DAGBOEK, EN ANDERE ONZIN
Al motorrijdend (geen headset voor communicatie) zijn er zoveel zaken die door de kop schieten, overigens uitsluitend leuke zaken natuurlijk. Overpeinzingen waarvan je denkt , ja da’s ook zo, moet ik toch eens ‘opnoteertypen’. Zaterdagochtend na een lekker ontbijt in het hotel bij Porto-airport, weggereden via de N13 richting Noord-Spanje.
Ik wilde absoluut binnendoor, ik heb met Rene’ voorlopig (tegen onze zin in overigens) wel ff genoeg snelwegen gezien. Er ontrolt (zo heet dat in vakjargon) zich dan een schitterende weg eerst door buitenstedelijk en dorpsgebied en later rijdend langs de Atlantische oceaan via mooie slingerende wegen met een prima wegdek. Zo relaxed sturend …… pang ! …….. er schoot mij iets te binnen. Toen ik mijn huidige motor kocht zo’n 16 jaren geleden was ik ook in het bezit van een brochure met daarin de afbeeldingen van de diverse uitvoeringen van de R1200 cruiser. Op een der foto’s staat dan zo’n exemplaar in een woest landschap met daar in de buurt een gast (helm onder de arm) die uitkijkt richting horizon daarmee verbeeldend (althans in mijn ogen ) het ultieme gevoel van vrijheid. Nou, beste arbeiders ……. die gast , weliswaar een paar jaren later , ben ik dus he’ . Af en toe stoppend om een mooi fotootje te schieten en rustig sukkelend voort maar weer. Easyrider 3.0 maar dan met een betere afloop althans ….. daar ga ik maar van uit.
Thans zittend (voor het eerst deze trip) na inmiddels 4000 km voor mijn tentje op een leuke kleine camping aan het strand aan een baai (recht tegenover mij ligt Vigo ) het volgend beeld wat mij te binnenschiet. Gisteren (zaterdagavond) op een terrasje lekker zitten eten en rondkijkend naar de flanerende Spanjaarden ( helemaal naar de zin want m.i. was ik de enige buitenlander hier ) bedacht ik dat die Spanjaarden dat toch ook wel hebben, wat Sandra en ik zo leuk vinden aan Italianen n.m. dat lachend, druk pratend in gezelschap van kleine peuters incl. opa’s en oma’s voorbij wandelend kortom volgens mij het plezier van mensen die wonen in warme landen waar daardoor veel meer op straat geleefd wordt. Die Spanjaard dus ook, dames keurig gekleed , opa met kleinkind op de nek en dat om c.a 23.00 uur. Heerlijke sfeer.
Het beeld waarvan ik dacht ……. jammer geen foto, was het jonge stel op een sportmotor welke voorbij scheurde, voor mij echt Spaans, hij in short en teenslippers en zij dubbelgevouwen achterop in mini met knalgele pumps (hoogte c.a 15 cm) met die stiletto’s achter de steps gehaakt…………… schitterend.
Zondagochtend met de boot naar Vigo, een redelijk grote Spaanse stad, mooie gebouwen, schitterend uitzicht op de baai vanaf de burcht (resten) op een top, gezellige terrassen, lekker tapas eten, biertje drinken en Max Verstappen derde zien worden in Engeland.
Maandagochtend op m’n dooie akkertje (Huh?) de boel ingepakt en op weg verder noordwaarts, voor motorrijders ( ook hier ) wegen om te watertanden, bocht in bocht uit en over een top komend een schitterend uitzicht over een azuurblauwe baai o.i.d.
Onderweg zou ik langs Santiago de Compostella komen voor mij geen omweg waard maar als je er nu toch in de buurt komt ……. Van heinde en verre zie je ze langs de weg meelopen…….. krom, oud, jong kortom alle types met of zonder rugzak, stok en hoed en allemaal op weg naar …………………
In die stad aangekomen gaan die lui op in een drom toeristen en vraag je je af waar e.e.a. nu naar op weg was. In Fatima in Portugal zag ik ze jaren geleden de laatste honderd meter op de knieën naar een kerk kruipen, een kaars aansteken en hopla…… zonder zonden was je weer althans ik dacht dat daar de nadruk oplag. Hier echter vroeg ik mij af waar nu die pelgrims heen gingen en vroeg dat aan een aardige spanjaard in een internetcafe’. Huh…… nou ja uhhhhh, ze gaan geloof ik naar de kathedraal en eeehhhhh ? …….. jaahh goeie vraag ?? Vroeger verbrandde men dan kleding en schoeisel maar dat zal wel niet meer gebeuren…… kletste nog wat over de finestere ? o.i.d. en dat was het. Nou arbeiders ik heb lekker gelunched daar en had het toen wel gezien, verder naar het noorden naar de kust bij de Bizkaiko Golkoa (Baskisch) oftewel de golf van Biskaje.
C.a. 300 km gereden die dag en neergestreken nabij Ribadeo een leuk stadje waar ik nu op een gezellig terras dit stukkie zit te typen. De camping is aan de overkant van de baai wederom aan het strand, de sfeer is ideaal, we maken geen ruzie kortom wat is het leven toch …….. uhhh ?
De volgende stop wordt (c.a. 400 km verder) Santander en/of Bilbao, keep in touch.