YES, YES, YES !

Bovenstaande yell maakt veel duidelijk als je mijn blog van februari “Festina Lente” leest. Aan een serie voorwaarden moest voldaan worden om er voor te zorgen dat we een keertje naar “mijn” favoriete vakantieland zouden gaan.

Na een paar leuke dagen in Frankrijk ( we hadden de fietsen bij ons ) waarbij de omgeving van Duinkerken en Calais geinspecteerd werden alsook de nodige terrasjes en restaurantjes uiteindelijk via de kanaaltunnel naar Great Brittain. Mooi weer moest er zijn, aangename temperatuur, het pond-sterling moest een gunstige koers hebben kortom een normaal mens had de moed allang op gegeven maar dat ben ik nu eenmaal niet dus na de tunnel uit gekropen te zijn op weg naar Weymouth aan de zuidkust. Een airBNB-adres bij Cathy en Marco waarbij wij naast eigen slaap en badkamer ook de beschikking hadden over de woonkamer en keuken. Weymouth is een leuke plaats met veel pubs en restaurants waar je goed kan eten waarbij er veel vis op het menu staat.

Mooie stranden en strandjes dichtbij dus wat dat betreft was ik de “sjaak ” . De volgende dag al lag deze knul onder een parasolletje overigens met een goed boek en 40 meter verder was “the Covehouse Inn” met lekkere cider van de tap dus dat viel uit te houden.

Een voorzitter waardig.
Het aspirantlid kan er overigens ook wel wat van.

De volgende dag besloten om de stad Bath te gaan bezoeken c.a. 120 km noordelijk van Weymouth. Het grootste deel van die rit (into the country) gaat over smalle tweebaanswegen en vaak door dorpjes ……. zoooohhh leuk. Als je een Inn voorbijgaat vaak voorzien van de mooiste uithangborden getiteld “the grey wolf” , “the hunters moon” , “the kings crown” en allerlei andere leuke namen , vakwerkhuisjes, cottages met veel bloemen en altijd “the hanging baskets” en niet te vergeten de nog steeds in gebruik zijnde rode telefooncellen dan voel ik mij zo thuis in dit heerlijke land met die over-over-over beleefde mensen die zich drie maal verontschuldigen in een restaurant bijvoorbeeld als er een lepeltje verkeerd ligt. Kortom zo’n rit alleen al is genieten. Halverwege kwamen wij door het plaatsje Sherborn op zoek naar een koffieadres.

Geslenterd door het stadje, koffie gedronken, leuk restaurantje gevonden voor die avond op de weg terug en verder gereden richting Bath. Ik was er ooit 25 jaar geleden geweest en wist dat ik nog foto’s had van de kinderen zittend in het park daar in ouderwetse deckchairs . Dat park en die deckchairs waren nog steeds aanwezig en dan krijg je dus na enig geapp de volgende fotoserie.

Een mooie oude plaats beroemd om z’n oude romeinse baden en waterpartijen in de “river Avon”

Zoals gezegd een mooie oude stad met grote voorname huizen, een heerlijk (engels) park, kortom wij hadden een leuke dag daar en tegen zevenen op weg naar de auto die buiten de stad geparkeerd stond kwamen we bij toeval bij een roeiclub/botenhuis aan een zijarm van de Avon. Heerlijke atmosfeer daar waarbij je jezelf ( zoals in Oxford en Camebridge) al ziet staan op een gehuurde punter gekleed in gestreept colbert v.v. platte strohoed …………….. ????

Ja uhhh, ……… mag ik ook eens een beetje mijmeren.

wordt vervolgd.


TERUG NAAR MEPPEL

Na de dakpannenreparatie bij Wim en Cisca in de Dordogne de volgende dag de boel ingepakt en op weg naar huis. Mijn I-phone welke ik gebruik op de motor voor navigatie kreeg wat problemen met opladen en onderweg in de stad Chateaurouge na enig vragen op zoek gegaan naar “Happy Phone” voor een nieuwe battery , om daar te komen raakte ik in gesprek met een aardige gast bij een makelaardij die even zou meelopen naar het juiste adres waarbij ik de motor bij hem voor de zaak kon zetten en hij er op zou passen. Happy Phone, een zaakje van 3×3 meter bevolkt met 3 hipsters vroeg 20 minuten de tijd en €20,- en dan had ik een nieuwe accu in de phone. Da’s natuurlijk lachen als je bedenkt dat e.e.a. bij Apple zelf het vijfvoudige kost en je echt niet met 20 minuten weg bent. Terug naar de makelaar in de tussentijd waar ik koffie kreeg aangeboden en in gesprek raakte met mijn gastheer welke ook de eigenaar bleek te zijn en en-passant vertelde zelf 35 motoren te bezitten ! 35 motoren ?? Hij liet diverse foto’s zien met zelfs o.a. een 49cc Zundapp en zei ….. ach …… als ik geen huizen zou verkopen verkocht ik motoren. Na de gerepareerde phone opgehaald te hebben ging ik terug naar de makelaardij om afscheid te nemen echter de gast was inmiddels telefonisch in gesprek en met een ferme highfive namen wij zonder woorden afscheid. Toch aardige jongens die Fransen.

Nog één hotel even na Parijs en de volgende dag retour in Drenthe waarbij ik een kleine drie weken had om bij te komen van de afgelopen spaanse zes weken want op 23 juni zou ik op vakantie met Sandra en daar zeg je toch geen nee tegen alleen wat doe je in die tussentijd …….. nou arbeiders en overige ongelukkigen de voorzitter had een leuk project op en rond het circuit van Zanvoord waarbij JC en ik een mini-slipcursus kregen in de I3 oftewel de electrische BMW.

Hartstikke leuk en soms nog verdraaid lastig op die gladde stukken maar daar ging het natuurlijk juist om.

Nog vele malen leuker was het rijden richting Heemstede met de hybride I8 waarbij wij onderweg wisselden van cabrio-uitvoering naar coupé

Een fantastische ervaring die zo’n tijdje thuis zijn natuurlijk weer extra leuk maakt.