RONDJE NEDERLAND DEEL 5

Ja Reusel , Fletcher Hotel, 50 meter voor de Belgische grens op de weg naar Turnhout ( studiestad van mijn jongste dochter Esther ) , een vervallen vieze grenspost en even daarvoor het hotel in het midden van de heen en terugweg naar Turnhout. Als je ‘s-morgens ontbijt in de tuin en de weg zou niet opgebroken zijn ( nu wel het geval ) zou het verkeer aan twee zijden voorbij razen. Nu slechts een enkele tractor. Heerlijk ontbijtje daar in die tuin met scrambled eggs, bacon,tomaat etc. Tevens v.v. de krant van wakker Nederland oftewel de telegraaf, het pulpblad bij uitstek. ‘t is net of je de Story of Prive’ zit te lezen. Hoe Rob de Nijs 15 jaar geleden trouwde met …….? En nog meer van dat soort onzin Wat een oude wijvenblad. Goed dat het ontbijt smaakte want anders ……………. Afgesproken oud collega Joop en meisje Dorien op te zoeken in Nuenen bij Eindhoven. Daar koffie gedronken, geschiedenis opgehaald , lekker gebakken eitje van Dorien en voort maar weer dit keer door de Kempen en de Peel , schitterende landschappen en naar het zuiden zakkend lang de grens af en toe ook op Belgisch grondgebied . Beetje problemen met de I-phone die ik ook gebruik voor de navigatie, slechte accu waardoor snel leeg ondanks het opladen via de motor. In Maaseik (Belgie) vond ik bij een Action een lader+kabeltje en in het centrum een aardige slecht nederlands sprekende Turkse Marokkaan , kan ook een Marokkaanse Turk geweest zijn die wel en nieuwe accu wilde plaatsen. Moest wel cash betaald worden wat ik al jaren niet meer doe , dus naar de bank met mijn eveneens niet al te beste debitcard en ja hoor ……. pasje geweigerd, creditcard bood uitkomst maar wat was daarvan nu ook alweer de pincode ? In een geheim vakje van de I-phone aanwezig maar ja die lag bij die Turkse Marokkaan. Op goed geluk wat ingetoetst en zie ‘t werkte. Terug naar die Turks Marokkaanse Turk waarna ik mn phone terug kreeg en toen naar de motor. Inmiddels 19.00 uur en moest er een hotel gezocht worden. Edoch de agenda van mn phone stond op 1.1.1973 en niets deed het meer, geen mail, geen whats.app, geen 4G , geen navigatie shit shit shit op zo’n moment merk je hoe afhankelijk je bent van zo’n ding. Na veel gepruts toch aan de praat gekregen en een hotel geboekt in Belgie , 16km over de grens waarbij ik kon kiezen tussen het hotel zelf of een luxe kamer in de pastorie die echter wel 700m verder lag dus voor diner en ontbijt moest ik een eindje lopen.

‘s-avonds een perfect diner in de tuin en de volgende ochtend een idem ontbijt eveneens in de tuin , vervolgens naar de outlet in Maasmechelen waar ik op het grote parkeerterrein (achteraf ) ontdeed van mijn motorkleding, motorlaarzen geparkeerd onder de motor, sneakers en short aan, shoppen en vervolgens naar Patricia (oud collega ) en Marko in Brunsum.

Zit nu in het piepkleine dorpje Noorbeek op de zuidgrens van Limburg en ga morgen naar Vaals voor de laatste etappe van Vaals langs en door de oostgrens naar boven om uiteindelijk weer in Zwartemeer uit te komen. De teller staat inmiddels op 1300 km en daar gaat natuurlijk wel wat bij komen. Morgen maar eens zien waar ik dan (s’-avonds) zit.

RONDJE NEDERLAND DEEL 3

Vandaag 22 juni vertrokken vanuit ‘t stulpje van zoonlief in Haarlem voor de resterende route 2 van 4 met als einddoel Breskens in Zeeuws Vlaanderen. Nou arbeiders en overige ongelukkigen da’s niet gehaald maar grotendeels luxe want deze profiteur had er in Zeeland ff geen zin meer in en zat rond 16.00 uur in een luxe hotelkamer compleet met ligbad en een bovenverdieping welke was voorzien van een zithoek ,buro en tweede tv-toestel.

