Op de voorlaatste dag van ons verblijf in België, het was koud maar zonnig en onbewolkt besloten om nog iets aan lichaamsbeweging te doen dus na Mechelen per auto en Antwerpen per trein deze dag naar Brussel en wel met het oudste vervoermiddel ooit ( komt zelfs in de bijbel voor ) n.m. de benenwagen.
Vanaf ons stationnetje naar Villevoorde (c.a. 5 km ) waar in de plaatselijke herberg (Spaans) fantastische koffie gedronken en vervolgens naar de noordzijde van Brussel n.m. het Astridpark, totale afstand 14 km. Daar aanwezig sinds 1958 (wereldtentoonstelling) het Atomium. Langere tijd wilde ik daar al eens in echter nooit iets van gekomen dus dit was de kans. Nu is de voorzitter wars van wachten en lange rijen bij evenementen/tentoonstellingen etc. Stomme toeristen die iets willen gaan zien net op het moment dat ik eraan kom. Dat kan natuurlijk niet en in zo’n geval haak ik ook direct af echter ditmaal niet nodig want we konden zo doorlopen.
Best wel een aparte beleving, niet spectaculair maar zeker leuk en weer een vinkje op de bucketlist.
Als afsluiter van dit Belgie’s avontuur terug naar de kop van dit epistel met de titel “humor” Zij die deze onzin vaker lezen weten inmiddels dat ik weinig op heb met religie . Mohammed op een ezel naar de hemel, trek je aan het touwtje van je bomgordel word je in de hemel opgewacht door +/- 14 maagden, Maria’s onbevlekte ontvangenis, sterven aan het kruis en vervolgens de spijkergaten in je handen tonen aan Thomas ( volgens mij de enige niet-idioot in het gezelschap ) kortom, veel mensen willen graag in het ootje genomen worden. Waarom deze inleiding voor het hoofdstuk “humor” ? In Mechelen trof ik op een oud geveltje het volgende bordje aan:
Spoelwater of de achtergebleven urine ?Bij gebrek aan Joh.Paulus een sit-in
Ja U leest het goed, een sit-in en geen stand-in bij deze vorm van urineren 🙂
De buurman/vrouw van Moreelstraat 6 heeft ook niet zoveel op met religie en aanhangende zaken gezien de tekst op een bordje voor het raam.
Voor de eenvoudige zielen onder ons, een confiseur is een banketbakker. En gelooft U (het) niet ? Ik heb het zelf gezien van iemand die dat ergens gehoord had.
Op naar Mechelen dus. Nou da’s niet zo ver hoor , op het gemakje vertrokken rond elf uren, koffie drinken onderweg bij La Place in Oosterhout en aankomst in Mechelen rond 14.00 uur. Het is zondag dus even buiten het centrum gratis parkeren en via heel leuke oude straatjes met o.a. begijnhofjes en veel andere middeleeuwse huizen richting het centrum voor een lunch op een zon overgoten terras. Het was nauwelijks 10gr. maar geen wind, een strak blauwe hemel dus volop zon kortom …….. genieten.
En dat op 27 februari 🙂
Na de lunch nog even door de stad gekuierd, een brood gekocht en richting het stationnetje. Even zoeken en kort daarna een welkom door Helga die aan de andere zijde een ijssalon heeft. Vlak voor aankomst nog even gebeld en bij geen gehoor is de eerste zin van de voicemail …………… ” hallo, met Helga van de ijsjes ” …….. dat alleen al klinkt zeer vermakelijk. Na aankomst een hartelijk welkom en rondleiding door het wat oudere maar zeer leuke appartement. Een ruime keuken met alles erop en eraan, een redelijk ruime badkamer , een kleine woonkamer met om de hoek een bureau vanwaar ik nu dit proza zit te typen en uiteraard een slaapkamer.
‘s avonds op aangeven van Helga gaan eten in Zemst, een dorpje verderop , vispannetje voor de dame en een haasje van skrei met coquille voor de gabber…….?? pardon ……. ik dacht bij een haasje aan een lapje luxe vlees maar bij navraag bleek dat skrei kabeljauw betreft welke uitsluitend uit Noorwegen mag komen en eveneens uitsluitend in de eerste drie maanden van het jaar geserveerd mag worden. Werkelijk nog nooit zulke witte kabeljauw gezien en fantastisch gegeten. Ook op de kaart stond zwarte pens met coquille waarbij ik wel een vermoeden had dat dat bloedworst was wat bij navraag bleek te kloppen. Direct aan tafel nog voor de volgende dag gereserveerd want de black pudding (eng.) moest natuurlijk ook geproefd worden. Je bent een hedonist of niet natuurlijk.
