PORTO HERE I COME
Nou ja, dat klinkt wel stoer natuurlijk, maar eerst maar ff doen. 550 km de eerste dag is de planning. Geen TomTom-gebruik want ik wil grotendeels via de snelweg en dan is het eigenlijk Granada, Sevilla, Zafra. In dat laatste stadje (?) vlak voor de grens met Portugal heb ik een hotelletje geboekt voor 28 euro inclusief ontbijt. Nou ik ben benieuwd.
Vanmorgen eerst het eitje van René, kopje koffie, ontbijtje , inpakken/opladen en afscheid nemen… ‘nou’ sprak de gastheer monter… tot volgend jaar he. ‘Ja ehh René, misschien wel maar niet geheel zeker. Het blijft een tering-eind he’. Maar ja, je weet nooit, aan de gastvrijheid van René en Yvonne zal ’t in ieder geval niet liggen.
Onderweg eerst tanken en wilde ik weten hoe het was met de bandenspanning. Een hoop gepiel liggend op mijn knieën om dat slangetje op het ventiel te krijgen, inmiddels al c.a. 30 graden, 2.6 erin slangetje eraf en ja hoor… ssssssssssttttttttt, loopt m’n band leeg, shit ,shit, shit! Waarschijnlijk bleef ie hangen want na nog een keer geprobeerd te hebben bleef e.e.a. wel dicht en had ik 2.6 in de achterband pffffff. Op weg en na c.a. 50 km bereikte ik de snelweg, nog maar 500 km… voor Granada langs en door de Sierra Nevada met sneeuw op de toppen en daar waar ik altijd gezegd heb “de grote weg is zo oersaai, alleen maar een beetje rechtuit sturen” was dit best een feest om te rijden. Schitterend landschap, zeer ruig en slingerend tussen gigantische rotspartijen door. Ronduit grandioos.
Bij 275km gestopt om te eten en te tanken en voort ging het weer. Snelheid c.a. 120 km/uur, veel wind, het koelvest werkte prima en na deze stop de TomTom aangebracht en ingesteld op Zafra. Die navigatie werkte ook perfect, door Sevilla was een eitje (wel een beetje opletten) wel zeer druk verkeer/files, maar een beetje voorzitter slingert daar tussendoor… heerlijk. Bij een stoplicht zag ik dat het inmiddels 37 graden Celsius was en toch was het allemaal te doen waarbij gesteld dat zodra je weer rijdt je weer enigszins koeling krijgt. Kortom het koelvest werkte prima. De motor loopt naarmate ie door en door heet wordt steeds lekkerder nu nog dat Zafra… wat is dat voor een gat? Werkelijk geen idee. Geboekt als tussenstop voor een belachelijk lage prijs… kan nooit iets wezen.
Allerlei plaatsnamen op de borden en zelfs vijf kilometer voor het eindpunt nog geen Zafra weergegeven. Dat moest een gat zijn van drie huizen filosofeerde ik al rijdend. Plots… ja hoor Zafra… en ook nog een bordje met bruine tekst dat er iets aan bezienswaardigheid aanwezig was. Krijg nou toch tieten… Nou een lang verhaal in het kort, Zafra is een redelijk groot stadje met een hartstikke leuk oud centrum compleet met kasteel/burcht waarbij de voorzitter door smalle oude straatje rijdend naar het opgegeven plaza koerste en wie schetst dan je verbazing? Bere gezellig leuke oude huizen, een leuk hotelletje met airco en (Italië laatst) ramen aan twee zijden in de kamer met heel oude luiken, een heerlijk bed, leuke ruime badkamer kortom, ik snap er geen Bips meer van, maar dit zondagskind heeft het weer verschrikkelijk naar de zijn. Nu, dit stukkie tikkend op dat gezellige plaza met zo direct een lekker maaltje, nee, mij hoor je niet klagen.
Boven het poortje mijn kamerraam.
Een deel van de plaza waar ik nu zit te bloggen.