer veel gezien en gedaan. Vanuit Kaapstad langs de kust naar George waar ou-boet woont. Voor de duidelijkheid, ik was de jongste thuis en heet hier dus klein-boet of boetie. Vandaag, woensdag de gehele dag besteed aan de leefomgeving van ou-boet dus ook een glas wijn gedronken bij zijn golfclub, een tourtje in de omgeving en op verzoek van de P.kusseres de aardewerkfabriek Wonki Ware alhier bezocht. Dat wordt overigens nog een dingetje straks op de terugreis want er is een kilootje of twee aan aardewerk gekocht en per koffer mag je maximaal 23kg. mee nemen. Nou en ? zou je zeggen. Nee, nog niet maar elders werd er voor c.a. 6 kg. keramiek aan pinguins , een olifantenkop en een klein naakt gekocht en door de voorzitter zelve als klap op de vuurpijl een naakt voor in de tuin welk bij thuiskomst hier 17 kg. bleek te wegen. Voorlopig zijn we lekker op vakantie en over enkele weken gaan wij ons buigen over ons vervoersprobleempje.

Kosten van parkeren ….. een lachertje, benzineprijs per liter, je blijft vrolijk, eten, wijn, koffie, je lacht je een kreuk in de flikker. Kortom naast cultureel bezig zijn is het hier goed toeven door heerlijk te potverteren, te lanterfanten en zich bezig te houden met dermate zalige zaken dat een fatsoenlijk mens zich kapot zou schamen maar ja als zalig niets doen je huidige professie is en e.e.a. reeds in de genen is vastgelegd …… best wel een zwaar leven hoor. Haha, wat noem jij cultuur snuiven ….. ? Nou, eetgewoontes bijvoorbeeld . Machtig interessant om te ontdekken wat voor voedsel welk volk eet . Hier in SA heb je eetgewoontes die ik elders nog niet tegenkwam ……………… hoor !

Een typisch streekgerecht hier heet “Bratwurst” , werkelijk een ontdekking 🙂 Nee, flauwe kul natuurlijk allemaal maar ‘k ant nooit laten om altijd de humor achter iets te zoeken. Gewoon een mooi land met mooie geweldige vergezichten, kusten en omgevingen.

Achtereenvolgens Mosselbaai en Houtbaai en morgen maar eens zien of we een paar passen ( in de bergen ) kunnen gaan scoren en tot die tijd …………………….. ach ’t blijft leuk.

ZUID AFRIKA, WE KOMEN

Nou ja , da’s de bedoeling en een lang verhaal in korte versie ……….. het is gelukt ! Eerst even een ultra korte uitleg over waarom ik zo een grafhekel heb aan vliegen. …………………………… Als ik om 10 uur ‘s-ochtends in m’n auto stap na een uitgebreid en/of gezellig ontbijt v.v. enkele onderbroeken en een tandenborstel en op een namiddag om c.a. 17.00 uur gezeten op een gezellig/mooi terras eens voor het eerst ga kijken via mijn reisbijbel ( booking.com ) naar waar ik komende nacht zal slapen ( afgelopen 10 pensionado jaren nooit mis gegaan ) dan heb ik het verschrikkelijk naar de zin.

