DE SEPTEMBERVAKANTIE

Al een aantal jaren gaan S. en ik inmiddels tweemaal in de zomer met vakantie en na zuid-Italie in juni was het dus nu tijd om eens richting noord-Spanje te gaan.

Zondagochtend vertrokken want wij wilden wat kilometers maken, even tanken vlakbij de Belgische grens en karren maar op naar Frankrijk. De bedoeling was om zo’n 700 km te rijden maar wel relaxed dus op tijd koffie, lunch etc. Rond 18.00 uur zaten we in Tours en vonden snel een hotel. ‘s-avonds gezellig de stad in, hapje eten, volgende dag goedkoop tanken en voort maar weer richting San-Sebastian in Spanje. Hotel gevonden voor twee nachten boven op een berg met een fantastisch uitzicht op de stad. 

 ‘s-avonds zakken naar het strand en na een stevige wandeling langs de mooie boulevard de oude wijk opgezocht (en gevonden) want er moesten pintxos gegeten gaan worden.

Onderweg nog even gedeald met een particuliere parkeergarage voor de volgende dag zodat wij fatsoenlijk de auto kwijt konden. Dat worden  dan Italiaanse  toestanden waarbij je de contactsleutel achter moet laten want ze zetten een auto van c.a. 4 meter lengte op een een plek van 3 meter met nog eens 2 auto’s ervoor. Krijg je zelf nooit meer weg natuurlijk maar goed ……. Beetje vertrouwen in de medemens en het komt allemaal goed. We waren op weg naar de pintxos. Kleine hapjes als tapas (meestal kleiner) waar de bar in een kroegje helemaal mee vol staat. Je krijgt een bord, je zoekt er een aantal uit, men telt het aantal, bestel er een glas wijn bij en eet (soms) de boel op aan een statafel op straat. Beregezellig, superlekker en spot-goedkoop .

Ook de volgende dag in deze stad rond gedwaald (met de auto vastgezet tussen 26 anderen) en de volgende dag op weg naar Santander maar niet voordat wij eerst nog even het centrum ingereden waren om Sarena op te halen , een bloedmooie dame welke te koop stond bij een rommelwinkel welke ging stoppen met de nering. Sarena is eigenlijk een beetje zielig want ze mist het e.e.a. Ze heeft geen benen, pech maar valt mee te leven, eigenlijk heeft ze ook geen armen en da’s lastiger want dan moet je haar voeren maar dat viel ook wel weer mee want Sarena mist ook een hoofd dus dat compenseerde weer aardig en ach ….. ze wist niet beter dus ook geen sores van strandjes zoeken, heb je al een vaatwasser en dat soort ongein. Kortom de ideale reispartner want je krijgt altijd gelijk. Wie overigens “kort amerikaans” van Jan Wolkers gelezen heeft gaat nu wellicht aan het fantaseren over mij maar goed, het zij zo. Wat wisten wij van Santander?  Nou, …… niets dus. De bedoeling was om van daaruit de omgeving wat te gaan verkennen, de stad zelf en wellicht was er een strandje voor S. want er moest natuurlijk gebruind worden. Onderweg leuke kustplaatsjes aangedaan en geluncht waarbij het aanbod doorgaans vis was en vis en ook nog vis. Allemaal kakelvers (kipvis), logisch, het haventje lag vol met vissersscheepjes maar ook hier de nodige kroegjes met pintxos op de bar

Wordt vervolgd……