EFFE NAAR PARIJS GEWEEST
De kat van ome Willem achterna. Zoonlief heeft al reeds wat vreemde zaken in huis zoals een jerrycan als lectuurbak, een skateboard van marmer en nog wat andere vreemde voorwerpen. Daar moest nu bij komen bijvoorbeeld een schilderij en/of iets anders aparts. Toen hij met vriendin in Parijs was en het veilinghuis Christie’s bezocht zou daar kunst geveild worden uit de nalatenschap van Comte et Comtesse Jean-Jaques de Flers. Nooit van gehoord maar de oude baron zou een kunstkenner geweest zijn en zouden dus zijn te veilen spulletjes wel heul mooi zijn ………………….. denk je dan 🙂 . Welnu, bon ami Jean-Charles had geboden op een schilderij (afmeting 180×90 ) en une vase derriére oftewel in gewoon nederlands een billenvaas en tot z’n stomme verbazing van beide ook de nieuwe eigenaar geworden. En uhhh ja, ……………. of die pensionado-pa die de gehele dag toch geen flikker uitvoerde samen met idem-pensionado Pedro dat allemaal effe wilde gaan ophalen. Na keiharde onderhandelingen over soort vervoer, lunch en diner/hotelkosten onderweg, besloten Parijs maar weer eens te gaan bekijken. Op de afgesproken datum en plaats aangekomen kostte het ons nog enige moeite de opslag in het noorden van Parijs binnen te komen. Een gigantische hal ( maatje hangar ) met werkelijk de meest uiteenlopende zaken van kunst en uhhhh troep (?) openbaarde zich.
Na aanmelding en tonen van de juiste papieren werd de aanschaf uit de schappen gehaald waarbij Pedro bij het zien van het schilderij opmerkte …… da’s dus de achterkant ? Uhh nee vriend da’s de voorzijde ! ohhh vervolgens ……. maar dan zit er dus verpakking voor ? Uhh nee vriend dit is het !! Als ogen zomaar uit hun kassen hadden kunnen rollen was dat daar in Parijs gebeurd. En heeft ie daar ( cencuur ) voor betaald ?? Ach jonge vriend ………..voor een heer van stand speelt geld geen enkele rol ………. 🙂
Een en ander werd keurig verpakt en na wat passen en meten lukte het ons het schilderij in de automobiel te krijgen ( de vaas was een makkie ) en besloten we nog even voordat de terugrit een aanvang nam Montmartre te bezoeken. En om geheel in stijl te blijven moest dat natuurlijk Place du Tertre worden. Welnu dat hebben Fokke-Costa en Sukke-Brava geweten. ………………………. Er naar toe was een hel ( verkeerstechnisch ) en eenmaal aangekomen daarboven in die smalle straatjes waar natuurlijk weer van die kl.hommels van toeristen net daar waren waar wij heen wilden was nergens parkeergelegenheid dus maar een stukkie zakken en elders une café besteld.
Toen Parijs nog uit ………….grrrrrrr , een file van c.a. 20km voor Antwerpen, een file vele malen langer in Nederland dus 20.00 ‘s-avonds pas in Haarlem, diner, auto’s omwisselen en tegen 24.00 uur terug in Meppel. Ach, je moet die kids soms een beetje tegemoetkomen.