FILOSOFIE VAN DE KOUDE GROND/TERRASSEN

Jaren al filosofeer ik over wat nu precies filosoferen is. Nadenken, diepdenken, overdenken/peinzen. Boeken over de grote filosofen der aarde heb ik gelezen, reuze interessant alleen als het tot een uitleg kwam hunner stellingen haakte ik af want ik begreep er niet ene zak van.

Vanmorgen weer koffie gedronken op het terras van het dorpskroegje waar wij al eerder enkeĺe malen de koffie goed hebben laten smaken, spotgoedkoop en gelegen aan het belangrijkste kruispunt van het dorp. Ik ben aan het lezen in “ Tranen der Acasia’s “ van W.F.Hermans, een boek waarbij ik ook af en toe achter het oor krab en denk …….. waar gaat dit over?

Twee mooie zinnen, op het lijf geschreven citeer ik hier ……..   “ Aha, dat is juist de grote aristocratische kunst: niets doen en je toch amuseren ”  , helemaal op mijn lijf geschreven natuurlijk en nog een krachtige welke mij wel aanspreekt ,  “ Jouw geval is misschien anders dan dat van de meerderheid der stervelingen. Maar het is vulgair tot een meerderheid te behoren “

Mijn zooitjes-terras

 

 

 

Die laatste nu schoot mij te binnen gezeten op mijn terrasje. Beneden in Garda aan het meer stikt het van de terrasjes, hele kuddes toeristen zitten daar of paraderen voorbij, een mooi uitzicht over het meer,  kortom zat te zien maar wel heel voorspelbaar allemaal. Nu mijn terrasje, ………. Prima koffie voor de helft van de prijs, vriendelijke bediening, een paar dikbuikige Italianen welke zeer luid met elkaar praten. Als je niet beter weet denk je al gauw dat ze elkaar zo direct de hersens inslaan kortom “echt” leven in de brouwerij . En dan dat kruispunt voor je ….. een weg de berg af, een weg naar Costermano, een weg naar Garda,  and last, de weg naar ons stulpje. Druk, druk druk, een smal straatje waarbij telkens op het kruispunt iemand achteruit moet omdat er vanaf de andere zijde iets aankomt. Daartussendoor de nodige  vespa-rijders welke zich nergens iets van aantrekken. Kortom een zooitje waarbij echter nooit een onvertogen woord of blik iemand ten deel valt en tot verhoging van de hilariteit parkeren kroeggangers welke even de snelle espresso komen scoren hun auto in de schaduw van de kerk. Op zich niets mis mee ware het niet dat die kerk precies op de hoek staat met een stopbord i.v.m. een voorrangskruising.  Derhalve ……… Italie is soms een zooitjesland maar wel een (h)eerlijk zooitjesland. En ja die terrassen aan het Gardameer…………. Ach …….. wel leuk………….

Als je niks beters weet te bedenken ………………………..

 

RONDOM HUIS
I AM A LONESOME COWBOY