FICTION OR REAL ?

Vandaag op een beschaafd vroeg uur ( een voorzitter waardig )  getogen naar Wilderness National Park. De rivier volgend langs smalle dichtbegroeide paden af en toe onze hakmessen gebruikend teneinde lianen en distels te verwijderen teneinde ons een veilige doorgang te verschaffen op weg naar een waterval in de bergen.

De  rivier moesten we op een gegeven moment oversteken alleen was het op dat moment krokodillenpaartijd en dan zijn die beesies niet aaibaar.

De spanning is duidelijk waarneembaar.

We moesten dus een vlot bouwen om veilig over te komen alleen om aan materiaal te komen voor het vlot moest er eerst afgerekend worden met een kolonie bavianen

(hoektandjes c.a. 4 cm ) die niet zonder slag of stoot het materiaal afstonden welk wij nodig hadden. Kortom ………. om een kort verhaal lang te maken we zijn er in geslaagd na fikse gevechten om de bavianen uit te schakelen, materiaal te verzamelen en het vlot te bouwen.  Vervolgens langs de croco’s wat overigens de minste moeite koste want onder het draaien van luide muziek van Andre Rieu verdwenen de croco’s met de staart tussen de achterpoten.
De verbeten gezichten hier spreken natuurlijk boekdelen en geven goed de doorstane emoties weer….. toch ?

Vervolgens nog een kort gevecht met een brulaap ,  kwestie van harder schreeuwen,en laat in de middag kwam de waterval in zicht en konden wij onze ( ook psychologiesche ) wonden likken waarbij niet ontkend mag worden dat e.e.a. ons ook wel met enige trots vervulde.

De waterval stelde niet zoveel voor waarna wij besloten om even per helicopter naar Abu Dhabi te vliegen om de aanwezige architectuur te bewonderen en de plaatselijke overige cultuur ?? daar.

’s morgens werd ik bezweet in een doorwoeld bed wakker.