Nu vliegen ………………. 2 mnd. ervoor reserveren, met trein of auto naar Schiphol of verder weg, 2 uur ervoor ( veiligheidshalve ) aanwezig zijn dus zoals in dit geval 04.30 in de ochtend op staan , 7.00 uur op de (longstay) parking aan komen , met de bus naar de vertrekhal, inmiddels 07.30 uur, kwartier later daar lopend met een zware koffer aankomen. Koffer inchecken, naar de gate, onderweg als je pech hebt, schoenen uit, riem af, losse muntjes, sleutels, mobile, metalen zakkammetje in een bakkie en na ’t poortje de hele boel weer opbouwen. Paspoortcontrole , ook leuk als er van die slimmerikken voor je staan die niet weten hoe e.e.a. werkt. Naar de gate, daar nog een half uur in de rij staan of wachten, 09.10 uur vliegen werd 09.30 uur. Op dat moment ben je dus 4,5 uur in touw en ben je nog geen meter ver. In het vliegtuig ( extra kosten ) hadden wij de twee laatste stoelen in de staart dus niemand naast je en redelijk wat ruimte ( 11.00 uur vliegen ) waarbij klein nadeel. Als je helemaal achterin zit ben je er ook als laatste uit maar da’s dan weer peanuts op die 11 uur vliegen. Vroeger had je van die idioten die zaten te klappen als de piloot met 20 jaar ervaring de kist weer veilig aan de grond had gezet. Questie van gewoon goed je goed betaalde werk uitvoeren. Mijn reispartner vond bij het uitblijven van applaus het noodzakelijk om de piloot te knuffelen. Die gast wist niet wat ‘m overkwam , ik vond het geen probleem , was toch geen aantrekkelijke vent. Op naar de koffers en naar Jaokintaliko . Jaokintaliko ?? Ja, gewoon Jaokintaliko ! Breed lachend met een glanzend witte straat van oor tot oor waarop ze bij Prodent nog jaloers zouden zijn pakte hij onze koffers aan en bracht ons naar een luxe minibus en vervolgens naar ’t hotel ! Jongens we zijn er hoor …… inmiddels tegen elven dus 18 uren later. Voor een beetje luie uitvreter is dit geen vakantie meer maar goed ……….. eigen keus. Korte uitleg van deze reis-idioot ……. ik ben wars van georganiseerde reizen en massa-tourisme en heb het uitstekend naar de zin als zich er zaken voor doen die sterk individueel zijn. Dus niet behorend bij die idioten die met een polsbandje om in een kamp gaan zitten en uitsluitend daaruit komen voor een excursie per bus. Heb zelf ooit c.a. twee weken op Cuba doorgebracht, geslapen in eenvoudige staatshotels en nog simpeler bij de cubanen thuis en hoorde later van een stel die in het een of andere godverlaten oord voorzien van alle gemak ( dat dan weer wel ) daar twee weken gezeten hadden en niet naar Havanna geweest waren omdat de gids/reisleider dat maar lastig en gevaarlijk vond. ……………….. Hoe simpel kun je zijn ?

Nee, dan nu het verhaal van deze eenvoudige rukker met z’n piloot kussende vriendinnetje. Strikt willekeurig ………….. we rijden ergens met onze gehuurde upgrade automobiel …….

en komen gewoon bij toeval in Muizenberg aan de kust het museum/sterfhuis van Cecil Rhodes tegen. Klein bordje langs de kant van de weg. Recht er voor parkeren, geen drommen chinezen, japanners of duitsers , nee, gewoon de pilootkusserin en ik. Snoepen is dit voor deze historie-freak , ik wist al het e.e.a. van deze gast . Hier woonde hij en stierf er in 1902 . Een gratis prive rondleiding van een leuke jonge vrouw die heel veel van deze gast wist en dan denk ik (kan ik nog) ‘k had nu ook in een busje in een park kunnen zitten kijken naar van die beesten met een staart van voren en een slurf van achteren …… of uhhhh was ’t nou andersom ? Nee, flauw grapje maar bovenstaand epos(je) geeft wel weer op welke wijze ik het naar de zin heb.

Ander voorbeeldje van individueel reizen ………….. de pilootkusseres wilde graag pinquins zien of zelfs mee zwemmen waarbij opgemerkt dat ze van laatste maar heeft afgezien want die gasten stinken als de neten. Maar goed op een stil strandje tegen de avond reeds ( niemand te zien ) vonden wij in Boulderbeach nabij een marinewerf een aantal van die waggelaars. Leuk om te zien maar op die stille boulevard kwamen wij ook een oud mannetje tegen, beetje haveloos gekleed en op oude Crock’s die wel wat vragen van ons kon beantwoorden. Nadat ie e.e.a. verteld had kwam ie op stoom en bleef praten zodat ik nu alles weet van electrische zeemijnen , aanvoerroutes van marineschepen en de politiek in Zuid Afrika.