De volgende dag vanaf ons stationnetje met de trein naar een ander leuk stationnetje n.m. dat van Antwerpen …….. zie foto boven dit epistel en hieronder.
Different cook …..!
Dit Antwerps station is op andere wijze mooi en tevens indrukwekkend wat al begint bij aankomst want als je uitstapt blijkt dat er drie !! perrons boven elkaar liggen. Na werkelijk ettelijke roltrappen gebruikt te hebben kom je uiteindelijk op de begane grond en kijk je je ogen uit bij deze architectuur.
Een leuke dag in Antwerpen houdt ook in dat je dan heerlijk in het zonnetje op een bankje aan de Schelde zit en rondkijkt naar o.a. de bedrijvigheid van ponten en z.g. waterbussen …….. simpeler kun je het openbaar vervoer op het water eigenlijk niet noemen. Terug slenterend de stad in door een smal straatje , we waren er reeds voorbij en omkijkend de opmerking van het aspirant lid ……. kijk daar staat een deur open. Bordje ernaast over een in c.a.1400 gebouwde kerk welke tijdens de beeldenstorm in c.a. 1570 door de calvinisten geheel verwoest was en eind 17e eeuw door teruggekeerde katholieken geheel opnieuw opgebouwd was kortom de nieuwsgierigheid was gewekt . Een oude gang in en opzij een poortje door naar een soort van beeldentuin met heel veel religieuze beelden. Apart …. zo tussen de (achterzijde van ) huizen maar niet meer dan dat. Een eindje verder de gang in een deur waarvan S. vermoede dat ie op slot was. Nou dat proberen we dan maar en met een stevige duw tuimelde ik een ruimte in waar een wat oudere man ons lachend toesprak met de woorden …… komt U gerust verder , de toegang is gratis hoor !! ??? Dan kijk je eens om je heen en blijk je te staan in een werkelijk reusachtig grote kerk die naar ons verteld werd gerust de mooiste kerk van Antwerpen genoemd mocht worden met een gigantisch aantal biechtstoelen met fantastisch mooi houtsnijwerk, schilderijen van Rubens, Anth. van Dijk, Jordaens en zelfs een Caravaggio. Als er vijf mensen binnen waren was ’t veel, kortom een verrassing zo in een achteraf-straatje waarbij je eigenlijk in je verbazing blijft hangen.
ZuidzijdeNoordzijde
Als je dan wat later weer buiten staat en elkaar aankijkt denk je , ……… hoe is het mogelijk ?
Nou ja en ’s-avonds die black pudding was ook een feestje 🙂
Oh schande ik heb de rest van de tekst via youtube moeten opzoeken. Zelf kwam ik niet verder dan hakke hakke puf puf. Waarom nu allemaal dit geneuzel ……? Nou ongelukkigen en overige zielepoten, de voorzitter is zondag vorige week héél oud geworden en wordt daar regelmatig aan herinnert door bepaalde figuren. Zelf zit ik er niet mee, mijn omgeving kennelijk des te meer. Dat je dan de tekst van een tune welke op vierjarige leeftijd tot je gebracht werd niet exact meer kan opdreunen ……….. het zij zo ! Toevallig weet deze jongen nog wel dat ze juffrouw Braam heette, zichzelf begeleide op gitaar en na schooltijd de trein nam naar Den Haag. Zo, nou jullie ……. 🙂
De voorzitter te midden van zijn kleinkindergespuis.
En waarom nu dat kleine stationnetje ? Nou, in de eerste week van januari was ik met mijn fanclub (1 lid) een kort weekje in de buurt van Leuven en hebben toen die stad, de omgeving en ook Brussel aangedaan. Nederland zat op slot en deze aso liep daar restaurantjes, koffietentjes, een museum en zelfs de Ikea in en dat beviel best. Vriendelijk volk onze zuiderburen, nationaal feest daar thans want men heeft weer een olympische medaille las ik en dat was sinds 1948 niet meer voor gekomen. Afijn België is al weer zeven weken geleden dus tijd voor een nieuwe expeditie en ja ditmaal viel het oog op België m.n. de stad Mechelen. Even buiten deze stad gaan we af zondag t/m donderdag huizen in een verbouwd stationsgebouwtje en is het plan om Mechelen zelf en Antwerpen aan te doen. De voorzitter is weer zwaar aan vakantie toe dus uhhhhhh ………… Hakke hakke puf puf en weg zijn wij .