Zoals reeds vermeld , begonnen vanochtend in Haarlem waar de brommert via ‘t steegje de achtertuin werd uitgereden waarbij ‘t mij c.a. een half uur kostte om Haarlem uit te komen om uiteindelijk via een mooie route door Halfweg richting Noordwijk te gaan teneinde de uitgezette rit (draad) weer op te pikken. Prima weer daar aan het noordzee-strand en langs de kust door richting Katwijk etc. Je rijdt Wassenaar in op een mij volkomen vreemde wijze maar wel leuk, door Den Haag naar Scheveningen, passeert het Kurhaus dan de boulevard op en vervolgens de visserijhavens, vervolgens Monster in het Westland en dan Hoek v Holland waar die ferry ook lag die altijd te vroeg vertrekt (grrrr) . De bedoeling was de pont naar Rozenburg te nemen maar zo regelmatig kijkend op je navigatie rij ik een stadje in met een leuk grachtje, terrasjes, oude huizen ???? De brommert gestopt en afgestapt ……. Waar zit ik eigenlijk ? Komt er een fietser aan, stopt, leuk he’ die bloemen op die boten, komend weekend is het corso hier in Maassluis ……. Ohhh ja, uhhh Maassluis dus.

OK, een babbeltje volgt, pont naar Rozenburg ? Nou uhhh die vaart al enkele maanden niet meer 🙂 Ge zult de A4 (Beneluxtunnel ) moeten nemen. Dat werd de eerste maal afwijken van de route . Dus door de stinkende Botlek naar Den Briel etc. en daar maar een broodje “bal” genuttigd op een aangenaam terrasje. Vervolgens richting Zeeland waarbij ik er ( te laat ) achter kwam dat de Brouwersdam was afgesloten. Om en terug rijden via Middelharnis ( c.a. 80 km extra ) om uiteindelijk terecht te willen komen in het leuke plaatsje Domburg. Intussen was het gaan regenen, niet hard maar deze boy-wonder draagt een z.g. doorwaaiset en had geen zin om te stoppen ( niet erg genoeg ) dus ja, nat wordt je toch wel. Domburg was een aanfluiting ………… mega touristisch druk, alle terrassen bezet kortom een koffietje in een achterafstraatje en gauw een hotel gezocht. Ik had er geen zin meer in. Nou dat werd dus Westkapelle met de reeds eerder omschreven prima kamer. Hoge duinen hier waar vanaf je heul ver kaikuh kunt ……………. als je goede ogen hebt en het niet te nevelig is.

Maar dat zien we morgen dan wel weer ……

RONDJE NEDERLAND

Dinsdag 20 juni , geen soc. of andere afspraken komende week en een idee welk vorige week ontstond n.m. een rondje Nederland waarbij niet bekend hoe lang ik zou wegblijven. Alles laten afhangen van wat je onderweg tegen komt en hoe interessant is e.e.a. Dus geen agenda , gewoon gaan en zien waar je komt. Even ervoor een route uitgezet van 1300 km langs de grenzen van Nederland te beginnen in Zwartemeer z.o. van Emmen aan de duitse grens en van daaruit naar het noorden en vervolgens tegen de klok in de Waddenzee volgend, Den Helder richting zuidwestkust van Zeeland, Brabant, Limburg en van daaruit bij Vaals aan de oostgrens weer omhoog naar Zwartemeer . Geen gezeur over data, go with the flow en maar zien hoe lang je onderweg bent, vind je wat leuks dan blijf je hangen zo niet dan rijdt je door. Vanmorgen om 10.30 uur op weg gegaan en bij Zwartemeer aangekomen de navigatie aangezet. Een geweldig leuke route richting Bourtange waar ik toevallig al een kleine twee weken geleden geweest was dus dat overgeslagen en de eerste stop was in/bij (?) Nieuwe Statenzijl , ik wist werkelijk niet waar ik mij bevond maar later bleek dat dit het meest N.O. plekje van Nederland is aan een water wat uitkomt in de Dollard. De foto boven dit epistel geeft aan de overzijde Duitsland weer. Doodlopende weg, enkele fietsers en het meest eenvoudige koffietentje wat ik ooit gezien heb. De uitbater verkocht ook zelf geschilderde prentjes , had een perfecte cappuccino met een gevulde koek, gaf een platte grond van dat deel van Groningen mee en nog enkele tips zoals de kleinste zeehaven van Nederland ( Noordpolderzijl ) en de zeehondjes bekijken achter de dijk bij Fiemel. De bunkers bij Fiemel vertelden een interessant verhaal aangaande de Atlantikwall uit de tweede wereldoorlog, de zeehondjes vond ik te ver lopen bovendien heb ik het wel ff gehad met hondjes en blaft ( dankzij een keelpijntje ) Jeannet ook al als een zeehond dus die maar even laten liggen en verder maar weer. Via diverse leuke weggetjes langs de waddenkust naar Lauwersoog aan de Lauwerszee, viel een beetje tegen en inmiddels via ons beproefde concept een hotelletje gevonden in Westergeest. Prima kamer, tip van de host, ga eten in Kollum bij Wald en geef ff aan wat je morgen als ontbijt wenst. 🙂 Kollum ligt vijf km verderop dus na een douche de gewone kleertjes aan en met uitsluitend de pot op het hoofd naar restaurant Wald. Fantastisch temperatuurtje, gezellig terrasje , een Pinot Grigio voor de snufferd en even later een visschotel met aspergesaus ……Man,man,man ik heb daar zitten eten zo fantastisch. Een perfecte dag achter de rug en voor morgen alvorens de route te hervatten nog een leuk ideetje. Daarna naar Kornwerderzand aan de afsluitdijk voor een bezoek aan het museum daar.

