VALENCIA !

Ja, daar wilde ik nog heen, was er ooit c.a. 12 jaren geleden geweest en wist dat het een mooie stad was met drukke brede mooie avenues en smalle straatjes en pleintjes met gezellige terrasjes/eettentjes e.d. en niet te vergeten heel mooie grote klassieke gebouwen. Nou het was er nog allemaal toen ik het Estacio’ del Nord ( zie boven ) uit kwam met links ook nog even een glimp van het Plaza de Torres oftewel de Arena. Ja gekomen met de trein. Heb een fiets, een motor, een auto en sinds kort een bootje maar vind treinreizen toch wel iets hebben dus waarom in Spanje niet een keertje. Nou dat heb ik geweten. Met de auto naar Valencia kost ongeveer een uurtje rijden, met de trein ruim twee uren waarbij ik toen nog niet wist dat ik ook nog moest overstappen dus ja een beetje gek moet je zijn. Tickets waren via het web snel besteld en keurig uitgeprint , ja ja die printer van €32,- 🙂 was ook hier handig. Eerst met de auto (12km) naar Albaida, keurig om 09.20 uur op het perron(netje) waar om 09.30 de trein zou arriveren, 09.35uur geen trein, nou ja kan gebeuren, 09.45 geen trein , lang verhaal kort om 10.30 uur stond ik er nog had via mijn ingebouwde stappenteller inmiddels berekend dat een enkele spoorrail van las tot las ( niet echt aaneen ) exact 45 meter lang was en dat het perron 4 rails 180 meter lang was en er een aardige jonge spaanse op mij af kwam die vertelde zojuist vernomen te hebben dat er geen trein zou rijden maar dat er een bus ingezet zou worden maar dat dat nog wel een uurtje kon duren. Nou, daar had deze globetrotter ff geen zin meer in. Dus terug naar huis en andere dingen gaan doen. De volgende dag met de nu verouderde kaartjes op zak de trein in, ongelofelijk maar hij was op tijd , met een briefje bij mij in het catalaans ( printertjuhh ) waarom ik met die oude kaartjes reisde. We kwamen na een aantal stations aan in Xátiva waarbij ik er op een gegeven moment achter kwam dat ik nog als enige in het treintje zat. Snel maar uitgestapt waarbij bleek dat de trein tegen een enorm stootblok stond . Ik, als ervaren treinreiziger weet dan dat ie niet verder gaat daar en dus moet overstappen. Op het station in Valencia eerst naar de ticketoffice om e.e.a. om te ruilen waarbij het teveel keurig werd teruggestort op mijn creditcard. En ja, dan kom je dus pfffft dat mooie station uit en kan het feest beginnen.

Jaah, da’s nog eens een postkantoortje, durf je niet eens binnen te lopen voor een lullig postzegeltje.

Nee, ’t koste wat moeite om er te geraken maar dan krijg je ook wat, drukke straten , steegjes, luxe winkels kortom helemaal in m’n element. Geshopt , lekker gegeten, geslenterd , laat mij maar zwalken, behoorlijk druk maar gezellig druk ( zie later mijn Benidorm-afknapper ) , in de middag in een piepklein kroegje bij ’t genot van een rioja een paar (oldscool ) prentbriefkaartjes vol geschreven.

Ja, nou, leuker kan ik het niet maken …………. ‘s-avonds vermoeid maar gelukkig rond tien uur thuis en de mand in

BOU EN CORDA
BENIDO(R)M