Mae was een beroemde actrice reeds ruim voor de tweede wereldoorlog en Salvador een geniale/gekke schilder/kunstenaar.
Hadden die twee iets met elkaar ? Nou arbeiders en overige ploeteraars niet bekend bij de voorzitter. Wat de voorzitter wel weet is dat Dali behoorlijk onder de indruk was van Mae en dat ie o.a. in 1938 een bankje maakte in de vorm van twee rode volumineuze lippen welk vervolgens bekend werd als de Mae West lippensofa. Waarom nu deze hele story ? De voorzitter en het aspirant-lid waren al eens in Spanje in het Dali-museum in Figueres, in zijn huis in Portlligat aan de middellandsezeekust en ooit in zijn kasteeltje in Púbol en nog later in februari 2020 in Tampa, Florida in het daar ( schitterend bouwwerk ) aanwezige Dali-museum.
Kortom, hier spreekt een bewonderaar van deze geniaal gekke spanjaard. In Figueres fotografeerde ik de reeds genoemde Mae West lippensofa simpel met m’n I-phone en heb nu anno 2022 die foto laten opblazen naar 100×75 cm en laten printen op aluminium. Heb inmiddels een thuisbioscoopje en als het scherm daarvan opgeborgen is wil je toch wel een plaatje aan de muur . De voorzitter is inmiddels nog veel gelukkiger dan ie al was want met het resultaat ben ik zeer content.
Museum in FigueresMijn I-phone foto
Ja , en verder nu. Beetje genieten, beetje luiwammesen , mooi woord trouwens . De definitie van een luiwammes is dagdief, iemand die afkerig is van werk, iemand die niets uitvoert , voor niets deugt, zonder werklust, lui persoon, luiaard, luierik, luilak, nietsdoener, nietsnut, vadsig iemand, werkschuw iemand kortom kiest u maar .
Komende zondag 70 jaren oud. Zo voel ik mij gelukkig nog niet. De dagen worden weer wat langer het weer iets beter dus begint ’t hier en daar te kriebelen en hoog tijd wat plannen te smeden voor komend voorjaar.
Jaha, lekker een week binnen gezeten ! Maar toen werd het zondag, ik tuimelde uit bed en zag dat het een prachtige dag was. Snel even wat eten, douchen, aankleden en op pad. Een wandelingetje om te beginnen. Een gezellig tafeltje geboekt bij Chez les Arc dór , lekkere koek en cappuccino genuttigd en met een kleine omweg in het zonnetje terug gewandeld. Meer heeft deze eenvoudige jonge oudere niet nodig om te genieten maar er kwam nog meer. Thuis gekomen vraag ik mij dan af welke van de bezigheden die ik “in mind ” had nu eens te gaan uitvoeren. Er lag nog een stuk krant met een bepaald artikel ongelezen, ik kon verder met het verfraaien van mijn bioscoopscherm, de brommer stond al meer dan 2 maanden op stal, zou ie nog wel starten ? Fraai weer zoals reeds vermeld en morgen regen. Keuze derhalve niet echt moeilijk. Brommer naar buiten, aantrappen en ja verdomd probleemloos starten. Snel wat gepaste kleding aan en weg was deze geluksvogel. Heb al eens eerder via dit pamflet vermeld dat het een feestje is om dit vervoermiddel te gebruiken, nou dat was vandaag niet anders. 8˚ was het maar desondanks absoluut niet onaangenaam. Heerlijk even aan het gas gedraaid, de quickshifter getest, kortom het was weer genieten. Daarna nog wat in de garage geprutst en voor je het weet is ’t alweer etenstijd. Morgen maar weer verder klussen …….. oh nee, eerst weer even squashen en voor woensdag staat er nog een tweede squashafspraak.
En dan op de muziek van Rocco Granata’s Marina. Ik weet dat het nergens op slaat maar dat geldt voor meer op deze site. Vrijdag beetje keelpijn en wat gekuch, eind van de dag een testje welk gewoon negatief aangaf. Zaterdag voor alle zekerheid toch maar even naar de GGD om die staaf in een neusgat naar keuze te steken nou ja alleen keuze uit mijn eigen neusgaten dan. Het blijft een rot gevoel maar het leuke aan dit experiment vond ik dat de mondbekapte insteekster lang zwart haar had, leuke opgemaakte ogen met van die koolstreepjes komend uit de ooghoeken en een heel lage stem. ’t is dat ze dood is maar anders had ik toch echt hier moeten verklaren dat ik geneusd ben door Amy Winehouse zelf.