BROERTJE,ZOONTJE,NEEFJE

Afgesproken met neefje Ruud, JC en deze luie oude man om op de brommer een keer naar broertje ( woonachtig ) in Duitsland te rijden. Ruud zou een route uitzetten via kleine wegen en afgelopen vrijdag 2 juni was ’t zover. Inmiddels is het 15 juni , je hebt ’t druk met padellen, campingbezoek, bootje varen en veel andere leuke dingen en maken we dit verhaal eerst is even af om vervolgens ons luieren, geen flikker uitvoeren etc. te vervolgen.

Eerst via een gigantische omweg naar Boertange voor een lunch en vervolgens bovenlangs Bremen met o.a. de pond over de Eem naar Wense , ze halen daar de 99 inwoners nauwelijks, waar na een hartelijke ontvangst een prima barbeque en een gezellige borrelavond volgde waarbij ontstellend veel ( en dat na dat barbeque rundvlees ) ouwe koeien uit de sloot gehaald werden kortom ’t was gezellig.

De volgende dag een prima ontbijt en op weg naar nieuwe belevenissen waarbij Wolfsburg ( Volkswagen fabrieken ) het nieuwe doel werd , aan gekomen daar om 16.45 uur, het kasteel ( moderne kunst ) bezocht voor de nodige cultuur, om sluitingstijd 18.00 uur naar buiten en in het park daar op zoek naar een hotelletje. Ik zweer bij booking.com en dat kwam voor de zoveelste maal perfect uit. Want daar, gezeten in dat park vond ik iets ( appartement met 3 aparte slaapkamers ) waarmee die meereizende pubers redelijk content waren. Het is dan inmiddels 18.15 uur en tijd voor een bad. Hoever moeten we nog gaan rijden dan ? Wolfsburg is een redelijk grote stad. Nou eigenheimers het hotel is hier 250 m vandaan. Deze ervaring heb ik in mijn 9 jarige pensionado bestaan al zo vaak meegemaakt. Ik heb in mijn Bookingaccount inmiddels >120 hotels en apartementen staan en spreek dan niet eens over m’n airB&B-adressen en buiten deze twee sites om geboekte verblijfplaatsen. Ik moet altijd een beetje lachen om mensen die van te voren alles gaan boeken meestal uit angst op straat te moeten slapen. Nou arbeiders en overige ongelukkigen neem van mij aan …… ’t is mij nog nooit overkomen.

Schoon gewassen en omgekleed ‘s-avonds fantastisch gegeten bij een restaurant op c.a. een kilometer lopen af hotel en de volgende dag naar het Volkswagenmuseum waar veel leuke en interessante zaken te zien waren.

Na het museum eerst een deel binnendoor en vervolgens via de snelweg terug naar huis, afscheid van de jong en lui ( niet echt ) nabij Ootmarsum, zij moesten naar resp. Vlaardingen en Haarlem en ik via een mooie Achterhoekroute naar Meppel waar ik om c.a. 18.00 uur een leuk weekend rijker arriveerde.

Inmiddels heb ik een route klaar voor een rondje Nederland ( echt de grenzen langs ) van c.a 1300 km waarbij ik nog wel zie of er iemand mee gaat of solo en hoeveel dagen ik daar over ga doen. Wordt vervolgd jongens en meisjes.

