MALLORCA

Ja, en wederom werd ik weer meegesleurd, nu een Transavia-vliegtuig in teneinde een vakantie door te brengen op het mooie eiland Mallorca. Ik had nog wat tegengestribbeld zo in de vorm van …………. maar lieverd, …….. Ootmarsum op de fiets is toch ook leuk. Maar nee, deze gelukkige pechvogel trok aan het kortste strootje en het werd Oostmallorcum. Retourtje geboekt, idem een erbie-enbietje, een huurautootje, koffertje gepakt en gaan met die spreekwoordelijke kromme zachtgele fruitstaaf.

Geheel volgens mijn protocol veel te vroeg op Schiphol aanwezig, waarbij je als je slechts een klein tasje hebt voor in de cabine binnen twee minuten door de douane bent (nieuw systeem ) vervolgens hapje eten, beetje lezen en bij de gate er achter komen dat je als laatste vlak voor het sluiten nog net het vliegtuig in kan. Heerlijk ………. nergens hoeven wachten.  Voorspoedige reis, kleine twee uur, een leuk autootje met geblokt dak stond klaar en omdat we pas om 15.00 uur het apartement, 50km verder  in konden eerst maar eens in Palma gaan kijken/shoppen en een echt spaans hapje eten tot ons genomen.

‘s-avonds bij het nuttigen van een salade (zonder zaden of pitten ) brak een stuk van mijn achterste kies af .  Zo ………………. de kop en ook van die kies was er weer af.

De volgende ochtend door een behoorlijk ruig landschap met 500 haarspeldbochten gereden naar Sa Calobra met een klein kiezelstrandje tussen de rotsen. Een heel mooi plekje helaas waren wij niet de enigen daar.  De kies of wat er van over was speelde aardig op en de volgende dag maar eerst naar Dr. Joan J Ramis Matas of in gewoon nederlands ” de smoelensmid”   Tegen het aftikken van 180 euri wilde ie wel wat uitvoeren, nou ik had het er graag voor over. Ik ga al nooit op vakantie dus om die 12 dagen dan ook nog eens slecht door te komen ……………………. dus ja, dokken maar.

Die middag was het prijs ………….. als ik met mijn verloofde op vakantie mag,  gaan we overal naar toe en doen van alles, gelukkig  maar er zal ook aan het strand in de zon gelegen gaan worden. Echt mijn ding dus en daar was het nu ( het arm kiesje moest rustig uitziekjes doen ) hoognodig tijd voor. Zo perfect had ik het nog niet voor elkaar, autotootje aan de boulevard, 20 meter lopen, ligbedje huren en uit gaan zingen …………… lees het relaas van uw verslaggever terplaatse  ……………………

Ik ga liggen, sluit de ogen een moment, slaak een zucht (van geluk) en open de ogen weer. Ik zie een groene afvalbak voor fruitafval e.d. met daarnaast een gele afvalbak voor papier en overige verpakkingen. Een plankier naar de zee en op de zee in exact dezelfde containerkleuren een glijbaan, een schommel, een drijvend springkussen en een soort klauterwand.Links van het plankier heeft de ligbeddenverhuurder een zandstrandkantoortje en rechts van het plankier lig ik samen met vele andere schaars geklede dames en heren met telkens een rietgedekte parasol met aan weerszijden een ligbed. Deze combi kost 15 euro per dag en zal straks wel geind gaan worden.Tot zover mijn waarneming vanaf dit zonovergoten strand in een noordwest gelegen plaatsje op Mallorca. Het is goed om hier te zijn, uit te rusten van de stresvolle beslommeringen van het dagelijkse nietsdoen. Heerlijk tot rust te komen, een beetje te mijmeren, een beetje rondkijken, waarnemen …….! Je ziet witte mensen, bruine mensen, dunne mensen, dikke mensen, korte en lange mensen, aantrekkelijke mensen, strakke lijven maar ook plooien,rimpels hangbuiken en idemdito borsten. Wat je niet ziet zijn kansloze zonnebril verkopende negers, jankende kinderen, bomgordeldragende noordafrikanen en pissende honden. Ik ga zo direct de strootjes in het dak van mijn parasol tellen, ik schat er zo’n 9465 aan te treffen en het wind me nu al op om de uitkomst van mijn geplande telling te vergelijken met mijn eerdere prognose. Heerlijk om die sensatie mee te gaan maken, hoe ver zou ik er vandaan zitten of heel misschien heb ik het wel helemaal juist. Ik neem mijzelf voor om als ik het inderdaad bij het rechte eind heb vanavond vanwege het dan gegarandeerd opkomende gevoel van gelukzaligheid me een stuk in de kraag te drinken dermate dat alleen een taxi nog uitkomst biedt om me weer op mijn tijdelijk adres terug te brengen. Inmiddels val ik half om half in slaap, ik weet dat nooit precies, hoor dan heel ver weg allerlei geluiden o.a. de stem van een kerel die in een soort staccato een aantal woorden herhaald, een andere stem heel dichtbij die zegt ” it is 10 euro’s for half a day” . Dat blijkt dan de parasol.annex.ligbeddenverhuurder te zijn die z’n geld komt innen. De staccatostem verderop is van de ananasverkoper die voor vier euro op vakkundige wijze (misschien kan ie wel niks anders) een ananas splijt en in de schil keurig vierkante blokjes snijdt zodat je die er alleen maar uit hoeft te lepelen. Een wilde blik en slechts eenmaal knippen met de vingers is voldoende om Sandra naar de staccatoman te doen snellen en na korte tijd terug te zien komen met een heerlijke sappige halve ananas. Ja , ik weet het, ik heb een zwaar leven maar af en toe brengt dat leven ook wel eens iets goeds. Samen snoepen we de ananas leeg en besluiten vervolgens de ananassapvingers te gaan spoelen in het warme water van de middelandse zee. Verder gebeurde er eigenlijk niet zo veel die dag ……………………………………………………………..