Nou ja hoe leuk dan ook, Amy kon ( of wilde ) niet voorkomen dat ik ’s avonds de uitslag positief kreeg. Het aspirant- lid wist niet hoe snel ze vertrekken moest de volgende dag overigens niet voordat ze een voorraadje eten ingekocht had voor in de vriezer en ik tevens de bezitter werd van een heus nieuw pak 3-laags toiletpapier. Kwestie van doordenken hè.
Nou ….., en daar zit je dan de komende ( 7? ) dagen tenminste als ‘t niet langer wordt. Verveel je je werd er gevraagd. Haha , Ik kom tijd te kort. Allereerst is het natuurlijk zo dat een beetje voorzitter geen daglicht verdraagt voor negen uur. Na het ontbijt uitgebreid de krant lezen en puzzelen waarbij het al snel 12.00 uur is. Ik heb nog wat klussen te gaan zoals het installeren van een groot electrisch bediend scherm voor de korte-afstand-beamer welke is aangeschaft. Het is gaaf om bijvoorbeeld een sportwedstrijd te zien op een megascherm alleen ben ik wars van die idioot grote tv-schermen. Bij mij komt er straks en alleen bij gelegenheid een scherm van 90 inch uit de muur zakken. Nou dat dus, dan heb ik voorts nog een laatste autootje voor in de vitrinekast wat aangepast moet worden. Heb een steengoed vuistdik boek (kruispunt) liggen waar ik voorlopig ook niet aan toe kom, ben bijna een halve middag bezig geweest met het installeren van een deurbelletje met video/spraak nee deze jonge oudere vermaakt zich wel. En dan ‘s avonds bij gelegenheid een Netflixje, lijkt een beetje op Nestorixje maar daarover straks meer. Bij die films op zo’n groot scherm heb je Tuschinski thuis, alleen de popcorn ontbreekt nog maar daar is aan te komen. Ja en dan Nestorixje ……….. zij die de klassieken beheersen weten nu waar het over gaat. Maar voor de plebeërs en overig gemeen volk , Nestorix is een klein oud mannetje met een bloedmooie grote vrouw die woont in een dorpje aan de kust ergens boven Normandië. Zo’n 2000 jaren geleden was heel Gallië door soldaten van Caesar bezet. Heel Gallië ? Nee één klein dorpje bleef moedig weerstand bieden ………… 🙂 🙂 🙂 Nou ja, de rest is bekend maar in dat dorpje dus woonde Nestorix.
Oftewel bedevaart. Met een beetje fantasie zit hier het woord grimas in, je bek vertrekken met enige ironie. Nou arbeiders en overige kanslozen, op de voorlaatste dag van onze tournee, het zou koud zijn maar droog, een wandeling gepland door de mooie omgeving hier. s’morgens ultra-vroeg vertrokken ( 11.00 uur ) en boterhammen mee want er is in deze jungle geen “chez les arc d’or “ of andere frietbakker te vinden. Een wandeling van ( gepland ) c.a. 6 á 7 km werd uiteindelijk 20 km waarbij op het laatst de gieren steeds kleinere cirkels boven ons draaiend een voedzame maaltijd in gedachten hadden. We hebben het uiteindelijk bijna strompelend gehaald op den nipper zoals men het hier pleegt te zeggen en vandaag richting huis gaan we nog lekker even shoppen bij het exclusieve Ikea want ja sloebers uit het vaderland dat kunnen jullie daar in dat verre lockdown-Nederland lekker niet. Dus retour naast de vuile sokken,onderbroeken en nodig te reinigen overige berenvellen nu ook een mooi bankje voor mijn kleedkamer, een nieuw burolampje en nog wat geneuzel. Daarna richting nederland waar geen kroeg open is dus gestopt vlak voor de grens in Neederpelt, een echte kroeg gezocht en gevonden en na de koffie wederom een port besteld alsook een kaasplankje, lekker moppie sixties op de achtergrond en halleluja we kunnen er weer tegen. Zo gezeten in die gezellige vlaamse kroeg moest ik nog een beoordeling schrijven over ons recente verblijf op mijn airbnb-account. Samen bekeken we daarbij op hoeveel adressen wij en ik alleen al geweest waren en voor de juiste statistiek ook maar even de booking.com verblijfplaatsen gecheckt. Als je dan weet dat ik over ruim 4 weken inmiddels acht jaren geleden gestopt ben met ( doen alsof hard ) werken en sindsdien op 104 adressen één of meerdere dagen tot weken verbleven ben en buiten deze organisaties om met motormaatje Rene naar diens huis in Z.O.Spanje, alle keren solo in m’n tentje, de hostels met Huyb en JanCarel in Schotland, Ierland, Noor-Ierland de vakanties naar ( meerdere malen ) Amerika, Zuid-Afrika en Cuba de twee wandeltochten met Esther in Engeland ……….. kortom ik kom in die acht jaren aan minimaal 120 adressen dus ondanks corona zeker 15 per jaar ! Hoezo pelgrimage ?