Heb weleens beweerd dat ik SA een naar land vindt met overal prikkeldraad rond huizen, tralies in huis en voor ramen etc. Dat vind ik nog steeds maar ook verteld dient te worden dat de mensen hier ontstellend aardig zijn , in winkels, in de bediening. Bij wegwerkzaamheden staan (vaak) jonge vrouwen met rode vlaggen als je moet stoppen. Als je dan zwaait wordt er breed lachend terug gezwaaid en dat geeft een leuke sfeer. In een supermarkt bij het afrekenen van wat drank werd de klantenkaart van een mevrouw achter ons gevraagd zodat ook wij konden profiteren van de kortingen, prijzen van voedsel eten in restaurants, benzine/ltr.(c.a. 1€ ) kortom bijna alles is belachelijk goedkoop. We hebben in vier dagen al veel gedaan zoals op de fiets door Kaapstad, geweest op Signal-hill, beklimmen van de Lionshead , rondgezworven bij “the waterfront” , rond gezworven in het centrum en op de lokale markt , St.George cathedral bezocht, de kerk van Desmond Tutu. Inmiddels 450 km op de teller en nu voor zondag even een rustdag in een luxe paleisje direct aan de stille oceaan oftewel ……….. ff ’n break !

WETEN, WETEN EN WETEN

Hoe meer je in het leven te weten komt des te meer kom je er achter hoe weinig je eigenlijk weet. Ja kanslozen , doemdenkers, ongelukkigen en nijvere arbeiders deze luie rat weet (soms) wel waarover ie praat. Ok, ook wel eens niet maar dan ben ik meestal op vakantie of iets anders leuks aan het doen.

Wat bij mij best wel indruk maakte was een bezoek laatst in Franeker aan het z.g. planetarium van de heer Eizinga waaraan ie 7 jaren gebouwd heeft ( nou en ?) en ja dus wel in c.a. 1770 en ja waar dus geen computer aan te pas kwam en nee, ook geen zakjapanner ( huh? ) , nee , pure wiskunde via o.a. algebra teneinde te berekenen hoever de zon van hier stond, wat er allemaal omheen draaide en met welke snelheid etc. etc. Als je dan ziet dat al dat spul anno heden ten dage nog prima functioneert en slechts af en toe een pietsie bijgesteld moet worden ………………. nou, bij mij petje af hoor. Zo draait daar aan het plafond in Franeker een planeetje welk in 24 jaren slechts eenmaal rond gaat.

Kortom bij mij maakt dat indruk. Dat wetenschappelijk dagje Franeker werd nog vervolgd door een bezoek aan een ander museum daar voornamelijk m.b.t. de historie van die friese stad waarbij tal van interessante zaken te zien waren en ook wel leuk was dat je in bepaalde vertrekken gewoon gebruik kon maken van het meubilair, daarin gezeten daar aanwezige thee kon inschenken en drinken kortom je mocht overal aan komen wat dan ook wel weer een ronduit schokkende ervaring teweeg bracht.

ICH BIN EIN BERLINER

Historische woorden op 26 juni 1963 door John F Kennedy gesproken in Berlijn. Minder dan vijf maanden daarna vermoord in Dallas-Texas.

Berlijn dus werd het waarheen wij in de herfstvakantie mijn oudste twee kleinkinderen ( 10 en 14 ) meenamen voor een trip per trein. Lopend vanaf het hauptbahnhof naar het hotel via de Bernauerstrasse kwamen wij langs een restant van de beruchte muur voorzien van foto’s en uitleg betreffende die rottige situatie welke gelukkig eindigde in november 1989. Maakte wel indruk en gaf veel vragen maar opa/voorzitter mag graag vertellen over historie dus dat kwam allemaal goed.

Een leuk hotel met twee kamers en een tussendeur zodat blagen en volwassenen beiden ook nog enige privacy hadden. De volgende dag, je kunt/wil er niet omheen naar een tentoonstelling over die muur en uiteraard dan ook een foto ( wel ff in de rij gaan staan ) bij de beroemde corridor Check-Point-Charley .

Ja, en naast het serieuze werk ook nog een dagje winkelen voor de dames en Max en ik togen naar het Olympisch stadion waar in 1936 de spelen gehouden werden tijdens het nazi-bewind en er ook 2 jaren geleden i.v.m. het europees kampioenschap gevoetbald werd.

En uiteraard moesten de heren de in Berlijn gevestigde BMW-motor fabrieken bezoeken daar waar Opa’s cruiser ook ooit gebouwd is.

