PORT DE SOLLER

Gisteren 9 september besloten om naar Soller te rijden via de snelweg wat een eind om is maar je mist dan een weg door de bergen die haarspeldbocht na haarspeldbocht aaneen rijgt en vandaaruit het oude trammetje naar Port de Soller. Halverwege koffie op een terrasje want zo start deze pensionado alijd z’n dag als ’t ff kan. De weg vervolgd na het afrekenen van een schamel bedrag en kruisend door het stadje Bunyola zagen we plotseling een leuk klein stationnetje waarbij we ons realiseerden dat dit het treinlijntje af Palma naar Soller zou moeten zijn. He’ da’s leuk, parkeerplek vlak bij het stationnetje gevonden, kaartjes kopen voor een retourtje Soller en instappen met slechts vier andere reizigers.

Een electrisch treintje uit 1912 vol met het kuddevolk (huh?) uit Palma maar gelukkig waren er nog plaatsen zat en gezeten aan een geopend raam lieten we een schitterend en ruig landschap ( ja, zo heet dat ) aan ons voorbij gaan. Aangekomen in Soller (daar kwamen we nog wel terug ) direct maar het trammetje naar Port de Soller genomen.
Ook heel oud en heel langzaam, afstand c.a. vijf kilometer en na aankomsttijden daar eerst maar eens een lunch gaan scoren en daarna eens rond gaan kijken/wandelen want ja je bent tourist of niet. Nou, …………………………. ’t was wel leuk daar …..!?!? ’t ene na ’t andere winkeltje met armbandjes, opblaaskrokodillen en overige prullen. Uit deze massa maar eens omhoog geklommen door smalle straatjes en via steile trappen, je ziet dan ineens niet een enkele tourist meer en je krijgt dan een schitterend uitzicht over de zee met aan weerskanten gigantisch hoge en steile rotsen.

Draai je je om dan kijk je over het haventje met enkele peperdure jachten en heb je eigenlijk Port de Soller wel gehad. Een enkeltje voor twee met het oude trammetje kostte veertien euro waarbij de trammetjes echt stampvol zaten. Vijf kilometer lopen doe je niet op een lanterfantervakantie, 20 minuten wachten op een taxi wel en die kostte terug naar Soller slechts 8 euro , hoezo ff nadenken.
Terug in Soller het stadje bekeken , wel leuk maar niet echt spectaculair, een terrasje gapakt en mensen bekeken.

Altijd leuk als je toch niets anders te doen hebt en om 18.00 uur volgens planning weer in het treintje terug naar Bunyola en vandaaruit terug naar huis, omkleden en een restaurantje gaan zoeken. Nou, dat valt nog niet mee op zaterdagavond rond negen uur zeker niet als je ook nog eens kieskeurig bent. Bij de eerste keuze stonden we zo weer buiten want er was domweg geen plaats meer en bij de de buren ging het daar ook op lijken waarbij echter plots een mevrouw begon te zwaaien en naar de bediening riep dat ze zo toch weg zouden gaan. Plaatsje aan de bar, glaasje wijn, afwachten wat deze keuze zou brengen want eergisteren hadden we via tripadvisor het restaurant gevonden waarbij de beste Paella van de stad geserveerd werd. Nou, die moet je eenmaal als je in Spanje bent een keer gegeten hebben natuurlijk en die viel niet tegen. Tegen, tegen ? Die was goddelijk……. en dat voor een atheist. We kregen een partij voedsel geserveerd ,ongelooflijk. Inmiddels was onze tafel opnieuw gedekt en konden mevrouw en mijnheer plaatsnemen. De heer koos als voorgerecht met bacon omwikkelde dadels en mevrouw voor de viskroketjes. De heer koos als hoofdgerecht een kabeljauwfile’ omwikkeld met spaanse ham en de de dame uhhhh ……. ook. Om een kort verhaal lang te maken , na het dessert en de cortado werd de rekening opgemaakt letterlijk en die viel reusachtig mee, figuurlijk waren we natuurlijk ook weer eens mazzelpiemels want in een zo overvol restaurant zonder reservering ook nog eens een tafel op een prima plek met een fantastische maaltijd ……………………….
Nou, ik teken er voor !