WEG NAAR DE HEL

Inmiddels op Skye in ons mooie huis aan de kust. Recht tegenover ons een toegangshek naar de zee. Steile afdaling en na vijf minuten sta je aan zee waarbij geen strand maar wel grote rotsachtige stenen. Wij hadden al eens vanuit het raam mensen door het hek zien gaan die zeer enthousiast terug kwamen en spraken over de “the Sparcave” een grot die alleen bij laag water ( c.a. 16.00 uur ) te bereiken was. Toegang recht tegen over onze voordeur. Nou, om kort te gaan ……………… we hebben de grot na enig geklauter naar beneden gevonden maar heel eerlijk ……………… spectaculair ? Mwwaah , see for yourself.

Wij hadden overigens prima weer (weer 🙂 ) en voor wie het niet geloofd …….. ook Schotland heeft witte stranden en azuurblauw water waarbij hier onder de bewijzen.

De meute gaat naar Dunvegan Castle, wij vonden ruim 20 pond pp te veel van het goede en reden over een zeer smalle weg c.a. acht kilometer verder waarbij je na nog een wandeling van twee kilometer een strand vind waar ze in Zandvoort jaloers op zijn …………… Nou ja …………..

Drie dagen in een grandioos huis direct aan de kust met drie slaapkamers, twee badkamers en naast de huiskamer ook nog eens een zeer ruime keuken waar ook gegeten kon worden. Geheel voorzien van vloerverwarming onder tapijt (apart ) en zeer warm wat niet echt nodig was. ’t kost een paar centen maar dan heb je ook wat. Enige nadeel, ………….. ’t lag aan het eind van de wereld en om er te komen moest je ruim een half uur rijden op een single-trackroad ( soms stapvoets ) vol met kuilen in het asfalt. Die gaten heb je overigens over geheel Skye en het overkwam ook mij dat ik een band naar de filistijnen reed elders en genoodzaakt was mijn thuiskombandje te monteren en later te laten vervangen door een nieuwe band.

Uiteraard ook hier de nodige cultuur gesnoven onder meer door een bezoek aan Eilean Donan Castle. Waarbij wij ook nog een nederlandse gids tegen kwamen met heel veel jeugdsentiment over o.a. Puch’s , Kreidlers en Zundapbrommers. Maar dat maakte het gesprek niet minder aantrekkelijk.

Inmiddels ivm onze geplande tocht in de bergen naar een gereserveerd hutje welk alleen lopend (c.a. 17 km) te bereiken is, intrek genomen in een hostel aan het Loch Duich ter voor bereiding voor deze tocht. Ook daar moest er geschaft worden en gezien er in Schotland c.a. 10.000 Mc Donalds rond lopen die echter geen van allen een quarterpounder, happy meal of baconburger kunnen bereiden was ondergetekende de sjaak en werd het toveren met chili con carne echter zonder carne 🙂

Na dat voedsel overleefd te hebben de voorbereidingen voor de tocht de volgende dag. Beiden een rugzak met regenkleding ( je weet maar nooit ) , slaapzakken, water, lunch en avondeten en ontbijt en lunch voor de dag daarna voor de terugweg. ‘s-Morgens om 07.30 vertrokken en rond de middag een powernapje en lunch in “the middle of nowhere ” Een schitterende tocht met het nodige klauterwerk maar tegen 16.00 uur die middag bereikten wij ons hutje.

De volgende dag via een andere ook mooie route met tal van watervallen terug waarbij gedurende een c.a. 2 uren helaas onze regenkleding goed van pas kwam en afdalend de grote stenen waar je overheen moest wel soms glad en glibberig waren. Na een aantal uren stap je dan plots in de schapenstront en weet je ……………. de bewoonde wereld is niet ver meer. Bij de auto aan gekomen, verkleden en op zoek naar een laatste hotel. Dat werd het plaatsje Dunbarton vlak boven Glasgow, de volgende dag op weg naar Newcastle in Engeland voor de terugtocht naar IJmuiden. Daar in Newcastle verliep het inschepen zo soepel dat we in “no time” na onze hut geinspecteerd te hebben weer aan dek stonden in een aangenaam zonnetje. In de avond weer een prima diner aan boord en een reis kwam ten einde .

Good bye Scotland.