Voor de rondleiding moest je minimaal 14 jaren oud zijn dus helaas maar het BMW experience-centre was des te leuker , zie ook de aanvangsfoto.

Kortom een leuk tripje voor enkele dagen naar Berlijn ………… volgende keer wellicht Londen 🙂

GROTE MENSEN, KLEINE MENSEN

Eigenlijk begon het allemaal na de bootcruise, m.a.w. het slapen op een luchtmatras in een ruimte van c.a. 2,50m X 2,80m was dermate prima bevallen dat we dachten ( als je je eigen kussen bij je hebt , geen snurkende maat naast je zoals meerdere malen in Schotland ) dit moet ook in een tentje kunnen dus op een grasveldje in Meppel dat genoemde luchtmatras eens uitgeprobeerd en zie ………. het paste …… net ! Vervolgens op een camping in Wassenaar een plek gereserveerd voor drie nachten waarbij opgemerkt dat men daar i.v.m. een strandfestival uitsluitend nog een senioren-comfortplaats ter beschikking had. Je betaald dan iets meer maar hebt wel eigen stroom/water en een picnictafel op jouw plekkie. Nou noem plekkie maar gerust plek want we hadden een gigantische oppervlakte tot de beschikking niet ver van douche en toilet en ook nog achter een haag dus ook de privacy was uitstekend. Heel lullig om te zien, een materiaaltentje en een slaaptentje op zo’n gigantische plek waar Toni Boltini ( huh ?) jaloers geweest zou zijn , maar goed …… er was betaald dus niet zeuren.

De bedoeling was om strand/zee , musea/Den Haag/Wassenaar te bezoeken en da’s volkomen gelukt. Op vrijdag, zaterdag en Zondag zeven musea bezocht, voor het Vredespaleis gestaan ( gesloten ) en bij gebrek aan op dat moment een zwembroek ook nog in de blote billen ( en de rest ) bij het Wassenaarse Slag in zee gezwommen. Als je ’t hebt over waar voor je geld dan kwamen wij (er) wel heel voldaan uit. Dineren in het Kurhaus ( viel een beetje tegen ) en ‘s-middags een lunch in een bekend Haags cafe-restaurant waarbij wij nog een knaap tegen kwamen (haagse bluf ) die vertelde dat ie heel lang minister-president was geweest en binnenkort sekretaris-generaal van de NAVO zou worden ……………………. ja ja en mijn zus was Napoleon abla bla bla etc. Nou ik heb het spelletje gewoon mee gespeeld en wat adviezen gegeven o.a. hoe ie dan die lul van een Vladimir P. aan zou moeten pakken om de speciale operatie in Oekraine te beeindigen . Hij zou mijn adviezen ter harte nemen dus ben ik benieuwd wat daar van gaat komen.

Zoals gezegd musea bezocht ……. ja ja ………….. nou toevallig wel ….. Huize Mesdag en daarna (elders ) panorama Mesdag, Escher in het paleis, Voorlinden, Mauritshuis, het Haags Gemeentemuseum en last but not least het Nationaal Automobiel Museum in Wassenaar.

Kortom een leuk lang weekend kwam ten einde en smaakte naar meer. Eerst maar weer eens even een beetje motortoeren, beetje padellen, beetje zeilen ……… Gaaaph ….. veel (vies woord ) aan de winkel 🙂

IRONIE IS ……………….

Ironie is de goedkoopste manier van omgaan met het leven omdat het weinig emotionele investering in jezelf en anderen vereist. De meest ironische persoon …………………… een geprivilegieerde geluksvogel die het leven niet al te serieus neemt omdat het leven zich zelden lelijk in hem vastbijt.

