WEDEROM DE KRIEBELS
Ja, als je alweer drie hele weken thuis bent van een c.a. 5 weken durende vakantie moeten we er natuurlijk nodig weer op uit. Afgelopen week nog samen met Pedro een rit uitgezet voor de cruiserclub in september en nu afgelopen vrijdagochtend afgesproken met JanCarel in Vianen bij vd Valk voor een lang weekend motorrijden in Duitsland/Luxemburg en de Ardennen.
Om 10.00 uur dus koffie in Vianen, tussen 12.00 en 13.00 uur lunchen in Roermond en daarna via Brunsum binnendoor naar Aachen. Ook daar een hapje en daarna (hoopten wij) een mooie weg naar Nideggen naar “The Green Mile Inn” . Nou dat viel iets tegen want de weg heen was niet bijzonder en het onderkomen was te duur voor hetgeen geboden werd. Wel heel lekker gegeten ‘s-avonds in het oude stadje. De volgende dag was het ontbijt prut dus een matig cijfertje op Booking.com. Vanhier vertrokken richting Monschau via een wel heel mooie motorweg echter het regende en dan is het geen lekker bochtjes trekken. Tot zover de ellende waarbij direct aangetekend dat er rottiger zaken in de wereld zijn dan deze microsores. Monschau was nog lichtelijk nat en heel touristisch wat wij zeer op prijs stellen maar de route was mooi en gaandeweg klaarde de boel op. Via zeer mooie wegen dwars door Luxemburg, echt een genot om achter elkaar aan te jagen, tanken in Martelange (voor de slimmerikken onder ons ) en op naar Belvaux naar de stacaravan van Pedro en Rinske waar zowaar op de camping ook de douche weer gereed was zodat er ‘s-avonds in Han een fris stel (jonge)mannen aan het diner zaten.
De volgende dag een mooie rit naar het franse Givet waar de Maas Belgie binnen stroomt en die Maas verder gevolgd naar Dinant, Namen en verder waarbij telkens wel de terrasjes aangedaan werden. Daarna doorgeknald naar Maastricht (Bastion Hotel ) want de finale damesvoetbal moest ook aanschouwd worden. Prima stadje waar na de game luxe gedineerd werd bij Mes Amices en de avond afgesloten werd met thee in een Jazzcafe. De laatste (23.30 uur) deelnemers van de “Iron Man” nog binnen zien strompelen, diep respect en de volgende dag koffie en taart bij Ebel in Eijsden. Wat die Ironman betreft, familie van mijn verloofde , Bas Diederen werd hierbij zeer eervol derde !
En nog was de trip niet af want wij hadden nog één missie te gaan. Zus Thea namelijk zou de volgende dag 80 jaar worden, een toch wel respectabele leeftijd die beleefd wordt in een uitstekende conditie. Die Schiedamse zus vond het wel wat ter ere van haar verjaardag te gaan dineren met twee aantrekkelijke mannen dus werd nog even het kompas op het noordwesten gericht teneinde dat feestje alvast te vieren bij Prego, een voortreffelijke Italiaan in Schiedam. Gezeten op een drijvend terras aan de Lange Haven, een van de mooiste plekjes van mijn geboortestadje genoten wij zoals dat zo mooi heet van een voortreffelijke maaltijd in de stralen van een ondergaande zon.
En zij leefden nog lang en gelukkig en toen kwam er een olifant en die blies …………. duhhuh……