THE ISLE ARRAN

Morgenochtend vertrekt de voorzitter samen met Huyb naar het Schotse eiland Arran om daar de natuur te gaan onderzoeken en het drinken van een lokale drank genaamd Wishky. Wij houden U op de hoogte.

MOBILITEIT BMW R1200C

Nou ja, ……. mobiliteit ?  Hij rijdt al 20 jaren perfect waarvan 17 jaren onder de kont van de voorzitter. Waar hebben wij het over, nou Elfenbein(tje) dus ………….. Elf wie ?  Nou die ivoorkleurige dus, die dikke 1200 die in de winter in de verwarmde garage staat ( we blijven watjes he’ ) en als de zon wat langer gaat schijnen snel te voorschijn gehaald wordt. Die ja, die je nooit in de steek laat, draai die sleutel om en lopen, ook na langere perioden werkloos te zijn geweest. Die ja, waarbij je bij het maken van een rit een grijns op de bek krijgt, onderweg geparkeerd nog steeds positief/verbaasde opmerkingen krijgt van mensen die zo’n type nog nooit gezien hebben. Ja die dikke Beier trekt nog steeds de aandacht wat , laten wij (h)eerlijk zijn,  nog steeds ego-strelend is. Na Elfenbeintje regelrecht de hemel in geprezen te hebben ( daar zal ie heus wel een keertje terecht komen , in tegenstelling tot z’n eigenaar ) nu toch even iets wat de voorzitter niet waardeerde namelijk dat vreselijk irritante rammeltje in de linker uitlaat wat toch ( ook na die lasbeurt in Hoogezand ) niet geheel verdwenen was . Via het pas ontdekte BMW-Cruiser forum een adres verkregen (Mijnheer Pajic) in Gendringen waar e.e.a. keurig opengesneden zou worden, aangepast en keurig (rvs) weer dicht gelast zou worden. Een nieuwe uitlaat voor Elfenbein kost al gauw rond 1400 euro dus repareren is de eerste optie. De voorzitter maakte een afspraak en was welkom op zekere dag om 09.00 uur in de ochtend ( klaar terwijl U wacht ) maar even ………. c.a. 120 km rijden via N-wegen betekende dat ik  om c.a. 6.00 uur het bed uit moest, rond 07.00 uur vertrekken en eehhhh ja, je bent van de stichting luieren of niet ?  Wel dus………….. de middag er voor werd een hotelletje gevonden 5 km van de plaats van bestemming,  geboekt en na het diner gaan met de (ivoren dit keer) banaan.  Onderweg een keertje gestopt voor koffie en daarmee kwam ook het licht. De steun rammelde in ruststand licht tegen het hitteschiltje van de uitlaat. Ha ha hoe zo rammeltje in de uitlaat.  Ik heb de tocht toch maar voortgezet, in het hotel in Silvolde een koffie en een biertje en daarna naar bed. In de ochtend een eenvoudig doch voedzaam ontbijtje en om 09.00 uur voor de deur bij Pajic-racing in Gendringen. Een heel aardige man met heel veel uitlaten, dempers en andere zaken maar ter plaatse in overleg toch maar besloten niet te gaan sleutelen. Een heel mooie rit terug volgde  en ach …….. tijd zat dus niet getreurd.