Aangepast citaat uit de Volkskrant welk ik zelf niet mooier kan uitdrukken 🙂 Lui, vadsig , in voor een grapje , niet rijk maar ook zeker geen geldgebrek kortom die geluksvogel ben ik. Die aardsluie geluksvogel had vier jaren geleden zijn supermooie en aparte BMW R1200 Cruiser ingeruild voor een modernere, snellere, veel beter sturende, beter remmende en uiteraard daardoor beter rijdende motor van ’t zelfde merk . Beetje spijt want ja ….. ’t was toch wel een heel apart fietsje. Maar ja, wat moet je nu met twee motoren ? Toch ?? Een week of drie geleden dacht ik ……….. eigenlijk was ie best wel een beetje een collectors-item aan ’t worden, stom dat ‘k ‘m weg gedaan heb en zat wat te browsen op internet toen ik een motorhandelaar ( onbekend ) tegenkwam in Ruinerwold wat achter Meppel gelegen eigenlijk mijn achtertuin is, zo dichtbij. Ooit mijn cruiser ingeruild in Eibergen tegen de duitse grens en nu zo vlak bij stond ie te koop. Krijg nou tieten ! was mijn reactie …. de MY-05-KR stond vlak bij, om de hoek als ’t ware, te koop. 27 jaren oud inmiddels met c.a. 12000 km meer op de teller. Met een beetje pingelen kwam ik op € 200,- hoger uit dan dat ik er destijds voor gekregen heb maar wel voorzien van nieuwe banden, remblokken, een uitgebreide buddysit met bagagerek, nieuwe knipperlichten etc. en in prima staat. Het rijden ermee in vergelijking met mijn huidige R1200R is alsof je een duik neemt in het oude testament. Belachelijke vergelijking , ik weet het maar alleen al de gedachte dat ik met deze fiets 17 jaren in bezit probleemloos in het uiterste zuiden van Spanje, Portugal, Frankrijk, Schotland, Oostenrijk, Italië en zelfs diep in Kroatië (Dubrovnic) ben geweest schept een band.

Slechts èèn wel zwaarwegend probleem(pje) …………. Wat doe ik nu met twee motoren ? 🙂

EEN CRUISE MAKEN

Als er iets is wat ik nog graag eens zou willen doen dan is dat bijvoorbeeld een cruise maken . Eerst als je aan boord komt aan het kamer pardon hutpersoneel een fikse fooi doneren. Dat schijnt zo te horen ook nadat je al een fikse reissom hebt neergeteld voor de reis op zich. Belachelijk natuurlijk maar ieder z’n meug zullen we maar zeggen. Vervolgens je uit laten laden in een of ander oord waarbij je een aantal uren later je weer moet melden want ja, ‘ t schuitje wacht niet op jou. ‘s-avonds naar het variété of de bingo want ja …. jezelf vermaken kan lastig zijn 🤪 de volgende dag herhaald zich het voorgaande kortom ‘t zal wel duidelijk zijn dat dit soort reizen aan mij niet besteed zijn. Nee , dan onze cruise … men neme de kleine motorboot “ de Gup”, haal ‘s-avonds de voorstoelen eruit, bouw met wat houtjes een onderstel voor een tweepersoonsluchtbed, kapje erover voor het slapen gaan en de volgende ochtend na een frisse duik het ontbijt en varen maar weer over Hollands mooiste/leukste waterwegen. Starten in Belt-Schutsloot in de Weerribben en vervolgens via Meppel naar Hoogeveen, richting Ter Apel en onderweg slapen in de boot.

Je passeert de nodige sluizen en bruggen meestal bediend door vriendelijk personeel met veel plezier in het werk en soms een galbak die er geen zin in heeft maar dat neem je op de koop toe. Na Ter Apel en richting Bourtange wordt het nog leuker want je koopt bij het pompstation langs het water een speciale sleutel waarbij je vervolgens de bruggen en sluizen zelf moet bedienen. ff wennen want je moet ook zelf natuurlijk de slagbomen laten zakken om het verkeer te laten stoppen, vervolgens brug openen voordat je de sluis in vaart etc….. best een beetje spannend in het begin maar uiteindelijk een gigantisch leuke belevenis waarbij het een satanisch genoegen geeft omdat jij bepaald wanneer die slagboom weer omhoog gaat.

Natuur, cultuur, je komt volledig aan je trekken want ja, zeg nu zelf …………….. rond de caraïbische eilanden of de Azoren kom je echt geen pissende ijsbeer tegen. Nou …… in of nabij de Groningse wateren dus wel.

Wat ook wel vermakelijk is t.o.v. zo’n drijvend flatgebouw is dat er niet zoveel mensen aan boord zijn. Deze meppelse schone kwam ik regelmatig tegen aan boord en heb derhalve vaak gezellige gesprekjes kunnen voeren ……… en zo.