OP WEG NAAR SKYE

Op maandag stond gepland de beklimming van de Ben Nevis, de hoogste berg van GB met een hoogte van ruim 1300 meter. In midden europa liggen ze bij zo’n hoogte in een deuk maar hier is het de trots. Wij hadden drinken, eten, regenkleding, truien en een prima humeur bij ons en gingen van start bij 0 meter om 09.10 uur. Er staat c.a. 7 uur voor heen en terug en 20 jaar geleden heb ik daar absoluut korter over gedaan. Huyb en ik stonden toen op de top in de korte broek tot de knieën in de sneeuw met een schitterend uitzicht en hoorden later dat wij supergeluk hadden omdat zo’n situatie maar hoogstens twee weken per jaar voor zou komen. Nu echter waren wij na ruim drie uur klimmen nauwelijks over de helft en kwamen de diehards reeds terug met opmerkingen als “regen en mist, koud en niets te zien” op de top. Geheel soaked, da’s een mooi woord voor zeikend nat en doorweekt, besloten wij rechtsomkeer te maken waarbij door glibberige stenen de aftocht nog tamelijk gevaarlijk werd. Na drie uur die middag weer thuis en uitsluitend op bed gelegen. Wat een f..berg ………………….

Vandaag, dinsdag, op weg naar het eiland Skye, een schitterende rit waarbij onderweg natuurlijk ergens koffie/thee gedronken diende te worden. Ergens een deftig bord welk aangaf Glengarry Castle Hotel. Nou why not ? Een mooie oprijlaan richting het Loch Oich met halverwege de ruine van Glengarry Castle zelf en via een park kwamen we bij een kasteelachtig groot pand met slechts twee auto’s voor de deur en voor de rest volkomen uitgestorven. Aan de achterzijde een schitterend park met uitzicht op het Loch. Bij een chique ouderwets entree nog steeds niemand te zien maar verderop de gang in was een desk waar een wat oudere heer ons aangaf van harte welkom te zijn voor koffie en/of thee en of wij maar plaats wilden nemen in één der twee salons met uitzicht op het loch. Verder geen persoon te bekennen. Kort daarna kwam de aardige mijnheer met een kleedje voor op de salontafel en nog wat later kwam een jongere knaap een dienblad brengen met thee, koffie, scone’s, jam, boter en cream. Het schilderij aan de wand was van 1745 met daarop de kasteelheer en voorts vernamen we dat Bonny Prince Charley in 1746 na verslagen te zijn bij Culloden hier nog ondergedoken was vlak voor zijn vlucht terug naar Frankrijk. Voor ondergetekende met een honger naar historie is dit buiten de scone’s om natuurlijk al smullen.

Een leuke ervaring en verder maar weer via smalle wegen richting Skye waarbij onderweg nog een picnick in het gras met schitterende uitzichten. Het blijft een fantastisch land met ook heel vriendelijke mensen

Ja, en dan Skye zelf ……… via airbnb een huis(je) geboekt voor drie nachten met drie slaapkamers, twee badkamers en een grote keuken. Eten ingekocht voor drie diner’s want de dichtst bij zijnde super was 24 km terug. Op zich niet zo’n afstand maar over een dood lopende z.g. single track road vol met kuilen en gaten en afdalingen en klimmen soms met >25% doe je daar ruim een uur over dus nodigt dat niet uit om ff terug te rijden. Dus na een spannend ritje was daar ons stulpje en exact wat beloofd was n.m. vlak aan zee en bijna aan ’t eind van de wereld. Maar wat een uitzicht en omgeving.

YES, OH YES, I’M HOME

Het verschil met het lullige hotelletje in Edinburgh en hier in Pitlochry het Westlands Hotel had niet groter kunnen zijn. Bij inchecken zei Pedro (eigenaar ) sir, the best room, never used , ground floor, is for you. Ja, ja dacht ik nog eerst zien dan geloven. Nou dat gebeurde snel. Een schitterende nieuwe grote kamer met mooi luxe meubilair, inloopdouche, schrijf/werkbureau kortom alles was aanwezig. De volgende ochtend een fantastisch uitgebreid ontbijt met scrumbled egg’s , bacon, black pudding (gebakken bloedworst), champignons, witte bonen in tomatensaus, worstjes, vers fruit, helemaal zoals het hoort kortom ik was thuis. Ik had mijn reisgezellin een wandeling van c.a. 10 km door de spectaculaire kloof van Killiecrankie beloofd en bezoek aan het witte kasteel Blair Castle en dan per trein terug. Het spectaculaire deel misten we en 10 km werd uiteindelijk c.a. 20 km. Enig gezeur onderweg ontstaat dan over de betrouwbaarheid van de gids maar die wist daar wel raad mee.

