MOULES A LA DIJONAISE

Met nog een week te gaan voor de afreis naar New York en geen lanterfanterafspraken in de agenda kreeg de voorzitter de kriebels welke eerder al opspeelden n.m. nog ff met de motor er op uit basic, uitsluitend met het tentje o.i.d. Het tentje werd airbnb bij Jacqueline in Rossignol een klein dorpje in de Ardennen vlakbij de franse grens. Twee dagen/nachten kon zij mij wel verdragen wellicht ook wel langer maar dat heb ik niet gevraagd. Bovendien moest ik ook nog de koffer pakken en was er het feestje ter gelegenheid van de verjaardag van Marleen dus boy ….. ff sociaal wezen en niet te lang weg blijven. Zonder de bevestiging van airbnb af te wachten ( altijd positief denken ) wat spullen bij elkaar gepakt en rond de middag het zuidduidse spul aangetrapt ( loopt overigens altijd …..net een trouwe hond ) en op weg gegaan met uitsluitend een spiekpapiertje op de tanktas voor de route na Luik binnendoor. Ook in Nederland uitsluitend binnendoor gereden via de IJssel, Zwolle, Deventer, Zutphen, Arnhem, Nijmegen. Bij die laatste de Ooipolder in en kijkend over de Waal een thuis gesmeerde boterham weggekauwd. Vervolgens via de oude rijksweg naar Venlo, de Napoleonroute op, in Kessel bij de M. vanwege de freewifi via booking.com een kamer gereserveerd in het oude Abdijhotel in Horn, 13 km verder aan dezelfde weg en intussen ook de bevestiging van airbnb gekregen dat ik vanaf  dinsdagavond welkom was. Als ik te snel ga ff roepen. Lekker geslapen en gegeten in Horn.Via Eijsden ( koffie en vlaai bij Andre en Ebel ) onder Maastricht, Luik ingereden en getankt voor 1,31 de liter ( Toch jammer dat er maar 17 liter in kan ) waarna de Ardennen volgden. Schitterende weggetjes uiteraard ook weer volledig binnendoor op naar Martelange waar getankt kan worden voor 1,17 de liter, helaas ging er maar 7 liter in ditmaal. Ik heb ook nooit eens geluk he’ .    Om ongeveer 20.00 uur een gastvrije ontvangst bij Jacqueline, een groot deel van de avond gezellig zitten babbelen en vervolgens het bed opgezocht. Handdoeken, een badjas, sloffen …….. het was er allemaal met in de ochtend een prima ontbijt voor €41,-  je snapt niet dat er nog winst gemaakt kan worden. Des morgens een route uitgestippeld , deels “route des fortifications” en via een schitterend landschap op naar Sedan in Frankrijk .  Onderweg, smalle slingerende weggetjes, vaartje van c.a. 60 km/uur , stuur hoog en rechtop  waan je je net als Dennis Hopper en Peter Fonda in de cultfilm Easy Rider met dat verschil dat dat verhaal ietwat tragisch afliep en het mijne niet. In Sedan staat de grootste burcht/vesting van Europa, een gigantisch bouwwerk waar eeuwen aan is gebouwd en uitgebreid ……Nog handig in de Frans-Duitse oorlog in 1870 maar volstrekt waardeloos gebleken in de daarop volgende eerste wereldoorlog vanwege moderner wapentuig. Vervolgens terug naar Belgie naar Bouillon waar op een terrasje aan de rivier de Semois de mosselen prima smaakten. Zonnetje , 28° en een droge witte wijn voor de snufferd, arbeiders ik denk aan jullie.

DSC00014

En op dit soort plaatsen nu wordt dit onzinblog in elkaar gedraaid. Het kan slechter ……..    Helaas, helaas, de volgende dag ( geen verrassing ) gaf heel slecht weer. De hele dag regen, behoorlijk pittig en ook in Nederland. En ja, ik moest terug. Waarom wist ik nog niet maar bij het vertrek van huis had ik twee spanbandjes en een rol ducktape mee genomen, ooit eens gelezen dat dat goed van pas zou komen bij het eventueel (nood ) repareren van een scheur in je scherm o.i.d. Te beginnen bij de spanbandjes …….. nadat ik ter voorbereiding op de natte terugtocht een regenbroek over de motorbroek had aangetrokken heb ik de pijpen met deze bandjes over de laarsen afgekneld zodat ik geen open waaiende waardoor water naar binnensijpelende broekspijpen zou hebben. Een enkele maal schuilt er wel een Willie Wortel in mij . Helaas te weinig maar dat valt te dragen. Binnen ( de tassen ) alles ingepakt, buiten regende het stevig, een stukje geschreven in het gastenboek, afscheid en gaan met de handel. De klok gaf 09.00 uur aan . Ik had besloten via een andere weg wederom binnendoor te gaan en niet over de snelweg. Nou, het asfalt in Belgie is niet het beste (zacht uitgedrukt ) en lekker toeren was ditmaal ver te zoeken. M’n achterwiel ging af en toe alle kanten op en dat voelt niet lekker. Halverwege de Ardennen kwam ik er achter dat mijn rechtsvoor knipperlicht er vreemd bij hing. Gestopt en wat bleek, …… er was een moer los getrild onder de koplamp. Nog steeds in de regen kwam de ducktape zowaar goed van pas. Met tape op de juiste plaats vastgemaakt aan het linkerlicht en voorts konden wij weer. Getankt boven Luik (Visé, bedankt voor de tip André ) en tot m’n verrassing was het toen pas 11.30 uur. Na Maastricht weer via Belgie ( Maas-Mechelen etc.) naar het noorden volgens plan en na Roermond toch maar de A73 op want ik was er wel achter dat dat gedoe over rotondes etc. niet lekker rijdt. Iedere keer als je gas geeft draait je achterwiel weg en dat rijdt niet onspannen. Op de snelweg kun je lekker door en dankzij zoab heb je eigenlijk geen last van opspattend water etc. Een voorzitter is nooit te oud om te leren is het gezegde dus na nu bij slecht weer uitsluitend snelweg. Onderweg zitten dubben zou ik stoppen bij een wegrestaurant of doorrijden . Ik voelde inmiddels wel wat lekken ( in de hals ) en mijn stoere motorlaarzen (Uggs) zijn natuurlijk geen echte motorlaarzen dus bij de tenen was het ook niet echt droog meer. Nat is nat , er kon stevig doorgereden worden dus toe maar. Uiteindelijk om 14.40 uur thuis met voor die dag 435 km op de teller . Ik vond mezelf best wel een beetje stoer.

DENIS GROZDANOVITCH
NEW YORK NEW YORK

Geef een reactie

Your email address will not be published / Required fields are marked *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.