Na Leuven, heel leuk, vandaag Brussel, auto parkeren bij ‘t station ( krijg je korting als je de trein neemt ) , kaartjes gekocht bij een automaat en geholpen door een aardige spoorwegmedewerker die daar speciaal voor staat en je wijst op de meest gunstige reisvoorwaarden. Zouden ze bij de NS een voorbeeld aan kunnen nemen. Ja, en dan na 26 min. Brussel …… je loopt het centrum in, wel aardig weer zo na een paar jaar maar eigenlijk is het net als de Kalverstraat. Druk,druk,druk alleen de hordes chinezen en japanners ontbreken nu en eigenlijk allemaal heel oppervlakkig. Na een lekkere koffie in de galerie “ de la reina “ de VVV opgezocht en gevraagd naar de wijk buiten het centrum in de buurt van het la gare du midi waar ik ooit een leuke buurt vond met alternatieve eethuisjes en galerieën en geen chinezen en overige turken. Na overleg tussen drie medewerkers bleek niemand daar iets van te weten dus enigzins verbaasd maar besloten zelf op zoek te gaan en gaande in de vermoedelijk goeie richting kom je dan allerlei leuke plekken tegen. Na een fikse tippel de wijk Marollen gevonden en later op de dag de wijk Zavel waarbij Brussel ineens weer een leuke en interessante stad word.
Galerie la reine
Chinezen (slechts 2) in la reine
De leuke wijk Zavel
Cafe uit 1956
Belangrijke mededeling voor de ongetwijfeld hordes ooit terugkerende aziaten …… naast manneke pis is er nu ook een Jeaneke pis.
Zoals gewoonlijk al enige tijd geen flikker uitgevoerd op dit blog. Gebrek aan inspiratie ? Gebrek aan energie ? Te druk met geen flikker uitvoeren ? Ik denk zelf een combinatie van die laatste twee . Dit typende op mijn I-phone gezeten in een gezellige kroeg in hartje Leuven vlakbij de kachel en een rode port voor de snuit. Kortom ….. we hebben het weer voor elkaar, de eerste week van 2022, Nederland in Lockdown en deze aso zit in Leuven nabij Brussel te genieten. Even beginnen bij het begin. Maandagochtend op een zeer christelijk uur vertrokken vanuit Monnickendam en vervolgens laat ( ca 14.15 uur ) gelunched in Hasselt ca 75 km boven Leuven. Rond vier uur waren wij bij Sophie in Haasrode en kregen een rondleiding/uitleg (airbnb) in een klein gezellig en leuk ingericht appartement met alle voorzieningen. s’avonds zelf gekookt waarna chillen met een goed boek. Vandaag naar Leuven ( nooit geweest ) om dat eens te gaan ontdekken. Een gezellige studentenstad met veel collegegebouwen her en der en veel mooie oude huizen. Alles is gewoon open en toegankelijk hier alleen bij betreden wel een mondluiertje om maar dat went snel. Kopje koffie, plattegrondje via de VVV en een stadswandeling gemaakt door een oud 17e eeuws stadsdeel, universiteitsbibliotheek bezocht en volgens de stappenteller op mijn Iphone uiteindelijk ca 15 km gelopen. Dat portje was op ca 3/4 van die afstand. Uiteraard een beetje shoppen en morgen met de trein naar Brussel. Nee, we hebben ‘t best wel weer slecht.
Universiteitsbibliotheek
Begijnhof aan riviertje de Dijle
Vanavond beentjes omhoog en morgen naar manneke-pis waarover ik eerder al eens schreef.