Uiteindelijk hebben we een rondje Drenthe , Groningen en een stukje Friesland gedaan en begonnen en geëindigd in Overijssel. Een fantastische acht dagen waarbij opgemerkt dat het weer ronduit prima was en wat geluk want kort nadat we terug waren in Belt Schutsloot voor de jaarlijkse camping-barbeque vanaf 18.00 uur begon er een stortbui waarin we niet graag beland waren.

Kortom ………….. voor herhaling vatbaar en nu weer tijd voor het zware bestaan van enkele potjes padel per week, luieren, lezen, beetje motorrijden en andere leuke zaken. Zaken ??? Wie is er zo gek om een vier jaren geleden ingeruilde motor terug te kopen ? Ik ken die sukkel ……………. later meer ….. hou doe !

WAAR ZIJN WIJ DRUK MEE ?

Nou , als je deze en voorgaande onzin leest met eigenlijk niet zo heel veel zaken . Soms doen we net als of …….. dat schijnt te horen. Sta je bij een feestje, sherry in de hand. En kerel hoe is het met jou ? Ach je weet het hé …. druk druk druk a bla bla . Zelfs professionele neusuitvreters schijnen het altijd druk te hebben. Dat schijnt te horen zo . Als men jou vraagt hoe het gaat en je antwoord vervolgens ……. nou, niet zoveel te doen en als ik hier druk en daar voel dan heb ik ……………. sta je zo alleen en tegen jezelf te lullen. Nou , heel eerlijk deze neusuitvreter is er nog steeds niet toe gekomen te ontsnappen naar Ierland ( per motor ) wat begin dit jaar in de planning lag. Klusje hier, klusje daar, variërend van vriendin, dochter, buurvrouw of gewoon bij mij zelf in tuin of huis of op de camping , kortom de zomer kwam er aan en ik ben nog steeds niet weg. Bovenstaande foto is er een uit c.a. 1928 en geeft aan het schip “de Alma ” een salonboot waarop mijn opa heel lang kapitein is geweest. Dit schip was eigendom van de SHV oftewel de Steenkolen Handels Vereniging en werd gebruikt voor vertier en pr door de toenmalige Elon Musk van Rotterdam Daniël George van Beuningen ja inderdaad die waar het beroemde Rotterdamse museum naar genoemd is . Deze van Beuningen ging af en toe met zijn gezin op Zondag een tourtje maken op de Maas in Rotterdam en mijn opa/kapitein mocht dan zijn jongste dochtertje ( mijn moeder ) soms mee aan boord nemen. Via haar heb ik tal van verhalen over dit schip gehoord o.a. dat opa een keer trots thuis kwam en vertelde dat ie Prins Hendrik ( echtgenoot van koningin Wilhelmina ) aan boord had gehad. Dit schip nu in schaalmodel in een mooie klassieke vitrine kreeg opa kort na de tweede wereldoorlog cadeau van de firma toen ie met pensioen ging en was lange tijd na dien in het bezit van mijn oudste broer John. Broer John nu inmiddels 96 jaren en wat mij betreft met nog geen been nee zelfs niet met z’n kleine teen al in het graf, rijdt nog bijna dagelijks auto maar begint toch met het weggeven van allerlei zaken en zo is de Alma dus in mijn bezit gekomen. Hier en daar moest iets gerepareerd worden ( bijna 80 jaren oud ) en gereinigd want het model had heel lang bij John op zolder gestaan en heeft nu een plekje bij de overige schaalmodellen in mijn werkkamer.

Ja en ook zo breng ik de dagen door en komt er van het volgen van Wild Atlantic Coastway in Ierland natuurlijk weinig terecht. Vandaag echter, we schrijven 18 juli heb ik vanmorgen een leuke pot gepadeld en besloot ik vanmiddag een snipper(mid)dag te nemen. Af en toe moet je ook aan jezelf denken toch ? Dus na de lunch naar de stad gefietst, een besteld boek opgehaald, een fles Tonic gekocht en hiermee thuis gekomen een mix gemaakt met wat Gin en ijsklontjes , een koude Limoncello uit de koelkast, een zak chips erbij en het grote genieten in de achtertuin kon beginnen.

