BACK TO NEWCASTLE

Gefietst van Silloth naar Workington (laatste etappe ) , een heel leuk plaatsje onderweg was Maryport. Uiteraard ook nog even thee gedronken onderweg op een terras. Om die thee te bestellen moet je in Engeland naar binnen, betalen en daarna komen ze ’t pas netjes brengen. Binnen stond een engelsman (c.a. 11.00 uur ) met een groot glas bier in de hand naar een rugbywedstrijd op tv te kijken. Important game ? vroeg ik. Weet ik niet vertelde hij, geen verstand van rugby alleen voetbal. We raakten aan de praat over de wereldkampioenschappen damesvoetbal maar op mijn vraag wat afgelopen nacht “ the dutch lady’s” gedaan hadden moest ie het antwoord schuldig blijven. Buiten wachtte ik op mijn thee die even later gebracht werd, keurig met enkele koekjes en een kannetje heet water en een kannetje melk. Kort daarna kwam de voetbalkenner naar buiten en zei ………. Ik twijfelde of ik naar buiten zou komen en je het zou vertellen maar jullie vrouwen hebben verloren van China. Wat weer het begin was van een lang gesprek over van alles en nog wat. ’s-Middags aangekomen in Workington ( de teller stond inmiddels op 282 km die week ) en de besproken B&B opgezocht. Niet zo gek veel van te vertellen, de volgende dag (zondag) vertrok de eerste trein pas om 12.51 uur, bij Tesco de Times gekocht, gelezen en zitten puzzelen. Daarna om 12.00 uur naar het station want ik wilde met de fiets de eerste zijn. Men neemt hier maar maximaal twee fietsen mee en als je nr. drie bent kun je mooi wachten op de volgende trein. Ook wachtende op het station waren twee kerels met beide medailles om de (stieren)nekken en een beeldje voor zich op de grond van een soort hercules/atlas. Kleerkasten, die vertelden dat ze gisteren een bodybuilderswedstrijd hadden gewonnen en nu op weg terug waren naar Londen. De treinreis vervolgens met overstap in Carlisle was leuk en herkenbaar. De trein deed plaatsen aan waar ik op de heenweg ook geweest was. In Newcastle aangekomen lang gezocht naar Travellodge (even buiten de stad ), uiteindelijk gevonden, douchen/verkleden en gaan eten bij “ Frankie and Benny’s” een Italiaanse keten uit New York compleet met mafiose foto’s aan de muur, oude sixties op de achtergrond en rood lederen bankjes. Een bord spaghetti voor de neus met meatballs waar de elandkloten van Ikea klootjes bij werden en de voorzitter had het weer helemaal voor elkaar. Wat is het in ’t leven toch slecht verdeeld ……….. soms. De volgende dag Newcastle uitgekamd. Een heel leuke stad, shop till you drop ( grote luxe warenhuizen), leuke musea, gezellig, leuke terrasjes aan de Tyne. Central Arcade, Grainger Market kortom de voorzitter (zoals gewoonlijk ) vermaakte zich wel. Vreemd uitgedoste mensen en zelfs een mevrouw die ipv een hondje een nerts aan een lijntje uitliet. Leuk leuk leuk !

’s-Avonds weer bij Frankie and Benny’s gegeten ( verveeld nooit ) en de volgende dag een museum over natuurlijk de Hadrians Wall en daarna naar de ferry (c.a. 16 km ) fietsen om zoals dat heet, in te schepen. En de volgende dag in IJmuiden heel snel van boord en fietsen naar Amsterdam om vandaar met de trein naar  Meppel terug te keren.