Als je in Amsterdam wil winkelen in de Linnaeusstraat/Middenweg en je als welgestelde pensionado geen zin hebt in hoge Amsterdamse parkeertarieven dan parkeer je je CO2-uitstoter op de gratis parkeerplaats aan de achterzijde van de Oosterbegraafplaats. Vervolgens doorkruis je dan die “nieuwe ooster” wat nog een aardige tippel is maar ook wel een interessante want kijk om je heen en je ziet de meest aparte grafstenen, ornamenten, sarcofagen en hoe het spul ook verder heten mag. Persoonlijk heb ik hier niets mee want als ik naar de hemel ga (staat reeds vast) dan mag men mijn stoffelijke resten gerust ondersteboven in ongewijde grond stoppen of in de wijkcontainer , ’t afvalpasje hangt in de meterkast of ter beschikking stellen aan de wetenschap kortom, het zal mij worst wezen. Misschien is dat wellicht ook nog een mogelijkheid dat ze zo’n Unox of Hema product van je maken. Handig voor landen waar voedseltekorten zijn. Ik denk dat ik daar maar eens patent op ga vragen. Hongersnood ? maal uw dierbare overledene tot worst breng een loodje aan pas wel op uw vullingen maar ’t vult de lege maag. Overigens niets nieuws onder de zon want bepaalde volksstammen in o.a. Nieuw Guinea doen dit al eeuwen ?? Huh…? Ja doei alleen met hun vijanden. Die optie van/voor de wetenschap overigens gaat toch nooit lukken want wat moet men daar met zo’n oekeloen als ondergetekende. Als men mij gaat openen …………….. hersens zijn er niet, nooit gehad of volledig verschrompeld, gestaalde spieren ? , dacht het niet, veel te onsportief geleefd of geluierd , een gezond hart ? lijkt mij ook sterk, heb nooit mee gedaan aan de postcodeloterij of een zwerver op straat iets gegeven. Heb ik eigenlijk wel een hart ? Kortom die wetenschappers hebben geen flikker aan mijn flikker. Waar hadden wij ’t ook alweer over, oh ja het nut van begraven etc. Dat alles overpeins je zo af en toe en een mooi moment daar voor is tijdens die wandeling over de ooster-begraafplaats. Hé hé wat een gedoe om in een winkelstraat te komen hoewel uhhhhh…….. het doodt wel de tijd 🙂
Aangekomen op de bestemming van die dag begin oktober, het was mooi en zonnig, een wijntje gedronken op een terras aan de waterkant en tevens bij een verlichtingszaak een mooie staande lamp gekocht voor bij de nieuwe bank thuis. Op de terugweg uiteraard wederom over die begraafplaats echter nu met onder de arm een witte langwerpige doos waarin die aangeschafte lamp. Op een begraafplaats zie je nooit mensen zeulen met een tas van de Jumbo, AH of de Lidl, dat kun je niet maken, nu echter ging daar een persoon voort met ( op afstand gezien ) een ………. ? verrek het lijkt wel een smalle witte kist. Ja arbeiders en overige ongelukkigen ik moest er voor ’t fatsoen iets van maken dus besloten bij mogelijke aanhouding te vertellen dat ik het been van mijn vader ter aarde ging bestellen. De man was bij leven prima dus allang daar boven in die hemel en die lacht zich een krul in z’n flikker, waar heb ik dat meer gehoord ? als ie waarneemt waar z’n jongste nu weer mee bezig is. De naam van de fabrikant van de lamp stond op de doos, vast gods wil en het toeval wilde ( hoezo toeval ) dat als ik mijn hand op de middelste letters op de doos plaats je zou zweren dat mijn achternaam er op stond. Er kwamen zat mensen langs waarbij ik dan treuzelde bij een open plaatsje tussen twee zerken want ja je moet natuurlijk uit fatsoen wel de schijn hoog houden. Als deze bezoekers voorbij en uit het zicht waren snel voorwaarts in de juiste richting totdat er weer passanten kruisten, nondeju wat is die begraafplaats groot dus menigmaal heb ik een geschikt plekje moeten zoeken, een enkele maal werd ik ook aangesproken en moest dan het verhaal van mijn vader opdissen die opgevreten was door een grote zeldzame kanarie met haaientanden waarbij men alleen z’n been had kunnen redden. Medeleven werd dan betoond en voorts kon ik weer. Kortom het duurde allemaal even maar de auto werd bereikt, ’t is een zwarte dus die viel niet op daar en inmiddels heb ik een fraaie lamp in de huiskamer.
Moraal van dit verhaal , alleen saaie dozen bestellen dozen via een site en laten die bezorgen via DHL.
