HOTEL VATICANA
Met het minicabriootje a la dieu dans la france.
Na afscheid genomen te hebben bij de gastvrije Jacques in Auriol op weg naar het noorden en voor de verandering ook maar eens een stukje over de tolweg. Toen daar een file aangekondigd werd toch maar weer er af en via de RN verder. Je komt dan tenminste leuke dorpjes tegen met terrasjes waar men prima cafe-creme serveert. Zo voort boemelend met ’t minicabriootje kwamen we uiteindelijk in de namiddag in Dijon aan. Aan de rand van de stad een hotel gezocht, douchen, eten en daarna de stad in. Nou, ook daar is het leuk toeven, een leuk centrum en op een gegeven moment de place Emile Zola, een plein geheel gevuld met restaurants, kroegen met terrassen waar het een vrolijke boel was. Een beetje ’t Vrijthof maar dan kleiner. He’ dacht de voorzitter Maastricht ……. ! daar kan ik mee scoren. Zeg lieverd, als we nu eens morgen eindigen in Maastricht ipv naar huis ….. ? Nemen we daar nog een hotelletje en gaan we ‘s-avonds en/of de volgende dag nog even op de fiets door de Limburgse hoofdstad. Ik ken inmiddels de zwakke plekken van S. dus dat was snel geregeld. Later, terug in het hotel wel even iets regelen voor de volgende nacht. Nou, dat viel nog niet mee tenzij je 200 euro of meer voor een nacht wilde dokken. Ja eeehhhh we kopen niet voor niets bij de mediamarkt . In Margraten ( 8 km buiten M.) had men nog een iets, voor de helft van de prijs met een kingsizebed in een (kleine) kamer en-suite. De volgende dag richting Margraten en via een schitterende weg door de limburgse heuvels naar het hotel. Hartelijke ontvangst, nette kamer, luxe badkamer, ‘s-avonds daar heerlijk gegeten met een lekkere koffie-gourmand na. We hadden geen zin ( en reden ) meer om die avond nog naar Maastricht te fietsen, dat kwam morgen wel. Bovendien ……… S. als keurig katholiek opgevoed meisje had het in dit hotel prima naar de zin. In de lounge , in het ontbijtvertrek maar ook elders waren diverse altaarachtige opstellingen aangebracht compleet met Mariabeelden, brandende kaarsen en andere kerkelijke uitingen. In ieder vertrek ook hing de meest beroemde zoon ter wereld aan z’n kruis te bungelen. Nee, Maastricht was even heel ver weg. Allemaal jaloers geleuter natuurlijk omdat ik even niet op de eerste plaats kwam. Feiten ………. heerlijk gegeten, heerlijk geslapen, uitgebreid ontbeten en ………. ( nog nooit mee gemaakt ) bij de voordeur terwijl je wegrijdt uitgezwaaid worden. Nee, je kan zeggen wat je wil van die Andre Rieu-fans maar gastvrij zijn ze . En het bekeren hebben ze maar opgegeven ……. gelukkig gvd.
Het heette niet echt Vaticana hoor ………..
Uitzicht vanaf de koffie in Maastricht.