Ja, ’t is een zwaar leven maar ik hou toch wel goede moed. En oh ja, eind van deze maand gaan de buurvrouw en ik een cruise maken.

Oh Oh Oh wat verveel ik mij!

Als je deze bovenstaande titel leest dan weet je natuurlijk al dat op dit blog “niets is wat het lijkt, ’t lijkt ook nergens op 🙂 en het is zelden de waarheid. Ook vandaag zitten wij ver van vervelen af. Het is maandag, het zeikregent al de gehele dag waardoor de zaken die ‘k wilde gaan uitvoeren geparkeerd staan. Ik kwam vorige week in de schouwburg Lia tegen die ik nog van ruim dertig jaar geleden ken vanuit de vorige woonplaats Oosterhesselen waarbij ik vertelde alweer 10 jaren te lanterfanten en onzin op dit blog te schrijven, de vraag stelde of ik mij niet verveelde ??? Lachen natuurlijk want het antwoord was en is ” mens, ….. ik kom tijd te kort ” ………… en da’s echt geen cliché . Plannen voor een motortocht naar Londen en daarna door naar Ierland…….. komt niets van, geen tijd. Plannen voor een motortocht naar Albanië, geen tijd. Thuis klussen de stratenmakers bij mij in voor en achtertuin, wil je toch wel graag bij zijn. Op de camping moet er een schuurtje gesloopt/vervangen worden. Het zeilbootje vraagt wat aandacht op ’t gebied van onderhoud en kleine aanpassingen. Heb er meer aan gesleuteld inmiddels dan mee gevaren. Vrijwilligerswerk doe ik niet aan ( veel te lui voor ) , oppassen op de kleinkinderen alleen op verzoek als de betrokken ouders qua planning omhoog zitten. Kortom druk, druk, druk met onnozele dingen mijn intelligentieniveau waardig. Genieten kun je op de meest simpele wijze iedere dag weer. Deze laatste zin is een kapstokkie naar bovenstaande foto want, ……. lieve lezertjes, wat wij daar zien is een leeg gevreten mosterdkuipje van de Hollandse Eenheidsprijzen Maatschappij . Ja ha, die verkopen volgens mij al sinds 1930 halve rookworsten in een puntzakje en tegenwoordig krijg je daar in dit kuipje je mosterd in gepresenteerd. Al sinds mijn achtste levensjaar eet ik met genoegen rookworst van de HEMA . Leuk leven kun je doen met een Porsche 911 scheurend met 250 km/uur op de autobahn , je kunt ook in Meppel een beetje rondkijken/filosoferen terwijl je een stukkie worst zit te verorberen. Stuk goedkoper en net zo leuk. Dit zo opschrijvend bedenk ik mij dat ik al eens met de Z4 250 km/uur ( harder ging ie niet ) gereden heb met notabene de cabriokap open dus ja …….gaaaaap , geef mij die worst maar.

Over eten gesproken ……. dat kan natuurlijk bij Jonnie Boer maar ook gewoon op de camping of in de tuin thuis met een skottelbraai . Een heerlijk instrument, veelzijdiger en makkelijker dan dat geklooi met een (houtskool) grill en als het dreigt te gaan regenen dan zoek je een oplossing m.b.v. een nog te slopen schuur.

Over dat reizen ( lees vluchten voor dat kl….weer ) dat is momenteel niet zo aan de orde tenzij ik de heleboel in de steek laat want de vriendin kan al sowieso niet mee vanwege werk en ….. hondjes ! Jaha één der twee mormels is plezierig op stap geweest in Leeuwarden en kwam zwanger terug in Meppel zodat we nu ook nog eens drie minimormels hebben die je niet zo maar alleen kunt laten.

Nog even terug naar simpel genieten …………… Heb thuis een megascherm (80″) voor de voetbalwedstrijden etc. en als ik iets op de Iphone wil zien een houdertje van Ikea van €3,- maar als ik op nr 17 ben , waar die arme maar wel lieve dame woont ( die heeft al die dure spulletjes niet ) dan moet je bij gebrek aan een Iphonehoudertje ( je moet tenslotte haar maar ook je bierglas vasthouden ) een grandioze oplossing voor ’t kijken naar een voetbalwedstrijd.