HAAT/LIEFDEVERHOUDING DS3 CABRIO

Insiders weten hoe de voorzitter worsteld(e) met de aankoop van zijn auto.  Had ik mijn Z4 maar nooit weg gedaan, maar ja ……. gedane zaken nemen geen keer.  Een leuke, beetje aparte maar ook praktischere auto moest er komen. Japanners, Italianen, Duiters, Amerikanen, noem maar op…….. keuze zat. Moeilijk moeilijk moeilijk edoch die DS3-Cabrio leek wel wat, pittig (turbootje), beetje apart, ja dat moest ‘m dan toch maar worden. Uitgebreid mee proef gereden, onderweg gestopt , rondom bekeken/gelopen, nee dat was zo gek nog niet. De kofferruimte was niet groter dan die van de BMW maar ik had nu tenminste een achterbank en nog neerklapbaar ook.  Aardig bedrag terug voor de Z4 dus gaan met de banaan.  Achteraf gesproken was de toegang tot de kofferruimte toch wel erg smal en niet hoog. Een grote koffer kan er wel in maar dan wel via de voorportieren en achterbank , haha hoe zo proefrit, waar was je met je hersens op dat moment. Om nu de boel weer om te gaan ruilen leek ook te gek en het moet gezegd ’t rijdt als op rails, is zuinig, zit vol luxe kortom er valt mee te leven. Bovendien …………. er zijn er die met minder genoegen moeten nemen dus niet gezeurd …………….. we zijn al zo gelukkig,  dit vergissinkje is te dragen. Het moet gezegd, het vergissinkje begint steeds vermakelijker te worden en laatst toen de voorzitter naar de Gamma toog voor een vloerdeel van 2,60 meter ging dat met gemak in het Citroentje, sterker …….3,20 meter had er met de kofferklep dicht ook nog wel in gekund of misschien wel 3,60 meter. Jongens jongens  (en meisjes) welk een ruimtewonder. Nee die Fransen zijn mijn vrienden niet, zal moeilijk worden, maar die auto’s ………..

MAEUN MANEUL SOGOGOI BEKKEUN

Vandaag 14 April besluit de voorzitter na eerst uitgebreid de krant gelezen te hebben waarbij tevens bijna alle puzzels ingevuld worden ( dagelijkse bezigheid ) om eens per trein naar Assen te reizen. Dus eerst op het fietsje naar het station, ingecheckt, 4 min. over dus tijd voor het bestellen van een cappuccino , kreeg daarbij een kraskaartje en ja hoor het geluk (wat mij dagelijks toelacht,  wat een leven ) liet mij niet in de steek. Drie gelijke symbooltjes gekrast en een lekker ontbijtkoekje was mijn prijs.  Deze dag kon niet meer stuk. Nog net op tijd met koffie de trein in en in de rijrichting rechts gaan zitten was de planning want wat was er aan de hand op deze memorabele dag. Al 20 jaar woont de voorzitter zeer tot zijn genoegen met de (huis) achterzijde aan de spoorrails waarbij dagelijks tientallen treinen passeren maar nog nooit was ik per trein naar het noorden gereisd zodat ik vanuit een trein nog nooit mijn huis gezien had.Nou, ………. je moet zeer snel waarnemen want hij gaat er met een t..vaart (trein dus ) langs. Toch leuk …….. wie ziet z’n eigen huis/tuin vanuit de trein, ikke dus. Een half uurtje later uitgestapt in Assen en in de richting van het Drenths museum gelopen. Men heeft daar een expositie van (propaganda) schilderijen uit Noord Korea.  Het is eigenlijk niet om te lachen maar onwillekeurig krullen de  mondhoeken als je die onzin waarneemt.  Ergens in de negentiger jaren had men daar een hongersnood vanwege o.a een mislukte graanoogst en wat doe je dan ? Je schildert een aantal landarbeiders die vrolijk lachend het mooi wuivende goudgele graan oogsten.  Zo zijn er tal van voorbeelden waarbij duidelijk is dat het volk gewoon op het verkeerde been gezet wordt.  Eigenlijk dus zeer bedroevend.  Een schilderij van een trein ( platte open wagons ) met daarop soldaten en kanonnen etc. op weg naar het front. ( 1950/52) en in hun midden een lachende conductrice die de mannen toezingt.   Zie je het voor je ……. een conductrice op een goederentrein !! Nou ja, zo gaat dat een groot aantal schilderijen voort.  Uw voorzitter had genoeg gezien en besloot eens op zoek te gaan naar de ongetwijfeld aanwezige museumkroeg.  En wat nu heel leuk was,  men had er een aantal Noord Koreaanse gerechten op de kaart staan.

Pittige gehakt met koreander, zoetzure groente met rijst en noedels heet daar dus Maeun Maneul Sogogoi Bekkeun en lekker dat dat was ………………… toch nog iets goeds bij die gele jongens.