
HOE IS HET MOGELIJK ?
OVER WONDEREN EN AUTO’S !
Wonderen zijn voor de een bijvoorbeeld Maria’s onbevlekte ontvangenis of de opstanding van Jezus, voor mij zien de wonderen er iets eenvoudiger uit. Dat komt onder meer doordat ik de gehele dag tussen de geraniums door naar buiten zit te turen waarbij er in mijn achteraf gelegen straat niet zo veel gebeurt en dan is iets al snel een wonder.

Denk aan bijvoorbeeld een voorbijganger met twee honden i.p.v. eentje, dat niveau dus ongeveer. Naast dat geraniums (langs) turen verzamel ik miniatuurautootjes schaal 1:43 . Niet zo maar voor de vuist weg, nee, uitsluitend exemplaren van auto’s waarin ik zelf ooit in werkelijkheid gereden heb. Mijn eerste, een witte Fiat 600 , diverse cabrio’s , mijn door de loop der jaren heen gereden leaseauto’s en zelfs mijn huidige BMW’tje. Het vitrinekastje was lang niet vol dus maar verder gegaan met de auto’s waarin ik (familie) gereden of als kind bijvoorbeeld meegereden heb. Dat kostte soms afhankelijk van het type best veel moeite. Internet afspeuren, beurzen bezoeken, marktjes afstropen kortom weg bij de geraniums. De meeste exemplaren vind je vrij snel maar bijvoorbeeld mijn eerste leaseauto bij Eromes een Ford Sierra-stationcar uit 1988 rijdend een draak van een auto met daarin een trage Peugeot dieselmotor, niet vooruit te branden en bovendien spuuglelijk. Geen fabrikant van miniatuurautootjes brand daar z’n handen aan dus niet te vinden. Nou ja, na werkelijk jaren zoeken toch gelukt, hoofdstuk sluiten en niet meer over beginnen. In 1979 begon ik als intercedent bij een uitzendbureau , Keser Uitzendgroep thans Adecco en schreef voor het maandelijks verschijnende personeelsblad stukjes over auto’s. De eigenaar van het pand welk wij huurden in Roosendaal, John van den Luytgaarden, hield boven onze vestiging kantoor. Een aardige vent waarmee wij een goed contact hadden. John vertelde een keer dat ie in het bezit was van de enige hofauto van het koninklijk huis welke thans in particuliere handen was. De ex-auto van koningin Juliana een Rolls Royce Silver Wraith Landaulette 1958 met een carrosserie van Hooper-coachbuilders. Na wat smeken mocht deze toen 28 jarige autojournalist hier in rijden en zou ik een leuk stukkie in het personeelsblad hierover schrijven.



Ik herinner mij nog een detail. In de armleuning rechtsachter zat een philips-autoradio met als enige ter wereld volgens John een zilverkleurig kroontje. De auto is 22 jaar actief gebruikt met aan boord onder andere Koningin Elizabeth en Prins Philip, Koning Boudewijn van België, de sjah v Persië met zijn Farah Dibah, de koning en koningin van Thailand Bhumibol en Sirikit, president Charles de Gaulle en in 1980 dus deze klojo. In 2002 nog gebruikt voor het huwelijk van ene WA van Buren met Maxima. Kortom ook deze auto zou als miniatuur mooi in mijn vitrinekastje passen maar ja……. zie daar nu maar eens aan te komen. In het echie slechts acht auto’s gebouwd. Koningin Margarethe van Denemarken had er een, Elisabeth van Engeland had er twee, generaal Franco van Spanje had er twee, de sjah één stuks, Koning Paul van Griekenland had er één en natuurlijk eentje voor onze eigen Juul. Gezien het unieke zeker geen massaproduct dus dacht ik wellicht genoegen te moeten nemen met een gewone Rolls Royce Silver Wraith welke ik dan zelf eventueel zwart zou kunnen verven en het verhaaltje van de cabriokap er maar bij moest verzinnen. Dan zit je wat te surfen op E-bay en wat schetst mijn verbazing …….. Rolls Royce Silver Wraith 1958 from Queen Juliana from the Netherlands built in landaulette version. ????????? !!!!!!!!! ???????? Het is dat ik armleggers aan mijn bureaustoel heb want gegarandeerd ………. ik was er af gepl………. . Compleet met koninklijk kenteken AA-58 , vaandels erop ……… alles, werkelijk alles klopte. Als je ’t nu over wonderen hebt ………. voor mij is dit er een. Nou alleen nog ff aan zien te komen 🙂
Zij van 17 (niet de leeftijd ) vond omdat ik daar weleens ingereden heb dat haar Suzuki Celerio dan nu ook maar in mijn vitrinekastje moest. …………………… Uhhh lieverd, ……… er zijn esthetisch gezien natuurlijk grenzen dus uhhhh ……………….