Een beetje moslima volgt dan op gepaste afstand haar Hassan wat overigens komt van vanuit het Marokkaans wat daar zoveel betekent als ” achter Hans an ” maar da’s een kwestie van geduld 🙂

Toegang tot Blair Castle kostte voor beiden c.a. £37,- maar wij mochten naar binnen terwijl er een bruiloft was en de verstrooide oude mevrouw die ons binnen liet vergat om de kaartjes te vragen die wij dachten bij haar te kunnen kopen en konden dus zo gratis door lopen ( gniffel ) , na bezoek op naar het treintje maar dat zou nog anderhalf uur duren dus dan maar de bus. In de bus contactloos betalen lukte niet dus zei de driver , ach loop maar door en ga zitten dus hier weer £5,- verdiend 🙂 . Ja, zo’n dure hotelkamer moet een beetje terug verdiend worden. Dat doen we dan o.a. door goedkoop te gaan eten. Fish and chips had Jeannet nog nooit gegeten ( aan mij raken ze die vette rommel niet kwijt ) dus dat kwam mooi uit.

De volgende dag naar Fort William via een schitterende weg met onderweg nog even aan geocaching gedaan bij een schitterende waterval.

In Ford William lang gezocht naar ons nieuwe B&B adres maar uiteindelijk 5 km buiten de stad gevonden en tevens de bevestiging gekregen dat er over twee dagen ditmaal via airBnB een huisje voor drie dagen beschikbaar is langs een mooie kust op het eiland Sky.

In Fort William voor ’t diner op een terras in de zon bij 22 gr. ongekend voor Schotland maar ’t was echt. En morgen de hoogste berg van GB beklimmen, de Ben Nevis.

LA BELLE EPOQUE

Deze kreet heb ik reeds jaren eerder gebruikt en nu, we schrijven 1 mei 2023, kan ik ‘m herhalen. De zon begint weer aardig te branden en geankerd in het riet van de Schutssloterweide in de Weerribben, voorzien van nootjes, oude kaas en een wijntje is er al snel de gedachte “wat wil een mens nu meer” nou, ………. ik niks hoor. Na nu nog twee daagjes thuis aanklooien, beetje (vooral niet te veel ) in de tuin werken, wo.ochtend de mormels naar Rinske en Pedro brengen, ’s middags ff naar zoonlief in Haarlem waarna door naar IJmuiden voor de afvaart naar Schotland. Het zal daar vrees ik iets minder mooi weer zijn dan hier thans maar we hebben een leuk programma en hebben er zin in.

Al weer veel te veel gedaan vandaag, over enkele dagen verder met de belevenissen in Schotland.

En ja inmiddels 5 mei en reeds achter de rug een lunch in het mooie Frans Halsmuseum in Haarlem waar ondergetekende een paar mooie glazen tulpen scoorde in de museumwinkel. De boottocht naar Newcastle met aan boord een gezellig tafeltje aan ’t raam met fantastisch eten, na aankomst de trip naar Schotland en nauwelijks tweehonderd meter over de grens daar in een heel grappig winkeltje/tearoom geluncht en door naar Edinburgh.

We hadden geboekt in “the guards hotel” in het centrum voor minder dan € 50,- wat betekende een schitterende (begin vorige eeuw ) trap op naar de tweede verdieping met o.a. de koffer van moppie ( c.a. 249 kilo ) , een niet aanwezige badkamerdeur, een slecht functionerende douchedeur in dat badkamertje, een TV op een plankje met een paar loshangende kabels, een herrie makend electrisch kacheltje bij gebrek aan een goed functionerende CV kortom complete shit dus maar een bed ……… zo heerlijk en leuk zicht op de achtertuinen van de buren, een rust ‘s-nachts werkelijk ongekend kortom ’t zag er niet uit maar heerlijk geslapen en die volgende dag lopend/met auto/hop on-hop off-bus de stad verkend. De avond ervoor in een gezellige pub ( the black bull ) heerlijk haggis gegeten , nee Edinburgh is een topstadje .

Het fiks wat duurdere hotel in Pitlochry kon geen groter contrast geven met de nacht hiervoor maar daarover de volgende keer wat meer, nu eerst de voorbereiding voor morgen voor de wandeling door de kloof van Killiecrancie naar het witte kasteel van Blair Athol.